UWAGI WSTĘPNE

NAZWA

Polska nazwa - Psalmy, pochodzi od greckiego określenia Byblos Psalmos, co oznacza: Śpiew biblijny przy akompaniamencie instrumentu strunowego (psalterionu). Nazwa hebrajska - Sefer Tehilim, pochodzi od rdzenia „chwalić” i oznacza - Hymn Pochwalny.

NAGŁÓWKI

Nagłówki umieszczane na czele Psalmów pochodzą od „autora”, redaktora, lub powstały na skutek wpływu późniejszych recenzentów. Napisy te wyszczególniają: Imię „autora” (pamiętajmy, że zostały one napisane z natchnienia Boga), nazwę chóru i jego przewodnika; nazwę instrumentu, który wtórował śpiewowi; rodzaj poezji, przeznaczenie Psalmu oraz historyczną okoliczność stanowiącą jego pobudkę i osnowę. 34 Psalmy nie mają żadnego nagłówka, więc w Talmudzie noszą nazwę „osieroconych”.

„AUTORZY”

Nie ma jednoznacznych danych o „autorach” wielu Psalmów. Jedni komentatorzy żydowscy twierdzą tak, a inni inaczej. Wymienia się następujące osoby:

-Mojżesz (Psalm 90), któremu talmudyści przypisują i 10 następnych Psalmów

-Dawid (74 Psalmy: 3 - 9, 11 - 32, 34 - 41, 51 - 65, 68 - 70, 86 -101, 103, 108 - 110, 122, 124, 131, 133, 138 - 145)

-Salomon (Psalmy 72,127)

- Asaf syn Berekjasza (patrz: 1 Kronik 15,17), za czasów Dawida przewodnik chóru i słynny wieszcz (patrz: 2 Kronik 29,30; Nehemiasz 12,48). Jego potomkowie sprawowali ten urząd jeszcze za króla Josafata (patrz: 2 Kronik 20,14), a nawet Ezry (Ezdrasza) i Nehemiasza (patrz: Ezdrasza 2,41 + 3,10; Nehemiasza 7,44).

-synowie Koracha (Psalmy 42-49, 84, 85, 87). Była to rodzina wieszczów z pokolenia Lewiego.

- Heman syn Joela (Psalm 88); Ezdrachita, czyli potomek Zeracha, naczelny przewodnik chóru za czasów Dawida.

-Ethan, czyli Jedutun, syn Kuszajahu (Psalm 89), Ezdrachita.

Oprócz wyżej wymienionych, Septuaginta zalicza jeszcze do „autorów”: Jeremjasza, Hagiasza i Zacharjasza.

CHÓRY

Za czasów Dawida chóry liczyły 4000 członków - śpiewaków i muzyków, którzy uświetniali uroczystości pod kierunkiem 288 przewodników oraz 24 naczelników. Wszystkie te siły podzielone były na pojedyncze ciała muzyczne, z których każde nosiło swoją nazwę.

Wymienione w nagłówkach nazwy chórów są następujące:

-synów Jedutuna, czyli chór będący pod przewodnictwem potomków Elkana (patrz: 1 Kronik 9,16 + 16,42). Istniał on do najpóźniejszych czasów opisanych przez Stary Testament (patrz: Nehemiasza 11,17)

-Machalat, czyli chór synów Machola (patrz: 1 Królewska 5,11)

-Gitit, czyli chór synów Obed Edoma z Gat (patrz: 1 Kronik 15,21)

-Bena, drugorzędnego przewodnika za czasów Dawida (patrz: 1 Kronik 15,18)

-Alamot, czyli chór dziewic i młodych niewiast opiewających odniesione zwycięstwa (por: Psalm 68)

-Szeminit, czyli chór w którym góruje osiem głosów

-Szoszanim albo Szuszan, czyli chór w którym góruje sześć głosów

-Nechilot, czyli chór, któremu wtórowały flety, czy też inne instrumenty dęte

-Neginot, czyli chór z towarzyszeniem instrumentów smyczkowych

SELA

Znak muzyczny, zwykle umieszczany na końcu strofy. Najprawdopodobniej oznacza on - odpocząć, zamilknąć; bądź według innych, jest to sygnał dany orkiestrze by uderzyła w bębny.

 

Psalmy                                                                                

Tehilim *

Księga Psalmów

 

PSALM 1*

 

¹ Szczęśliwy * mąż, który nie szedł za radą niegodziwych **,

na drodze grzeszników *** nie postał,

a w kole szyderców **** nie zasiadł.

² Ale ma upodobanie w Prawie Boga

oraz o Jego nauce rozmyśla dniem i nocą.

³ Więc będzie jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód,

które wydaje owoc w swoim czasie,

którego liść nie więdnie,

i powiedzie mu się wszystko, co czyni.

⁴ Lecz nie tak niegodziwi; gdyż są jak plewy, które rozwieje wiatr.

⁵ Dlatego niegodziwi się nie ostoją na sądzie,

ani grzesznicy w gronie sprawiedliwych.

⁶ Bowiem WIEKUISTY * uznaje ** drogi *** sprawiedliwych,

zaś ślad **** po niegodziwych zaginie.

 

* co znaczy: Chwały; hebrajska nazwa Księgi Psalmów

*1 według numeracji hebrajskiej, w kilku miejscach różniącej się od greckiej, przyjętej w S

*1,1 dokładnie: podwójnie szczęśliwy

**1,1 także: nieprawych, winnych grzechu

***1,1 dokładnie oznacza: wytrawnego, pospolitego złoczyńcę

****1,1 dokładnie oznacza: zjadliwego szydercę

*1,6 Imię Boga podane Mojżeszowi (II Mojżesza 3,14) i w oryginale zapisane tak zwanym tetragramem, choć tłumaczone jako: WIEKUISTY, BÓG, PAN – zawsze jest pisane dużymi literami.  

**1,6 także: zna, potwierdza, oznajmia, postanawia

***1,6 także: sposób postępowania

****1,6 także: doktryna, nauka, droga 

 

PSALM 2

 

¹ Czemu się burzą ludy, a narody próżne zamysły knują?

² Powstają królowie ziemi i razem radzą książęta

przeciw BOGU, i Jego Pomazańcowi *.

³ Stargajmy ich więzy, zrzućmy z siebie ich pęta.

⁴ Ten, co króluje * w niebiosach się uśmiecha, Pan im urąga.

⁵ Zatem przemówi do nich w Swoim gniewie *

i w Swojej grozie ich zatrwoży.

⁶ To Ja namaściłem Mojego Króla na Cyonie *,

na Mojej świętej górze.

⁷ Ogłaszam ten wyrok:

WIEKUISTY do mnie powiedział:

Ty jesteś Moim Synem,

Ja cię dzisiaj wydałem na świat *.

Hebrajczyków 1,5 + 5,5

⁸ Zażądaj ode mnie,

a dam ci w dziedzictwo ludy i granice ziemi na twą własność.

⁹ Roztrącisz * je berłem żelaznym,

skruszysz je jak garncarskie naczynia.

Objawienie 2,27 + 19,15

¹⁰ Zatem teraz rozmyślcie się królowie, ukorzcie się sędziowie ziemi.

¹¹ Służcie BOGU w bojaźni oraz radujcie się w skrusze.

¹² Składajcie hołd * Synowi, aby się nie gniewał i byście nie zmylili drogi;

gdyż łatwo zapłonie jego gniew.

Szczęśliwi, co u niego szukają schronienia **.

 

*2,2 hebr. Mesjaszowi; S Chrystusowi; co znaczy: Pomazańcowi Boga

*2,4 dokładnie: siedzący, zasiadający na tronie

*2,5 inni: Następnie zgromi ich mocarzy

*2,6 spolszczone: Syjonie

*2,7 także: zrodziłem; spłodziłem

*2,9 inni: poprowadzisz je (od słowa: pasterzyć)

*2,12 dosłownie: ucałujcie syna; inni: ucałujcie wybrańca

**2,12 także: Jemu ufają

 

PSALM 3

 

¹ Psalm Dawida, gdy uciekał przed swoim synem Absalomem.

² WIEKUISTY,

 jak liczni są moi wrogowie - wielu powstaje przeciw mnie.

³ Wielu mówi o mojej duszy: U PANA nie ma dla niego ratunku *. Sela.

⁴ Ale Ty, WIEKUISTY, jesteś moją tarczą,

moją chwałą oraz Tym, który podnosi moją głowę.

⁵ Moim głosem wołam do BOGA,

a On mi odpowie ze Swojej świętej góry. Sela.

⁶ Kładę się, zasypiam i się budzę, ponieważ BÓG mnie wspiera.

⁷ Nie lękam się mnóstwa ludzi, którzy zewsząd mnie oblegają.

⁸ Powstań, o WIEKUISTY, wspomóż mnie mój Boże,

bowiem porazisz szczęki wszystkich moich wrogów,

 pokruszysz zęby niegodziwych.

⁹ U BOGA jest ocalenie *;

a Twoje błogosławieństwo spoczywa nad Twoim ludem. Sela.

 

*3,3 także: zbawienia, ocalenia, wyzwolenia

*3,9 także: zbawienie, wyzwolenie, ratunek

 

PSALM 4

 

¹ Przewodnikowi chóru, w towarzystwie instrumentów

smyczkowych. Psalm Dawida.

² Na me wezwanie, odpowiedz mi Boże mojej sprawiedliwości;

w niedoli rozszerzyłeś mnie *;

zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę.

³ Synowie ludzcy!

Jak długo będzie w poniewierce Moja chwała?

Upodobacie sobie marność *, będziecie poszukiwać fałszu. Sela.

⁴ Wiedzcie, że BÓG oznaczył * wiernego ** Sobie;

BÓG słyszy, kiedy wołam do Niego.

⁵ Drżyjcie, a nie grzeszcie;

w waszych sercach rozważajcie na waszych łożach,

i się uciszcie *. Sela.

⁶ Ofiarujcie ofiary sprawiedliwości oraz ufajcie WIEKUISTEMU.

⁷ Wielu powiada: Kto nam pokaże * dobro **?

BOŻE, zwróć na nas światło Twego oblicza.

⁸ Dałeś radość mojemu sercu,

z chwilą gdy obrodziło ich zboże i ich wino.

⁹ W spokoju się kładę oraz zasypiam, gdyż Ty sam,

o BOŻE,

pozwalasz mi bezpiecznie spoczywać.

 

*4,2 w zrozumieniu: wyprowadziłeś mnie na wolność; także: rozprzestrzeniłeś

*4,3 także: próżne, ułudne przedsięwzięcia

*4,4 także: oddzielił

**4,4 dokładnie: przejętego miłością ku Bogu i ludziom

*4,5 także: umrzyjcie

*4,7 także: wytłumaczy

**4,7 także: słuszność, łagodność, wspaniałość; S także: szlachetność, sprawiedliwość, łaskawość, przydatność, doskonałość

 

PSALM 5

 

¹ Przewodnikowi chóru, w towarzystwie fletów. Psalm Dawida.

² Usłysz moje słowa,

WIEKUISTY,

 zrozum me westchnienia *.

³ Usłysz głos mojej skargi,

Królu mój i Boże,

kiedy się modlę do Ciebie.

⁴ Z rana usłyszysz mój głos,

WIEKUISTY,

do Ciebie się zwracam o świcie i czekam.

⁵ Bo nie jesteś Bogiem, który upodobał sobie nieprawość,

nie przebywa przy Tobie zło.

⁶ Nie ostoją się zuchwalcy * przed Twoimi oczyma,

nienawidzisz wszelkich złoczyńców **.

⁷ Gubisz kłamców; Bóg się brzydzi człowiekiem krwi i zdrady.

⁸ Ale ja, w Twojej wielkiej łasce wstąpię do Twego domu;

w bojaźni przed Tobą się ukorzę w Twoim świętym Przybytku.

⁹ BOŻE, prowadź mnie w Twojej sprawiedliwości;

wobec czyhających na mnie - utoruj przede mną Twoją drogę.

¹⁰ Gdyż w ich ustach nie ma szczerości;

ich wnętrze jest tchnące zgubą,

grobem otwartym jest ich gardło, swój język wygładzili. Rzymian 3,13

¹¹ Potęp * ich Panie, niech upadną przez własne knowania;

 strąć ich z powodu ogromu grzechów, bowiem są Ci przekorni.

¹² A niech się cieszą wszyscy, którzy się uciekają do Ciebie

i wiecznie się radują, gdyż otaczasz ich Swą opieką;

niech się w Tobie weselą ci, którzy umiłowali Twe Imię.

¹³ Ponieważ błogosławisz sprawiedliwemu,

WIEKUISTY,

 wieńczysz go łaską, jakby tarczą *.

 

*5,2 także: myśli

*5,6 dokładniej: „błyszczący” pożyczonym światłem, przechwalający się

**5,6 także: bezprawnych, bezbożnych, niegodziwców

*5,11 dosłownie: objaw ich winę

*5,13 chodzi o dużą, owalną tarczę, otaczającą całego wojownika

 

PSALM 6

 

¹ Przewodnikowi chóru;

na osiem głosów, w towarzystwie instrumentów smyczkowych.

Psalm Dawida.

² WIEKUISTY,

 nie napominaj mnie w Swym gniewie,

nie karć mnie w Twoim uniesieniu.

³ Zmiłuj się nade mną, BOŻE, bo uwiędnę;

ulecz mnie, ponieważ zdrętwiały moje członki.

⁴ Zaś ma dusza jest wielce zatrwożona;

zatem Ty,

o PANIE,

dopóki jeszcze będziesz zagniewany?

⁵ Zwróć się, BOŻE,

wyswobodź moją duszę,

dopomóż mi przez Twą litość.

⁶ Gdyż nie w śmierci jest pamięć o Tobie;

któż Cię wielbi w Krainie Umarłych *?

⁷ Jestem zmożony łkaniem,

co noc skrapiam moje posłanie i me łoże zalewam łzami.

⁸ Od strapienia zamroczyło się moje oko,

zestarzało się przez moich dręczycieli.

⁹ Odstąpcie ode mnie wszyscy, co czynicie nieprawość *,

gdyż BÓG wysłuchał głos mojego płaczu.

¹⁰ WIEKUISTY wysłuchał moje błagania,

BÓG przyjął moją modlitwę.

¹¹ Oto wszyscy moi wrogowie są wielce zawstydzeni i zatrwożeni;

zhańbieni - pierzchają w jednej chwili.

 

*6,6 hebr. szeol; gr. hades; co znaczy: Kraina Umarłych, świat podziemny

*6,9 także: smutek, utrapienie, bałwochwalstwo

 

PSALM 7

 

¹ Pieśń Dawida, którą zaśpiewał Bogu z powodu Kusza Binjaminity.

² WIEKUISTY,

Panie mój,

w Tobie szukam obrony,

ocal mnie od wszystkich prześladowców i mnie wyzwól.

³ Aby nikt, szarpiąc, nie porwał mojego życia jak lew,

gdy nie ma zbawcy.

⁴ WIEKUISTY,

 Boże mój,

jeżeli to uczyniłem, jeśli jest w mojej ręce bezprawie;

⁵ jeżeli odpłaciłem płacącemu mi złem,

ja, który wyzwoliłem tego, co mnie niewinnie prześladował -

⁶ niech wróg ściga mą duszę,

niech ją pojmie oraz na ziemi rozdepcze moje życie,

a mą sławę niech strąci w proch. Sela.

⁷ Powstań, o WIEKUISTY, w Twoim gniewie,

wystąp przeciwko zaciekłości mych ciemięzców,

czuwaj nade mną,

ustanów sąd *;

⁸ a zbór narodów Cię otoczy

i ponad nim wzniesiesz się ku wysokości.

⁹ WIEKUISTY, który sądzisz narody,

rozsądź * mnie BOŻE;

niech mi się dzieje według mojej sprawiedliwości i niewinności.

¹⁰ Niech się skończy * złość niegodziwych,

abyś podźwignął sprawiedliwego;

Ty, który badasz serca i nerki,

Boże sprawiedliwy.

¹¹ Moja tarcza u Boga, który wspomaga prawych sercem.

¹² Bóg jest sędzią sprawiedliwym;

Bóg jest wciąż groźnym.

¹³ Jeśli człowiek się nie nawróci - wyostrzy Swój miecz,

Swój łuk naciągnie i wymierzy.

¹⁴ Przygotuje dla niego narzędzia śmierci,

Swe strzały uczyni palącymi.

¹⁵ Oto człowiek poczyna bezprawie,

brzemienny jest zgubą i rodzi fałsz,

¹⁶ kopie dół oraz go wydrąża;

a zatem wpadnie w przepaść, którą przygotował.

¹⁷ Niedola wraca na jego głowę,

a jego srogość spada na jego ciemię.

¹⁸ Będę chwalił WIEKUISTEGO według Jego sprawiedliwości

oraz wysławiał Imię BOGA Najwyższego.

 

*7,7 inni: rozbudź dla mnie zapowiedziany sąd

*7,9 także: weź w obronę, oczyść z zarzutów

*7,10 inni: niech będzie zniszczona

 

PSALM 8

 

¹ Przewodnikowi chóru gittitów. Psalm Dawida.

² WIEKUISTY,

 Panie nasz,

 który wzniosłeś Twoją świetność na niebiosach,

 jak wspaniałe na całej ziemi jest Twoje Imię.

³ W obecności Twych przeciwników,

utwierdziłeś Sobie chwałę przez usta dzieci i niemowląt,

aby uśmierzyć wroga oraz mściwego. Mateusz 21,16

⁴ Kiedy spoglądam na Twe niebiosa, dzieło Twych palców;

księżyc oraz gwiazdy, które ustanowiłeś;

pytam:

⁵ Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz

i Syn Człowieka, że go wypatrujesz *?

Hebrajczyków 2,6

⁶ Bo na krótko * uczyniłeś go mniejszym od bogów **;

uwieńczyłeś go chwałą i blaskiem.

⁷ Ustanowiłeś go władcą nad dziełami Twych rąk,

wszystko poddałeś pod jego stopy.

1 Koryntian 15,27

⁸ Trzody, wszelkie bydło, jak i dzikie zwierzęta;

⁹ ptactwo nieba i ryby morza;

wszystko, co ciągnie po morskich drogach.

¹⁰ WIEKUISTY,

Panie nasz,

jak wspaniałe na całej ziemi jest Twoje Imię.

 

*8,5 także: nawiedzasz, szukasz, potrzebujesz

*8,6 także: nieznacznie

**8,6 S od aniołów

 

 

PSALM 9

 

¹ Przewodnikowi chóru - Benowi, z powodu śmierci.

Psalm Dawida.

² Całym sercem chcę chwalić WIEKUISTEGO

i opowiadać wszystkie Twoje cuda.

³ Chcę się cieszyć, radować w Tobie oraz wysławiać Twoje Imię,

o Najwyższy;

⁴ bowiem moi nieprzyjaciele pierzchli wstecz,

upadli i zginęli przed Twym obliczem.

⁵ Gdyż zasiadłeś na tronie,

 Sędzio Sprawiedliwy,

oraz przeprowadziłeś moją sprawę, mój spór.

⁶ Zgromiłeś ludy *, zgubiłeś niegodziwego;

zgładziłeś ich imię na wieki wieków.

⁷ Wrogu, oto na zawsze zakończone są spustoszenia;

a o miastach, które zburzyłeś - o nich też zaginęła pamięć.

⁸ Ale BÓG wiecznie zasiada, ustanowił Swój tron do sądu.

⁹ On sądzi świat w sprawiedliwości,

według słuszności wydaje wyrok o narodach.

Dokonania 17,31

¹⁰ BÓG będzie twierdzą uciśnionego, twierdzą w czasach niedoli *.

¹¹ A będą Tobie ufać ci, co znają Twoje Imię;

ponieważ nie opuściłeś tych, którzy Ciebie szukają,

WIEKUISTY.

¹² Śpiewajcie BOGU, który zamieszkał na Cyonie,

rozpowiadajcie pomiędzy narodami Jego dzieła.

¹³ Bo mściciel krwi, On ich zapamiętał,

nie zapomniał wołania uciśnionych.

¹⁴ Zmiłuj się nade mną BOŻE,

popatrz na moją nędzę na skutek mych nieprzyjaciół;

Ty, który mnie wyniosłeś z bram śmierci,

¹⁵ bym przy bramach córki Cyonu opowiadał całą Twą chwałę,

abym się cieszył Twym zbawieniem *.

¹⁶ Ludy upadły w przepaść, którą same przygotowały;

ich noga się uwikłała w sidła, które zastawiły.

¹⁷ BÓG dał się poznać,

wymierzył sprawiedliwość;

a niegodziwy się zaplątał w dziele własnych rąk. Higgajon Sela *.

¹⁸ Niegodziwi zejdą do Krainy Umarłych;

wszystkie ludy co zapomniały Boga.

¹⁹ Wreszcie nie jest zapomniany żebrzący ^S,

nadzieja biednych nie zniknie na wieki.

²⁰ Powstań, WIEKUISTY,

niech się nie rozzuchwala śmiertelny,

niechaj przed Twym obliczem będą sądzone ludy.

²¹ Rzuć na nich strach,

o BOŻE,

niech ludy wiedzą, że są jedynie ludźmi.

 

*9,6 także: pogan

*9,10 także: ucisku

*9,15 S także: ocaleniem, wyzwoleniem, ratunkiem; C pomocą

*9,17 najprawdopodobniej: Uderzcie w bębny

 

PSALM 10

 

¹ Czemu, BOŻE, stoisz z daleka i ukrywasz się w czasach niedoli?

² W swojej pysze * niegodziwy ściga biednego;

niech sami wpadną w knowania, które zaplanowali.

³ Niegodziwy chlubi się żądzą swej duszy,

a łupieżca bluźni * oraz lży BOGA **.

⁴ Niegodziwy w wyniosłości swojego ducha powiada:

Nie ma Boga, On nie karci – takie są wszystkie jego myśli.

⁵ Jego drogi są szczęśliwe w każdym czasie.

Wysoko oraz daleko od niego są Twoje sądy;

nadyma się na wszystkich swoich przeciwników.

⁶ Tak mówi w swoim sercu:

Nie zachwieję się,

od pokolenia do pokolenia nie spotka mnie zła dola *.

⁷ Jego usta są pełne bluźnierstwa, podstępu i zdrady,

a na jego języku niecność oraz nieprawość.

⁸ Po zagrodach siedzi w zasadzce,

w kryjówkach morduje niewinnego;

jego oczy śledzą nieszczęsnego.

⁹ Czai się w kryjówce, jak lew w gęstwinie,

czyha by porwać biednego;

i ubogiego porywa, oplątując go w swoje sidła.

¹⁰ Płaszczy się, czai, aż owi nieszczęśnicy wpadną w jego moc *.

¹¹ Tak mówi w swoim sercu:

Bóg zapomniał, zakrył Swoje oblicze, nie zobaczy na wieki.

¹² Powstań WIEKUISTY,

podnieś Twoją dłoń, Boże,

nie zapominaj uciśnionych.

¹³ Czemu niegodziwiec ma lżyć Boga

i mawiać w swoim sercu, że Ty nie poszukujesz.

¹⁴ Ty jednak widzisz;

widzisz niecność i krzywdę, aby odpłacić Twą ręką;

na Tobie polega żebrzący ^S,

Ty byłeś pomocą sieroty.

¹⁵ Skrusz ramię niegodziwca i złoczyńcy;

tak, byś szukał jego złości, ale więcej nie znalazł.

¹⁶ BÓG jest Królem na wieki wieków, poganie * znikną z Jego ziemi.

¹⁷ WIEKUISTY,

usłyszysz życzenia uciśnionych,

pokrzepisz ich serce,

wysłucha ich Twoje ucho.

¹⁸ Abyś wymierzył sprawiedliwość sierocie i uciśnionemu,

aby się więcej nie przerażał * człowiek na ziemi.

 

*10,2 inni: Z powodu pychy niegodziwego, biedny się trwoży

*10,3 BG błogosławi sobie

**10,3 inni: a łupieżca przechwala się, że lży Boga

*10,6 dokładniej: jestem tym, który nie będzie w złej doli

*10,10 inni: w jego ukryte zasadzki

*10,16 także: narody

*10,18 C wielmoży

 

PSALM 11

 

¹ Przewodnikowi chóru; psalm Dawida.

BOGU się powierzam.

Jakże mówicie mojej duszy: Schroń się jak ptak, na górę *.

² Bo oto niegodziwi napięli łuk,

na cięciwę założyli strzałę,

by w ciemności wystrzelać prawych sercem.

³ Gdy ^S będą zburzone podstawy;

to sprawiedliwy co uczyni?

⁴ BÓG jest w Przybytku Swojej świętości;

WIEKUISTY, którego tron jest w niebiosach;

Jego oczy widzą, Jego powieki badają synów ludzkich.

⁵ BÓG doświadcza sprawiedliwego,

ale Jego istota ^S* nie cierpi niegodziwego

oraz tego, co miłuje bezprawie.

⁶ Jakby deszcz spuszcza na niegodziwych błyskawice *,

ogień i siarkę,

a działem ich kielicha jest wiatr spiekoty.

⁷ Bo WIEKUISTY jest sprawiedliwym,

miłuje sprawiedliwość *,

to prawi będą oglądać Jego oblicze **.

 

*11,1 pod tym hebrajskim słowem wielu rozumie górę Cyon

*11,5 S także: serce; osoba

*11,6 S sidła, pułapki

*11,7 inni: sprawiedliwego

**11,7 inni: prosto patrzy Jego oblicze

 

PSALM 12

 

¹ Przewodnikowi chóru, na osiem głosów.

Psalm Dawida.

² Dopomóż WIEKUISTY, bowiem zabrakło pobożnych,

gdyż zniknęli wierni spośród synów ludzkich.

³ Gładkimi ustami jeden mówi drugiemu fałsz;

mówią podwójnym * sercem.

⁴ Oby BÓG wytępił wszystkie gładkie usta i języki,

co przemawiają z wysoka;

⁵ powiadają:

Przez nasz język jesteśmy potężni, nasze wargi są z nami;

kto chce być naszym panem?

⁶ Wobec bólu ^S* żebrzących ^S, wobec jęku ubogich, teraz powstanę – mówi WIEKUISTY;

postawię wśród bezpieczeństwa tego, co we ^S Mnie otwarcie ^S mówi.

⁷ Słowa BOGA to czyste słowa,

jak srebro wypławione w tyglu * ziemi, siedmiokroć oczyszczone.

⁸ Ty, o WIEKUISTY, będziesz ich strzec,

na wieki ich ochronisz od tego rodu.

⁹ Krążą wokoło niegodziwi *,

gdy wzmaga się zepsucie wśród synów ludzkich.

 

*12,3 w rozumieniu: fałszywym, które inaczej mówi niż czuje

*12,6 S także: trudu, mozołu, cierpień

*12,7 otwór w ziemi, w którym wytapiano kruszec; inni: w pracowni; srebro pana ziemi

*12,9 inni: niby robactwo wylega hańba ludzka

 

PSALM 13

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² Jak długo, BOŻE, będziesz o mnie zupełnie zapominał?

Dokąd Twe oblicze będziesz ode mnie odwracał?

³ Jak długo będę układał plany w mojej duszy

i codziennie będzie troska w mym sercu?

Dopóki mój wróg ma się nade mną wynosić?

⁴ Spojrzyj,

odpowiedz mi WIEKUISTY,

mój Boże,

oświeć * moje oczy, abym nie zasnął śmiercią.

⁵ Niechaj nie powie mój wróg: Zmogłem go.

Niech się nie cieszą moi prześladowcy, że się zachwiałem.

⁶ Ale ja ufam w Twoje miłosierdzie;

Twym zbawieniem * rozraduje się moje serce;

będę wysławiał BOGA, bowiem zlał na mnie Swoją łaskę.

 

*13,4 inni: pokrzepiaj, orzeźwiaj

*13,6 S także: C pomocą; ratunkiem, ocaleniem, wyzwoleniem

 

PSALM 14

 

¹ Przewodnikowi chóru.

 Psalm Dawida.

Nikczemny mówi w swoim sercu: Nie ma Boga.

Zepsuli się, skazili swoje czyny, nie ma takiego, co czyni dobro *.

² WIEKUISTY spogląda z Nieba na synów ludzkich,

by zobaczyć, czy jest ktoś rozumny,

ktoś szukający Boga. Rzymian 3,10

³ Wszyscy odstąpili, razem się zepsuli;

nie ma takiego, co czyni dobro - nie ma ani jednego.

⁴ Czy wszyscy owi złoczyńcy,

co pożerają mój lud, jak się spożywa chleb,

nie mają poznać WIEKUISTEGO, którego nie wezwali?

⁵ Tam * zatrwożą się trwogą,

gdyż Bóg jest tylko w sprawiedliwym plemieniu.

⁶ Możecie gardzić radą * żebrzącego ^S, ale BÓG jest jego obroną.

⁷ Kto da pomoc Israelowi z Cyonu?

Kiedy WIEKUISTY przywróci wygnańców Swego ludu –

rozweseli się Jakób, rozraduje Israel.

 

*14,1 także: rzetelność, słuszność, prawość, życzliwość, łaskawość

*14,5 inni: Na tym samym miejscu

*14,6 także: zamiarami, planami, postanowieniami; C zamysłami

 

PSALM 15

 

¹ Psalm Dawida.

WIEKUISTY,

kto zamieszka w Twoim domu *;

kto będzie mieszkał na Twojej świętej górze?

² Ten, kto postępuje bez zarzutu,

świadczy sprawiedliwość

oraz mówi prawdę w swym sercu.

³ Nie spotwarza swoim językiem,

nie czyni złego bliźniemu,

ani nie rzuca hańby na bliskiego.

⁴ Nikczemnik jest wzgardzony w jego oczach,

a bogobojnych szanuje;

tego, kto przysięga na swoją szkodę i nie zmienia.

⁵ Nie daje swoich pieniędzy na lichwę

oraz wziątku * przeciw niewinnym nie bierze.

Kto tak czyni, nigdy się nie zachwieje.

 

*15,1 C namiocie; S także: świątyni; ciele

*15,5 także: daru, łapówki

 

PSALM 16

 

¹ Klejnot Dawida.

Ochroń mnie Boże, gdyż Ci ufam.

² Powiedziałem WIEKUISTEMU:

Ty jesteś moim Panem, moim najwyższym dobrem.

³ W świętych oraz szlachetnych, którzy są na ziemi –

w nich całe moje upodobanie.

⁴ Liczne są utrapienia tych *, co nabyli innego towarzysza;

Ja ich krwawych zalewek ** nie zalewam

i nie biorę ich imion na moje usta.

⁵ WIEKUISTY jest darem w mym udziale, moim kielichem;

Ty trzymasz mój los.

⁶ Na rozkosznym polu przypadły mi granice;

dla mnie jest urocze dziedzictwo.

⁷ Wysławiam WIEKUISTEGO, który mi tak doradził;

bo i nocami napominają mnie moje wnętrza.

⁸ Zawsze stawiam WIEKUISTEGO przed sobą;

dlatego się nie zachwieję *, póki On jest po mej prawicy.

⁹ Dlatego cieszy się moje serce oraz raduje mój język ^S*,

a moja cielesna natura spoczywa bezpiecznie.

¹⁰ Bo nie zostawisz mojej duszy Krainie Umarłych, 

nie dasz widzieć zepsucia Twojemu pobożnemu.

Dokonania 2,31 + 13,35

¹¹ Wskażesz mi drogę życia.

Pełnia radości przed Twym obliczem;

wieczna rozkosz po Twej prawicy.

 

*16,4 inni: liczne są bałwany tych

**16,4 chodzi o płyny ofiarne

*16,8 inni: nie zejdę z drogi prawdy

*16,9 także: moja chwała

 

PSALM 17

 

¹ Modlitwa Dawida.

WIEKUISTY,

wysłuchaj mojej słuszności *, miej wzgląd na moje wołanie;

skłoń ucho do mojej prośby, co nie płynie z obłudnych ust.

² Niech sprzed Ciebie wyjdzie mój sąd;

 bo Twe oczy spoglądają na prawość.

³ Kiedy zbadasz me serce,

nawiedzisz mnie w nocy i doświadczysz – nic nie znajdziesz,

zła myśl nie przeszła przez moje usta.

⁴ Stosownie do słowa Twoich ust,

 wobec spraw ludzi wystrzegałem się dróg przestępcy.

⁵ Moje kroki trzymają się Twoich ścieżek, nie chwieją się moje stopy.

⁶ Wzywam Cię, bo mnie wysłuchasz, mój Boże;

skłoń do mnie Twoje ucho oraz wysłuchaj moje słowa.

⁷ Ucudownij Twoją łaskę, Panie;

który tych, co ufają Twej prawicy wybawiasz od przeciwników.

⁸ Strzeż mnie jak źrenicy oka *;

w cieniu Twych skrzydeł

⁹ ukryj mnie przed niegodziwymi, którzy mnie napadają;

 przed wrogami, co zawzięcie mnie otaczają.

¹⁰ Zamknęli swoje tuczne serce, a ich usta przemawiają z wysoka.

¹¹ Teraz otaczają nas na każdym kroku;

zwracają swoje oczy, by nas powalić na ziemię.

¹² Każdy podobny jest do lwa, co pragnie żeru;

do lwiątka siedzącego w ukryciu.

¹³ Powstań WIEKUISTY,

uprzedź go i połóż;

Twoim mieczem wybaw od niegodziwca moje życie.

¹⁴ Od tłumów, które są w Twojej ręce, od tłumów tej ziemi.

Ich udział jest w tym życiu, Twoimi darami napełniasz ich żywot;

nasycają się nimi synowie, a nadmiar zostawiają swym dzieciom.

¹⁵ Zaś ja, w prawości *, zobaczę Twoje oblicze;

po przebudzeniu nasycę się Twą Postacią **.

 

*17,1 także: sprawiedliwości

*17,8 figura retoryczna: jak w źrenicy oka - obrazu, wpatrującej się w nie osoby

*17,15 także: sprawiedliwości

**17,15 także: Twym Obrazem; wspaniałością, zaszczytem, chwałą

 

PSALM 18

 

¹ Przewodnikowi chóru.

Przez sługę WIEKUISTEGO – Dawida,

który wypowiedział BOGU słowa tej pieśni,

kiedy WIEKUISTY go wybawił z rąk wszystkich nieprzyjaciół,

a w szczególności z ręki Saula.

² Zatem powiedział:

Miłuję cię WIEKUISTY, ma potęgo.

³ WIEKUISTY - Skało,

moja twierdzo i mój wybawco;

Boże mój – obrono, w którą wierzę *;

moja tarczo, mój rogu zbawienia oraz moja ucieczko.

⁴ Wzywam Wielbionego, WIEKUISTEGO,

więc jestem wybawiony od mych wrogów.

⁵ Ogarnęły mnie bóle śmierci i zatrwożyły mnie nurty nicości *;

⁶ męki piekielne mnie osnuły i pochwyciły sidła śmierci.

⁷ W mojej niedoli wzywam WIEKUISTEGO, wołam do mego Boga;

ze Swego Przybytku wysłuchał mojego głosu,

a me wołanie doszło przed Nim do Jego uszu.

⁸ Ponieważ zapłonął gniewem,

 wstrząsnęła się i zadrżała ziemia,

wstrząsnęły się oraz chwieją posady gór.

⁹ W Jego gniewie wzniósł się dym, a z Jego ust zieje ogień;

od Niego żarzą się głownie.

¹⁰ Skłonił * niebiosa i zstąpił, a pod Jego stopami gęsta mgła.

¹¹ Wsiadł na cheruba, wzniósł się, pędził na skrzydłach wichru.

¹² A wokół Niego jakby namiot,

mrok uczynił Swoją osłoną, pomrokę wód, gęste obłoki.

¹³ Przed blaskiem, który od Niego bił, pierzchały Jego chmury,

także grad oraz ogniste głownie.

¹⁴ WIEKUISTY zagrzmiał w niebiosach,

Najwyższy wydał Swój głos, grad oraz błyskawice.

¹⁵ Wypuścił Swoje strzały oraz rozproszył nieprzyjaciół *;

ciskał błyskawicami i ich zmieszał.

¹⁶ Ukazały się też łożyska wód,

a od Twej groźby, WIEKUISTY, i od zadęcia wichru Twego gniewu

obnażyły się

posady

świata.

¹⁷ Sięgnął z wysokości i mnie wziął, wydobył z wielkiej toni.

¹⁸ Ocalił mnie od potężnego wroga,

 oraz od moich nieprzyjaciół, chociaż byli mocniejsi ode mnie.

¹⁹ Napadli mnie w dniu mojego nieszczęścia,

ale BÓG stał się moją podporą.

²⁰ Wyprowadził mnie na przestronność * i mnie wybawił,

gdyż mnie sobie upodobał.

²¹ WIEKUISTY mnie wynagradza według mojej sprawiedliwości,

odpłaca mi według czystości moich rąk.

²² Bowiem przestrzegałem dróg WIEKUISTEGO

 i nie byłem odstępcą od mego Boga.

²³ Wszystkie Jego ustawy są przede mną

oraz nie odstępuję od Jego praw.

²⁴ Cały jestem Jemu oddany i wystrzegam się mego grzechu.

²⁵ Dlatego BÓG mi oddaje według mojej sprawiedliwości,

według czystości moich rąk, która jest przed Jego oczami.

²⁶ Z proszącym o litość ^S* postępujesz miłosiernie,

a z prawym mężem – nieskazitelnie.

²⁷ Oczyszczonego - oczyszczasz,

a z przewrotnym * walczysz.

²⁸ Gdyż wybawiasz lud uciśniony, a oczy wywyższone – poniżasz.

²⁹ Tak, Ty rozświecasz moją pochodnię;

WIEKUISTY, mój Bóg rozjaśnia moją ciemność.

³⁰ Bo w Tobie przełamię szyki

 i w mym prawdziwym Bogu przestąpię mury.

³¹ Bóg,

nieskazitelna jest Jego droga,

a Słowo WIEKUISTEGO czyste;

On jest tarczą dla wszystkich, którzy Mu ufają.

³² Bo któż jest Bogiem, oprócz WIEKUISTEGO; 

kto Opoką *, oprócz prawdziwego Boga?

³³ Boga, co mnie opasał siłą oraz prostą uczynił moją drogę.

³⁴  Moje nogi upodobnił do jelenich i mnie stawia na mych wyżynach.

³⁵ Moje ręce wprawia do boju,

tak, że me ramiona naciągają spiżowy łuk.

³⁶ Dałeś mi tarczę Twojego zbawienia,

Twoja prawica mnie wspierała,

a Twa troskliwość czyni mnie wielkim.

³⁷ Rozszerzyłeś moje kroki pode mną i nie zachwiały się moje stawy.

³⁸ Ścigałem moich wrogów,

dogoniłem ich i nie wróciłem, aż doszczętnie ich wytępiłem.

³⁹ Skruszyłem ich tak, że nie mogli powstać;

upadli pod moimi stopami.

⁴⁰ Tak do boju opasałeś mnie mocą,

powaliłeś pode mnie moich wrogów.

⁴¹ Podałeś mi kark moich nieprzyjaciół,

a więc zgładziłem moich wrogów.

⁴² Wołali, ale nikt im nie pomógł; i do BOGA, ale im nie odpowiedział.

⁴³ Więc starłem ich jak proch na przedzie wiatru,

rozrzuciłem jak błoto ulic.

⁴⁴ Wybawiłeś mnie od zatargów ludu,

ustanowiłeś mnie głową narodów;

służy mi lud, którego nie znałem.

⁴⁵ Schlebiają mi cudzoziemscy;

synowie, o których usłyszałem słuchem ucha.

⁴⁶ Omdleli synowie obczyzny

oraz drżąc, uchodzą ze swoich zamków.

⁴⁷ Żywy WIEKUISTY,

niech będzie pochwalona moja Skała,

niech będzie wywyższony Bóg zbawienia *.

⁴⁸ Bóg, który mi zlecił pomstę oraz poddał pode mnie narody;

⁴⁹ który mnie wybawił od moich wrogów,

wyniósł mnie ponad mych przeciwników

i ocalił od srogiego męża.

⁵⁰ Dlatego chcę Cię sławić pomiędzy narodami,

WIEKUISTY,

 będę śpiewał Twojemu Imieniu.

⁵¹ gdyż wielkimi czynisz zwycięstwa Swojego króla,

świadczysz łaskę Swojemu pomazańcowi,

Dawidowi,

oraz jego rodowi na wieki.

 

*18,3 także: której ufam

*18,5 także: zniszczenia; S nieprawości, występku

*18,10 w znaczeniu: spuścił niżej

*18,15 dosłownie: ich

*18,20 w rozumieniu: swobodę, wolność

*18,26 S także: C miłosiernym

*18,27 także: wijącym się, silącym się, współzawodniczącym, nie przebierającym w środkach

*18,32 także: Skałą

*18,47 także: ratunku

 

PSALM 19

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² Niebiosa opowiadają chwałę Boga,

 a nieboskłon ogłasza dzieła Jego rąk.

³ Dzień dniowi podaje słowo *, a noc nocy przekazuje wieść.

⁴ Bez mowy, bez wyrazów, nie słychać ich głosu.

⁵ Jednak na całej ziemi rozchodzi się ich dźwięk *,

a ich słowo aż na krańce świata, gdzie słońcu namiot postawił.

⁶ A ono, jak oblubieniec, wychodzi ze swej komnaty

i cieszy się jak bohater, który ma przebiec drogę.

⁷ Jego wschód od krańca niebios, a jego bieg do ich krańców;

i nic nie jest ukryte przed jego żarem.

⁸ Prawo * WIEKUISTEGO jest doskonałe ** - nawraca *** duszę;

świadectwo BOGA jest wiarygodne - uczy prostodusznego mądrości.

⁹ Rozkazy WIEKUISTEGO są proste - rozweselają serce;

przykazanie BOGA jest jasne - oświeca oczy.

¹⁰ Bojaźń WIEKUISTEGO jest czysta - ostoi się na wieki;

ustawy BOGA są prawdą - razem są sprawiedliwe.

¹¹ Bardziej pożądane od złota, od mnóstwa czystego złota;

słodsze od miodu oraz rozpływającej się patoki *.

¹² Zaś Twój sługa jest przez nie ustrzeżony;

sowita nagroda za ich przestrzeganie *.

¹³ Mimowolne błędy - kto je spostrzeże?

Więc od tych skrytych mnie oczyść.

¹⁴ Ale i od tych cudzoziemskich ^S* oddal Twojego sługę,

aby mną nie owładnęły;

wtedy będę nieskazitelny, oczyszczony od wielkiego grzechu.

¹⁵ Oby słowa moich ust i myśli mojego serca znalazły upodobanie przed Tobą,

WIEKUISTY,

moja Opoko i mój Wybawco *.

 

*19,3 także: obietnicę, rozkaz; S motyw, rację, sprawę; ład, porządek, prawo natury; relację; C hasło

*19,5 dokładnie: sznur mierniczy, struna; w przenośni – dźwięk; inni: prawo

*19,8 także: nauka

**19,8 także: wskazujące

***19,8 S także: poprawia, zawraca, kruszy, odwraca od błędu

*19,11 najprawdopodobniej - miodu daktylowego

*19,12 dokładnie: sowita nagroda w ich stopie

*19,14 także: aroganckich, dumnych, pysznych; S obcych, wrogich, nieprzyjacielskich

*19,15 także: Odkupicielu; Wykupicielu (z niewoli; od śmierci)

 

PSALM 20

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² W dzień niedoli niech cię wysłucha WIEKUISTY,

 a Imię Boga Jakóba cię ochroni *.

³ Niech ci śle pomoc ze Świątyni i wesprze cię z Cyonu.

⁴ Niech wspomni wszystkie twoje ofiary,

a twoje całopalenie niechaj Mu będzie miłym *. Sela.

⁵ Niech ci da według twojego serca

i niech spełni wszystkie twoje zamysły.

⁶ Wtedy ucieszymy się twym zwycięstwem

oraz podniesiemy chorągiew * w Imię naszego Boga.

Oby BÓG spełnił wszystkie twoje życzenia.

⁷ Teraz wiem, że Bóg wspomoże Swojego pomazańca,

poprzez potężne czyny Swej prawicy

i że ze Swoich świętych niebios go wysłucha.

⁸ Jedni – wozami, a drudzy – rumakami,

ale my chlubimy się Imieniem WIEKUISTEGO, naszego Boga.

⁹ Oni przyklęknęli i upadli, a my stoimy i się trzymamy *.

¹⁰ WIEKUISTY wspomóż!

Oby nas Król wysłuchał w dzień naszego wołania.

 

*20,2 także: wywyższy

*20,4 inni: niech spopieli

*20,6 inni: na wyżynach zatkniemy sztandary

*20,9 także: jesteśmy umocnieni, pozostajemy silnymi

 

PSALM 21

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² WIEKUISTY,

w  Twojej mocy cieszy się król

i wielce się raduje dzięki Twojemu zbawieniu *.

³ Dałeś mu pragnienie * jego serca

oraz nie odmówiłeś życzeniu jego ust. Sela.

⁴ Gdyż uprzedziłeś go błogosławieństwem szczęścia,

a szczerozłotą koronę włożyłeś na jego głowę.

⁵ Prosił Cię o życie, więc dałeś mu długie dni na wieki wieków.

⁶ Z Twojego zbawienia * wielka jest jego chwała;

włożyłeś na niego sławę i świetność.

⁷ Bowiem czynisz go błogosławieństwem na zawsze,

orzeźwiasz go radością Twego oblicza.

⁸ Król ufa WIEKUISTEMU

i z łaski Najwyższego się nie zachwieje.

⁹ Twoja ręka dosięgnie wszystkich Twoich wrogów;

Twa prawica znajdzie Twoich nieprzyjaciół.

¹⁰ W chwili Twojego uniesienia uczynisz z nich jakby piec ognisty;

WIEKUISTY zniszczy ich w Swoim gniewie; pożre ich ogień.

¹¹ Ich ród wygubisz z ziemi,

a ich potomstwo spośród synów ludzkich.

¹² Bo zastawili na Ciebie zło;

knuli zdradę, a nic nie dokazali.

¹³ Zawróciłeś ich plecy, mierząc Twoimi cięciwami do ich twarzy.

¹⁴ Podnieś się, WIEKUISTY, w  Twojej mocy;

Twą potęgę będziemy wysławiać i opiewać.

 

*21,2; 6 także: wyzwoleniu, ocaleniu; C pomocy

*21,3 w Talmudzie: żądanie

 

PSALM 22

 

¹ Przewodnikowi chóru, na nutę „Łanio zorzy” *. Pieśń Dawida.

² Boże mój, Boże, czemu mnie opuściłeś;

czemu jesteś daleki od mego wspomożenia

oraz od słów mojej skargi?

Mateusz 27,46; Marek 15,34

³ Boże mój, wołam we dnie, a mi nie odpowiadasz;

także nocą, ale nie mam spokoju.

⁴ A jednak Ty jesteś święty;

Ten, co zasiada wśród chwały Israela.

⁵ Tobie ufali nasi ojcowie;

ufali, zatem ich wybawiłeś.

⁶ Do Ciebie wołali, więc byli ocaleni;

Tobie ufali, zatem nie byli zawstydzeni.

⁷ Zaś ja jestem robakiem, a nie mężem,

pośmiewiskiem ludzi i wzgardą tłumu.

⁸ Wszyscy, którzy mnie widzą – urągają mi,

ściągają usta i potrząsają głową, mówiąc: Mateusz 27,39

⁹ Niech to powierzy WIEKUISTEMU!

Niech go wybawi!

Ocali go, ponieważ go sobie upodobał! *

Mateusz 27,43

¹⁰ Ty wyprowadziłeś mnie z łona

oraz bezpiecznie mnie złożyłeś u piersi mojej matki.

¹¹ Od urodzenia na Tobie polegałem;

poza życiem mej matki - Ty jesteś moim Bogiem.

¹² Ode mnie się nie oddalaj,

gdyż niedola jest bliska, a nie ma pomocnika.

¹³ Otoczyła mnie gromada byków, oblegli mnie mocarze Baszanu.

¹⁴ Rozwarli na mnie swą paszczę, jak lew co porywa i ryczy.

¹⁵ Jestem rozlany jak woda, rozeszły się wszystkie moje członki,

pośród moich wnętrzności, moje serce jest roztopione jak wosk.

¹⁶ Jak skorupa zaschła ma siła,

mój język przylgnął do mego podniebienia,

powaliłeś mnie do ^S prochu śmierci.

¹⁷ Ponieważ otoczyły mnie psy,

obstąpiła mnie zgraja złoczyńców,

z bólu wyją ^S* moje ręce i nogi.

Mateusz 27,35; Marek 15,24; Łukasz 23,33; Jan 19,18

¹⁸ Mogę policzyć wszystkie moje kości;

a oni się przyglądają, nade mną się znęcają.

¹⁹ Rozdzielają między siebie me odzienie, a o moje szaty los rzucają.

Łukasz 23,24; Jan 19,24

²⁰ Ale Ty, WIEKUISTY, się nie oddalaj;

ma potęgo pospiesz mi na ratunek.

²¹ Ocal od miecza moją duszę, z mocy psa moją jedyną.

²² Wyzwól mnie z paszczy lwa oraz obroń mnie od bawolich rogów.

²³ A mym braciom * będę rozgłaszał Twoje Imię,

pośród zboru będę Cię wielbił. Hebrajczyków 2,12

²⁴ Chwalcie Go, bogobojni, czcij Go cały rodzie Jakóba;

korzcie się przed Nim wszyscy z nasienia Israela.

²⁵ Bo nie wzgardził, nie wstrętna mu skarga żebrzącego ^S,

nie ukrył przed nim Swego oblicza;

wysłuchał go, kiedy do Niego wołał.

²⁶ Od Ciebie moje uwielbienie w wielkim zborze *

i wobec bogobojnych spełnię śluby.

²⁷ Biedni będą spożywać oraz się nasycą,

będą chwalić WIEKUISTEGO Jego czciciele,

wasze serce * ożyje na wieki.

²⁸ Wspomną i zwrócą się do BOGA wszystkie krańce ziemi;

ukorzą się przed Tobą pokolenia ^S narodów.

²⁹ Bowiem

WIEKUISTEMU

należy się królowanie i władztwo nad narodami.

³⁰ Jedzą, korząc się, wszyscy możni ziemi;

przed Nim klękają wszyscy zstępujący w proch;

ten, kto nie pożywił swej duszy.

³¹ Będzie Mu służyć potomstwo i o Panu opowiadać pokoleniom.

³² Zejdą się oraz będą ogłaszać Jego sprawiedliwość ludowi,

który się narodzi;

że On * ją dokonał.

 

*22,1 porównanie przenikających promieni słońca do rogów zwierząt dało początek nazwaniu jutrzenki – łanią zorzy

*22,9 także przeciwnie: gdyż upodobał sobie Boga

*22,17 BG przebodli moje ręce i nogi; także: przekopali

*22,23 także: towarzyszom niedoli

*22,26 inni: Ty mi dajesz powód do wychwalania Ciebie

*22,27 także: dusza

*22,32 S Pan

 

PSALM 23

 

¹ Psalm Dawida.

Mym pasterzem jest WIEKUISTY, niczego mi nie brakuje.

² Daje mi się wylegiwać na zielonych błoniach,

do spokojnych wód mnie prowadzi,

³ duszę moją orzeźwia.

Dla Swojego Imienia prowadzi mnie po ścieżkach sprawiedliwości.

⁴ Choćbym szedł po dolinie cieni śmierci,

nie będę się bał złego, bo Ty jesteś ze mną;

Twoja laska * i Twa podpora – one mnie pocieszą.

⁵ Wobec moich wrogów zastawiasz przede mną stół;

moją głowę namaszczasz olejem;

mój kielich się przelewa.

⁶ Tak,

szczęście i łaska podążają za mną po wszystkie dni mojego życia,

i zamieszkam w domu WIEKUISTEGO na długie czasy.

 

*23,4 tu: laska pasterska

 

PSALM 24

 

¹ Psalm Dawida.

WIEKUISTEGO jest ziemia i wszystko co ją napełnia;

świat oraz jego mieszkańcy.

² Gdyż On ją utwierdził nad morzami i nad rzekami ją umocnił.

³ Kto wstąpi na górę BOGA i kto stanie na Jego świętym miejscu?

⁴ Ten, kto jest czystych rąk oraz nieskażonego serca,

kto nie poddał swej duszy fałszowi i nie przysięgał obłudnie.

⁵ Ten odbiera błogosławieństwo od WIEKUISTEGO,

 sprawiedliwość * od Boga swojego zbawienia.

⁶ Takie jest pokolenie Jego czcicieli; tych, co szukają Twego oblicza, Boże ^S Jakóba. Sela.

⁷ Bramy - wznieście swoje wierzchy,

otwórzcie się wrota odwieczne – niech wejdzie Król Chwały.

⁸ Kto jest tym królem chwały?

WIEKUISTY mocny i potężny;

BÓG silny w boju.

⁹ Bramy - wznieście swoje wierzchy,

otwórzcie się wrota odwieczne – niech wejdzie Król Chwały.

¹⁰ Kto jest tym królem chwały?

WIEKUISTY Zastępów; to On jest Królem Chwały. Sela.

 

*24,5 S jałmużnę

 

PSALM 25

 

¹ Od Dawida.

WIEKUISTY,

do Ciebie wznoszę moją duszę *.

² Na Tobie polegam, mój Boże;

obym się nie zawstydził,

oby moi wrogowie nie cieszyli się dzięki mnie.

³ Nie zawstydzą się wszyscy, którzy Tobie ufają;

a zawstydzą się ci, co się sprzeniewierzają bez przyczyny.

⁴ Daj mi poznać Twoje drogi, WIEKUISTY, wskaż mi Twe ścieżki.

⁵ Wdróż mnie w Twoją prawdę i mnie naucz,

bo Ty jesteś Bogiem mojego wybawienia;

za Tobą tęsknię cały dzień.

⁶ Wspomnij na Twoje miłosierdzie,

WIEKUISTY,

oraz na Twoją łaskę,

ponieważ są odwieczne.

⁷ Grzechów mojej młodości oraz moich przewinień nie wspominaj;

w Twojej łasce o mnie pamiętaj, według Twojej dobroci, WIEKUISTY.

⁸ BÓG jest dobrym i prawym, wskazuje drogę występnym.

⁹ Wdraża pokornych w sąd *; skromnym wskazuje Swą drogę.

¹⁰ Wszystkie ścieżki BOGA są miłosierdziem i prawdą,

dla tych, co przestrzegają Przymierza, a także Jego świadectw.

¹¹ Ze względu na * Twoje Imię,

WIEKUISTY,

wybacz mą winę, jakkolwiek ona jest wielką **.

¹² Kim jest ów mąż, który się boi BOGA?

Pan wskaże mu drogę, którą powinien wybrać,

¹³ by jego dusza zamieszkała w szczęściu,

a jego ród odziedziczył ziemię.

¹⁴ WIEKUISTY zgromadza tych, którzy się Go boją,

by im objawić Swe Przymierze.

¹⁵ Moje oczy są zawsze ku BOGU,

gdyż On wydobędzie z sideł moje nogi.

¹⁶ Zwróć się do mnie i zlituj się nade mną,

bo jestem samotny i żebrak ^S.

¹⁷ Mnożą się udręczenia mego serca *;

wyprowadź mnie z moich utrapień.

¹⁸ Spojrzyj na nędzę i me cierpienie,

oraz odpuść wszystkie moje grzechy.

¹⁹ Popatrz na moich nieprzyjaciół,

bo tak ich wielu i zawzięcie mnie nienawidzą.

²⁰ Zachowaj moją duszę i mnie ocal;

niechaj się nie zawstydzę, że ja Ci zaufałem.

²¹ Niewinność i prawość mnie ochronią, gdyż w Tobie mam nadzieję.

²² Boże, wybaw Israela ze wszystkich jego utrapień.

 

*25,1 także: moją osobę; S moje serce

*25,9 także: sprawiedliwość, sprawę sądową, próbę, wyrok

*25,11 C dla twojego Imienia

**25,11 inni: ponieważ ona jest wielką

*25,17 inni: oby zelżały udręczenia mojego serca

 

PSALM 26

 

¹ Od Dawida.

Obroń mnie *,

WIEKUISTY,

bo postępuję w niewinności,

ufam BOGU i się nie chwieję.

² Doświadcz mnie, WIEKUISTY, i wypróbuj,

oczyść moje wnętrze i serce.

³ Gdyż przed oczyma mam Twoje miłosierdzie

i chodzę w Twojej prawdzie.

⁴ Nie przesiaduję z ludźmi fałszu i z obłudnymi się nie schodzę.

⁵ Nienawidzę zboru złoczyńców i z bezbożnymi nie zasiadam.

⁶ Umywam ręce w niewinności oraz okrążam Twój ołtarz,

WIEKUISTY,

⁷ by zawtórować głosem dziękczynienia

i opowiedzieć wszystkie Twoje cuda.

⁸ BOŻE, umiłowałem siedzibę Twego domu

oraz miejsce Przybytku Twojej chwały.

⁹ Nie porwij z grzesznikami mojej duszy

i z mężami krwi mojego życia.

¹⁰ Z tymi, w których ręce jest zdrada;

których prawica pełna jest wziątku *.

¹¹ Ja jednak chodzę w niewinności;

wyswobodź mnie i zmiłuj się nade mną.

¹² Moja noga stanęła na równi *;

w zgromadzeniach będę wysławiał BOGA.

 

 

*26,1 także: osądź mnie; uczyń mi sprawiedliwość

*26,10 także: podarków, łapówek

*26,12 w przeciwieństwie do pochyłości, która prowadzi do upadku

 

PSALM 27

 

¹ Od Dawida.

WIEKUISTY jest światłem oraz moim zbawieniem.

Kogo mam się obawiać?

WIEKUISTY jest obrońcą mego życia.

Kogóż mam się lękać?

² Kiedy natrą na mnie złoczyńcy, moi wrogowie i ciemięzcy,

aby pożreć moją cielesną naturę ^S - oni upadną i polegną.

³ Kiedy otoczy mnie wojsko - nie zatrwoży się moje serce;

gdy powstanie przeciw mnie wojna - i wtedy będę bezpieczny.

⁴ O jedno proszę WIEKUISTEGO, tego pragnę,

abym zamieszkał w domu BOGA przez wszystkie dni mego życia;

by napawać się urokiem BOGA i odwiedzać Jego Przybytek.

⁵ Ponieważ w dzień niedoli osłoni mnie w Swej kryjówce,

ukryje w tajni * Swojego namiotu,

 wyniesie mnie na Skałę.

⁶ I tak wywyższy moją głowę ponad mych nieprzyjaciół dookoła;

a ja,

w Jego namiocie złożę ofiary radości,

zaśpiewam oraz zanucę WIEKUISTEMU.

⁷ Usłysz, BOŻE, mój głos, kiedy wołam;

zmiłuj się nade mną i mnie wysłuchaj.

⁸ O Tobie mówi moje serce: Szukajcie Mego oblicza *;

otóż szukam Twojego oblicza, BOŻE.

⁹ Nie ukrywaj przede mną Twego oblicza,

nie odtrącaj w gniewie Twojego sługi;

Ty byłeś moją pomocą;

nie porzucaj mnie i nie opuszczaj,

Boże mojego zbawienia.

¹⁰ Chociaż mój ojciec i matka mnie opuścili,

ale WIEKUISTY mnie przygarnie.

¹¹ Wskaż mi Twoją drogę,

WIEKUISTY,

oraz wbrew czyhających na mnie, prowadź po prostej ścieżce.

¹² Nie wydaj mnie na wolę mych ciemięzców,

bo powstają przeciw mnie fałszywi świadkowie i tchną bezprawiem.

¹³ O, gdybym nie był pewny,

że w Krainie Życia zobaczę dobroć BOGA... *

¹⁴ Polegaj na WIEKUISTYM,

bądź silnym,

a utwierdzi się twoje serce;

tak, polegaj na WIEKUISTYM.

 

*27,5 także: w skrytości

*27,8 inni: Do ciebie, o moje serce, Bóg powiedział: Módl się do Mnie.

*27,13 zdanie niedokończone, oznaczone przez masoretów punktami.

 

PSALM 28

 

¹ Od Dawida.

Do Ciebie wołam,

WIEKUISTY,

moja Skało *,

nie bądź dla mnie głuchym.

Bo gdy milcząc, odwrócisz się ode mnie,

stanę się podobnym do schodzących do dołu.

² Słuchaj głosu mych próśb, kiedy do Ciebie wołam,

gdy wznoszę moje ręce do świętego Twego Przybytku *.

  ³ Nie zagarniaj mnie z bezbożnymi oraz ze złoczyńcami,

co głoszą pokój dla bliźnich, kiedy mają złość w swoim sercu.

⁴ Oddaj im według ich spraw i na miarę złości ich uczynków;

oddaj im według dzieła ich rąk;

oddaj im ich zapłatę.

⁵ Gdyż nie zważają na sprawy WIEKUISTEGO i dzieło Jego rąk;

oby ich zburzył i ich nie odbudował.

⁶ Wysławiony WIEKUISTY, bo wysłuchał głosu mych próśb.

⁷ WIEKUISTY jest moją mocą i tarczą.

W Niego wierzyło * moje serce,

a więc zostałem wspomożony, ucieszyło się moje serce;

i dlatego złożę Mu dzięki moją pieśnią.

⁸ WIEKUISTY jest obroną swoich,

On jest zbawczą twierdzą Swojego pomazańca.

⁹ Wspomóż * Twój lud oraz błogosław Twojemu dziedzictwu;

bądź im pasterzem i piastuj ich na wieki.

 

*28,1 także: Opoko

*28,2 dokładnie: Mównicy; czyli miejsca z którego przemawia Bóg

*28,7 także: ufało

*28,9 S także: zbaw, wyzwól, ocal

 

PSALM 29

 

¹ Psalm Dawida.

Nieście WIEKUISTEMU,

synowie Boga,

nieście WIEKUISTEMU chwałę i cześć.

² Nieście BOGU cześć Jego Imienia;

w świętym nastroju * ukorzcie się przed PANEM.

³ Głos WIEKUISTEGO nad wodami;

zagrzmiał Pan chwały,

WIEKUISTY nad wielkimi wodami.

⁴ Głos BOGA w potędze; głos BOGA w majestacie.

⁵ Głos BOGA łamie cedry; WIEKUISTY druzgocze cedry Libanu.

⁶ Podrzuca je jak cielęta,

Liban i Szirion * jak bawolęta.

⁷ Głos BOGA krzesze płomienie ognia.

⁸ Głos WIEKUISTEGO wstrząsa puszczą;

BÓG wstrząsa pustynią Kadesz.

⁹ Głos WIEKUISTEGO wstrząsa dęby i ogołaca bory,

a w Jego Przybytku wszystko głosi chwałę.

¹⁰ WIEKUISTY panował w czasie potopu

i jako ^S Król będzie panował na wieki.

¹¹ BÓG da moc Swojemu ludowi;

WIEKUISTY pobłogosławi Swój lud wśród ^S pokoju.

 

*29,2 dosłownie: w odświętnych szatach kapłańskich; inni: w świętej czci; w majestacie Świątyni

*29,6 spolszczone: Hermon

 

PSALM 30

 

¹ Psalm; pieśń na poświęcenie Domu przez Dawida.

² Wynosić Cię będę,

WIEKUISTY,

gdyż mnie wyprowadziłeś z toni,

a moich nieprzyjaciół nie uratowałeś.

³ WIEKUISTY,

Boże mój, wołałem do Ciebie, a Ty mnie uleczyłeś.

⁴ Moją duszę wyprowadziłeś, BOŻE, z Krainy Umarłych ^S,

utrzymałeś mnie przy życiu i nie zstąpiłem do grobu.

⁵ Śpiewajcie WIEKUISTEMU pobożni,

dziękujcie Jego świętemu Imieniu.

⁶ Gdyż chwilę trwa Jego gniew, a całe życie jest Jego łaską *;

wieczorem gości ** płacz, ale z rana wesele.

⁷ Więc ja, w moim powodzeniu powiedziałem:

Na wieki się nie zachwieję.

⁸ WIEKUISTY,

w Twojej łasce ustanowiłeś potęgę na mej górze;

ale ukryłeś Twe oblicze, zatem byłem strwożony.

⁹ Do Ciebie wołałem, WIEKUISTY;

modliłem się do PANA, mówiąc:

¹⁰ Jaki pożytek z mojej krwi, kiedy zejdę do grobu?

Czyż może Cię wielbić proch oraz wygłaszać Twoją prawdę?

¹¹ Wysłuchaj mnie, o BOŻE, i zmiłuj się nade mną;

bądź moim wybawcą,

WIEKUISTY.

¹² Wtedy przemieniłeś moją żałobę w taniec,

rozwiązałeś mój wór i przepasałeś mnie radością.

¹³ Aby opiewała Cię sława i nie zamilkła;

WIEKUISTY,

mój Boże,

będę Cię wiecznie wysławiał.

 

*30,6 inni: Gdyż Jego trwoga w gniewie, a życie w Jego łasce

**30,6 inni: zsyła

 

PSALM 31

 

¹ Przewodnikowi chóru, Psalm Dawida.

² Do Ciebie, WIEKUISTY, się chronię,

obym się nie zawstydził na wieki;

wybaw mnie w Twojej sprawiedliwości.

³ Skłoń ku mnie Twoje ucho oraz szybko mnie ocal;

bądź dla mnie warowną opoką *, zamkiem obronnym do mej pomocy

⁴ Ty jesteś moją Skałą oraz moją Warownią,

więc prowadź mnie i kieruj dla Twojego Imienia.

⁵ Wyprowadź mnie z tych sideł, co na mnie zastawili,

bo Ty jesteś moją obroną.

⁶ Na ^S Twoje ręce powierzam mego ducha;

wybawiasz mnie, WIEKUISTY, Boże prawdziwy.

⁷ Nienawidzę oddanych próżnym marnościom *,

ponieważ

 ja

 ufam

 WIEKUISTEMU.

⁸ Raduję się i cieszę Twoim miłosierdziem,

Panie, który spojrzałeś na mą niedolę

oraz poznałeś utrapienia mojej duszy.

⁹ Nie wydałeś mnie w moc wroga,

a me nogi postawiłeś na rozległej przestrzeni *.

¹⁰ Zlituj się nade mną, WIEKUISTY, gdyż mi biada;

od żałoby zamroczyło się moje oko, moja dusza i moje życie.

¹¹ Bo me życie spełniło się w trosce, a moje lata w westchnieniach;

w grzechu zwątlała moja siła, a moje kości zanikły.

¹² Z powodu moich prześladowców

jestem hańbą nawet dla mych sąsiadów

oraz postrachem dla znajomych.

Ci, którzy mnie spotykają na ulicy - ode mnie się usuwają.

¹³ Wypadłem z serca jak umarły, podobny do zużytego naczynia.

¹⁴ Bo słyszę obelgi tłumu i zbiegowiska dokoła;

jak się razem na mnie zmawiają, planując, by odebrać mi życie.

¹⁵ Ale ja polegam na Tobie,

WIEKUISTY;

powiedziałem: Ty jesteś moim Bogiem.

¹⁶ W Twojej ręce są moje losy;

wybaw mnie z mocy wrogów oraz mych prześladowców.

¹⁷ Zaświeć Twoim obliczem nad twym sługą;

wspomóż mnie w Twojej łasce.

¹⁸ WIEKUISTY,

 obym się nie zawstydził, że Cię wzywałem;

niech zawstydzą się niegodziwi oraz zamilkną w grobie.

¹⁹ Niech oniemieją kłamliwe usta,

które hardo, wyniośle i pogardliwie mówią o sprawiedliwym.

²⁰ Wielką jest Twoja dobroć, którą zachowałeś dla bogobojnych,

jaką przygotowałeś * dla tych, co Ci ufają wobec synów ludzkich.

²¹ Od knowań ludzi ich ochraniasz osłoną Twego oblicza,

w namiocie ich ukrywasz przed każdą zwadą plemion.

²² Błogosławiony

WIEKUISTY,

Ten, który w oblężonym mieście * cudownie okazał mi Swoją łaskę.

²³ A ja, w moim przerażeniu powiedziałem:

Jestem odtrącony sprzed Twojego oblicza;

ale kiedy do Ciebie wołałem, Ty słyszałeś głos mej modlitwy.

²⁴ Miłujcie BOGA wszyscy Jego pobożni;

WIEKUISTY strzeże wiernych, a sowicie odpłaca pysznemu.

²⁵ Bądźcie silni i niech się utwierdzi wasze serce;

wy wszyscy, którzy macie nadzieję w WIEKUISTYM.

 

*31,3 także: Skałą

*31,7 także: bałwanom, bożyszczom

*31,9 także: swobodzie

*31,20 także: ukryłeś, przeznaczyłeś

*31,22 inni: jak w warownym mieście

 

PSALM 32

 

¹ Dumanie Dawida.

Szczęśliwy * ten, komu odpuszczono występek i wybaczono grzech.

² Szczęśliwy

człowiek,

 któremu

 WIEKUISTY

 nie poczyta winy,

a w jego duchu * nie ma zdrady **. Rzymian 4,7

³ Gdy milczałem, próchniały * moje kości oraz jęczałem cały dzień.

⁴ Ponieważ dzień i noc ciążyła na mnie Twoja ręka,

wilgoć moja zanikła jak od upałów lata. Sela.

⁵ Wyznałem Ci mój grzech i mojej nieprawości nie taiłem;

powiedziałem: Wyjawię BOGU me przestępstwa;

a Ty odpuściłeś nieprawość mojego grzechu. Sela.

⁶ O to winien się modlić do Ciebie każdy pobożny,

w czasie, w którym może Cię znaleźć,

aby go nie dosięgnął wylew wielkich wód.

⁷ Ty jesteś moją ochroną,

strzeżesz mnie od niedoli * oraz hymnem zbawienia mnie otaczasz. Sela.

⁸ Uczynię cię roztropnym;

wskażę ci drogę, po której masz chodzić;

utwierdzę na tobie Moje oko.

⁹ Nie bądźcie jak koń, jak bezrozumny muł,

którego żuchwę kiełzają uzdą i wędzidłem, bo się do ciebie nie zbliży.

¹⁰ Wiele cierpień przypada niegodziwemu,

a tego, który ufa WIEKUISTEMU otacza łaska.

¹¹ Radujcie

się

w

WIEKUISTYM,

cieszcie się sprawiedliwi i weselcie się wszyscy szczerego serca.

 

*32,1 S także: błogosławiony, bogaty

*32,2 S ustach

**32,2 S także: podstępu, chytrości, niedbałości

*32,3 także: rozpadały się

*32,7 także: kłopotów, utrapienia; przeciwnika, ciemiężcy

 

PSALM 33

 

¹ Weselcie się w WIEKUISTYM sprawiedliwi;

prawym przystoi chwała.

² Wysławiajcie BOGA na cytrze,

przy dziesięciostrunnej lirze Mu śpiewajcie.

³ Śpiewajcie Mu nową pieśń, udanie zagrajcie przy odgłosie trąb.

⁴ Gdyż rzetelne jest słowo WIEKUISTEGO

 oraz prawdziwe każde Jego dzieło.

⁵ Miłuje sprawiedliwość i prawo;

ziemia pełna jest miłosierdzia BOGA.

⁶ Słowem BOGA zostały uczynione niebiosa,

tchnieniem Jego ust wszystkie ich zastępy.

⁷ Skupia, niby w wał, wody morza; a tonie składa w zbiorniki.

⁸ Niech się boi WIEKUISTEGO cała ziemia,

niechaj drżą przed Nim wszyscy mieszkańcy zamieszkałego świata.

⁹ Bowiem On powiedział, a stało się;

On rozkazał, a powstało.

¹⁰ BÓG wywraca zamiary pogan, niweczy zamysły ludów.

¹¹ Postanowienie BOGA trwa na wieki,

a zamysły Jego serca z pokolenia w pokolenie.

¹² Szczęśliwy naród, którego WIEKUISTY jest Bogiem;

lud, który wybrał na Swe dziedzictwo.

¹³ BÓG spogląda z niebios i widzi wszystkich synów Adama.

¹⁴ Z przybytku Swojej siedziby

patrzy * na wszystkich mieszkańców ziemi.

¹⁵ Ten, który kształtuje ich serca,

zwraca uwagę na ich wszystkie sprawy.

¹⁶ Nie ratuje króla wielkie wojsko, a bohatera pełnia sił nie ocala.

¹⁷ Zawodny jest rumak w wygranej i potęgą swojej mocy nie uchroni.

¹⁸ Oto oko WIEKUISTEGO nad Jego wielbicielami,

nad ufającymi dzięki ^S Jego miłosierdziu.

¹⁹ By wybawił ich duszę od śmierci

i zachował ich życie podczas głodu.

²⁰ Nasza dusza wygląda WIEKUISTEGO,

 On naszą pomocą i tarczą.

²¹ W Nim raduje się nasze serce,

bowiem w Jego Imieniu pokładamy nadzieję.

²² Niech nad nami będzie Twe miłosierdzie,

WIEKUISTY,

tak, jak Ci zaufaliśmy.

 

*33,14 dokładnie: przenika wzrokiem

 

PSALM 34

 

¹ Od Dawida;

kiedy zataiwszy swój rozum przed Abimelechem, odszedł wygnany.

² Będę wielbił WIEKUISTEGO każdego czasu;

Jego chwała zawsze na moich ustach.

³ Moja dusza chlubi się w WIEKUISTYM,

niech to usłyszą uciśnieni i się pocieszą.

⁴ Wraz ze mną wynoście BOGA i razem wywyższajmy Jego Imię.

⁵ Szukałem WIEKUISTEGO, więc mnie wysłuchał;

wybawił mnie ze wszystkich moich lęków.

⁶ Spojrzeli ku Niemu i byli rozpromienieni, a ich oblicza nie pobladły.

⁷ Ten oto żebrzący ^S wołał,

a BÓG go usłyszał i wyzwolił ze wszystkich utrapień.

⁸ Anioł BOGA rozłożył się dokoła Jego wiernych oraz ich wyrwał.

⁹ Posmakujcie oraz zobaczcie jak dobrym jest BÓG;

szczęśliwy mąż, co się do Niego chroni.

¹⁰ Czcijcie BOGA Jego święci *, gdyż bogobojny nie ma biedy.

¹¹ Lwięta łakną i cierpią głód,

a tym, co szukają BOGA nie zabraknie wszelkiego dobra.

¹² Pójdźcie dzieci oraz mnie posłuchajcie, a nauczę was bojaźni WIEKUISTEGO.

¹³ Kto jest tym mężem, co pragnie życia

oraz miłuje swoje dni, aby oglądał dobro *?

¹⁴ Strzeż swojego języka od zła oraz twych ust od zdradliwej mowy.

¹⁵ Stroń od złego, a czyń dobrze *;

pragnij zgody oraz się o nią ubiegaj.

¹⁶ Oto oko WIEKUISTEGO zwrócone na sprawiedliwych,

a Jego ucho ku ich błaganiom.

¹⁷ Ale gniew BOGA na złoczyńców, aby zgładzić ich pamięć z ziemi.

¹⁸ Sprawiedliwi ^S wołają, a BÓG słucha,

i wyzwala ich ze wszystkich cierpień.

¹⁹ BÓG jest bliskim tym złamanym w sercu;

wspomaga skruszonych w duchu.

²⁰ Liczne są dolegliwości sprawiedliwego,

ale WIEKUISTY go ze wszystkich wybawia.

²¹ Strzeże wszystkie jego członki, ani jeden z nich nie jest kaleki *.

²² Zło uśmierca niegodziwego;

a wrogowie sprawiedliwego będą potępieni.

²³ BÓG odkupi * duszę swych sług;

wszyscy, którzy Mu ufają, nie będą potępieni.

 

*34,10 czyli: oddzieleni i czyści

*34,13 także: dostatek, łagodność; S także: dobrodziejstwo, rzecz prawą, szlachetną, doskonałą

*34,15 jak *34,13

*34,21 także: zmiażdżony, skruszony, zniszczony

*34,23 także: uwolni za okupem, wybawi

 

PSALM 35

 

¹ Od Dawida.

Rozpraw się WIEKUISTY z tymi, co się ze mną spierają;

zwalcz tych, którzy przeciw mnie walczą.

² Chwyć za puklerz * i tarczę, i powstań ku mej obronie.

³ Porwij oszczep i stań jak zapora przeciwko moim prześladowcom;

powiedz mej duszy:

Ja jestem twoim zbawieniem *.

⁴ Niech się zawstydzą i zapłoną ci, co czyhają na moje życie,

niech pierzchną i zarumienią się ci, którzy myślą o mojej zgubie.

⁵ Niech będą jak plewy na wietrze, a anioł BOGA niech ich rozproszy.

⁶ Niech ich droga będzie ciemna i śliska,

a anioł BOGA niech ich ściga.

⁷ Gdyż bez przyczyny zastawili na mnie swe zgubne sidła *,

bez przyczyny podkopywali moje życie.

⁸ Niech bezwiednie spotka ich zguba;

a sidła, które ukryli, niechaj ich uwikłają;

niech sami z łoskotem w nie wpadną.

⁹ Zaś moja dusza rozraduje się w WIEKUISTYM,

 ucieszy się Jego zbawieniem *.

¹⁰ Wszystkie moje członki zawołają:

WIEKUISTY,

 kto jest równy Tobie,

który wybawiasz żebrzącego ^S od silniejszego,

ubogiego i żebrzącego ^S od łupieżcy.

¹¹ Stawiają świadków przemocy, wypytują mnie o to, czego nie wiem.

¹² Złem za dobre mi płacą; chcą mnie pozbawić mego życia.

¹³ A ja, w czasie ich choroby, włożyłem wór żałobny;

postem trapiłem moją duszę;

a moja modlitwa wracała do mojej piersi *.

¹⁴ Błąkałem się w czerni jakbym był przyjacielem,

jak gdyby był moim bratem;

 pochyliłem się jak w żałobie po matce.

¹⁵ A oni podczas mego upadku cieszą się oraz gromadzą;

oszczercy, których nie znam, gromadzą się przeciw mnie;

szarpią mnie * oraz nie poprzestają.

¹⁶ Z obłudnymi szydercami i pochlebcami ostrzą na mnie zęby *.

¹⁷ WIEKUISTY,

dopóki będziesz na to patrzał?

Od zgubnych ich zamysłów, od lwiąt, wyrwij moją duszę,

moją jedyną.

¹⁸ Będę Cię wysławiał w wielkim zborze,

będę Cię chwalił pośród licznego ludu.

¹⁹ Niech nie mają ze mnie uciechy ci,

co mnie niesłusznie nienawidzą oraz są bez powodu wrogami;

niech nie mrugają okiem.

²⁰ Bowiem głoszą niezgodę

oraz zmyślają zdradliwe słowa na spokojnych tej ziemi.

²¹ Rozwierają na mnie swe usta i wołają:

Otóż! Otóż! Widzi to nasze oko.

²² Widzisz to BOŻE, zatem nie milcz;

nie oddalaj się ode mnie, Panie.

²³ Obudź się, ocuć dla mojego prawa,

dla mojej sprawy, mój Boże i mój Panie.

²⁴ Sądź mnie, WIEKUISTY,

mój Boże,

według Twojej sprawiedliwości;

niech nie mają ze mnie uciechy.

²⁵ Niech nie powiedzą sobie: Oto stało się nasze życzenie;

niech nie powiedzą: Unicestwiliśmy go.

²⁶ Niech się zawstydzą i razem się zarumienią ci,

co się cieszą moją niedolą;

niech okryją się hańbą i sromotą ci, co się nade mnie wynoszą.

²⁷ Niech zwyciężają i się ucieszą ci,

którzy pragną mojej sprawiedliwości,

oraz niech zawsze mówią:

Niech będzie wywyższony WIEKUISTY,

który życzy pokoju swemu słudze.

²⁸ A mój język będzie wypowiadał * Twoją sprawiedliwość,

i Twoją chwałę cały dzień.

 

 

*35,2 inni: kolczugę

*35,3 także: zwycięstwem, obfitością; C pomocą

*35,7 dokładnie: doły pokryte siecią, zasadzki

*35,9 także: pomocą, ocaleniem

*35,13 inni: aby moja modlitwa za was się ziściła

*35,15 inni (z arab.): plotkują, szarpią moją sławę

*35,16 dosłownie: za kęs chleba oczerniają sławę niewinnego; inni: wygłaszają bezbożne bluźnierstwa

*35,28 także: mruczał, gruchał, rozmyślał o; ryczał o

 

PSALM 36

 

¹ Przewodnikowi chóru, od sługi WIEKUISTEGO, od Dawida.

^{2 S} Niegodziwy przechowuje w swoim sercu głos występku,

Przed jego oczami nie ma bojaźni Boga.

³ Schlebia w oczy bliźniemu *,

by znaleźć jego nieprawość i nienawidzić.

⁴ Nieprawość i obłuda jest mową jego ust;

pomija sposobność, by stać się mądrzejszym i poprawić.

⁵ Planuje nieprawość na swym łożu;

stanął na niedobrej drodze, złem się nie brzydzi.

⁶ Twoje miłosierdzie sięga aż do niebios,

WIEKUISTY,

 a Twoja niezawodność pod obłoki.

⁷ Twoja sprawiedliwość jak najwyższe góry,

a Twe wyroki jak niezmierna głębia;

wspomagasz,

 WIEKUISTY,

 człowieka i zwierzę.

⁸ Jak cenna jest Twoja łaska, Boże;

dlatego synowie Adama chronią się pod cienie Twoich skrzydeł.

⁹ Nasycają się obfitością Twego domu,

poisz ich strumieniem rozkoszy.

¹⁰ Gdyż u Ciebie jest źródło życia,

w Twej światłości oglądamy światło.

¹¹ Rozciągnij Twoją łaskę nad tymi, co Cię poznali;

a Twoją sprawiedliwość na prawych sercem.

¹² Niech nie nastąpi na mnie noga pychy,

a ręka bezbożnych niech mnie nie potrąca.

¹³ Tam już padają złoczyńcy; porażeni są i nie mogą powstać.

 

*36,3 dokładnie: jemu

 

PSALM 37

 

¹ Psalm Dawida.

Nie obruszaj się na złoczyńców

i nie zazdrość tym, co czynią nieprawość.

² Gdyż szybko będą ścięci jak trawa i powiędną jak zielony chwast.

³ Zaufaj WIEKUISTEMU i czyń właściwie;

żyj w kraju oraz pielęgnuj prawdę *.

⁴ Napawaj się WIEKUISTYM, a spełni życzenia twojego serca.

⁵ Powierz BOGU twą drogę * oraz na Nim polegaj,

a On wszystko dokona.

⁶ Wyprowadzi jak światło twoją sprawiedliwość,

a Twoje prawo jak jasne południe.

⁷ Poddaj się WIEKUISTEMU i Go wyczekuj;

nie zazdrość temu, któremu się powodzi;

człowiekowi, który spełnił zamiary.

⁸ Zaniechaj gniewu i porzuć zapalczywość;

nie obruszaj się, bo to prowadzi do złego.

⁹ Bowiem złoczyńcy będą zatraceni;

a ci, co ufają WIEKUISTEMU - odziedziczą ziemię.

¹⁰ Jeszcze chwila, a nie będzie niegodziwego;

spojrzysz na jego miejsce, a go nie ma.

¹¹ Lecz pokorni posiądą ziemię oraz będą się napawać pełnią pokoju.

¹² Niegodziwy knuje przeciw sprawiedliwemu,

ostrzy na niego swoje zęby.

¹³ Ale WIEKUISTY mu urąga, bo widzi, że Jego dzień nadchodzi.

¹⁴ Niegodziwcy dobyli miecza, naciągnęli swój łuk,

by porazić żebrzącego ^S i uciśnionego,

aby wytracić tych, co chodzą prostą drogą.

¹⁵ Lecz ich miecz przebije ich serce, zaś ich łuki będą połamane.

¹⁶ Lepiej z małym sprawiedliwemu,

niż wielu niegodziwcom w dostatku.

¹⁷ Ponieważ ramiona * niegodziwców zostaną połamane,

a sprawiedliwych wesprze WIEKUISTY.

¹⁸ BÓG zna losy nieskazitelnych, a ich dziedzictwo będzie wieczne.

¹⁹ Nie zawstydzą się w złą godzinę, a w dni głodu będą nasyceni.

²⁰ Bo niegodziwcy zaginą;

wrogowie WIEKUISTEGO znikną jak piękno łąk, znikną jak dym.

²¹ Niegodziwy pożycza i nie płaci,

a sprawiedliwy jest miłosierny i daje.

²² Jego błogosławieni posiądą ziemię, a Jego wyklęci będą zatraceni.

²³ Kroki szlachetnego męża są kierowane przez Boga,

bo upodobał sobie jego drogę.

²⁴ Choć upadnie – nie będzie powalony, ponieważ BÓG go wspiera.

²⁵ Byłem młodym i się zestarzałem, a nie widziałem sprawiedliwego – opuszczonym,

ani jego potomstwa żebrzącego chleb.

²⁶ Co dzień jest miłosiernym i pożycza;

a jego potomstwo jest w błogosławieństwie.

²⁷ Stroń od złego, czyń szlachetnie ^S* i bądź spokojnym na wieki.

²⁸ Bowiem BÓG miłuje prawość i nie opuści Swych pobożnych;

w Swojej straży ma ich na wieki,

zaś ród niegodziwych zaginie.

²⁹ Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i na wieki na niej zamieszkają.

³⁰ Usta sprawiedliwego mówią mądrość,

a jego język sąd * wygłasza.

³¹ W jego sercu jest Prawo Pana, jego kroki się nie zachwieją.

³² Niegodziwy czyha na sprawiedliwego i pragnie zadać mu śmierć.

³³ Ale BÓG nie zostawi go w jego ręce

oraz go nie potępi, kiedy będzie sądzony.

³⁴ Miej nadzieję w WIEKUISTYM,

przestrzegaj Jego drogi,

a On cię wywyższy, byś odziedziczył ziemię;

zobaczysz także zagładę niegodziwych.

³⁵ Widziałem wyniosłego bezbożnika,

rozpierającego się niby samorosłe, zielone drzewo.

³⁶ Ale przeminął, otóż go nie ma; szukałem go i się nie znalazł.

³⁷ Strzeż niewinnego,

patrz prawego,

bowiem dla męża pokoju jest przyszłość.

³⁸ A występni razem poginą;

przyszłość niegodziwych jest zniweczoną.

³⁹ Zbawienie sprawiedliwych jest od WIEKUISTEGO,

On ich obroną w czas niedoli.

⁴⁰ WIEKUISTY ich wspomaga i ich ocala, ponieważ Mu zaufali;

 ocala ich,

 wybawia od niegodziwych.

 

*37,3 inni: podążaj i skłaniaj się ku prawdzie

*37,5 także: los

*37,17 także: potęga

*37,27 S także: dobrze, sprawiedliwie, prawnie, doskonale

*37,30 także: wyrok, plan; S oddzielenie, ocenę, sprawę sądową

 

PSALM 38

 

¹ Psalm Dawida na wspomnienie.

² WIEKUISTY,

nie gań mnie w Twoim gniewie,

a w Twoim oburzeniu mnie nie karz.

³ Gdyż utkwiły we mnie Twoje strzały i dotknęła mnie Twoja ręka.

⁴ W obliczu Twojego gniewu,

nie ma zdrowej cząstki w mojej cielesnej naturze,

w obliczu mojego grzechu, nie mają spokoju moje członki.

⁵ Bo moje winy przerosły moją głowę,

przeciążają mnie jak ciężkie brzemię.

⁶ Z powodu mej głupoty, zaropiały i zajątrzyły się me rany.

⁷ Pokrzywiłem się, bardzo pochyliłem

i przez cały dzień chodzę w żałobie.

⁸ Gdyż moje biodra pełne są zgorzeli

i nie ma nic zdrowego w mojej cielesnej naturze.

⁹ Zdrętwiałem, wielce się skruszyłem,

jęczę ze wzburzenia mego serca.

¹⁰ Panie, przed Tobą całe moje pragnienie,

przed Tobą nie jest ukryte me westchnienie.

¹¹ Moje serce kołacze, opuściła mnie moja siła,

a światło moich oczu i ono się przy mnie nie zostało.

¹² Moi przyjaciele i towarzysze stronią od mojej plagi,

moi bliscy stanęli z dala.

¹³ Zastawiają sidła ci, którzy żądają Mego życia,

miotają obelgi ci, co pragną mego nieszczęścia

i przez cały dzień knują zdrady.

¹⁴ A ja nie słyszę - jak głuchy;

jak niemy, co nie otwiera swoich ust.

¹⁵ Stałem się jak człowiek, który nie rozumie

i w ustach nie ma odpowiedzi.

¹⁶ Bo Ciebie wyczekuję,

WIEKUISTY;

Ty, Boże, Panie mój odpowiesz.

¹⁷ Ponieważ powiedziałem:

Niech nie mają ze mnie radości, kiedy się chwieje moja noga;

niech się nade mnie nie wynoszą.

¹⁸ Gdyż ja jestem gotów na upadek, a mój ból zawsze był mi obecny.

¹⁹ Owszem, wyjawiam moją winę i pokutuję za mój grzech.

²⁰ A moi wrogowie żyją, wzmacniają się oraz mnożą;

ci, co niesłusznie mnie nienawidzą.

²¹ Odpłacają złem za szlachetne ^S,

ci, którzy mnie prześladują za to, że podążam za lepszym.

²² Nie opuszczaj mnie WIEKUISTY,

 mój Boże,

i się nie oddalaj ode mnie.

²³ Pośpiesz na mój ratunek,

Panie,

moje zbawienie *.

 

 

*38,23 także: ocalenie, wyzwolenie

 

PSALM 39

 

¹ Przewodnikowi chóru, Jedutunowi. Psalm Dawida.

² Powiedziałem: Będę strzegł moich dróg,

bym nie zgrzeszył moim językiem;

utrzymam zamknięcie moich ust, dopóki niegodziwi przede mną.

³ Oniemiałem milczeniem *,

zwątpiłem odnośnie słusznej sprawy **, a mój ból się zajątrzył.

⁴ Rozpaliło się serce w moim wnętrzu,

w mym umyśle zapłonął ogień i przemówiłem moim językiem:

⁵ Objaw mi, WIEKUISTY, mój koniec; jaki jest wymiar moich dni,

abym poznał jak jestem znikomy.

⁶ Oto piędziami * wymierzyłeś dni moje,

a mój wiek jak nicość przed Tobą.

Zaprawdę, wszystko marnością **, każdy istniejący człowiek. Sela.

⁷ Zaprawdę, człowiek się błąka jak widmo *

i tylko z powodu marności czyni wrzawę;

gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.

⁸ A teraz, czego mam się spodziewać, Panie?

Moja nadzieja - ona w Tobie.

⁹ Wyzwól mnie od wszelkich mych przewinień,

nie czyń mnie pośmiewiskiem podłych.

¹⁰ Oniemiałem i nie otwieram moich ust, bo Ty to uczyniłeś.

¹¹ Odwróć ode mnie Twoją plagę, bo ginę od grozy Twojej ręki.

¹² Odsuwasz człowieka karami za winy *

- i jak mól –

niweczysz jego wspaniałość,

zaprawdę, każdy człowiek jest znikomością. Sela.

¹³ Wysłuchaj moją modlitwę,

WIEKUISTY,

 usłysz moje wołanie i nie milcz na moje łzy;

gdyż ja jestem przychodniem u Ciebie,

przesiedleńcem jak wszyscy moi przodkowie.

¹⁴ Ulżyj mi, bym się orzeźwił nim odejdę i mnie nie będzie.

 

*39,3 inni: zamilkłem o wszystkim; zamilkłem daleki od szczęścia

**39,3 także: wspaniałego, dobrze rozumianego; S prawego, sprawiedliwego, szlachetnego, doskonałego

*39,6 dawna miara długości (odległość od końca kciuka do końca środkowego palca rozpostartej dłoni)

**39,6 także: znikomością

*39,7 inni: w mroku nieświadomości

*39,12 także: nieprawość

 

PSALM 40

 

¹ Przewodnikowi chóru. Pieśń Dawida.

² Czekałem i czekałem na WIEKUISTEGO,

a ku mnie się skłonił i wysłuchał moje wołanie.

³ Wydobył mnie z ogłuszającej * otchłani **,

z grząskiego bagna,

i postawił moje nogi na skale *** oraz upewnił moje kroki.

⁴ Dał też w moje usta nową pieśń *,

chwałę naszego Boga;

ujrzą to tłumy, ulękną się i zaufają WIEKUISTEMU.

⁵ Szczęśliwy mąż, który BOGA uczynił swą nadzieją,

a nie zwrócił się ku ludziom hardym i zwolennikom kłamstwa.

⁶ Wiele dla nas spełniłeś –

Ty, WIEKUISTY, Boże mój

 - Twoich cudów i Twych zamysłów;

nikt Ci nie dorówna;

są zbyt liczne by je wymienić, wymówić, czy wygłosić.

⁷ Ofiar bitych oraz darów nie żądasz,

 w uszy mi to wpoiłeś,

nie wymagasz całopalenia, ani zagrzesznej ofiary.

Hebrajczyków 10,5

⁸ Zatem powiedziałem:

Oto przybyłem,  w Zwojach jest o mnie napisane.

⁹ Pragnę spełniać Twą wolę,

Boże,

Twoje Prawo jest w moim wnętrzu.

¹⁰ Zapowiadam zbawienie * w licznym zborze,

oto moich warg nie powściągam,

wiesz o tym, WIEKUISTY.

¹¹ W moim sercu nie ukrywam Twojej sprawiedliwości,

o prawdzie i Twej pomocy opowiadam;

przed licznym zborem nie taję łaski oraz Twojej niezawodności.

¹² Ty, WIEKUISTY, nie powstrzymasz mnie od Twej litości;

niechaj zawsze mnie strzegą: Twoja wierność * i prawda **.

¹³ Bo opadły mnie klęski bez liczby,

moje winy mnie doścignęły i nie mogę ich przejrzeć;

są liczniejsze niż włosy mojej głowy,

zatem opuszcza mnie moje serce.

¹⁴ Racz, BOŻE, mnie ocalić;

pospiesz mi, BOŻE, na ratunek.

¹⁵ Niech się zawstydzą i razem zarumienią ci, co czyhają na me życie, aby je porwać;

niechaj pierzchną i okryją się hańbą ci, co pragną mojego nieszczęścia.

¹⁶ Niech osłupieją z hańby ci, którzy na mnie szczują - hej i hej!

¹⁷ Niech się ucieszą i uradują w Tobie wszyscy, którzy Cię pożądają;

i niechaj stale powtarzają:

Wielkim jest Bóg, miłujący Swoje zbawienie.

¹⁸ Zaś ja biedny i nędzny, lecz Pan o mnie pomyśli;

Ty jesteś mą pomocą i moim Zbawicielem;

Panie mój - nie zwlekaj!

 

*40,3 także: grzmiącej; inni: zgubnej

**40,3 także: jamy, głębi

***40,3 także: opoce

*40,4 gra wyrazów: Dał mi powód do nowej pieśni

*40,10 S sprawiedliwość

*40,12 także: miłość; S szczerość, prawdomówność

**40,12 także: trwałość, niezawodność

 

PSALM 41

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² Szczęśliwy ten, kto ma wzgląd na żebrzącego ^S*,

w zły dzień BÓG go ocali.

³ WIEKUISTY go ustrzeże, zachowa przy życiu;

będzie szczęśliwy na ziemi, gdyż nie podda go woli jego wrogów.

⁴ BÓG go wesprze na łożu boleści;

w jego chorobie odmieni całe jego posłanie.

⁵ Ja powiedziałem:

WIEKUISTY,

zmiłuj się nade mną;

uzdrów mą duszę, bo Ci zgrzeszyłem.

⁶ Moi wrogowie mówią: Źle z nim; kiedy umrze, zaginie też jego imię.

⁷ A kiedy przyjdzie mnie ktoś odwiedzić - mówi fałsz;

jego serce zbiera nieprawości, wychodzi na ulicę i je rozgłasza.

⁸ Razem szepczą przeciwko mnie;

knują na mnie wszyscy, co mają mnie w nienawiści;

 biada mi.

⁹ Mówią: Rozlana w nim zgubna sprawa;

gdy się położył, już nie powstanie.

¹⁰ Nawet mój przyjaciel, na którym polegałem,

który jadał mój chleb, podniósł na mnie stopę.

Jan 13,18;  Dzieje 1,16

¹¹ Ale Ty, WIEKUISTY, zmiłuj się nade mną;

dźwignij mnie, a im odpłacę.

¹² Przez to poznam, że we mnie Sobie upodobałeś,

gdy mój wróg nie zatriumfuje nade mną.

¹³ A mnie, z powodu mej niewinności wspierasz

oraz stawiasz przed Sobą na wieki.

¹⁴ Błogosławiony WIEKUISTY,

od wieczności na wieczność Pan Israela.

Amen i amen.

 

*41,2 także: proszącego o litość; biednego

 

PSALM 42

 

¹ Przewodnikowi chóru, dumanie synów Koracha.

² Jak łania tęskni * do źródeł wód, tak do Ciebie tęskni moja dusza, Boże.

³ Moja dusza łaknie Boga, Boga żywego.

Kiedy przyjdę i się ukażę przed obliczem Boga?

⁴ Moja łza była mi pokarmem dniem i nocą,

gdyż codziennie mi mówią: Gdzie twój Bóg?

⁵ To pamiętam, rozlewając w sobie mą duszę,

jak wchodziłem do Przybytku,

jak wraz z innymi, przy odgłosie wesela i dziękczynienia,

w świątecznym tłumie zdążałem do Domu Boga.

⁶ Czemu jesteś zgnębiona moja duszo

i dlaczego we mnie zawodzisz?

Miej ufność w Bogu,

gdyż jeszcze będę Mu dziękował za zbawienie mojej osoby ^S.

⁷ Panie mój, zgnębiona jest we mnie moja dusza,

kiedy Ciebie wspominam na ziemi Jardenu i Hermonu *

oraz na górze Micar **.

⁸ Przepaść przyzywa przepaść przy odgłosie swych wodospadów,

Twoje nurty i fale - wszystkie nade mną przeszły.

⁹ Jednak za dnia WIEKUISTY zsyłał Swoją łaskę,

zaś w nocy jest przy mnie Jego pieśń, modlitwa do Pana mego życia.

¹⁰ Wołam do WIEKUISTEGO, mojej Skały:

Czemu mnie zapomniałeś?

Czemu chodzę w żałobie pod uciskiem wroga?

¹¹ Moi ciemięzcy znęcają się nade mną, kalecząc moje kości,

gdyż co dzień do mnie mówią: Gdzie twój Bóg?

¹² Czemu jesteś zgnębiona moja duszo i czemu we mnie zawodzisz?

Miej ufność w Bogu, gdyż jeszcze będę Mu dziękował;

dziękował mojemu Bogu za zbawienie mojej osoby ^S .

 

*42,2 dosłownie: ciągnie, dąży

*42,7 najwyższa część Antylibanu w północno - wschodniej części kraju. Hermon nosił rozmaite nazwy, oznaczające zapewne oddzielne szczyty tego pasma gór. Jednym z takich szczytów mogła być góra Micar.

**42,7 j.w; inni: wspominam zwaliska poniżonej góry.

 

PSALM 43

 

¹ Bądź mi sędzią, Boże, i obroń moją sprawę;

wybaw mnie od niemiłosiernego ludu,

od ludzi zdrady i bezprawia.

² Bo Ty, Boże, jesteś mój Wszechmocny.

Czemu mnie porzucasz?

Czemu chodzę w żałobie pod uciskiem wroga?

³ Ześlij Twoje światło i Twoją prawdę,

niech one mi przewodniczą,

niechaj mnie zaprowadzą do Twojej świętej góry,

oraz do Twych przybytków.

⁴ Abym przyszedł do ołtarza prawdziwego Boga,

do Boga radości i mojego wesela,

oraz lutnią składał Ci dziękczynienie,

Boże,

Boże mój!

⁵ Czemu jesteś zgnębiona moja duszo i czemu we mnie zawodzisz?

Miej ufność w Bogu, gdyż jeszcze będę Mu dziękował, 

dziękował mojemu Bogu za zbawienie mojej osoby ^S.

 

PSALM 44

 

¹ Przewodnikowi chóru, dumanie synów Koracha.

² Boże, na własne uszy słyszeliśmy,

nasi przodkowie ^S opowiadali nam o dziele, które spełniłeś za ich dni,

w dawnych czasach.

³ Ty, Twoją dłonią wygnałeś ludy, a ich zasadziłeś;

wytraciłeś narody, a ich rozkrzewiłeś.

⁴ Gdyż nie swym mieczem posiedli ową ziemię,

ani ich ramię im nie pomogło;

ale Twoja prawica,

Twoje ramię i światło Twojego oblicza;

bo ich sobie upodobałeś.

⁵ Ty sam jesteś moim Królem;

Boże, wyznacz zbawienie * Jakóbowi.

⁶ Tobą odeprzemy naszych gnębicieli;

Twoim Imieniem zdepczemy naszych przeciwników.

⁷ Bo nie polegam na moim łuku, ani mój miecz mnie nie ocali.

⁸ Lecz Ty nas ocalasz od naszych gnębicieli,

a naszych nieprzyjaciół pohańbisz.

⁹ Codziennie chlubimy się Bogiem,

a Twe Imię będziemy wysławiać na wieki. Sela.

¹⁰ Ale nas porzuciłeś, zawstydziłeś;

nie wystąpiłeś w naszych szeregach.

¹¹ Dałeś się nam cofnąć wobec wroga,

więc do woli nas grabili nasi nieprzyjaciele.

¹² Podałeś nas na żer jak trzodę;

 rozproszyłeś nas wśród narodów.

¹³ Sprzedałeś swój lud za bezcen * i nie chciałeś zyskać z ich ceny.

¹⁴ Naszym sąsiadom podałeś nas na wzgardę;

naszemu otoczeniu na pośmiewisko i urąganie.

¹⁵ Uczyniłeś nas przysłowiem pośród ludów,

przedmiotem politowania pomiędzy narodami.

¹⁶ Cały dzień jest przede mną Moja hańba,

a wstyd mojego oblicza mnie okrywa

¹⁷ z powodu głosu bluźniercy i potwarcy,

 wobec wroga oraz mściciela.

¹⁸ To wszystko nas spotkało,

a przecież Cię pamiętamy

i nie sprzeniewierzyliśmy się Twojemu przymierzu.

¹⁹ Nie cofnęło się wstecz nasze serce;

 nasze kroki nie zboczyły z Twej ścieżki.

²⁰ Chociaż nas zgniotłeś wśród szakali *

 i rozciągnąłeś nad nami cień śmierci.

²¹ Gdybyśmy zapomnieli Imienia naszego Boga,

a nasze dłonie wyciągnęli do cudzego bóstwa,

²² czyżby Bóg nie dowiedział się o tym?

Przecież On zna skrytości serca.

²³ Lecz dla Ciebie co dzień bywamy zabijani,

jesteśmy uważani za owce rzeźni.

²⁴ Ocuć się!

Czemu śpisz, Panie?

Przebudź się i nie porzucaj na zawsze.

²⁵ Czemu zakrywasz Twe oblicze?

Zapominasz naszą nędzę i ucisk?

²⁶ Nasza dusza jest poniżona aż do prochu;

nasze życie przylgnęło aż do ziemi.

²⁷ Powstań

nam

 na pomoc

 i nas odkup * z powodu Twojego miłosierdzia.

 

*44,5 także: wyzwolenie, ocalenie, ratunek

*44,13 dosłownie: za marne

*44,20 inni: rzuciłeś nas na miejsce szakali

*44,27 także: wybaw

 

PSALM 45

 

¹ Przewodnikowi chóru, dumanie na sześć głosów;

 przez synów Koracha, pieśń miłości.

² Wykipiało z mojego serca wdzięczne * słowo,

mój wiersz wypowiadam Królowi;

oby mój język był jak rylec biegłego pisarza.

³ Urodziwszy jesteś od synów ludzkich *,

wdzięk jest rozlany na twych ustach;

z powodu sprawiedliwości uwielbił cię Bóg na wieczność.

⁴ Przypasz swój miecz do biodra,

mocarzu,

twoją świetność oraz twój strój.

⁵ * Wystąp w swym stroju,

wyrusz dla sprawy prawdy i pognębionej sprawiedliwości;

  twoja prawica niech będzie godnym podziwu przewodnikiem.

⁶ Ostre są twoje strzały,

podają pod ciebie ludy;

ugodzą w serce wrogów Króla.

^{7 S} Twój tron, o Boże, na wieki wieków,

a berło * prawości ** jest berłem twojego królestwa.

⁸ Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidzisz bezprawia.

Dlatego pomazał cię Bóg

 - twój Bóg –

olejem wesela, ponad twych towarzyszy.

⁹ Wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kassją;

spośród pałaców z kości słoniowej rozweselają cię lirnicy.

¹⁰ Pomiędzy twoimi klejnotami są córki królewskie;

twoja małżonka, w złocie z Ofiru, stanęła po twojej prawicy.

¹¹ Słuchaj córko i spójrz, skłoń twoje ucho;

zapomnij o twym ludzie i o domu twojego ojca.

¹² Ponieważ ^S król pragnie twego wdzięku;

on jest twoim Panem, skłoń się ku niemu.

¹³ Także córki Coru * złożą ci pokłon wśród darów,

będą ci hołdować najbogatsi z narodów.

¹⁴ Królewna pełna jest wspaniałości w swoim wnętrzu;

jej strój jest ze złotej tkaniny.

¹⁵ We wzorzystej odzieży prowadzą ją do Króla;

a za nią dziewice, przydane jej druhny,

¹⁶ prowadzone są wśród wesela, radości

oraz wchodzą do królewskiego pałacu.

¹⁷ Zamiast twych ojców - będą twoi synowie;

ustanowisz ich książętami na całej ziemi.

¹⁸ Twoje Imię będą wspominać po wszystkie pokolenia;

a narody będą Cię sławić na wieki wieków.

 

*45,2 także: piękne, radosne

*45,3 C Adama

*45,5 inni: Przejdź po prawdzie, którą zasłana jest twoja droga, oraz podążaj do celu na rydwanie miłości i sprawiedliwości

*45,7 S także: kij pasterski

**45,7 S także: prostoty, sprawiedliwości, szczerości

*45,13 spolszczone: Tyru

 

PSALM 46

 

¹ Przewodnikowi chóru Korachitów.

Pieśń dla chóru dziewic.

² Pan nam ucieczką i obroną,

pomocą w utrapieniach,

bardzo bliskim.

³ Dlatego się nie zatrwożymy,

kiedy zostanie wstrząśnięta ziemia i zapadną się góry w łono mórz.

⁴ Niech szumią, niech wzburzą się jej wody,

niech zadrżą chmury przed Jego majestatem. Sela.

⁵ Oto strumień, a jego potoki rozweselą miasto Pana,

święte przybytki Najwyższego.

⁶ Pośród niego jest Bóg, dlatego się nie zachwieje;

Pan go ocali zanim zaświta poranek.

⁷ Burzyły się narody,

runęły królestwa,

rozległ się Jego głos i struchlała ziemia.

⁸ WIEKUISTY Zastępów jest z nami,

naszą twierdzą jest Bóg Jakóba. Sela.

⁹ Pójdźcie, spójrzcie na działanie WIEKUISTEGO,

który zrządził spustoszenia na ziemi.

¹⁰ Uśmierza wojny aż do krańców ziemi;

druzgocze łuki,

kruszy kopie,

a wozy pali ogniem.

¹¹ Przestańcie i poznajcie, że Ja jestem Bogiem;

góruję nad narodami i będę wywyższony na ziemi.

¹² WIEKUISTY Zastępów jest z nami,

naszą twierdzą jest Bóg Jakóba.

Sela.

 

PSALM 47

 

¹ Przewodnikowi chóru, pieśń dla Korachitów.

² Uderzcie w dłoń * wszystkie narody,

wołajcie do BOGA głosem radości.

³ Bo WIEKUISTY jest najwyższy, wspaniały;

wielki Król nad całą ziemią.

⁴ Podbija ludy pod naszą władzę, a narody pod nasze stopy.

⁵ Dla nas wybrał nasze dziedzictwo –

chwałę Jakóba, którego umiłował. Sela.

⁶ Bóg wstąpił pośród okrzyków,

WIEKUISTY przy odgłosie trąb.

⁷ Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie;

śpiewajcie naszemu Królowi, śpiewajcie.

⁸ Bo Bóg jest Królem całej ziemi, więc zaśpiewajcie hymn.

⁹ Bóg króluje nad narodami,

Bóg zasiadł na Swoim świętym tronie.

¹⁰ Do Boga Abrahama gromadzą się książęta ludów;

bo tarcze ziemi są Boga, a On jest wielce wywyższony.

 

*47,2 inni: Podajcie sobie dłoń

 

PSALM 48

 

¹ Pieśń. Psalm Korachitów.

² WIEKUISTY jest wielkim oraz wielce sławionym

w mieście naszego Boga,

na Swojej świętej górze.

³ Pięknym wzgórzem *, uciechą całej ziemi,

krańcem północy jest góra Cyon;

miasto wielkiego Króla.

⁴ Bóg w Jego pałacach,

zasłynął jako twierdza.

⁵ Bo oto zgromadzili się * władcy i razem wyruszyli,

⁶ spojrzeli i się zdumieli, struchleli oraz pierzchli.

⁷ Tam ogarnęła ich trwoga, drżenie jak rodzącą.

⁸ Wschodnim wiatrem połamałeś okręty Tarszyszu *.

⁹ Jak słyszeliśmy,

tak też to widzieliśmy w mieście WIEKUISTEGO Zastępów,

w mieście naszego Boga;

Bóg je utwierdził na wieki. Sela.

¹⁰ Pośród Twojej Świątyni, Boże, rozmyślamy nad Twoją łaską.

¹¹ Jak Twe Imię, tak też i Twoja chwała sięga po krańce ziemi;

 Twa prawica pełna jest sprawiedliwości.

¹² Wobec Twoich wyroków cieszy się góra Cyon

i weselą się córki Jehudy *.

¹³ Otoczcie Cyon oraz go okrążcie,

policzcie jego wieże;

¹⁴ zwróćcie waszą uwagę na zamek,

dotrzyjcie do jego pałaców,

abyście to opowiadali dalszemu pokoleniu.

¹⁵ Bo oto Ten Bóg jest na zawsze, na wieki wieków naszym Bogiem;

On jest naszym Pasterzem ^S* na wieczność.

 

*48,3 inni: okręgiem, prowincją

*48,5 w domyśle: w oznaczonym miejscu

*48,8 najprawdopodobniej nazwa okrętów tyryjskich, zbudowanych w Hiszpanii (w Tortosie); później nazwa wszystkich, mocno zbudowanych statków.

*48,12 także: Judy

*48,15 hebr. Prowadzącym

 

PSALM 49

 

¹ Przewodnikowi chóru Korachitów. Pieśń.

² Usłyszcie to wszystkie narody,

posłuchajcie wszyscy mieszkańcy świata.

³ Zarówno dzieci ludu, jak i synowie dostojnych mężów,

bogaty i biedny - razem.

⁴ Moje usta głoszą mądrość, a myśl z mojego serca - roztropność.

⁵ Skłonię ku przypowieści * moje ucho

i przy lutni wyłożę mą zagadkę **.

⁶ Czemu mam się obawiać złego,

 w dniach, w których mnie otacza nieprawość mych napastników?

⁷ Was,

co polegacie na swym mieniu

oraz przechwalacie się swoim wielkim bogactwem.

⁸ Zaprawdę, nikt się nie zdoła * odkupić

i za siebie nie złoży Bogu okupu.

⁹ Gdyż kosztowny * jest okup ich duszy, i nikt tego nigdy nie dokaże.

¹⁰ A choćby nawet żył długo, czy nie zobaczy grobu?

¹¹ Tak, zobaczy!

Mędrcy umierają, razem giną głupi, ograniczeni,

i innym zostawiają swe mienie.

¹² W ich myśli ich domy są wieczne,

ich mieszkania od pokolenia do pokolenia,

dlatego swoje ziemie nazywają od swojego imienia.

¹³ Ale człowiek nie zostanie w świetności;

podobny jest do zwierząt, które giną.

¹⁴ Taka jest ich droga, w tym ich niedorzeczność;

a ci, którzy idą w ich ślady, potakują ich mowom. Sela.

¹⁵ Jak stado pędzą do grobu, ich pasterzem jest śmierć,

a nazajutrz panować tam będą prawi *.

  Gdy odejdą ze swojego mieszkania,

ich osoba stanie się pastwą mogiły.

¹⁶ Ale Pan wybawi moją duszę z mocy grobu, bowiem mnie przyjmie. Sela.

¹⁷ Nie bądź zatrwożony, gdy ktoś się bogaci,

kiedy mnoży się chwała jego domu.

¹⁸ Bo przy swoim zgonie nie zabierze niczego,

jego chwała za nim nie zejdzie.

¹⁹ Bowiem jeszcze za życia będzie złorzeczył swojej duszy;

a tobie przyzna, że szlachetnie ^S* sobie uczyniłeś.

²⁰ Przejdzie do rodów jego ojców,

co na wieki nie będą oglądały światła.

²¹ Gdy w świetności człowiek tego nie zrozumie,

podobny jest do zwierząt, które się wytraca.

 

*49,5 dokładnie: ku mowie o wyższej mądrości

**49,5 także: sentencję, alegorię

*49,8 dosłownie: nie odkupi

*49,9 także: ciężki, niedościgły

*49,15 także: sprawiedliwi

*49,19 C dobrze; S także: odpowiednio, sprawiedliwie, doskonale

 

PSALM 50

 

¹ Psalm Asafa.

Bóg nad istotami boskimi,

WIEKUISTY przemawia

i wzywa ziemię od wschodu słońca do jego zachodu.

² Bóg, pełen wspaniałości, zajaśniał z Cyonu,

³ nadchodzi nasz Bóg oraz nie będzie milczał;

przed Nim ogień, a wokół Niego wielce potężny wicher.

⁴ Z wysoka przyzywa niebiosa i ziemię na sąd swojego ludu.

⁵ Zgromadźcie Moich pobożnych,

którzy ze Mną zawarli Przymierze przy ofierze.

⁶ Niebiosa zaświadczyły o Jego sprawiedliwości,

że sam Bóg jest sędzią. Sela.

⁷ Słuchaj Mój ludu, bo przemawiam;

Israelu, bo świadczę przeciw tobie;

Bogiem, Ja twoim prawdziwym Bogiem.

⁸ Rozprawiam się z tobą nie z powodu twych ofiar,

ani nie z powodu twoich całopaleń, które są ustawicznie przede Mną.

⁹ Nie wezmę z twojego domu cielca, ani kozłów z twojej zagrody.

¹⁰ Bowiem Moim jest wszelki leśny zwierz i bydło na gór tysiącach.

¹¹ Znam całe ptactwo na wysokościach, a i dziczyzna pól jest Moja.

¹² Gdybym łaknął, nie powiedziałbym tobie;

bo Moim jest przecież świat i wszystko, co go napełnia.

¹³ Czyż jadam mięso byków, albo pijam krew kozłów?

¹⁴ Ofiaruj Panu dziękczynienia; Najwyższemu spełnij twe śluby.

¹⁵ Także wezwij Mnie w dzień niedoli;

wtedy cię ocalę, a ty Mnie uczcisz.

¹⁶ Zaś do niegodziwca Bóg mówi:

Czemu liczysz Moje ustawy

oraz bierzesz Moje Przymierze na twe usta?

¹⁷ Przecież ty nie cierpisz napomnienia,

Moje słowa rzucasz za siebie.

¹⁸ Kiedy widzisz złodzieja, to się z nim bratasz;

także z cudzołożnikami jest twa spółka.

¹⁹ Twoje usta rozpuszczasz na złe, a twój język układa * zdradę.

²⁰ Zasiadasz i mówisz przeciwko twemu bratu,

a na syna twej matki rzucasz zniewagę.

²¹ To czyniłeś - a Ja milczałem;

wtedy wyobrażałeś sobie, że będę taki jak ty;

ale rozprawię się z tobą i stawię to przed twe oczy.

²² Zrozumiejcie, niepomni Boga,

bym was kiedyś nie schwytał, a wtedy nikt nie ocali.

²³ Kto Mi ofiaruje dziękczynienie - uczci Mnie;

kto uważa na drogę - temu wskażę zbawienie Boga.

 

*50,19 także: zawiązuje, splata

 

PSALM 51

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida,

² gdy go odwiedził Natan, prorok, po przyjściu do Batszeby.

³ Zmiłuj się nade mną, Boże, według Twojej łaski;

według wielkiego Twojego miłosierdzia zmaż moje występki *.

⁴ Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *,

 oczyść mnie z mojego grzechu.

⁵ Bo ja znam moje występki,

a mój grzech zawsze jest obecny przede mną.

⁶ Tobie samemu zgrzeszyłem i czyniłem zło w Twoich oczach;

bo jesteś sprawiedliwy w Twym wyroku

oraz czysty w Twoim osądzie.

⁷ Zostałem stworzony w występku *

i w grzechu poczęła mnie moja matka.

⁸ Oto żądasz prawdy we wnętrzu,

a w skrytości mądrość mi wskazujesz.

⁹ Rozgrzesz mnie hyzopem *, a będę czysty;

obmyj mnie, a będę bielszy od śniegu.

¹⁰ Daj mi usłyszeć radość i wesele;

niechaj się rozradują kości, które pokruszyłeś.

¹¹ Odwróć Twoje oblicze od mych grzechów

oraz zmaż wszystkie moje winy *.

¹² Serce czyste stwórz wewnątrz mnie,

Boże,

i odnów we mnie stałego ducha.

¹³ Nie odrzucaj mnie od Twojego oblicza

i Twego Ducha Świętego mi nie odbieraj.

¹⁴ Przywróć mi radość Twojego zbawienia

i pokrzep mnie duchem gorliwym.

¹⁵ Wtedy będę nauczał przestępców Twoich dróg,

i grzesznych, aby do Ciebie powrócili.

¹⁶ Od krwawej winy * mnie ocal,

Boże,

Boże mojego zbawienia,

by mój język wysławiał Twoją sprawiedliwość.

¹⁷ Panie, otwórz moje wargi i niech me usta wygłoszą Twoją chwałę.

¹⁸ Bowiem nie pragniesz ofiar, bym je składał,

ani całopalenia nie żądasz.

¹⁹ Ofiarami dla Pana jest duch skruszony;

sercem skruszonym i złamanym, Boże, nie wzgardzisz.

²⁰ Obdarz w Swej łasce Cyon, odbuduj mury Jeruszalaim.

²¹ Wtedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, całopalenie i dary;

wtedy wniosą cielce ^S na Twój ołtarz.

 

*51,3 + 4 + 7 + 11 S nieprawości

*51,9 w judaizmie hyzop jest symbolem oczyszczenia

*51,16 także: zbrodni

 

PSALM 52

 

¹ Przewodnikowi chóru. Dumanie Dawida,

² kiedy przyszedł Doego, Edomita i doniósł Saulowi,

oraz mu powiedział: Dawid wszedł do domu Achimeleka.

³ Mocarzu, czemu się złością przechwalasz?

Łaska Pana jest nieustanna.

⁴ Twój język knuje zgubę *;

 czynisz zdradę, jak wyostrzona brzytwa.

⁵ Raczej upodobałeś sobie zło niż dobro,

fałsz zamiast sprawiedliwych słów. Sela.

⁶ O języku zdradziecki, upodobałeś sobie wszelkie zgubne mowy.

⁷ To też Pan uprzątnie cię na wieki;

pochwyci cię,

wyrwie cię z namiotu i wykorzeni cię z ziemi żyjących. Sela.

⁸ Zobaczą to sprawiedliwi, wzdrygną się i będą mu urągać.

⁹ Oto człowiek, co nie uczynił Boga swą obroną,

a polegał na swoim wielkim bogactwie

i pokładał nadzieję w swej potędze.

¹⁰ Ale ja będę jak zielony oliwnik w domu Bożym,

bo na wieki wieczne położyłem nadzieję w łasce Boga.

¹¹ A za to, co uczynisz, będę Cię wysławiał na wieki *;

zaufam Twojemu Imieniu, gdyż jest słodkim dla miłujących Ciebie.

 

*52,4 także: wszelką szkodę

*52,11 inni: będę Cię wysławiał w obecności Cię miłujących

 

PSALM 53

 

¹ Przewodnikowi chóru Macholitów. Dumanie Dawida.

² Nikczemny mówi w swoim sercu: Nie ma Boga;

zepsuci,

skażeni nieprawością;

nie ma takiego, co czyni dobrze *.

³ Bóg spogląda z niebios na synów ludzkich,

by zobaczyć, czy jest ktoś rozumny i szukający Boga.

⁴ Wszyscy odstąpili, razem się popsuli;

nie ma takiego, co czyni dobro, nie ma ani jednego. Rzymian 3,10

⁵  Czyż wszyscy sprawcy bezprawia nie poznają,

że pożerają mój lud i spożywają jak chleb?

Lecz Boga nie wzywali!

⁶ Zatrwożyli się trwogą tam, gdzie nie było trwogi *;

gdyż Pan rozproszył kości tych, którzy cię oblegali;

pohańbiłeś ich, ponieważ Bóg nimi wzgardził.

⁷ Kto dał z Cyonu pomoc Israelowi?

Kiedy Pan przywróci wygnańców Swego ludu,

rozweseli się Jakób,

rozraduje Israel.

 

*53,2 S także: przydatnie, pożytecznie, w sposób prawy, sprawiedliwie, doskonale

*53,6 w zrozumieniu: gdzie niespodziewanie spotkała ich klęska

 

PSALM 54

 

¹ Przewodnikowi chóru,

w towarzystwie instrumentów smyczkowych.

Dumanie Dawida,

² gdy przyszli Zyfejczycy * i powiedzieli do Saula:

Oto Dawid ukrywa się pośród nas.

³ Boże,

wybaw * mnie Twym Imieniem oraz broń mnie Twoją wszechmocą.

⁴ Boże,

wysłuchaj moją modlitwę,

nakłoń ucha na słowa mych ust.

⁵ Bo powstali przeciw mnie barbarzyńcy,

a okrutnicy pragną mojej duszy;

zaś Boga przed sobą nie mają. Sela.

⁶ Oto Bóg jest moją pomocą;

Pan jest z tymi, którzy wspierają moją duszę.

⁷ Na tych, co na mnie czyhają spadnie złość;

zniwecz ich w Swojej prawdzie.

⁸ A ja, chętnie Ci złożę ofiary *,

będę wysławiał Twoje Imię, WIEKUISTY, bowiem jest dobrotliwe.

⁹ Gdyż Pan ocalił mnie z wszelkiej niewoli,

a me oko przyglądało się moim wrogom.

 

*54,2 Zyfejczycy z pokolenia Judy, którzy nie byli obcymi

*54,3 S także: zbaw, wyzwól, ocal

*54,8 dobrowolne, w przeciwieństwie do obowiązujących prawnie

 

PSALM 55

 

¹ Przewodnikowi chóru,

w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Dumanie Dawida.

² Wysłuchaj moją modlitwę,

Boże,

nie odwracaj się od mojego błagania.

³ Spojrzyj na mnie i mi odpowiedz,

bo się zanoszę od płaczu i zawodzę.

⁴ Z powodu okrzyku wroga, wobec ucisku złoczyńcy;

bo biedę na mnie zwalają oraz zawzięcie mnie ścigają.

⁵ W moim wnętrzu drży moje serce

oraz przypadły do mnie strachy śmierci.

⁶ Przenika mnie trwoga, dreszcz oraz ogarnia odrętwienie.

⁷ Zatem wołam:

Kto mi da skrzydło gołębicy, bym uleciał oraz odpoczął?

⁸ Bym się oto oddalił lotem i osiadł na pustyni. Sela.

⁹ Przed wirującym wichrem oraz przed nawałnicą *

pospieszę do mojego schronienia.

¹⁰ Zniwecz ich, Panie, rozdziel ich język *,

gdyż w mieście widzę grabież i rozbój.

¹¹ Dzień i noc krążą po jego murach,

a krzywda i bezprawie w jego wnętrzu.

¹² Wśród niego nędza,

a przemoc oraz zdrada nie ustępują z jego rynku *.

¹³ Gdyż nie urąga mi wróg - co bym zniósł,

i przeciwnik nie wynosi się nade mnie - bo bym się uchronił od niego.

¹⁴ Lecz ty, mój rówieśnik i mąż, towarzysz i mój przyjaciel,

¹⁵ z którym wspólnie napawaliśmy się rozmową

i z zapałem chodziliśmy do Domu Boga.

¹⁶ Niech rzuci na nich śmierć *,

by żywcem weszli do Krainy Umarłych;

gdyż złość jest w ich siedzibie, jak również w ich wnętrzu.

¹⁷ Zaś ja wołam do Boga, zatem WIEKUISTY mi dopomoże.

¹⁸ Wieczorem, z rana i w południe płaczę oraz będę zawodzić,

aż usłyszy mój głos.

¹⁹ Szczęśliwie wybawił z boju moją duszę,

choć tłumnie stanęli przeciw mnie.

²⁰ Bóg usłyszy oraz ich upokorzy;

On, który panuje od wieczności. Sela.

Dlatego, że nie doznali przemian oraz nie obawiają się Boga,

²¹ podniósł rękę na Swoich przyjaciół i wzruszył Swoje przymierze.

²² Ich usta gładsze są niż śmietana - a jątrzą Jego serce;

ich słowa miększe od oliwy - ale to obnażone miecze.

²³ Powierz WIEKUISTEMU twe brzemię, a On cię podźwignie;

nigdy nie pozwoli, by zachwiał się sprawiedliwy.

²⁴ I Ty, Boże, strącisz ich w otchłań zagłady;

ludzie krwi i zdrady nie dojdą do połowy swych dni.

Zaś ja ufam Tobie.

 

*55,9 inni: szybciej niż wicher i burza

*55,10 w znaczeniu: rozdziel ich zdania

*55,12 także: placu sądowego

*55,16 inni: niech nie zawiedzie śmierć

 

PSALM 56

 

¹ Przewodnikowi chóru na nutę: „ Niema gołębico w dali”.

Klejnot Dawida, kiedy Pelisztini złapali go w Gat.

² Zmiłuj się, Boże, nade mną, bo chce mnie pochłonąć człowiek;

przeciwnik ustawicznie mnie gnębi.

³ Chcą mnie połknąć ci, co ustawicznie na mnie czyhają,

gdyż liczni są moi przeciwnicy, o Najwyższy.

⁴ Lecz ja na Tobie polegam w dzień trwogi.

⁵ W Bogu się chlubię Jego Słowem oraz polegam na Bogu;

zatem się nie obawiam, cóż mi może uczynić cielesna natura ^S?

⁶ Ustawicznie przekręcają moje słowa,

wszystkie ich zamysły są ku mojemu nieszczęściu.

⁷ Oni się zbierają,

śledzą,

pilnują moich kroków,

ponieważ czyhają na mą duszę.

⁸ Za krzywdę - rozprosz ich *,

w gniewie roztrąć te ludy, Boże.

⁹ Policzyłeś moje tułactwa;

zbierz moje łzy w Twój pojemnik,

bo czyż nie są zapisane w Twojej księdze.

¹⁰ Wtedy wrogowie cofną się wstecz,

w dniu, w którym zawołam:

To wiem, że Bóg jest ze mną.

¹¹ W * Bogu się chlubię mową ^S,

w WIEKUISTYM się chlubię Słowem.

¹² Na Bogu polegam - nie obawiam się, cóż mi uczyni człowiek?

¹³ Złóż na mnie Twoje śluby, Boże, spłacę je dzięki Tobie.

¹⁴ Bo ocaliłeś od śmierci moją duszę, a moje nogi od upadku,

bym chodził przed Bogiem w świetle życia.

 

*56,8 inni: daremną niech będzie ich ucieczka

*56,11 S także: przez; dla, dzięki

 

PSALM 57

 

¹ Przewodnikowi chóru na nutę: „Nie zatracaj”.

Klejnot Dawida; gdy się schronił przed Saulem do jaskini.

² Zmiłuj się nade mną,

Boże,

miej litość nade mną,

gdyż do Ciebie chroni się moja dusza,

i pod cień Twoich skrzydeł się uciekam,

aż przeminie niedola.

³ Wołam do Boga Najwyższego,

do Boga, który też o mnie postanawia *.

⁴ Ześle z niebios i mnie wspomoże;

On, którego lży ten czyhający na mnie. Sela.

Bóg ześle Swoją łaskę i Swoją prawdę.

⁵ Moja dusza przebywa pośród lwów, wśród zapalczywych ludzi;

ich zęby są jak oszczepy i strzały, a ich język jak ostry * miecz.

⁶ Wywyższ się, Panie, nad niebiosa,

oraz nad całą ziemię Twoją chwałą.

⁷ Moim krokom przygotowali sidła, więc zgnębiona jest moja dusza;

wykopali przede mną jamę, lecz sami w nią powpadali. Sela.

⁸ Utwierdzone jest moje serce,

Boże,

niewzruszone jest moje serce;

śpiewam oraz wysławiam.

⁹ Rozbudź się mój duchu,

ocuć się lutnio i cytro, gdy budzę się wraz z jutrzenką.

¹⁰ Będę Cię wysławiał wśród narodów,

będę Ci śpiewał pośród ludów;

¹¹ Bo wielką aż po niebiosa jest Twoja łaska i pod obłoki Twa prawda.

¹² Wywyższ się,

Panie,

nad niebiosa,

oraz nad całą ziemię

Twoją chwałą.

 

*57,3 inni: który się mną opiekuje

*57,5 C śmiertelny

 

PSALM 58

 

¹ Przewodnikowi chóru na nutę: „Nie zatracaj”. Klejnot Dawida.

² Czy to oniemiałym * głosicie sprawiedliwość?

Czy rzetelnie sądzicie synów ludzkich?

³ Raczej w sercu knujecie nieprawości,

a w kraju torujecie drogę gwałtem waszych rąk.

⁴ Odszczepili się złoczyńcy od chwili urodzenia,

kłamcy błądzą od łona matki.

⁵ Ich jad na podobieństwo jadu węża;

jak gdyby głuchej żmii, która zatula swoje ucho,

⁶ by nie słyszeć głosu zaklinaczy, biegłego w czarach truciciela ^S*.

⁷ Boże,

pokrusz zęby w ich ustach;

WIEKUISTY,

pogruchocz szczęki lwiąt.

 ⁸ Niech się rozpłyną jak woda, niech zniszczeją;

niech się pokruszą, kiedy nałożą * swoje strzały.

⁹ Niech znikną jak ślimak, co się rozpływa;

niechaj nie oglądają słońca jak poroniony płód niewiasty.

¹⁰ * Nim wasze garnki rozgrzeje ogień cierni,

żywą jak też i opaloną gałąź wiatr rozwieje.

¹¹ Ucieszy się sprawiedliwy, bowiem zobaczy pomstę,

a swoje stopy unurza w krwi złoczyńcy.

¹² Człowiek powie:

Zaprawdę, oto sprawiedliwy zbiera swój owoc;

zaprawdę,

jest Bóg,

sędzia na ziemi.

 

*58,2 także: pozbawionym prawa obrony w sądzie

*58,6 dosłownie: gromadzącego gromady - wschodnia nazwa czarodzieja; S także: czarodzieja

*58,8 w oryginale liczba pojedyncza

*58,10 porównanie wzięte z  życia karawany, co przyrządza potrawę na pustyni oraz zostanie zaskoczona przez tuman piasku, który rozwiewa gałązki.

 

PSALM 59

 

¹ Przewodnikowi chóru na nutę: „Nie zatracaj”.

Klejnot Dawida; gdy Saul posłał i pilnowali domu, aby go zabić.

² Ocal mnie od mych wrogów,

mój Boże,

obroń mnie od moich przeciwników.

³ Ocal mnie od złoczyńców oraz wybaw mnie od łaknących krwi.

⁴ Bo oto czyhają na me życie;

zuchwali * zbierają się przeciw mnie,

chociaż nie zawiniłem, nie zgrzeszyłem, WIEKUISTY.

⁵ Zbiegają się i szykują na niewinnego;

powstań wobec mnie i spójrz.

⁶ Zbudź się,

 Ty,

WIEKUISTY,

Boże Zastępów,

Boże Israela,

by nawiedzić te wszystkie ludy;

nie ulituj się nad żadnym z występnych zdrajców. Sela.

⁷ Wychodzą wieczorem, warczą jak psy i okrążają miasto.

⁸ Oto plują * swoimi ustami, a miecze są na ich wargach.

Mówią: Czy ktoś usłyszy?

⁹ Lecz Ty, WIEKUISTY, szydzisz z nich,

urągasz wszystkim narodom.

¹⁰ Twojej potęgi, Ciebie wyglądam, gdyż Bóg jest moją twierdzą.

¹¹ Mój litościwy Bóg mnie poprzedza;

Bóg pozwoli mi oglądać pomstę nad moimi prześladowcami.

¹² Nie zabijaj ich, aby mój lud nie zapomniał;

ale wstrząśnij ich Twoją mocą oraz strąć ich, o Panie, nasza tarczo.

¹³ Słowo ich warg jest grzechem ich ust;

więc niech się uwikłają w swojej pysze,

w złorzeczeniu i kłamstwie, które głoszą.

¹⁴ W gniewie ich zgładź;

wygładź ich, aż ich nie będzie;

i niech poznają, że aż do krańców ziemi Bóg włada nad Jakóbem. Sela.

¹⁵ Będą chodzili wieczorem, warczeli jak psy i okrążali miasto.

¹⁶ Będą się błąkać za żerem i chociaż się nie nasycą –

do snu się pokładą.

¹⁷ A ja będę wysławiał Twą potęgę

i co rano wychwalał Twoje miłosierdzie;

bo byłeś mi twierdzą, ucieczką w dzień mej niedoli.

¹⁸ Ma potęgo,

Tobie zaśpiewam;

gdyż Bóg jest moją twierdzą,

mój miłosierny Bóg.

 

*59,4 także: potężni

*59,8 dosłownie: tryskają

 

PSALM 60

 

¹ Przewodnikowi chóru na sześć głosów;

na świadectwo oraz do nauki; klejnot Dawida,

² kiedy walczył z Aram-Naharaim * i z Aram-Coba,

 i gdy się zwrócił Joab oraz poraził dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Solnej.

³ Boże,

porzuciłeś nas i nas złamałeś;

gniewałeś się, ale nas pocieszasz.

⁴ Wstrząsnąłeś ziemią oraz ją otworzyłeś;

ulecz jej rozpadliny, bo się chwieje.

⁵ Twojemu ludowi wskazałeś twardy los;

napoiłeś nas winem odurzenia.

⁶ Twym pobożnym dałeś chorągiew,

aby ją rozwinęli wobec prawdy. Sela.

⁷ Aby Twoi umiłowani zostali ocaleni,

niech wspomoże nas Twoja prawica i nas wysłuchaj.

⁸ Bóg powiedział w Swojej świętości:

Ucieszę się;

podzielę Szechem, a dolinę Sukoth pomierzę.

⁹ Mój jest Gilead i Mój Menasze, a Efraim Moją główną twierdzą;

Juda jest Moim berłem *.

¹⁰ Moab miską do Mego umywania, a na Edom rzucam Me buty;

 triumfuj nade Mną Peleszet *.

¹¹ Kto mnie wprowadzi do miasta obronnego,

kto przyprowadzi do Edomu?

¹² Czy nie Ty, Boże,

który nas porzuciłeś;

 nie występowałeś, Boże, pośród naszych zastępów.

¹³ Użycz nam pomocy przeciw wrogowi,

gdyż zawodna jest pomoc ludzka.

¹⁴ Z Bogiem uzyskamy przewagę,

On także zdepcze naszych wrogów.

 

*60,2 czyli Mezopotamią

*60,9 S także: królem, władcą

*60,10 spolszczone: Filisteo

 

PSALM 61

 

¹ Przewodnikowi chóru,

w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Psalm Dawida.

² Panie, słuchaj mojego błagania,

zwróć uwagę na mą modlitwę.

³ Wołam do Ciebie z krańca ziemi * oraz w zwątpieniu mego serca;

wprowadź mnie na niedostępną dla mnie opokę **.

⁴ Przecież byłeś dla mnie schronieniem,

potężną basztą wobec wroga.

⁵ Niech na wieki zamieszkam w Twym namiocie *

i się schronię pod osłonę Twoich skrzydeł. Sela.

⁶ Bo Ty, Boże, wysłuchałeś moich ślubowań

i oddałeś dziedzictwo czcicielom Twojego Imienia.

⁷ Przydaj dni do dni króla;

 ^S niech jego lata będą aż do pokolenia * i pokolenia *.

⁸ Niech wieczyście zasiądzie dla ^S oblicza Boga;

ustanów łaskę i prawdę, aby go pilnowały *.

⁹ Tak, na zawsze będę śpiewał Twojemu Imieniu,

spełniając moje śluby

dzień

po

dniu.

 

*61,3 także: kraju

**61,3 także: skałę

*61,5 wyraz „namiot” był w czasach Dawida powszechnym dla oznaczenia Świątyni

*61,7 S także: rodu, plemienia

*61,8 także: trzymały w tajemnicy

 

PSALM 62

 

¹ Przewodnikowi chóru Jedutunów, pieśń Dawida.

² Tylko na Bogu polega moja dusza,

od Niego przychodzi mi zbawienie *.

³ Tylko On jest moją Opoką, mym Zbawieniem i moją Twierdzą,

zatem wielce się nie zachwieję.

⁴ Jak długo będziecie napadać na męża?

Zabijać gromadą jak pochylona ściana,

jak walący się mur.

⁵ Tak, uradzili go strącić z jego wysokości *,

upodobali sobie kłamstwo.

Swoimi ustami wychwalają,

a w swoim wnętrzu złorzeczą. Sela.

⁶ Jednak polegaj na Bogu,

moja duszo,

gdyż w Nim jest moja nadzieja.

⁷ Przecież On jest Opoką,

mym zbawieniem * i moją twierdzą,

dlatego się nie zachwieję.

⁸ W Bogu jest moja pomoc i moja chwała, Skała mojej obrony;

moja ucieczka jest do *^S Pana.

⁹ Ufaj Mu w każdy czas;

o narodzie, wylewaj przed Nim twe serce;

Bóg jest dla nas ucieczką. Sela.

¹⁰ Przecież synowie ludzcy są marnością,

zawodnymi są też synowie dostojników;

umieszczeni na wagach, tak samo są marnością.

¹¹ Nie pokładajcie nadziei w krzywdzie oraz nie łudźcie się grabieżą;

nie zważajcie na to, że wzrasta mienie.

¹² Pan raz powiedział, a dwa razy * to usłyszałem,

że potęga jest u Pana,

¹³ i u Ciebie, Panie, miłosierdzie;

 Ty płacisz człowiekowi według jego uczynków. Rzymian 2,6-9

 

*62,2 S także: pomoc, wyzwolenie, ocalenie, ratunek

*62,5 także: dostojeństwa

*62,7 jak *62,2

*62,8 S także: w Panu; dzięki Panu; według Pana

*62,12 dosłownie: raz, dwa razy; czyli kilkakrotnie

 

PSALM 63

 

¹ Pieśń Dawida, kiedy przebywał na puszczy judzkiej.

² Prawdziwy Boże,

Ty jesteś moim Bogiem;

na suchej, spragnionej ziemi, ziemi bez wody Cię szukam;

 pragnie Cię moja dusza, za Tobą tęskni moja cielesna natura ^S.

³ Rzeczywiście zobaczyłem Cię w Świątyni;

gdy ujrzałem Twą potęgę i Twoją chwałę.

⁴ Gdyż lepsza Twoja łaska niż życie.

Me usta będą Cię wysławiać.

⁵ Tak, będę Cię wychwalał póki życia;

w Twym Imieniu podniosę moje ręce.

⁶ Jakby tłuszczem i szpikiem nasyca się moja dusza,

a radosnym śpiewaniem warg sławią Cię moje usta.

⁷ Wspominam Cię na mym łożu,

o Tobie rozmyślam podczas nocnych straży.

⁸ Bo byłeś moją pomocą,

radowałem się w cieniu Twych skrzydeł.

⁹ Przylgnęła do Ciebie moja dusza, a Twa prawica mnie wspiera.

¹⁰ A ci, co czyhają na zgubę mojej duszy, zapadną się w głębię ziemi.

¹¹ Porazi ich ostrze miecza, staną się pastwą szakali.

¹² Zaś król będzie się weselił dzięki *^S Bogu;

będzie się chlubił także każdy, kto Mu został zaprzysiężony;

a usta kłamców będą zamknięte.

 

*63,12 S także: przy, wobec; w; dla

 

PSALM 64

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² Boże, słuchaj mojego głosu kiedy błagam;

ustrzeż moje życie od obawy przed wrogiem.

³ Przed spiskiem złych mnie ukryj i przed wzburzeniem złoczyńców,

⁴ którzy zaostrzyli swój język jak miecz,

i nałożyli swą strzałę - słowo goryczy;

⁵ by w skrytości ugodzić niewinnego, ugodzić go znienacka;

i się nie boją.

⁶ Utwierdzają się w złym zamyśle; zmawiają się, jak ukryć sidła;

powiadają - któż je spostrzeże?

⁷ Szukają nieprawości,

spełniają uknuty zamysł.

 ^S A wnętrze i serce człowieka są głębokie.

⁸ Zatem Pan ugodził ich strzałą i nagła była ich klęska.

⁹ Do upadku wiedzie ich własny język;

wszyscy, którzy ich widzą, się wzdrygają.

¹⁰ Przestraszyli się wszyscy ludzie;

opowiadają czyn Boga, a Jego dzieło rozważają.

¹¹ Sprawiedliwy cieszy się w WIEKUISTYM oraz na Nim polega;

chlubią się wszyscy prawego serca.

 

PSLAM 65

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, śpiew.

² Twoja jest, Boże, chwała, co oczekuje na Cyonie

oraz Tobie spełnia się ślub.

³ Do Ciebie, który słuchasz modlitwy,

przybiega każda cielesna natura ^S.

⁴ Owładnęły mną grzeszne sprawy, nasze występki,

a Ty je odpuściłeś.

⁵ Szczęśliwy ten, kogo wybierasz i zbliżasz;

kto zamieszka w Twoich przedsionkach.

Nasycimy się dobrem Twego domu, Twojego świętego Przybytku.

⁶ W sprawiedliwości odpowiedziałeś nam cudami,

Boże naszego zbawienia,

 nadziejo wszystkich krańców ziemi oraz dalekich mórz.

⁷ Przepasany potęgą, Twoją mocą utwierdzasz góry,

⁸ uciszasz szum mórz, szum ich bałwanów.

Uciszasz wrzenie narodów,

⁹ a mieszkańcy kresów drżą przed Twoimi znakami;

krańce wschodu oraz zachodu rozweselasz.

¹⁰ Nawiedziłeś ziemię i ją zrosiłeś,

szczodrze ją wzbogaciłeś,

strumień Boga jest pełen wody;

przygotowujesz także ich zboże, bo tak ją urządziłeś.

¹¹ Skropiłeś jej zagony, obniżyłeś jej bruzdy, spulchniłeś ją ulewami,

pobłogosławiłeś jej plon.

¹² Rok uwieńczyłeś Twą dobrocią, a Twe drogi * kapią obfitością.

¹³ Wybujały pastwiska puszczy, zaś wzgórza opasują się rozkoszą.

¹⁴ Błonie pokrywają się owcami, a doliny zasnuły się zbożem;

wykrzykują oraz śpiewają.

 

 

*65,12 inni: Twoje chmury

 

PSALM 66

 

¹ Przewodnikowi chóru. Pieśń psalmu.

Zaśpiewaj Bogu cała ziemio.

² Śpiewajcie na chwałę Jego Imienia,

oddajcie chwałę Jego sławie.

³ Mówcie Bogu: Jak wspaniałe są Twoje dzieła *;

z powodu Twojej wielkiej potęgi schlebiają Ci Twoi wrogowie.

⁴ Przed Tobą korzy się cała ziemia, śpiewa Ci, wyśpiewuje Twe Imię. Sela.

⁵ Pójdźcie i obejrzyjcie dzieła Boga;

On jest wspaniały w czynach względem ludzi.

⁶ Przemienił morze w ląd, a rzekę przeszli pieszo;

i w Nim się tam uradowali.

⁷ Rządzi światem w Swojej wszechmocy;

Jego oczy spoglądają na narody, by wiarołomni się nie rozzuchwalili. Sela.

⁸ Ludy,

uwielbijcie naszego Boga i głoście Jego chwałę.

⁹ Tego, który powołał do życia nasze dusze

i nie dał się zachwiać naszej nodze.

¹⁰ Gdyż doświadczyłeś nas, Boże;

wypławiałeś nas ogniem, jak się wypławia srebro.

¹¹ Wprowadziłeś nas w matnię,

nałożyłeś kleszcze na nasze biodra.

¹² * Człowieka ustanowiłeś naszą głową;

upadliśmy w ogień i wodę,

lecz nas wyprowadziłeś do pełni szczęścia.

¹³ Wśród całopaleń wejdę do Twego domu,

uiszczę Ci moje śluby,

¹⁴ które w mej niedoli wyrzekły moje wargi

oraz wypowiedziały moje usta.

¹⁵ Złożę Ci tuczne całopalenia i barany razem z kadzidłem;

przygotuję cielce i kozły. Sela.

¹⁶ Pójdźcie wszyscy bogobojni;

posłuchajcie, a wam opowiem, co On uczynił dla mej duszy.

¹⁷ Do Niego wołałem moimi ustami, a na * moim języku była chwała.

¹⁸ Gdybym knuł niegodziwość * w moim sercu,

Pan by mnie nie wysłuchał.

¹⁹ Jednak Bóg mnie wysłuchał, zwrócił uwagę na głos mej modlitwy.

²⁰ Wysławiony Bóg, który nie odrzucił mojej modlitwy

i nie usunął ode mnie Swojej łaski.

 

*66,3 inni: Jak wspaniały jesteś w Twoich dziełach

*66 12 inaczej: ustanowiłeś tyrana naszym władcą

*66,17 w hebr.: pod moim językiem - czyli w myśli i sercu

*66,18 także: nieprawość, niesprawiedliwość

 

PSALM 67

 

¹ Przewodnikowi chóru,

w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Pieśń psalmu.

² Oby Bóg się zmiłował nad nami oraz nam błogosławił;

oby pośród nas zajaśniał Swym obliczem. Sela.

³ Oby poznano Twoją drogę na ziemi;

Twoje zbawienie * pośród wszystkich ludów.

⁴ Niech Cię wielbią ludy, Boże; niech Cię wielbią wszystkie narody.

⁵ Niech się ucieszą i rozradują plemiona;

gdyż w prawości będziesz sądził narody

i poprowadzisz plemiona ziemi. Sela.

⁶ Niech Cię wielbią ludy, prawdziwy Boże;

niech Cię wielbią wszystkie narody.

⁷ Ziemia wydała swój plon;

niech nam błogosławi Bóg, nasz Bóg.

⁸ Niech nam Bóg błogosławi

i niech Go się boją wszystkie krańce ziemi.

 

*67,3 S także: ratunek, wyzwolenie; C pomoc

 

PSALM 68

 

¹ Przewodnikowi chóru Dawida. Pieśń psalmu.

² Bóg powstał,

zatem rozproszyli się Jego wrogowie

i przed Nim uciekli Jego nieprzyjaciele.

³ Rozwiałeś ich, jak się rozwiewa dym;

jak wosk topnieje przed ogniem, tak niegodziwi nikną przed Panem.

⁴ A sprawiedliwi się cieszą,

weselą się przed Bogiem, unoszą się wśród ^S radości.

⁵ Śpiewajcie Bogu,

wysławiajcie Jego Imię;

uderzcie w bębny przy Imieniu WIEKUISTEGO *,

na cześć Tego, co zasiada w niebiosach **;

przed Nim się radujcie.

⁶ W Swoim świętym Przybytku Bóg jest ojcem sierot i sędzią wdów.

⁷ Panem, co sprowadza do domu zabłąkanych,

 a jeńców * wyprowadza do szczęśliwości;

tylko odstępcy zalegli pustynię.

⁸ Boże, gdy szedłeś przed Twoim ludem,

kiedy kroczyłeś przez pustkowia, Sela,

⁹ ziemia drżała i rozpływały się niebiosa,

jak ten Synaj przed Bogiem, z powodu oblicza ^S Boga Israela.

¹⁰ Spuściłeś obfity deszcz, Boże, na Twe omdlałe dziedzictwo

i Ty je pokrzepiłeś.

¹¹ Pośród ^S niego przebywały Twoje zastępy,

w Swej dobroci przygotowałeś je dla biednego *, Boże.

¹² Pan dał hasło;

wielki zastęp radosnych zwiastunek.

¹³ Uciekają królowie wojsk, pierzchają,

a mieszkanka domu dzieli łupy.

¹⁴ Kiedy rozłożyliście się wśród zagród,

srebrem były pokryte skrzydła gołębicy *,

a jej lotki zielono złotym blaskiem.

¹⁵ Gdy Wszechmocny rozproszył w niej królów -

zaśnieżyłeś na Calmonie *.

¹⁶ Góro Pana, góro Baszanu;

góro piętrząca się, góro Baszanu;

¹⁷ czemu wy, piętrzące się góry, zawistnie spoglądacie na tą górę,

którą Pan upodobał na Swe siedlisko?

Zaprawdę, WIEKUISTY tam zamieszka na wieki.

¹⁸ Miriady wozów Boga, wielokrotne tysiące,

a między nimi Pan jak niegdyś na Synaju,

w świętości.

¹⁹ WIEKUISTY, Boże, wstąpiłeś na wysokość,

wziąłeś jeńców, pobrałeś daninę w ludziach,

także przekornych, aby się osiedlili. Efezjan 4,8

²⁰ Błogosławiony Pan, dzień w dzień się nami opiekuje;

Bóg jest naszą pomocą *. Sela.

²¹ Bóg jest nam Bogiem zbawienia

i u Pana, WIEKUISTEGO, znajdują się wyjścia ze śmierci.

²² Tak, Bóg zmiażdżył głowę Swych wrogów;

włochate ciemię tego, co chodzi w swoich grzechach.

²³ Pan powiedział: Sprowadzę ich z Baszanu,

sprowadzę z nad głębin morza;

²⁴ by twoja noga brodziła we krwi,

a język twoich psów miał także udział we wrogach.

²⁵ Widzieli Twój pochód, prawdziwy Boże,

pochód mojego Boga,

mojego Króla w świętości.

²⁶ Na czele śpiewacy,

a za nimi grajkowie, pośród dziewic bijących w bębny.

²⁷ W zgromadzeniach wybranych ^S chwalcie Boga, wy z rodu Israela.

²⁸ Oto tam najmłodszy Biniamin, ich zwycięzca;

książęta Judy, ich hufce;

 książęta Zebuluna oraz książęta Naftalego.

²⁹ Twój Bóg ustanowił twoją potęgę;

utwierdź Boże, co dla nas zdziałałeś.

³⁰ Do Twojego Przybytku *,

który jest ponad Jeruszalaim,

przynoszą dary królowie.

³¹ Rozgromiłeś zwierzę sitowia, gromadę byków pośród cieląt ludów,

niech nie ^S pełzają ze sztabami srebra;

Pan rozproszył narody żądne bojów.

³² Przychodzą potężni z Egiptu;

ziemia Kusz * wyciąga do Boga swoje ręce.

³³ Królestwa ziemi,

śpiewajcie Bogu i wysławiajcie Pana, Sela,

³⁴ który unosi się w niebiosach wiecznych niebios;

oto rozległ się Jego głos,

głos potężny.

³⁵ Oddajcie sławę Bogu;

Jego majestat wśród Israela, a Jego potęga na ^S obłokach.

³⁶ Wspaniały jesteś, Boże, w Twojej świętości!

Bóg Israela,

On daje narodowi siłę i potęgę;

Bóg uwielbiony.

 

 

*68,5 C hebr. JAH

**68,5 dosłownie: panującego w niedocieczonej głębi niebios

*68,7 inni: okutych w kajdany

*68,11 S także: żebrzącego

*68,14 inni: byliście jak srebrem pokryte skrzydła gołębicy

*68,15 inni: gdy rozwinięto szadaj (chorągiew z godłem), pokryłeś w niej królów śnieżną białością Calmonu (zbledli z trwogi)

*68,20 także: zbawieniem, ratunkiem, wyzwoleniem

*68,30 inni: Dla Twojej Świątyni, dla jej chwały

*68,32 czyli Etiopia

 

PSALM 69

 

¹ Przewodnikowi chóru, na sześć głosów. Od Dawida.

² Wspomóż mnie, Panie, bo wody doszły aż do zagrożenia życia.

³ Ugrzęzłem w bezdennym bagnie i nie ma oparcia;

dostałem się na głębię wód i prąd mnie zniósł.

⁴ Znużyłem się; wołając, zaschło moje gardło;

omdlały moje oczy wyglądając mojego Boga.

⁵ Liczniejsi niż włosy mojej głowy są ci,

co mnie bez przyczyny nienawidzą,

wzmogli się moi ciemięzcy, moi wrogowie bez powodu;

mam zwrócić to, czego nigdy nie zagrabiłem.

⁶ Boże, Ty znasz moją nieroztropność,

a me winy nie są przed Tobą tajne.

⁷ Niech się przeze mnie nie powstydzą ci, co Tobie ufają,

Panie, WIEKUISTY Zastępów;

niech się przeze mnie nie zarumienią ci, którzy Ciebie szukają,

Boże Israela.

⁸ Bo dla Ciebie znosiłem szyderstwo i rumieniec okrył moje oblicze.

⁹ Stałem się obcym moim braciom

i nieznanym dla synów mojej matki.

¹⁰ Gdyż trawiła mnie gorliwość dla Twego domu

i spadały na mnie szyderstwa tych, którzy Ci urągali.

Jan 2,17; Rzymian 15,3

¹¹ Poszcząc, wypłakałem moją duszę *,

lecz i to było dla mnie na urągowisko.

¹² Włożyłem wór zamiast szaty i stałem się im przysłowiem.

¹³ Rozpowiadają o mnie ci, co przesiadują w bramach,

i jestem w śpiewkach pijanych.

¹⁴ Ale ja,

WIEKUISTY,

 w porze łaski przychodzę do Ciebie z mą modlitwą;

Boże, w Twym wielkim miłosierdziu,

odpowiedz mi ziszczeniem się Twego zbawienia *.

¹⁵ Wydobądź mnie z błota, bym nie utonął;

niech będę ocalony od moich przeciwników i z głębin wód.

¹⁶ Niech mnie nie uniesie prąd wody,

niechaj mnie nie pochłonie głębia,

a topiel nie zawrze nade mną swojej paszczy.

¹⁷ Wysłuchaj mnie, WIEKUISTY, bo błogą jest Twoja łaska;

zwróć się do mnie w Twym wielkim miłosierdziu

¹⁸  i nie skrywaj Twojego oblicza przed Twym sługą,

gdyż jestem uciśniony;

pospiesz się oraz mnie wysłuchaj.

¹⁹ Zbliż się do mojej duszy i ją wybaw;

wyzwól mnie z powodu wrogów.

²⁰ Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i mą sromotę;

przed Tobą są wszyscy moi ciemięzcy.

²¹ Hańba kruszy me serce oraz jestem zbolały;

oczekuję współczucia, lecz go nie ma;

  nie znalazłem tych, co pocieszają.

²² Wlali żółć do mojego pokarmu,

 w mym pragnieniu poili mnie kwasem.

Mateusz 27,34; Marek 15,23; Jan 19,29

²³ Niech ich stół będzie dla nich zasadzką

oraz sidłem bezpiecznie ucztujących.

²⁴ Niech się zaćmią ich oczy, by nie widzieli,

a ich biodra nieustannie czyń chwiejne *.

Rzymian 11,9

²⁵ Wylej na nich Twój gniew,

 niech ich dosięgnie Twoja zapalczywość.

²⁶ Niech ich miejsce warowne stanie się pustkowiem,

a w ich namiocie nie będzie mieszkańca.

²⁷ Gdyż kogo zraniłeś - tego ścigają,

rozpowiadają o bólu porażonych przez Ciebie.

²⁸  Dodaj nieprawość do ich nieprawości,

 niech nie wchodzą przez Twoją sprawiedliwość *.

²⁹ Niech będą wymazani * z Księgi Życia

oraz nie zapisani wraz z prawymi **.

³⁰ A mnie, utrapionego i zbolałego, wydźwignie Twoja pomoc, Boże.

³¹ Będę sławił pieśnią Imię Boga i wielbił je wdzięcznością.

³² I będzie to milsze WIEKUISTEMU niż cielę,

niż dwukopytny *, rogaty byk.

³³ Zobaczą to poniżeni i się ucieszą;

zobaczą to ci, co szukają Boga i ożyje ich serce.

³⁴ Bo WIEKUISTY słucha ubogich, a Swoimi pojmanymi * nie gardzi.

³⁵ Chwalą Go niebiosa i ziemia, morza i wszystko, co się w nich roi.

³⁶ Bowiem Bóg wspomoże Cyon, odbuduje miasta Judy;

 osiądą tam i odziedziczą tą ziemię.

³⁷ Nadto będą ją posiadać potomkowie Jego sług,

a zamieszkają w niej ci, którzy miłują Jego Imię.

 

*69,11 inni: Płakałem, i w poście była moja dusza

*69,14 także: ocalenia, wyzwolenia; C pomocy

*69,24 NT zegnij dla każdego

*69,28 C Wymierz im karę za karą i niech nie dostąpią Twojej łaski

*69,29 także: zatarci, unieważnieni

**69,29 także: sprawiedliwymi

*69,32 o rozdzielonym kopycie

*69,34 także: więźniami

 

PSALM 70

 

¹ Przewodnikowi chóru. Od Dawida, na pamiątkę.

² Boże, spiesz mi na pomoc,

by mnie ocalić, WIEKUISTY.

³ Niech się zawstydzą i pobledną ci, co czyhają na moje życie;

niech się cofną i zarumienią ci, którzy pragną mego nieszczęścia.

⁴ Niech pierzchną na swoją hańbę ci, co wołają: Oho! Oho!

⁵ Niech się ucieszą i uradują w Tobie wszyscy, którzy Ciebie szukają;

i niech wciąż powtarzają ci, którzy miłują Twoją pomoc:

Wielkim jest Bóg

⁶ A ja, biedny i żebrzący ^S;

pospiesz ku mnie, Boże;

Ty jesteś moją pomocą i mym Zbawcą;

WIEKUISTY,

nie zwlekaj.

 

PSALM 71

 

¹ Do Ciebie, WIEKUISTY, się chronię,

niech się nie powstydzę na wieki.

²  Ocal mnie w * Twojej sprawiedliwości i wyswobodź,

skłoń ku mnie Twoje ucho i mi dopomóż.

³ Bądź dla mnie chroniącą skałą,

którą ustanowiłeś dla mego wybawienia,

bym mógł tam zawsze uciec;

gdyż Ty jesteś moją opoką i mą warownią.

⁴ Boże mój, wyswobodź mnie z ręki niegodziwego,

z garści krzywdziciela i grabieżcy.

⁵ Bowiem Ty, Panie, WIEKUISTY, jesteś moim oczekiwaniem;

moim schronieniem od młodości.

⁶ Na Tobie się wspieram za ^S życia;

od łona mojej matki Ty jesteś moim przewodnikiem;

w ^S Tobie zawsze była moja chwała.

⁷ Byłem jakby przestrogą dla wielu, ale Ty mą potężną obroną.

⁸ Moje usta codziennie są pełne Twojej chwały i Twojej sławy.

⁹ Nie rzucaj mną w mej starości;

nie opuszczaj mnie, gdy się wyczerpie moja siła.

¹⁰ Bowiem o mnie rozpowiadają moi wrogowie,

a czyhający na moje życie razem się naradzają,

¹¹ mówiąc:

Bóg go opuścił; ścigajcie go i pochwyćcie, bo nikt go nie ocali.

¹² Boże, nie oddalaj się ode mnie;

Boże mój, spiesz mi na pomoc

¹³ Niech się zawstydzą i zginą prześladowcy mojej duszy;

niech się okryją hańbą i rumieńcem ci, co pragnęli mej zguby.

¹⁴ A ja wciąż będę ufał oraz wywyższał nade wszystko Twoją chwałę.

¹⁵ Moje usta opowiadać będą po wszystkie dni

Twoją sprawiedliwość oraz czas Twojego zbawienia,

chociaż nie zdołam ich zliczyć.

¹⁶ Wyłożę Twoją wszechmoc,

Panie,

WIEKUISTY;

i wspomnę Twoją sprawiedliwość, Twoją jedynie.

¹⁷ Boże,

nauczałeś mnie od mej młodości i aż dotąd wygłaszam Twoje cuda.

¹⁸ Także podczas starości i sędziwości, Boże, mnie nie opuścisz,

aż ogłoszę Twoją potęgę pokoleniom;

Twoją wszechmoc każdemu z potomnych.

¹⁹ I Twoją wzniosłą sprawiedliwość, Boże, który dokonałeś wielkiego;

Boże, któż Tobie równy?

²⁰ Jak mnie wystawiałeś na liczne i zgubne utrapienia,

tak znowu mnie ożywiałeś,

i znowu wydobywałeś z przepaści ziemi.

²¹ Wzmagałeś moją wielkość i nieraz mnie pocieszałeś.

²² Więc ja będę Cię wychwalał na harfie,

 Boże,

a Twoją niezawodność;

będę sławił na cytrze,

o Święty Israela.

²³ Gdy będę Cię wysławiał, me usta zaśpiewają,

a także moja dusza, ta, którą wybawiłeś.

²⁴ A mój język będzie mówił o Twojej sprawiedliwość przez cały dzień;

bowiem zawstydzili się i pobledli ci, co pragnęli mojego nieszczęścia.

 

*71,2 S także: za pomocą

 

PSALM 72

 

¹ Salomonowi.

Boże, daj Twoje sądy * królowi,

a Twoją sprawiedliwość królewskiemu synowi.

² Aby rozsądzał Twój lud w sprawiedliwości *

i Twoich biednych w decyzjach.

³ Niech góry zwiastują ludowi pokój,

a pagórki niech się odezwą sprawiedliwością.

⁴ Niechaj sądzi * uciśnionych w narodzie,

wspomoże dzieci nędzarzy, a także zgniecie grabieżcę.

⁵ Aby się Ciebie obawiali póki słońce oraz w obliczu księżyca,

z pokolenia na pokolenie.

⁶ Niech zstąpi jakby deszcz na skoszoną łąkę,

jak ulewa nawadniająca ziemię.

⁷ Niechaj za jego dni rozkwitnie sprawiedliwy oraz pełnia pokoju,

jak długo zostanie księżyc.

⁸ I niech panuje od morza do morza,

i od strumienia aż do krańców ziemi.

⁹ Niech przed nim klękają mieszkańcy stepu,

a jego wrogowie niech liżą proch.

¹⁰ Oto złożą mu daninę królowie Tarszyszu, wysp,

a królowie Szeby i Seby przyniosą mu haracz.

¹¹ I będą się przed nim korzyć wszyscy królowie,

wszystkie ludy będą mu służyć.

¹² Ponieważ ocala żebrzącego ^S, co woła,

 oraz uciśnionego, który nie ma wybawcy.

¹³ Miłosierny jest dla żebrzących ^S, ubogich

oraz duszę ubogich wybawia.

¹⁴ Od gwałtu i grabieży wyzwala ich duszę,

bo ich krew jest cenną w jego oczach.

¹⁵ Więc będzie żył,

i da mu złota Szeby,

i nieustannie będą się modlić za niego oraz codziennie go sławić.

¹⁶ W kraju będzie obfitość zboża,

jego plon zaszumi jak Liban na wierzchołkach gór,

a po miastach ludzie zakwitną jak trawa ziemi.

¹⁷ Jego Imię przetrwa na wieki;

jego Imię wzrośnie w obliczu słońca;

będą się nim chwalić wszystkie ludy i będą je nazywać szczęśliwym.

¹⁸ Chwała Bogu,

WIEKUISTEMU,

Bogu Israela, który jedyny spełnia cuda.

¹⁹ Niech będzie na wieki wysławione Imię Jego chwały,

i niech się Jego chwałą napełni cała ziemia.

Amen i amen.

²⁰ Tu skończyły się modlitwy Dawida, syna Isajego.

 

*72,1 także: wyroki, ustawy, prawość

*72,2  chodzi o sprawiedliwość Boga, na której opiera się Prawo

*72,4 także: osądzi; weźmie w obronę, oczyści z zarzutów

 

PSALM 73

 

¹ Pieśń  Asafa.

Zaprawdę,

Bóg jest hojnym * dla Israela,

dla czystych sercem.

² A ja,

niemal się potknęły moje nogi i mało nie rozlazły moje kroki.

³ Bowiem pozazdrościłem pyszałkom,

widząc powodzenie nieprawych;

⁴ że nie mają udręk aż do śmierci, a nadto krzepka jest ich siła.

⁵ Nie dzielą mozołu sług i wraz z ludźmi nie bywają trapieni.

⁶ Dlatego pycha opasuje ich karki i okrywa ich szata nieprawości.

⁷ Z otyłości wystąpiło ich oko; wezbrały urojenia ich serca.

⁸ Drwią i złośliwie rozprawiają o ucisku; przemawiając z wysoka.

⁹ Swoimi ustami miotają na niebiosa, a ich język pełza po ziemi.

¹⁰ Dlatego tam zwraca się Jego lud,

choć ssą z nich pełnymi strumieniami.

¹¹ I powiadają:

Jakże Bóg to wie?

Czy ta wiadomość jest u Najwyższego?

¹² Oto wzrośli w potęgę ci,

którzy są niegodziwi oraz zawsze szczęśliwi.

¹³ Więc na próżno zachowałem w czystości moje serce,

a mą dłoń umywałem w niewinności;

¹⁴ gdyż całymi dniami mnie dręczą i co rano cierpię katusze.

¹⁵ Gdybym powiedział:

Będę mówił jak oni –

to bym się sprzeniewierzył pokoleniu Twych synów.

¹⁶ I rozmyślałem, by tego dociec;

lecz daremna to praca w moich oczach.

¹⁷ Aż wszedłem do przybytków Boga oraz pojąłem ich koniec.

¹⁸ Zaprawdę, postawiłeś ich na śliskim i strącasz ich w przepaście *.

¹⁹ Jakże stali się nicością w oka mgnieniu;

zginęli, zniknęli z przerażeniem *.

²⁰ Jakby po przebudzeniu ze snu, WIEKUISTY,

gdy się ocucisz - pogardzisz ich postacią.

²¹ Gdyż wrzało moje serce i kłuły mnie wnętrzności,

²² bo byłem bezrozumnym i tego nie poznałem;

byłem jak bydlę przed Tobą.

²³ Ale ja zawsze jestem z Tobą.

Ująłeś moją prawicę.

²⁴ Według Twojego postanowienia mnie prowadzisz

i poprowadzisz do chwały.

²⁵ Kogo innego mam w niebiosach?

A i na ziemi, oprócz Ciebie, w nikim nie mam upodobania.

²⁶ Zniknie moja cielesna natura ^S i me serce;

ale Bóg jest opoką serca oraz moim udziałem na wieki.

²⁷ Gdyż dalecy od Ciebie - zginą;

zatracisz każdego odstępcę * od Ciebie.

²⁸ Zaś mnie jest miłą bliskość Boga;

w Panu, WIEKUISTYM, pokładam moją ufność,

by wysławiać wszystkie Twoje sprawy.

 

*73,1 także: dobrym; S sprawiedliwym, szlachetnym, łaskawym, doskonałym

*73,18 inni: złudzenie

*73,19 inni: zniknęli prędzej niż widma

*73,27 także: cudzołożnika

 

PSALM 74

 

¹ Dumanie Asafa.

Czemu nas, Boże, nieustannie porzucasz,

a Twój gniew pała przeciw trzodzie Twojego pastwiska?

² Wspomnij na Twoje zgromadzenie, które niegdyś sobie zjednałeś,

i które wyzwoliłeś jako szczep Twojego dziedzictwa;

na górę Cyon, na której spoczywałeś.

³ Pospiesz * ku zupełnym ruinom;

gdyż wróg wszystko poburzył w Świątyni.

⁴ Twoi nieprzyjaciele ryczeli pośród Twych wyznaczonych miejsc *;

ustanawiali swe godła jako znaki.

⁵ Wróg dał się poznać, gdy zmierzał w górę z gęstwiną toporów.

⁶ A potem młotem i oskardami rozbijali jej zdobienia.

⁷ Twą Świątynię wydali na pastwę ognia;

do ziemi znieważyli siedzibę Twojego Imienia.

⁸ Powiedzieli w swoim sercu:

Razem ją zburzymy;

a w kraju palili wszystkie, wyznaczone miejsca Boga.

⁹ Naszych godeł już nie widzimy;

nie ma proroka oraz nikogo między nami, który by wiedział – dopóki?

¹⁰ Dokąd, Boże, będzie urągał ciemięzca,

dopóki wróg będzie lżył bezustannie Twoje Imię?

¹¹ Czemu usuwasz Twoją rękę i Twą prawicę?

Dobądź z Twojego zanadrza i wytępiaj!

¹² Przecież Bóg,

mój Król,

od dawna spełnia wybawienie na ziemi.

¹³ Ty, Twą mocą rozdzieliłeś morze

i zmiażdżyłeś głowy krokodyli na wodach.

¹⁴ Ty skruszyłeś głowę Lewiatana *;

rzuciłeś go na żer mieszkańcom stepu.

¹⁵ Ty otworzyłeś źródła i potoki; Ty osuszyłeś bystre strumienie.

¹⁶ Twoim jest dzień i Twoja noc; Ty ustanowiłeś światło i słońce.

¹⁷ Ty utwierdziłeś wszystkie granice ziemi;

lato i zimę - Ty je stworzyłeś.

¹⁸ Wspomnij na to, że wróg urąga WIEKUISTEMU,

a lud nikczemny lży Twoje Imię.

¹⁹ Nie wydawaj dziczy duszy Twej gołębicy;

o gromadce Twych uciśnionych nie zapominaj na wieki.

²⁰ Uważaj na przymierze,

bo zakątki * ziemi pełne są siedzib bezprawia.

²¹ Niech zgnębiony nie odchodzi zawstydzony;

a ubogi i uciśniony chwalą Twoje Imię.

²² Powstań Boże,

wytocz Twoją sprawę;

wspomnij na zniewagę,

bez ustanku wyrządzaną Ci przez nikczemnych.

²³ Nie zapominaj okrzyku Twoich wrogów,

wrzawy Twych przeciwników, która się ustawicznie wznosi.

 

 

*74,3 dosłownie: podnieś Twoje kroki

*74,4 zejścia się Boga z ludem

*74,14 najprawdopodobniej - smoka

*74,20 także: ciemne miejsca

 

PSALM 75

 

¹ Przewodnikowi chóru, na nutę: Nie zatracaj.

Pieśń Asafa, śpiew.

² Dziękujemy Ci,

Boże,

dziękujemy,

gdyż bliskie jest Twoje Imię, a głoszą to Twoje cuda.

³ Bowiem oznaczę porę i Ja będę sprawiedliwie sądził.

⁴ Zachwiała się ziemia i wszyscy jej mieszkańcy;

ale Ja utwierdzę jej słupy. Sela.

⁵ Powiadam chełpliwym: Przestańcie się chełpić,

a złoczyńcom: Nie podnoście rogów.

⁶ Nie podnoście wysoko waszych rogów *

oraz nie przemawiajcie z hardym karkiem.

⁷ Bo wywyższenie nie przychodzi ze wschodu, ani z zachodu,

ani z pustyni gór,

⁸ lecz Bóg jest sędzią;

tego poniża, a innego wywyższa.

⁹ Bowiem kielich jest w ręku BOGA, a wino się pieni *;

pełen jest zaprawy i z niego nalewa;

lecz wszyscy złoczyńcy ziemi wyssą oraz wypiją tylko jego męty.

¹⁰ A ja wiecznie będę wychwalał Pana i śpiewał Bogu Jakóba.

¹¹ Strącę wszystkie rogi złoczyńców,

a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.

 

*75,6 róg przytwierdzany do hełmów, był symbolem potęgi

*75,9 według zwyczaju zaprawione mocnymi korzeniami i aromatami, a w szczególności mirrą.

 

PSALM 76

 

¹ Przewodnikowi chóru w towarzystwie instrumentów smyczkowych.

Pieśń Asafa, śpiew.

² Bóg jest poznany w Judei;

Jego Imię jest wielkie w Israelu.

³ Ustanowił Swój przybytek w Szalemie *,

a Swoją siedzibę na Cyonie.

⁴ Tam pokruszył płomienne łuki, tarczę i miecz, i broń. Sela.

⁵ Świetnym byłeś, wspaniałym, z gór zdobyczy.

⁶ Dzielni sercem zostali ograbieni, zasnęli swoim snem,

a rycerze nie odnaleźli swych rąk.

⁷ Od Twojej grozy, Panie Jakóba, zdrętwieli - jeździec i koń.

⁸ Ty,

Ty jesteś straszny,

zatem kto się przed Tobą utrzyma w chwili Twojego gniewu?

⁹ Wygłosiłeś sąd z niebios;

ulękła się oraz uciszyła ziemia,

¹⁰ kiedy Bóg powstał do rozprawy,

aby wspomóc wszystkich zgnębionych ziemi. Sela.

¹¹ Jako, że i zawziętość ludzka podnosi Twoją chwałę,

kiedy się wreszcie odziejesz gniewem.

¹² Ślubujcie i powierzajcie się WIEKUISTEMU, waszemu Bogu;

wszyscy, którzy Go otaczają, niech niosą daninę Groźnemu.

¹³ On odcina ducha książąt i jest groźny dla królów ziemi.

 

*76,3 nazwa Jerozolimy za czasów Abrahama

 

PSALM 77

 

¹ Przewodnikowi chóru Jedutunów. Pieśń Asafa.

² Kiedy wołam, podnoszę mój głos do Boga;

mój głos kieruję do Boga, więc mnie wysłuchaj.

³ W dzień mojej niedoli szukam Pana,

w nocy nie przestaje wyciągać się moja ręka

i nie daje się ukoić moja dusza.

⁴ Wspominam Boga i zawodzę;

rozmyślam i omdlewa mój duch. Sela.

⁵ Chwyciłeś powieki moich oczu, strwożony jestem i oniemiałem.

⁶ Dumam o dniach przeszłości, o dawnych latach.

⁷ W nocy wspominam moją pieśń oraz rozmyślam w moim sercu,

zatem mój duch docieka.

⁸ Czy Bóg porzuci na wieki i już nigdy się nie ulituje?

⁹ Czy Jego miłosierdzie znikło na zawsze

i ustanowił wyrok na wieki wieków?

¹⁰ Czy Bóg zapomniał się litować?

Czy w gniewie wstrzymał Swe miłosierdzie? Sela.

¹¹ Więc powiedziałem:

Takie jest moje błaganie - o powrót prawicy Najwyższego *.

¹² Wspominam czyny Przedwiecznego;

tak, wspominam Twoje dawne cuda.

¹³ Rozważam wszystkie Twoje dzieła oraz rozpamiętuję Twe czyny.

¹⁴ Boże, Twoja droga w świętości;

który bóg jest wielkim jak Bóg?

¹⁵ Ty, o Boże, cudotwórco, objawiłeś pomiędzy ludźmi Twą potęgę.

¹⁶ Dzielnym ramieniem wyzwoliłeś Twój lud, synów Jakóba i Josefa. Sela.

¹⁷ Ujrzały Cię wody, Boże, ujrzały Cię wody,

a otchłanie zadrżały i zostały wstrząsnięte.

¹⁸ Powodzią rozlały się obłoki, dały odgłos chmury

i przebiegały Twoje strzały.

¹⁹ W wichrze odgłos Twojego gromu, świat oświeciły błyskawice;

drżała i wstrząsnęła się ziemia.

²⁰ Twoja droga przez morze, Twoja ścieżka przez wielkie wody,

a Twoich śladów nie widać.

²¹ Prowadziłeś Twój lud, jakby trzodę, ręką Mojżesza i Ahrona.

 

*77,11 inni: Moją rzeczą błagać, zmienić się w prawicy Najwyższego.

 

PSALM 78

 

¹ Dumanie Asafa.

Słuchaj, Mój ludu, Mego Prawa *;

nakłoń swe ucho do słów Mych ust.

² W przypowieści otworzę moje usta

i będę opowiadał starodawne podania.

³ Co usłyszeliśmy, poznaliśmy i co nam opowiadali ojcowie,

⁴ nie zataimy przed ich synami;

opowiadając przyszłemu pokoleniu chwałę Boga,

Jego potęgę i Jego cuda, które wśród nas dokonał.

⁵ Gdy ustanowił świadectwo w Jakóbie i złożył Prawo w Israelu,

wtedy nakazał naszym ojcom, aby ją wykładali swoim dzieciom,

⁶ by wiedziało to ostatnie pokolenie.

Synowie, którzy się narodzą, powstaną i opowiedzą to swoim synom.

Aby ^S w Bogu pokładali swą nadzieję,

⁷ nie zapomnieli spraw Boga

oraz strzegli Jego przykazań.

⁸ By ^S się nie stali jak ich ojcowie – rodem odstępnym i niesfornym;

rodem, co nie utwierdził swego serca

i nie wytrwał przy Bogu swoim duchem.

⁹ Synowie Efraima, zbrojni łucznicy, cofnęli się w dzień boju.

¹⁰ Nie strzegli Przymierza Boga

i wzbraniali się postępować według Jego Prawa.

¹¹ Zapomnieli o Jego dziełach oraz o Jego cudach, które im pokazał.

¹² Bowiem przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Micraimu *

oraz na polu Coan **.

¹³ Rozdzielił morze oraz ich przeprowadził, ustawił wody jak groble.

¹⁴ I we dnie prowadził ich obłokiem, a w nocy przy świetle ognia.

¹⁵ Rozbijał skały na puszczy oraz ich poił, jak gdyby z wielkich głębin.

¹⁶ Wydobywał strumienie ze skały i sprowadzał wodę jak rzeki.

¹⁷ Lecz jeszcze nie przestali grzeszyć przeciw Niemu

i opierać się Najwyższemu na pustyni.

¹⁸ Kusili także Boga w swoim sercu, żądając jadła dla swego życia.

¹⁹ I złorzeczyli prawdziwemu Bogu, mówiąc:

Czy Bóg potrafi przyrządzić stół na puszczy?

²⁰ Oto uderzył w skałę, a wytrysnęły wody oraz rozlały się rzeki.

A czy zdoła dać chleba?

Czy przygotuje mięso dla Swego ludu?

²¹ Zatem WIEKUISTY to usłyszał,

oburzył się

oraz zapłonął ogień przeciwko Jakóbowi,

wybuchł gniew przeciwko Israelowi.

²² Bo nie wierzyli Bogu i na Jego pomocy nie polegali.

²³ Więc rozkazał obłokom z wysoka oraz otworzył bramy niebios.

²⁴ I, jak deszcz, spuścił na nich mannę na pokarm,

dając im zboże niebios.

²⁵ Człowiek spożywał chleb bogatych *;

do syta zesłał im zapasów.

²⁶ Pognał po niebie wschodni wiatr

i Swą mocą sprowadził południowy.

²⁷ I jak proch, niczym deszcz spuścił na nich mięso,

ptactwo skrzydlate jak piasek morski.

²⁸ Rzucał je na środek ich obozu, wokoło ich namiotów.

²⁹ Więc jedli i wielce się nasycili,

gdyż sprowadził im przedmiot ich żądzy .

³⁰ Ale nie porzucili swojego pożądania,

choć pokarm był jeszcze w ich ustach.

³¹ Zatem spadł na nich gniew Boga i poraził otyłych *,

a młodzieńców Israela powalił.

³² Mimo tego jeszcze grzeszyli i nie wierzyli w Jego cuda.

³³ Więc w marności spełnili swe dni,

a swoje lata w trosce.

³⁴ Kiedy ich gromił – błagali Go, nawracali się oraz szukali Boga.

³⁵ Wspomnieli, że Bóg jest ich Opoką,

Pan Najwyższy ich Zbawcą.

³⁶ Więc swoimi ustami Mu schlebiali, swoim językiem Mu kłamali.

³⁷ Ale przy Nim nie wytrwało ich serce

i nie byli wierni Jego Przymierzu.

³⁸ A On,

 miłosierny,

 odpuszczał ich winę i ich nie zgładzał;

często odwracał Swój gniew

i nie pobudzał całej Swojej zapalczywości.

³⁹ Wspomniał, że są cielesną naturą ^S ;

powiewem, co przelatuje i nie wraca.

⁴⁰ Ile razy drażnili Go na puszczy oraz jątrzyli Go na stepie?

⁴¹ Ciągle doświadczali Boga i zakreślali granice Świętego Israela.

⁴² Nie pamiętali Jego ręki

oraz dnia, w którym ich wybawił od ciemięzcy.

⁴³ Kiedy w Micraim dawał Swoje znaki,

a Swe cuda spełniał na polu Coan,

⁴⁴ gdy przemienił ich rzeki w krew, więc nie mogli pić swoich wód.

⁴⁵ Nasłał na nich robactwo, aby ich pożerało

oraz ropuchy, co ich gubiły.

⁴⁶ Oddał chrząszczowi ich plon, a ich znój szarańczy.

⁴⁷ Spustoszył gradem ich winorośl, a ich figi mrówkami.

⁴⁸ Wydał gradowi ich dobytek, a błyskawicom ich stada.

⁴⁹ Zesłał na nich Swą zapalczywość,

zawziętość, zaciekłość oraz klęskę – zastęp wysłańców zguby.

⁵⁰ Tak torował Swojemu gniewowi ścieżkę,

nie odbierając Śmierci ich duszy,

a ich życie wydał zarazie.

⁵¹ I pobił wszystko pierworodne w Micraim,

pierwiastki siły w namiotach Chama *.

⁵² A Swój lud wyprowadził jak owce;

poprowadził ich jak stado po puszczy.

⁵³ Prowadził ich bezpiecznie oraz się nie trwożyli,

a ich wrogów pokryło morze.

⁵⁴ Przyprowadził ich do Swojego świętego dziedzictwa,

na ową górę, którą stworzyła Jego prawica.

⁵⁵ Rozpędził przed nimi narody,

puścił ich na dziedziczny dział

i w namiotach osiedlił ich pokolenia – Israela.

⁵⁶ A oni kusili oraz drażnili Boga Najwyższego

i Jego Prawa nie strzegli.

⁵⁷ Odstąpili, sprzeniewierzyli się jak ich ojcowie,

zawiedli niczym omylny łuk.

⁵⁸ Jątrzyli Go swoimi wyżynami i swymi bałwanami Go oburzali.

⁵⁹ Usłyszał Bóg i się uniósł, i wielce wzgardził Israelem.

⁶⁰ Porzucił przybytek Szylo *, namiot ustawiony wśród ludzi.

⁶¹ Oddał także w niewolę Swą potęgę,

Swoją chlubę w rękę ciemięzcy.

⁶² Poddał pod miecz Swój lud, bo się uniósł na Swe dziedzictwo.

⁶³ Jego młodzież pożarł ogień, a jego dziewice nie były opłakiwane.

⁶⁴ Jego kapłani polegli od miecza, a jego wdowy nie płakały.

⁶⁵ Ale Pan się przebudził,

jakby śpiący,

jak bohater co wydaje okrzyki od wina.

⁶⁶ I z powrotem odparł jego ciemięzców, zadając im wieczną hańbę.

⁶⁷ Lecz rozpłynął się namiot Josefa i nie wybrał pokolenia Efraima.

⁶⁸ A wybrał pokolenie Judy i górę Cyon, którą umiłował.

⁶⁹ Także dźwignął Swoją Świątynię, jak góry;

jakby ziemię, którą ugruntował na wieki.

⁷⁰ Wybrał też Swojego sługę Dawida, a wziął go spośród owczarni.

⁷¹ Spośród owiec ciężarnych go wyprowadził,

aby pasterzył Jakóbowi – Jego ludowi,

oraz Israelowi – Jego dziedzictwu.

⁷² Więc im pasterzył w prawości swojego serca

i prowadził ich roztropną swoją dłonią.

 

*78.1 także: Nauki

*78,12 hebrajska nazwa Egiptu

**78,12 gr. Tanis - rezydencja faraona w dolnym Egipcie

*78,25 inni: chleb aniołów

*78,31 także: możnych

*78,51 Chemi - nazwa Egiptu w języku krajowców

*78,60 Przybytek wraz z Arką Przymierza przebywał w Szylo do czasu, gdy Pelisztini zabrali ją do Kirjath Jearym.

 

PSALM 79

 

¹ Pieśń Asafa.

Boże,

do Twojego dziedzictwa wtargnęli poganie,

znieważyli Twój święty Przybytek,

przemienili Jeruszalaim w zwaliska.

² Zwłoki Twych sług wydali na żer ptactwu nieba,

a cielesne natury ^S Twych pobożnych wydali zwierzętom ziemi.

³ Naokoło Jeruszalaim przelewali ich krew jak wodę

i nie było komu pochować.

⁴ Staliśmy się urągowiskiem u naszych sąsiadów,

pośmiewiskiem i szyderstwem naszego otoczenia.

⁵ Dopóki, WIEKUISTY?

Czy będziesz się gniewać na wieki?

Czy Twoje uniesienie będzie pałać jak ogień?

⁶ Wylej Twój gniew na narody, które Ciebie nie znają

i na państwa, co nie wzywają Twego Imienia.

⁷ Bo pochłonęli Jakóba, a jego Przybytek spustoszyli.

⁸ Nie pamiętaj nam win naszych przodków;

niech nas szybko uprzedzi Twoje miłosierdzie,

bo jesteśmy bardzo wynędzniali.

⁹ Dla chwały Twojego Imienia,

wspomóż nas Boże naszego wybawienia i nas ocal;

odpuść nasze grzechy przez wzgląd na Twoje Imię.

¹⁰ Czemu mają mówić poganie: Gdzie ich Bóg?

Niechaj na ^S naszych oczach się ujawni

pomsta wśród ludów

za przelaną krew Twoich sług.

¹¹ Niech dojdzie do Ciebie jęk więźnia;

według wielkości Twego ramienia oszczędź na śmierć skazanych.

¹² Zwróć też naszym sąsiadom, siedmiokrotnie na ich łono,

pohańbienie jakim Cię lżyli, Panie.

¹³ A my,

Twój lud i trzoda Twojego pastwiska,

będziemy Cię wysławiać na wieki,

od pokolenia do pokolenia będziemy opowiadać Twoją chwałę.

 

PSALM 80

 

¹ Przewodnikowi chóru, na sześć głosów.

Pieśń Asafa na świadectwo.

² Wysłuchaj, Pasterzu Israela, który prowadzisz Josefa, jak trzodę;

który zasiadasz nad cherubami;

zajaśniej.

³ Rozbudź Twoją potęgę wobec Efraima, Binjamina oraz Menassy,

przybądź nam na pomoc.

⁴ Panie, wskrześ nas *;

rozświeć Twoje oblicze, a będziemy zbawieni.

⁵ WIEKUISTY, Boże Zastępów,

dopóki będziesz pałać gniewem na modlitwę Twojego ludu?

⁶ Karmisz ich chlebem płaczu i poisz łez pełną miarą.

⁷ Czynisz nas podmiotem zwady dla naszych sąsiadów,

a nasi wrogowie wyśmiewają się z nas.

⁸ Panie Zastępów, wskrześ nas;

rozświeć Twoje oblicze, a będziemy zbawieni.

⁹ Ty przeniosłeś winorośl * z Micraimu,

po czym wygnałeś ludy, a ją zasadziłeś.

¹⁰ Uprzątnąłeś przed nią,

więc zapuściła swe korzenie i zapełniła ziemię.

¹¹ Góry okryły się jej cieniem,

a jej konary podobne do boskich cedrów.

¹² Rozniosła swoje rozsady aż do morza, a swoje odrośle aż do rzeki.

¹³ Czemu rozwaliłeś jej ogrodzenia?

Skubią ją wszyscy, co przechodzą drogą.

¹⁴ Obgryza ją odyniec z lasu, a dziki zwierz ją spasa.

¹⁵ Zwróć się, Panie Zastępów;

spojrzyj z niebios,

zobacz i wspomnij tę winnicę.

¹⁶ Rozsadę, którą zasadziła Twa prawica

oraz szczep, co Sobie utwierdziłeś.

¹⁷ Opalona jest ogniem, pocięta; ginie od grozy Twojego oblicza.

¹⁸ Niech Twa ręka będzie nad mężem Twej prawicy;

nad synem człowieka *, którego sobie postanowiłeś,

¹⁹ a nie odstąpimy od Ciebie;

zachowaj nas przy życiu, a będziemy wzywać Twoje Imię.

²⁰ WIEKUISTY,

Panie Zastępów, wskrześ nas;

rozświeć Twoje oblicze, a będziemy zbawieni.

 

*80,4 także: odnów nas, powróć do nas, pociesz nas

*80,9 symboliczna nazwa ludu Israela

*80,18 C także: Adama

 

PSALM 81

 

¹ Przewodnikowi chóru Gitejczyków; psalm Asafa.

² Zaśpiewajcie prawdziwemu Bogu, naszej potędze,

wykrzykujcie Bogu Jakóba.

³ Wznieście pieśń, uderzcie w bębny, we wdzięczne cytry i lutnie.

⁴ Zadmijcie w trąby w miesiącu, podczas pełni,

w dzień naszej uroczystości.

⁵ Gdyż to jest ustawą dla Israela, prawem Boga Jakóba.

⁶ Ustanowił je świadectwem w Josefie,

kiedy wystąpił przeciw ziemi Micraim.

Usłyszałem nieznaną mi mowę.

⁷ Wyzwoliłem jego grzbiet od brzemienia,

a jego ręce uwolniły się od cebra *.

⁸ Wołałeś w niedoli, zatem cię wyzwoliłem;

wysłuchałem cię w osłonie gromu;

doświadczyłem cię u wód szemrania. Sela.

⁹ Słuchaj Mój ludu;

ostrzegam cię, Israelu;

czy Mnie usłuchasz?

¹⁰ Nie będzie wśród ciebie cudzego boga,

nie będziesz się korzył obcemu bóstwu.

¹¹ Ja jestem WIEKUISTY, twój Bóg,

który cię wyprowadził z ziemi Micraim;

otwórz szeroko twoje usta, a je napełnię *.

¹² Lecz Mój lud nie usłuchał Mojego głosu oraz Israel Mi nie uległ.

¹³ Więc zostawiłem go w uporze jego serca

i poszli za swoimi zamysłami.

¹⁴ Gdyby Mój lud Mnie słuchał, gdyby Israel chodził Moimi drogami,

¹⁵ szybko bym upokorzył ich wrogów

oraz zwrócił Mą rękę przeciwko ich ciemięzcom.

¹⁶  Schlebiali by mu nieprzyjaciele WIEKUISTEGO,

a ich czas trwałby na wieki.

¹⁷ I karmiłbym go wyborną pszenicą

oraz nasycał go miodem z Opoki.

 

*81,7 kosza do przenoszenia gliny i cegieł

*81,11 porównanie ze sposobem karmienia piskląt

 

PSALM 82

 

¹ Pieśń Asafa.

Bóg stanął na zgromadzeniu mocarzy *, sądzi pośród sędziów.

² Dopóki będziecie sądzić przewrotnie *

i pobłażać obliczu złoczyńców? Sela.

³ Brońcie ubogiego i sieroty;

wymierzajcie sprawiedliwość biednemu i podupadłemu.

⁴ Uwalniajcie nędznych i uciśnionych;

wyzwalajcie ich z rąk złoczyńców.

⁵ Lecz tego nie pojmują oraz nie rozumieją;

chodzą w ciemności;

zachwiane są wszystkie podstawy ziemi.

⁶ Sądziłem, że jesteście bogami, że wy wszyscy jesteście synami Najwyższego.

 Jan 10,34

⁷ Jednak pomrzecie jak ludzie, upadniecie jak każdy z panów.

⁸ Powstań prawdziwy Boże,

sądź ziemię,

przecież Ty panujesz nad wszystkimi ludami.

 

*82,1 także: bogów

*82,2 także: niesprawiedliwie

 

PSALM 83

 

¹ Śpiew, pieśń Asafa.

² Prawdziwy Boże, nie użycz Sobie spokoju,

nie zamilknij oraz nie spocznij, Boże!

³ Bo oto Twoi wrogowie czynią wrzawę,

a Twoi nieprzyjaciele podnoszą głowę.

⁴ Knują spisek przeciwko Twojemu ludowi

i razem się naradzają przeciwko osłoniętym Twą pieczą.

⁵ Powiadają:

Pójdźmy, wytępmy ich spośród narodów,

aby więcej nie było wspominane imię Israela.

⁶ Tak się jednomyślnie zmawiają przeciw Tobie;

zawierają przymierze.

⁷ Namioty Edomitów, Iszmaelitów, Moabitów i Hagryitów *.

⁸ Gebal *, Ammon, Amalek i Peleszet wraz z mieszkańcami Coru.

⁹ Z nimi łączy się Aszur, który stał się ramieniem synów Lota. Sela.

¹⁰ Spraw im jak Midianitom, Syserze i Jabinowi nad potokiem Kiszon.

Sędziów 7,8 + 4,5

¹¹ Tym, co zginęli pod En-Dor oraz stali się mierzwą ziemi.

Sędziów 5,19

¹² Spraw ich wodzom jak Orebowi, i jak Zeebowi;

aby wszyscy ich książęta byli jak Zebach i Calmuna,

Sędziów 7,25 + 8,5

¹³ ci, którzy powiedzieli:  Zdobędziemy sobie niwy Boga.

¹⁴ Boże mój, uczyń im tak, jak czyni zamieć

oraz jak źdźbłu przed wiatrem.

¹⁵ Jak ogień, który zapala las, i płomień, co ogarnia góry pożarem,

¹⁶ tak ich rozpędź Twą nawałnicą, a Twoim huraganem ich zatrwóż.

¹⁷ Okryj hańbą ich twarz, by zapragnęli Twojego Imienia,

WIEKUISTY.

¹⁸ Niech będą pohańbieni i zatrwożeni na zawsze;

niech pobledną i zginą.

¹⁹ Niech poznają, że Ty,

którego Imię jest WIEKUISTY *,

 jedynie jesteś Najwyższy na całej ziemi.

 

*83,7 za czasów Saula mieszkańcy wschodniej części Jardenu, a później prowincji Heg’r nad zatoką Perską

*83,8 górzysta okolica na południu morza Martwego, lub fenickie miasto Gbal (Byblos)

*83,19 w oryginale - tetragram wg. II Mojżesza 3,14

 

PSALM 84

 

¹ Przewodnikowi chóru Gitejczyków, pieśń Korachitów.

² Jak wdzięczne są Twoje przybytki,

WIEKUISTY Zastępów.

³ Tęskni i rwie się moja dusza do tych przedsionków WIEKUISTEGO;

moje serce i ma cielesna natura ^S unoszą się do żywego Boga.

⁴ Jak wróbel, który odnalazł dom

oraz jaskółka swe gniazdo, w którym zostawiła pisklęta -

tak są dla nas Twoje ołtarze,

WIEKUISTY Zastępów,

Królu i mój Boże.

⁵ Szczęśliwi mieszkańcy Twego domu, będą Cię chwalić na wieki ^S. Sela.

⁶ Szczęśliwy człowiek, którego siła jest w Tobie,

a Twoje drogi w ich sercu.

⁷ Ci, którzy pielgrzymując przez dolinę morw, czynią ją źródłem,

bo okrywa ją deszcz błogosławieństwa. 2 Samuela 5, 23

⁸ Idą od trudu do trudu, aż ukażą się Bogu na Cyonie.

⁹ WIEKUISTY,

Boże Zastępów,

wysłuchaj moją modlitwę;

o Boże, usłysz Jakóba. Sela.

¹⁰ Spójrz Boże na naszą tarczę;

wejrzyj na oblicze Twojego pomazańca.

¹¹ Przecież dzień w Twoich przedsionkach lepszy jest od tysiąca;

wolę stać w progu domu mojego Boga,

niż mieszkać w namiotach bezprawia.

¹² Bo WIEKUISTY, Bóg prawdziwy jest słońcem i tarczą;

WIEKUISTY daje łaskę i chwałę,

nie odmawia dobrodziejstwa tym, co chodzą w nieskazitelności.

¹³ WIEKUISTY Zastępów,

szczęśliwy ten człowiek,

który Ci ufa.

 

PSALM 85

 

¹ Przewodnikowi  chóru. Pieśń Korachitów.

² WIEKUISTY,

umiłowałeś Twoją ziemię,

przywróciłeś wygnańców Jakóba.

³ Zniosłeś winę * Twojego ludu, zatarłeś cały ich grzech.

⁴ Powściągnąłeś cały Twój gniew,

ochłonąłeś od ognia Twojego uniesienia.

⁵ Uspokój nas, Boże naszego ocalenia *,

i uśmierz Twe na nas oburzenie.

⁶ Czyż na wieki będziesz miał do nas urazę?

Czy Twój gniew będziesz przenosił z pokolenia na pokolenie?

⁷ Czy z powrotem nas nie ożywisz,

a Twój lud się ucieszy przy * Tobie?

⁸ Objaw nam, WIEKUISTY, Twą łaskę i użycz nam Twej pomocy *.

⁹ Słyszę co mówi Bóg,

WIEKUISTY,

zapowiada pokój Swojemu ludowi

oraz tym, którzy Go miłują,

jeśli nie wrócą do niedorzeczności.

¹⁰ Przecież dla bogobojnych bliską jest Jego pomoc *,

aby chwała zapanowała na naszej ziemi.

¹¹ Miłosierdzie i prawda się zeszły, sprawiedliwość i zgoda się całują.

¹² Prawda wyrasta z ziemi, a sprawiedliwość patrzy z niebios.

¹³ WIEKUISTY także użyczy szczęścia, a ziemia wyda swój plon.

¹⁴ Przed Nim będzie szła sprawiedliwość,

gdy na drodze postawi swe stopy.

 

*85,3 także: nieprawość

*85,5 + 8 + 10 także: zbawienia, wyzwolenia, ratunku

*85,7 także: w Tobie, przez Ciebie, dla Ciebie, dzięki Tobie

 

PSALM 86

 

¹ Modlitwa Dawida.

WIEKUISTY,

skłoń Twoje ucho i mi odpowiedz,

bo jestem nędzny i żebrzący ^S.

² Ochroń mą duszę, bo przecież jestem wierny *;

Ty wspomóż Twojego sługę, co Ci ufa,

mój Boże.

³ Zmiłuj się nade mną, Panie, bo ustawicznie do Ciebie wołam.

⁴ Pociesz duszę Twojego sługi,

Panie,

bo wznoszę do Ciebie mą duszę.

⁵ Gdyż Ty, Panie, jesteś dobry i pobłażliwy,

oraz wielce łaskawy dla wszystkich, którzy Cię wzywają.

⁶ Wysłuchaj moją modlitwę,

WIEKUISTY,

oraz zwróć uwagę na głos mojego błagania.

⁷ Wzywam Cię w dzień mojej niedoli, gdyż Ty mi odpowiesz.

⁸ Nikt Ci nie dorówna pomiędzy bóstwami, Panie;

nic nie dorówna Twoim dziełom.

⁹ Wszystkie ludy, które stworzyłeś, przyjdą

oraz przed Tobą się ukorzą,

Panie,

 złożą cześć Twojemu Imieniu.

¹⁰ Bo Ty jesteś wielki i cudotwórczy,

Ty sam jeden, Boże.

¹¹ Wskaż mi Twoją drogę,

WIEKUISTY,

a będę postępował w Twojej prawdzie;

zjednaj me serce dla czci Twojego Imienia.

¹² Wielbić Cię będę, Boże, Panie mój, całym moim sercem

i czcić Twoje Imię na wieki.

¹³ Gdyż wielka jest Twoja łaska względem mnie;

ocaliłeś mą duszę z głębokiej otchłani.

¹⁴ Boże, niecni powstali przeciw mnie

i zastęp okrutników pożąda mojej duszy,

a Ciebie przed sobą nie mają.

¹⁵ Zaś Ty,

Panie,

jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym,

nieskorym do gniewu, pełnym litości i prawdy.

¹⁶ Zwróć się do mnie i zmiłuj się nade mną;

udziel Twojej opieki Twemu słudze i wspomóż syna Twej służebnicy.

¹⁷ Uczyń mi znak łaski,

a zobaczą to moi nieprzyjaciele i się zawstydzą,

że Ty,

WIEKUISTY,

wspomagasz mnie i pocieszasz.

 

 

*86,2 także: uświęcony; czysty, oddzielony; łaskawy, pobożny

 

PSALM 87

 

¹ Pieśń Korachitów, śpiew.

Jego twierdza na świętych górach *.

² WIEKUISTY miłuje wrota Cyonu,

bardziej niż wszystkie siedziby Jakóba.

³ Głoszą wspaniałości o tobie - miasto Boże. Sela.

⁴ Zaiste, mym przyjaciołom wspominam Rachab * i Babel;

 oto obcy ^S - Peleszet i Cor ** oraz lud ^S Kusza *** powiedzą:

tylko ^S tam się urodziłem ****.

⁵ Następnie powiedzą o Cyonie:

Niejeden mąż z męża się w nim urodził,

a On go utwierdził,

Najwyższy.

⁶ WIEKUISTY liczy,

spisując narody i mówiąc:

Ten się tam urodził. Sela.

⁷ Gdyż w tobie będą śpiewać wszystkie Moje dzieci *.

 

*87,1 inni uważają tą część wiersza za tytuł

*87,4 synonim Egiptu

**87,4 spolszczone: Tyr

***87,4 czyli Etiopczycy

****87,7 S także: powstałem, wzniosłem się, obudziłem, zmartwychwstałem

*87,7 S wszyscy mieszkańcy

 

PSALM 88

 

¹ Śpiew, pieśń Korachitów.

Przewodnikowi chóru Macholitów, do śpiewania.

Dumanie Hemana Ezrachity.

² WIEKUISTY,

Boże mojego ocalenia *,

dniem i nocą wołam do Ciebie.

³ Niech do Ciebie dojdzie ma modlitwa;

skłoń Twe ucho do mojej skargi.

⁴ Bo syta jest cierpień moja dusza, a me życie chyli się do grobu.

⁵ Jak mąż bezwładny, zaliczony jestem do zstępujących w mogiłę *.

⁶ Pośród umarłych moje łoże *;

podobny jestem do poległych, co spoczęli w grobie;

tych, których już nie wspominasz,

gdyż oni zostali wyłączeni spod Twojej ręki.

⁷ W głęboką przepaść mnie strąciłeś, w ciemnice i otchłanie.

⁸ Na mnie się oparł Twój gniew

i przytłaczasz mnie wszystkimi nawałnicami. Sela.

⁹ Oddaliłeś ode mnie mych znajomych,

uczyniłeś mnie dla nich ohydą;

jestem zamknięty,

nie mogę wyjść.

¹⁰ Z nędzy zbolało moje oko;

 codziennie Cię wzywam,

WIEKUISTY,

i do Ciebie wyciągam moje ręce.

¹¹ Czy uczynisz cud dla umarłych?

Czy umarli powstają * i czy będą Cię wysławiali? Sela.

¹² Czy to w grobie będzie głoszona Twoja łaska,

a Twoja niezawodność w nicości?

¹³ Czy w ciemnościach jest znany Twój cud,

a Twoja sprawiedliwość w Krainie Zapomnienia?

¹⁴ Ja więc, wołam do Ciebie,

WIEKUISTY,

oraz z ranka uprzedza Cię ma modlitwa.

¹⁵ O WIEKUISTY,

czemu porzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną Twe oblicze?

¹⁶ Jestem nędzny i konający od wstrząsów *;

znosiłem Twoje grozy, upadam.

¹⁷ Przeszły po mnie Twe ognie i skruszyły mnie Twoje trwogi.

¹⁸ Ogarnęły mnie jak bezustanne fale i razem mnie otoczyły.

¹⁹ Oddaliłeś ode mnie przyjaciela,

towarzysza,

a dla mych znajomym jestem ciemnością.

 

*88,2 S także: zbawienia, ratunku, wyzwolenia

*88,5 w zrozumieniu: powszechnie mnie uważają za umarłego

*88,6 stąd: dom łóżek, czyli szpital

*88,11 S także: zmartwychwstają

*88,16 inni: od młodości

 

PSALM 89

 

¹ Dumanie Ethana, Ezrachity.

² Wiecznie będę śpiewał o łaskach WIEKUISTEGO,

i moimi ustami ogłaszał Twoją prawdę *

od pokolenia do pokolenia.

³ Zaprawdę powiedziałem:

Twoja łaska jest ustalona na wieki;

utwierdziłeś Twą niezawodność * w niebiosach.

⁴ Z Moim wybrańcem zawarłem przymierze;

zaprzysiągłem Dawidowi, Mojemu słudze,

⁵ że na wieki utrwalę jego ród;

a tron jego zbudowałem aż do ^S pokolenia i pokolenia. Sela.

⁶ Niebiosa wysławią Twoje cuda,

WIEKUISTY,

i Twoją niezawodność * w zborze świętych.

⁷ Bowiem na wysokościach kto dorówna WIEKUISTEMU,

kto jest podobny do WIEKUISTEGO między synami * Boga?

⁸ Pan jest wielbiony w niezliczonym zgromadzeniu świętych

i wspaniały ponad całym swym otoczeniem.

⁹ WIEKUISTY,

Boże Zastępów,

któż potężny jak Ty, WIEKUISTY, a Twoim otoczeniem - prawda.

¹⁰ Ty władasz nad pysznością morza;

gdy podnoszą się jego fale - Ty je poskramiasz.

¹¹ Ty zdeptałeś zuchwalca, jako poległego;

ramieniem Twojej potęgi rozproszyłeś Twych wrogów.

¹² Twoimi są niebiosa, Twoją jest również ziemia;

Ty ustanowiłeś świat i to, co go wypełnia.

¹³ Północ i Południe - Ty je stworzyłeś;

wśród ^S Twojego Imienia śpiewają Tabor i Hermon.

¹⁴ Twoją jest moc i potęga;

Twoją jest silna dłoń, Twoja prawica jest wzniosłą.

¹⁵ Sprawiedliwość i sąd * są podstawą Twojego tronu;

Twoje oblicze poprzedzają: Miłosierdzie ** i prawda.

¹⁶ Szczęśliwy lud, który zna głos mocno brzmiący ^S*,

WIEKUISTY,

i postępuje w świetle Twojego oblicza.

¹⁷ W Twym Imieniu zawsze się weselą

oraz chlubią się Twoją sprawiedliwością.

¹⁸ Bo Ty jesteś ozdobą ich siły i Twą łaską wywyższa się nasz róg.

¹⁹ Gdyż od WIEKUISTEGO pochodzi nasza tarcza,

a nasz król od Świętego w Israelu.

²⁰ Niegdyś,

mówiąc w objawieniu, powiedziałeś do Swego pobożnego:

Udzieliłem mocy bohaterowi, wyniosłem młodzieńca z ludu.

2 Samuela 7,4 - 17

²¹ Znalazłem Mojego sługę Dawida;

^S przez olej namaściłem go Mym pomazaniem.

²² Przy nim wytrwa Ma ręka, a Moje ramię go zasili.

²³ Nie rzuci się na niego wróg oraz nie uciemięży go syn bezprawia.

²⁴ Skruszę przed nim jego nieprzyjaciół i zgromię jego przeciwników.

²⁵ Także przy nim Ma prawda * i łaska;

przez Moje Imię wywyższy się jego róg.

²⁶ Położę na morze jego rękę, a jego prawicę * na rzeki.

²⁷ On Mnie będzie nazywać: Tyś mój Ojciec,

mój Bóg i Opoka mojego zbawienia *.

²⁸ Ja go też ustanowię pierworodnym

i najwyższym nad królami ziemi.

²⁹ Moją łaskę zachowam mu na wieki

i będzie mu wierne Me przymierze.

³⁰ Na zawsze utrwalę jego ród, a tron jego podobnie jak dni niebios.

³¹ A jeżeli jego synowie opuszczą Moje Prawo

i nie będą postępować według Moich wyroków;

³² jeśli znieważą Me ustawy i nie będą strzec Mych przykazań -

³³ biczem napomnę ich odstępstwo oraz ich winę - plagami;

³⁴ ale nie cofnę od niego Mojej łaski i nie zaprę się Mojej prawdy *.

³⁵ Nie naruszę Mojego przymierza oraz mowy Mych ust nie zmienię.

³⁶ Raz na zawsze przysiągłem na Mą świętość.

Czy skłamię Dawidowi?

³⁷ Jego ród zostanie na wieki, jego tron przede Mną jak słońce,

³⁸ i jak księżyc, wierny świadek na niebie ^S;

będzie utwierdzony na wieki *. Sela.

³⁹ Ale ty go porzuciłeś, nim wzgardziłeś,

uniosłeś się na twojego pomazańca.

⁴⁰ Zerwałeś przymierze twego sługi

i w prochu znieważyłeś jego diadem.

⁴¹ Zburzyłeś wszystkie jego warownie,

a jego twierdze przemieniłeś w zwaliska.

⁴² Po drodze obdzierają go wszyscy przechodnie,

stał się pośmiewiskiem dla swych sąsiadów.

⁴³ Wyniosłeś prawicę jego ciemięzców,

uradowałeś wszystkich jego wrogów.

⁴⁴ Odwróciłeś ostrze jego miecza i nie dałeś mu ratunku na wojnie.

⁴⁵ Znieważyłeś jego blask, a tron jego powaliłeś na ziemię.

⁴⁶ Skróciłeś dni jego młodości oraz okryłeś go hańbą. Sela.

⁴⁷ Jak długo będziesz się ukrywał,

WIEKUISTY,

a jak ogień będzie pałał Twój gniew?

⁴⁸ Wspomnij jak jestem nikły;

czy ^S na marne stworzyłeś wszystkich synów ludzkich?

⁴⁹ Który człowiek będzie żył, nie widząc śmierci,

i z mocy grobu ocali swoją duszę? Sela.

⁵⁰ Gdzie Twoje dawne łaski,

Panie,

które w Swojej wierności przysiągłeś Dawidowi?

⁵¹ Wspomnij, Panie, na wstyd Twoich sług,

który nosiłem w moim łonie od wszystkich, licznych narodów;

⁵² którym mnie lżyli Twoi wrogowie,

WIEKUISTY,

którym lżyli kroki Twojego pomazańca.

⁵³ Niech WIEKUISTY będzie pochwalony na wieki.

Amen, i amen.

 

*89,2 + 3 + 6 także: niezawodność, wierność; S szczerość, prawdomówność, prawdziwość

*89,7 także: dziećmi

*89,15 także: wyrok; ocena, sprawa sądowa

**89,15 C także: miłość

*89,16 C surmy - w Israelu rozlegają się przy składaniu ofiar

*89,25 także: wierność, stałość, solidność

*89,26 władza Dawida sięgała od morza Śródziemnego do Eufratu i Tygrysu

*89,27 także: ocalenia, wyzwolenia; C pomocy

*89,34 także: wierności, stałości, solidności

*89,38 S także: doczesność, obecne czasy

 

PSALM 90

 

¹ Modlitwa Mojżesza, Bożego męża *.

Panie,

Ty byłeś dla nas schronieniem ** od pokolenia do pokolenia.

² Zanim się góry narodziły, nim stworzyłeś ziemię i świat,

Ty od wieku jesteś Bogiem do wieku.

³ Przyprowadzasz człowieka do prochu * i powiadasz:

Nawróćcie się, synowie Adama.

⁴ Przecież tysiąc lat jest w Twoich oczach jak dzień wczorajszy,

który przeminął;

 jak straż * w nocy.

⁵ Porwałeś ich, więc są jak sen;

jak trawa z rana, co się odnawia.

⁶ O poranku zakwita i się rozrasta, a wieczorem jest ścięta i zwiędła.

⁷ Bo giniemy od Twojego gniewu,

a Twoim uniesieniem jesteśmy porażeni.

⁸ Stawiłeś przed Siebie nasze winy

oraz nasze tajniki przed światło Twego oblicza.

⁹ Tak, pod Twoją grozą mijają wszystkie nasze dni,

a nasze lata nikną jak marzenie.

¹⁰ Liczba naszego wieku * jest niekiedy siedemdziesiąt lat,

a przy siłach i osiemdziesiąt lat,

a ich chlubą męka i boleść;

bowiem szybko nas spędzasz, zatem ulatujemy.

¹¹ Kto rozważa siłę Twojego gniewu

i według Twojej grozy siłę Twojego uniesienia?

¹² Naucz nas liczyć nasze dni, byśmy serce roztropne nabyli *.

¹³ Zwróć się, WIEKUISTY.

Jak długo jeszcze?

Ulituj się nad Twoimi sługami.

¹⁴ Rano nasyć nas Twoją łaską,

byśmy się mogli weselić przez wszystkie nasze dni.

¹⁵ Pociesz nas na miarę dni, w których nas trapiłeś,

na miarę lat przez które oglądaliśmy niedolę.

¹⁶ Przed Twoimi sługami niech się objawi Twoje dzieło,

a Twoja świetność nad ich synami.

¹⁷ I niech będzie upodobanie nad nami,

WIEKUISTEGO,

naszego Boga.

Utwierdź pomiędzy nami sprawę naszych rąk;

tak, sprawę naszych rąk, ją utwierdź.

 

*90,1 najprawdopodobniej spisał go Jezajasz, na podstawie osnowy starej, znanej temu prorokowi, modlitwy Mojżesza.

**90,1 dokładniej: miejscem określonym

*90,3 właściwiej: do skruszenia (do skruchy)

*90,4 Israelici dzielili noc na 3 części, zaś Grecy i Rzymianie na 4. W nich zmieniały się nocne straże

*90,10 właściwie: dni naszych lat

*90,12 inni: przynieśli Ci w ofierze

 

PSALM 91

 

¹ Ty, co zasiadasz pod osłoną Najwyższego

i pod cieniem Wszechmocnego przebywasz.

² Wzywasz WIEKUISTEGO:

^S Moja obrono i moja twierdzo; Boże mój, któremu ufam.

³ On cię wybawi od zastawionych * sideł oraz od zgubnej zarazy.

⁴ Osłoni cię Swym skrzydłem,

a pod Jego lotkami będziesz bezpieczny;

tarczą oraz puklerzem jest Jego prawda.

⁵ Nie ulękniesz się strachu nocy, ani strzały lecącej podczas dnia.

⁶ Zarazy, która pełza w ciemności; ani moru, co niszczy w południe.

⁷ U twego boku padnie tysiąc, a miriady * przy twej prawicy;

lecz do ciebie to się nie zbliży.

⁸ Tylko twoimi oczyma będziesz patrzeć

i zobaczysz zapłatę niegodziwych.

⁹ Gdyż WIEKUISTEGO - swoją obronę,

bo Najwyższego uczyniłeś twą ucieczką.

¹⁰ Nie spotka cię nieszczęście,

ani klęska nie zbliży się do twojego namiotu.

¹¹ Bo On ustanowił dla ciebie Swych aniołów,

aby cię strzegli na wszystkich twoich drogach.

Mateusz 4,6; Łukasz 4,10

¹² Na dłoniach cię uniosą, byś o kamień nie potrącił twojej nogi.

¹³ Będziesz stąpał po szakalu i żmii, zdepczesz lwa oraz smoka *.

¹⁴ Dlatego, że Mnie umiłował - mówi Pan - obronię go,

bo uznał Moje Imię.

¹⁵ Gdy Mnie wezwie - wysłucham go;

będę przy nim w niedoli,

wyzwolę go i zaszczycę.

¹⁶ Nasycę go długim życiem i ukażę mu Moje zbawienie *.

 

*91,3 inni: od sideł ptasznika

*91,7 miriada = 10.000

*91,13 S także: węża; C potworę

*91,16 także: ocalenie, ratunek, wyzwolenie

 

PSALM 92

 

¹ Psalm; pieśń na dzień szabatu.

² Miło jest chwalić WIEKUISTEGO i sławić Twoje Imię, o Najwyższy.

³ Z rana opiewać Twoje miłosierdzie,

a po nocach Twą niezawodność;

⁴ na dziesięciostrunnej lutni, na lirze oraz przy dźwięku cytry.

⁵ Ponieważ uratowałeś mnie, WIEKUISTY, Twoimi czynami;

o dziełach Twoich rąk będę śpiewał.

⁶ Jak wzniosłe są Twoje dzieła,

WIEKUISTY,

i niezmiernie głębokie Twe zamysły.

⁷ Człowiek jest nierozumny - więc tego nie odgadnie;

ograniczony - więc tego nie dociecze.

⁸ Jeśli jak trawa rozrastają się niegodziwi

i rozkwitają wszyscy złoczyńcy *,

to po to, by byli zatraceni na wieki.

⁹ A Ty, WIEKUISTY, jesteś wzniosły na wieki.

¹⁰ Bo oto Twoi wrogowie, WIEKUISTY, bo oto Twoi wrogowie zginą;

wszyscy złoczyńcy * będą rozproszeni.

¹¹ Ale mój róg wzniosłeś - niby bawoli;

namaszczony jestem zieloną oliwą.

¹² Moje oko napawa się moimi prześladowcami;

moje ucho usłyszy o złoczyńcach, którzy powstali przeciw mnie.

¹³ Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, wystrzeli jak cedr Libanu.

¹⁴ Ci,

zaszczepieni w domu WIEKUISTEGO,

zakwitną na dziedzińcach prawdziwego Boga.

¹⁵ Nawet w starości pokryją się owocem, będą pełni soków i zieleni.

¹⁶ By opowiadać,

że WIEKUISTY,

  ma Opoka,

jest sprawiedliwym Bogiem

i nie ma w Nim niesprawiedliwości *.

 

*92,8 + 10 także: nieprawi

*92,16 także: nieprawości; zła; C krzywdy

 

PSALM 93

 

¹ WIEKUISTY króluje,

przyodział się we wspaniałość;

WIEKUISTY przyodział się w potęgę i się przepasał.

² Oto jest utwierdzony świat oraz się nie zachwieje.

³ Utwierdzony Twój dawny tron oraz Ty sprzed wieków.

⁴ Podniosły strumienie,

WIEKUISTY,

strumienie wznoszą swój szum;

rzeki podnoszą swoją nawałnicę.

⁵ Nad łoskot wielkich wód, nad wspaniałe bałwany morza,

wspanialszym na wysokości jest BÓG.

⁶ Twoje świadectwa zupełnie się utwierdziły nad Twym domem,

któremu przystoi świętość,

WIEKUISTY,

na wieczne czasy.

 

PSALM 94

 

¹ Boże pomsty,

WIEKUISTY,

Boże pomsty - zajaśniej.

² Podnieś się sędzio ziemi i daj odpłatę pysznym.

³ Jak długo niegodziwi,

WIEKUISTY,

 jak długo będą górować niegodziwi;

⁴ bluzgać, hardo przemawiać i przechwalać się wszyscy złoczyńcy?

⁵ Dręczą Twój lud, WIEKUISTY, i Twoje dziedzictwo gnębią.

⁶ Wdowę i przybysza zabijają, a sieroty mordują.

⁷ Mówią:

 WIEKUISTY nie widzi; nie zwraca uwagi Bóg Jakóba.

⁸ Zastanówcie się nieroztropni w narodzie, ograniczeni –

kiedy się opamiętacie?

⁹ Czyż Ten, kto ukształtował ucho - nie usłyszy?

Albo czy Ten, kto zbudował oko - nie zobaczy?

¹⁰ Kto karci narody - czyżby nie karał?

On, co człowieka uczy wiedzy.

¹¹ WIEKUISTY zna zamysły ludzi, że są marne.

¹² Szczęśliwy mąż, którego karcisz, BOŻE *,

i w Twoim Prawie go nauczasz.

¹³ Aby mu dać otuchę w dni niedoli,

dopóki nie będzie wykopany grób niegodziwego.

¹⁴ Gdyż WIEKUISTY nie porzuci Swojego ludu

i Swojego dziedzictwa nie opuści.

¹⁵ Bowiem sąd wróci z powrotem do sprawiedliwości,

a oprócz niego wszyscy prawego serca.

¹⁶ Kto przy mnie stawał przeciwko niegodziwym?

Kto dla mnie występował przeciw nieprawym?

¹⁷ Gdyby WIEKUISTY nie był mą pomocą,

moja dusza niemal by legła w grobie *.

¹⁸ Gdy sądziłem, że już się chwieje ma noga –

Twoja łaska,

WIEKUISTY,

 mnie wsparła.

¹⁹ Kiedy myśli ścierają się w moim wnętrzu,

Twoje pocieszenia rozweselają mą duszę.

²⁰ Czy sprzymierzył się z Tobą tron bezprawia,

i sprawca krzywdy zamiast prawa?

²¹ Skupiają się przeciw duszy sprawiedliwego

i niewinną krew potępiają.

²² Ale WIEKUISTY będzie dla mnie Twierdzą;

 mój Bóg Opoką * mego schronienia.

²³ Przeciw nim zwróci ich nieprawość i z powodu ich złości wygubi;

wygubi ich WIEKUISTY,

nasz Bóg.

 

*94,12 tu, w formie skróconej

*94,17 S Krainie Umarłych

*94,22 także: Skałą

 

PSALM 95

 

¹ Pójdźcie,

zaśpiewajmy WIEKUISTEMU,

wysławiajmy Opokę * naszego zbawienia **.

² Przywitajmy Jego oblicze dziękczynieniem

oraz zanućmy Mu pieśniami.

³ Bo WIEKUISTY jest wielkim Bogiem

i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

⁴ W Jego ręce są głębie ziemi; Jego są szczyty gór.

⁵ Jego jest morze - bo On je stworzył,

i ląd, który ukształtowały Jego ręce.

⁶ Pójdźmy,

ukorzmy się i pokłońmy,

klęknijmy przed WIEKUISTYM - naszym Stwórcą.

⁷ Gdyż On jest naszym prawdziwym Bogiem,

a my ludem, któremu pasterzy,

trzodą Jego ręki.

Od dzisiaj, jeśli Jego głos usłyszycie, Hebrajczyków 3,7 + 4,7

⁸ nie zatwardzajcie waszego serca jak w Meriba *,

jak na puszczy w dzień doświadczenia,

⁹ gdy kusili Mnie wasi ojcowie;

doświadczali, chociaż widzieli Moje dzieło.

¹⁰ Gardziłem tym pokoleniem przez czterdzieści lat

oraz wypowiedziałem:

To lud obłąkanego serca,

i nie poznali Moich dróg.

¹¹ Tak, że przysiągłem w Moim gniewie,

że nie wejdą

do Mojego

miejsca odpoczynku *.

Hebrajczyków 4,3

 

*95,1 także: Skałę

**95,1 także: ratunku, ocalenia, wyzwolenia; C pomocy

*95,8 S w buncie

*95,11 S także: odpoczynku; C Mojej siedziby

 

PSALM 96

 

¹ Zaśpiewajcie WIEKUISTEMU nową pieśń;

śpiewaj WIEKUISTEMU cała ziemio.

² Śpiewajcie WIEKUISTEMU,

wysławiajcie Jego Imię,

dzień po dniu zwiastujcie Jego zbawienie *.

³ Między ludami opowiadajcie Jego chwałę,

Jego cuda pomiędzy wszystkimi narodami.

⁴ Bowiem wielkim jest WIEKUISTY oraz wielce sławionym;

wspanialszym niż wszystkie bóstwa.

⁵ Gdyż wszystkie bóstwa pogan są nicością *;

a WIEKUISTY stworzył niebiosa.

⁶ Przed Jego obliczem chwała i urok;

w Jego świątyni potęga i wspaniałość.

⁷ Nieście WIEKUISTEMU rodziny ludów;

nieście WIEKUISTEMU sławę i cześć.

⁸ Nieście WIEKUISTEMU cześć Jego Imienia;

składajcie dary oraz wchodźcie do Jego przedsionków.

⁹ W uroczystym nastroju ukorzcie się przed WIEKUISTYM;

zadrżyj przed Nim cała ziemio.

¹⁰ Głoście pomiędzy narodami:

WIEKUISTY króluje,

a świat będzie utwierdzony - nie zachwieje się;

Pan będzie sądził ludy w sprawiedliwości.

¹¹ Niech się weselą niebiosa, niech się raduje ziemia,

niechaj zahuczy morze i wszystko, co je zapełnia.

¹² Niech się cieszy pole i wszystko co na nim jest;

niech się zarazem rozradują wszystkie leśne drzewa.

¹³  W obliczu WIEKUISTEGO,

bo idzie,

bo idzie by sądzić ziemię;

będzie sądził świat w sprawiedliwości, a ludy w ^S Swojej prawdzie.

 

*96,2 także: ratunek, ocalenie, wyzwolenie; C pomoc

*96,5 także: bałwanami

 

PSALM 97

 

¹ WIEKUISTY króluje;

niechaj się cieszy ziemia oraz niech się radują niezliczone wyspy.

² Wokół Niego mgły i obłoki;

podstawą Jego tronu jest sprawiedliwość i prawo.

³ Przed Nim kroczył ogień i palił wokoło Jego wrogów;

⁴ a Jego błyskawice oświetlały świat zamieszkały ^S.

Widziała to ziemia i zadrżała.

⁵ Przed WIEKUISTYM,

przed Panem całej ziemi, góry jak wosk stopniały.

⁶ Niebiosa głosiły Jego sprawiedliwość

i wszystkie ludy widziały Jego chwałę.

⁷ Korzą się przed Nim wszyscy, co wychwalają bóstwa,

zawstydzeni są czciciele posągów i wielbiciele bożyszcz.

⁸ Słyszy to oraz cieszy się Cyon,

a z Twych wyroków, WIEKUISTY, cieszą się córki Judy.

⁹ Bowiem na całej ziemi - Ty,

WIEKUISTY, Najwyższy,

jesteś wielce wyniesiony nad wszystkich bogów.

¹⁰ Wy, którzy miłujecie WIEKUISTEGO - miejcie w nienawiści zło;

Ten, który czuwa nad życiem Swoich świętych * -

ocali ich z rąk niegodziwców.

¹¹ Światło rozsiane jest dla sprawiedliwego

i radość serca dla prawych.

¹² Cieszcie się w * WIEKUISTYM sprawiedliwi

i wysławiajcie pamiątką Jego świętość.

 

*97,10 co znaczy: czystych i oddzielonych; także: wiernych, łaskawych, pobożnych

*97,12 S także: przy; dla, dzięki

 

PSALM 98

 

¹ Pieśń.

Zaśpiewajcie WIEKUISTEMU nową pieśń,

ponieważ dokonał cudów;

wsparła Go Jego prawica i Jego święte ramię.

² WIEKUISTY oznajmił Swoje zbawienie *;

na ^S oczach narodów odsłonił Swoją sprawiedliwość.

³ Wspomniał na łaskę oraz Swą niezawodność dla domu Israela,

więc wszystkie krańce ziemi zobaczyły zbawienie * naszego Pana.

⁴ Cała ziemio - wznieście okrzyki WIEKUISTEMU,

wybuchnijcie,

radujcie się i śpiewajcie.

⁵ Śpiewajcie WIEKUISTEMU na cytrze - na cytrze i głosem pieśni.

⁶ Na trąbach i głosem surmy;

wykrzykujcie przed WIEKUISTYM - Królem.

⁷ Niechaj zahuczy morze i wszystko, co je zapełnia;

świat oraz jego mieszkańcy.

⁸ Niech rzeki przyklasną dłonią i pospołu góry zawtórują,

⁹ przed WIEKUISTYM;

bo idzie, by sądzić ziemię.

Będzie sądził świat w sprawiedliwości i ludy pośród ^S prawości *.

 

*98,2 + 3 także: ocalenie, ratunek, wyzwolenie; C pomoc

*98,9 także: sprawiedliwości, słuszności

 

PSALM 99

 

¹ WIEKUISTY króluje - niech zadrżą narody;

zasiadł na cherubach - niech zachwieje się ziemia.

² Wielki BÓG na Cyonie, wzniesiony nad wszystkie narody.

³ Niech wysławiają Twoje Imię,

gdyż ono jest wielkie, wspaniałe i święte.

⁴ Potężny Król umiłował sąd *;

Ty utwierdziłeś prawość **;

Ty w Jakóbie uczyniłeś Prawo i Sprawiedliwość.

⁵ Wywyższajcie WIEKUISTEGO, naszego Boga,

korzcie się u podnóżka Jego stóp;

ponieważ On jest święty.

⁶ Mojżesz i Ahron pomiędzy Jego kapłanami,

a Samuel między tymi, co wzywają Jego Imienia;

wołali do WIEKUISTEGO, a On ich wysłuchał.

⁷ Przemawiał do nich spośród słupa obłoku;

strzegli Jego świadectw i Prawa, które im powierzył.

⁸ WIEKUISTY,

nasz Boże,

Ty ich wysłuchałeś,

byłeś dla nich Bogiem pobłażliwym, chociaż karałeś ich postępki.

⁹ Wywyższajcie WIEKUISTEGO, naszego Boga

oraz korzcie się * przed Jego świętą górą;

gdyż świętym jest

WIEKUISTY,

nasz Pan.

 

*99,4 także: zasady prawne, prawość, sprawiedliwość

**99,4 także: prosty kierunek, równość

*99,9 także: oddawajcie pokłony

 

PSALM 100

 

¹ Pieśń dziękczynna.

Wykrzykuj WIEKUISTEMU cała ziemio!

² Służcie WIEKUISTEMU w radości,

przyjdźcie przed Niego z weselem.

³ Uznajcie,

że WIEKUISTY,

Wszechmocny,

 On nas stworzył oraz do Niego należymy;

jego lud i trzoda, której jest Pasterzem.

⁴ Z dziękczynieniem wejdźcie do Jego bram,

z uwielbieniem na Jego dziedzińce;

dziękujcie Mu,

wychwalajcie * Jego Imię.

⁵ Bowiem BÓG jest zbawienny *, na wieki jest Jego łaska,

a Jego prawda ** od pokolenia do pokolenia.

 

*100,4 także: klęknijcie przed Jego Imieniem

*100,5 także: dobry, życzliwy, łaskawy         

**100,5 także: wierność, stałość

 

PSALM 101

 

¹ Pieśń Dawida.

Miłość i sąd * wyśpiewam;

Tobie, WIEKUISTY, zanucę.

² Będę uważał na nieskazitelną drogę - kiedy mnie nawiedzisz?

Będę postępował w niewinności serca pośród mojego domu.

³ Nie postawię przed moje oczy nikczemnej rzeczy,

bo sprawy występnej nienawidzę;

ona nie przylgnie do mnie.

⁴ Będzie stronić ode mnie przewrotne serce;

nie chcę znać złego.

⁵ Zniweczę tego, który skrycie oczernia swego bliźniego;

nie ścierpię człowieka wyniosłych oczu i nadętego serca.

⁶ Moje oczy skierowane są ku wierzącym * na ziemi,

by ze mną przebywali.

Kto chodzi nieskazitelną drogą - ten mi będzie służył.

⁷ Pośród Mojego domu nie zamieszka obłudnik,

a ten, kto głosi fałsz nie ostoi się przed Moimi oczami.

⁸ Każdego ranka będę niszczył tych niegodziwych w kraju,

by wytępić z miasta WIEKUISTEGO wszystkich,

co

czynią

nieprawość.

 

*101,1 także: tron sprawiedliwości, prawości; plan; C sprawiedliwość

*101,6 także: ufającym; mającym porękę, świadectwo; wzmacniającym; utwierdzonym

 

PSALM 102

 

¹ Modlitwa strapionego,

gdy zwątpił i wylewa swój żal przed WIEKUISTYM.

² WIEKUISTY,

wysłuchaj moją modlitwę i niech dojdzie do Ciebie me wołanie.

³ W dzień mojej niedoli nie ukrywaj przede mną Twojego oblicza,

skłoń ku mnie Twoje ucho,

i w dzień, w którym Cię wzywam, szybko mi odpowiedz.

⁴ Bo moje dni znikają jak dym,

a moje członki są jak rozpalone głownie.

⁵ Porażone - jak słońcem trawa - zwiędło też moje serce,

i zapominam jeść mój chleb.

⁶ Od głosu mojego jęku przylgnęło me ciało do mej kości.

⁷ Podobny jestem do pelikana na puszczy

i jakby puchacza w zwaliskach.

⁸ Czuwam i jestem niczym samotny ptak na dachu.

⁹ Cały dzień urągają mi moi wrogowie

oraz mnie przeklinają * ci, co się pastwią nade mną.

¹⁰ Popiół jadam jak chleb, a mój napój zakrapiam łzami.

¹¹ Przed grozą i Twoim gniewem, gdyż mnie uniosłeś i rzuciłeś.

¹² Moje dni są jak wydłużony cień; zwiędłem jak trawa.

¹³ A Ty,

WIEKUISTY,

panujesz na wieki i Twa chwała od pokolenia do pokolenia.

¹⁴ Ty powstaniesz i zmiłujesz się nad Cyonem,

bo czas go ułaskawić, nadeszła wyznaczona pora.

¹⁵ Gdyż Twoi słudzy upodobali sobie jego kamienie

oraz umiłowali jego proch.

¹⁶ A ludy bać się będą Imienia

WIEKUISTEGO,

a wszyscy królowie ziemi - Twojej chwały.

¹⁷ Bo WIEKUISTY odbuduje Cyon i ukaże się w Swej wspaniałości.

¹⁸ Przychyli się do modlitwy opuszczonego * 

i nie pogardzi ich modlitwą.

¹⁹ To się zapisze dla rodu potomnego,

a lud stworzony * będzie chwalił WIEKUISTEGO.

²⁰ Gdyż wejrzał ze Swojej świętej wysokości –

WIEKUISTY spojrzał na ziemię z niebios,

²¹ by wysłuchać westchnienia jeńca

i wyswobodzić na śmierć skazanych.

²² By na Cyonie głosili Imię WIEKUISTEGO,

a Jego sławę w Jeruszalaim,

²³ gdy zgromadzą się razem narody i królestwa,

ażeby służyć PANU.

²⁴ On osłabił w drodze moją siłę oraz dni moje skrócił;

²⁵ zatem wołam:

Boże mój, nie zabieraj mnie w połowie moich dni,

przecież od wieku do wieków są Twoje lata.

²⁶  Z dawna ugruntowałeś ziemię i niebiosa,

które są dziełem Twych rąk.

²⁷ One zaginą, a Ty zostajesz;

wszystkie zbutwieją jak szata,

odmienisz je jak odzież, więc będą odmienione.

²⁸ Ale Ty będziesz taki sam i nie skończą się Twoje lata.

²⁹ U Ciebie będą mieszkać synowie Twoich sług,

a ich potomstwo ostoi się przed Tobą.

 

*102,9 inni: klną się mną (np.: oby mnie spotkał jego los, jeśli to uczynię)

*102,18 dokładnie: drzewa ogołoconego z liści

*102,19 także: narodzony na nowo; S także: ustanowiony; C odrodzony

 

PSALM 103

 

¹ Dawida.

Uwielbiaj WIEKUISTEGO moja duszo,

a całe moje wnętrze Jego święte Imię.

² Uwielbiaj WIEKUISTEGO moja duszo

oraz nie zapominaj wszystkich Jego dobrodziejstw.

³ On wybacza wszystkie twe winy *

oraz leczy wszystkie twe dolegliwości.

⁴ On wybawia od zguby twoje życie

oraz wieńczy cię łaską i miłosierdziem.

⁵ On nasyca szlachetnością ^S* twą piękność **,

a twą młodość odnawia na podobieństwo orła.

⁶ BÓG wymierza sprawiedliwość i sądy dla wszystkich uciśnionych.

⁷ Mojżeszowi objawił Swoje drogi,

a synom Israela Swe pragnienia *.

⁸ Miłosierny i litościwy jest WIEKUISTY,

powściągliwy w gniewie i pełen łaski.

⁹ Nie na zawsze się gniewa, nie na wieki chowa urazę.

¹⁰ Nie według naszych grzechów nam świadczy,

nie według naszych nieprawości nam odpłaca.

¹¹ Bo jak Niebo jest wyższe od ziemi –

tak Jego łaska góruje nad tymi, co Go wielbią.

¹² Jak daleko wschód od zachodu –

tak oddalił od nas nasze występki.

¹³ Jak się lituje ojciec nad dziećmi –

tak WIEKUISTY lituje się nad tymi, co Go wielbią.

¹⁴ Gdyż On wie jak nas ukształtował *;

pamięta, że jesteśmy prochem.

¹⁵ Człowiek - jego dni są jak trawa i rozkwita niczym polny kwiat.

¹⁶ A kiedy wiatr po nim przejdzie –

nie ma go i już go nie poznaje jego miejsce.

¹⁷ Ale łaska BOGA od wieku do wieku dla tych, którzy Go wielbią;

a jego sprawiedliwość dla synów synów,

¹⁸ tych, co strzegą Jego przymierza;

uważają na Jego przykazania, by je spełniać.

¹⁹ WIEKUISTY utwierdził Swój tron na niebiosach,

Jego królestwo włada wszystkim.

²⁰  Uwielbiajcie BOGA Jego wysłańcy,

mocarze siły,

wykonawcy Jego rozkazu,

gotowi słuchać głosu Jego Słowa.

²¹ Uwielbiajcie WIEKUISTEGO wszystkie Jego zastępy;

 jego słudzy, którzy czynicie Jego wolę;

uwielbiaj WIEKUISTEGO moja duszo.

²² Uwielbiajcie WIEKUISTEGO wszystkie Jego twory,

 na wszystkich miejscach Jego panowania;

uwielbiaj WIEKUISTEGO moja duszo.

 

*103,3 także: nieprawości

*103,5 S także: dobrem, prawością, sprawiedliwością, łaskawością, doskonałością

**103,5 inni: usta. Wyraz ten uważany jest także znaczeniowo jako przydomek duszy.

*103,7 także: czyny, wole, upodobania

*103,14 inni: zna naszą chwiejną myśl

 

PSALM 104

 

¹ Uwielbiaj WIEKUISTEGO moja duszo!

WIEKUISTY,

mój Boże,

Ty jesteś bardzo wielki,

przyodziałeś się majestatem i wspaniałością.

² Odziewasz się światłem - jak szatą,

rozpościerasz niebiosa jak zasłonę.

³ Twoje górne sklepienia pokrywasz wodami,

Twym wozem czynisz obłoki

i unosisz się na skrzydłach wiatru.

⁴ Wichry * czynisz Twoimi posłańcami,

a Twoimi sługami gorejące płomienie.

⁵ Utwierdziłeś ziemię na jej podstawach

- nie zachwieje się na wieki wieków.

⁶ Otchłań zakryła się jak szatą, wody stanęły nad górami.

⁷ Na Twoją groźbę uciekły i na Twój piorunujący głos pomknęły.

⁸ Wzniosły się ponad góry,

a doliny zstąpiły do miejsca, które im ustanowiłeś.

⁹ Ty wytyczyłeś granicę, by jej nie przekroczyły;

by nie wróciły, aby pokryć ziemię.

¹⁰ Ty rozprowadzasz źródła po dolinach *,

więc się toczą między górami.

¹¹ Dają napój wszystkim dzikim zwierzętom,

z nich leśne osły gaszą swe pragnienie.

¹² Ponad nimi mieszka ptactwo nieba i z gałęzi wydaje głos.

¹³ Z Twoich sklepień zraszasz góry

a ziemia nasyca się owocem Twoich dzieł.

¹⁴ Wyprowadzasz trawę dla bydła

i rośliny na użytek człowieka, aby z ziemi wydobył chleb.

¹⁵ I by wino rozweselało serca ludzi,

 ich oblicze jaśniało od oliwy *,

a chleb posilał wnętrze człowieka.

¹⁶ Napojone są drzewa WIEKUISTEGO,

cedry Libanu, które zasadził.

¹⁷ Na nich gnieżdżą się ptaki;

bocian, którego domem są cyprysy.

¹⁸ Wysokie góry dla kozic,

skały - schronienia dla królików.

¹⁹ Ustanowił księżyc na pewne czasy,

a słońcu wyznaczył jego zachód *.

²⁰ Ty sprawiasz ciemność i nastaje noc,

w niej poruszają się wszelkie dzikie zwierzęta lasu.

²¹ Lwięta ryczą o żer, od Boga żądając swojego pożywienia.

²² Kiedy zajaśnieje słońce - ustępują i zalegają w swoich kniejach.

²³ A człowiek wychodzi do swej pracy, do swojej roboty do wieczora.

²⁴ Jak liczne są Twoje dzieła,

 WIEKUISTY,

wszystkie urządziłeś w mądrości,

ziemia jest pełną Twych własności.

²⁵ To wielkie morze, rozległe na wszystkie strony;

gdzie są płazy bez liczby, zwierzęta duże i małe.

²⁶ Tam krążą okręty

oraz potwór, którego Ty stworzyłeś, aby się w nim rozkoszował.

²⁷ Wszystko to spogląda ku Tobie, byś im na czas udzielił strawy.

²⁸ Gdy im dajesz - zbierają;

otwierasz Twoją dłoń - a nasycają się dostatkiem.

²⁹ Ukrywasz Twoje oblicze - a ogarnia je trwoga;

odbierasz im ducha - umierają oraz wracają do swego prochu.

³⁰ Wioniesz Twym tchnieniem * i się odradzają,

 odnawiasz oblicze ziemi.

³¹ * Niech WIEKUISTEMU będzie chwała na wieki,

niech BÓG raduje się Swoimi stworzeniami.

³² Kiedy spojrzy na ziemię - ona zadrży;

dotknie się gór - a zadymią.

³³ Póki życia będą śpiewał WIEKUISTEMU

oraz wysławiał Boga dopóki istnieję.

³⁴ Oby Mu miłą była moja mowa,

a ja będę się cieszył przy ^S WIEKUISTYM.

³⁵ Oby grzesznicy zniknęli z ziemi i niegodziwych już nie było.

Wielbij

moja duszo

 WIEKUISTEGO.

Halleluja!

 

*104,4 także: duchy

*104,10 inni: rozprowadzasz źródła do strumieni

*104,15 inni: bardziej niż oliwa

*104,19 inni: słońce zna swój zachód

*104,30 także: Duchem

*104,31 tłumaczenie alternatywne: Oby świat, ten objaw chwały BOGA, nigdy nie uległ zniszczeniu.

 

PSALM 105

 

¹ Chwalcie WIEKUISTEGO,

wołajcie Jego Imię,

głoście pomiędzy ludźmi Jego dzieła.

² Śpiewajcie Mu, przygrywajcie Mu,

rozpamiętujcie wszystkie Jego cuda.

³ Chlubcie się Jego świętym Imieniem,

niech się raduje serce tych, którzy pragną BOGA.

⁴ Badajcie WIEKUISTEGO oraz Jego wspaniałość,

wciąż szukajcie Jego oblicza.

⁵ Wspominajcie cuda, które dokonał, znaki oraz wyroki Jego ust.

⁶ Rodzie Abrahama - Jego sługi;

synowie Jakóba - Jego wybrańcy!

⁷ On jest prawdziwym Bogiem,

nasz WIEKUISTY,

Jego sądy na całej ziemi.

⁸ Wiecznie pamięta Swe przymierze;

słowa, które ustanowił tysiącom pokoleń.

⁹ To, które zawarł z Abrahamem

oraz Swoją przysięgę daną Is’hakowi *.

¹⁰ Ustanowił Jakóbowi za ustawę,

a Israelowi za umowę wieczną.

¹¹ Powiedział:

Tobie oddam ziemię Kanaan, wam dam dziedziczny udział *,

¹² kiedy byli jeszcze drobną garstką,

oraz byli w niej jako nieliczni przychodnie *.

¹³ A wędrowali od ludu do ludu i od królestwa do innego narodu.

¹⁴ Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, z ich powodu karcił też królów,

¹⁵ mówiąc:

Nie tykajcie Moich pomazańców i nie czyńcie zła Moim prorokom.

¹⁶ Przywołał też głód na ziemię

oraz skruszył wszelką podporę pożywienia.

¹⁷ Wysłał przed nimi męża - Josefa,

który był sprzedany na niewolnika.

¹⁸ Jego nogę spętali więzami i skuto go w żelazo,

¹⁹ do chwili spełnienia jego słowa; bo wyrok BOGA go oczyścił.

²⁰ Król posłał i go wyzwolił, wyswobodził go władca ludów.

²¹ I uczynił go panem swojego domu

oraz władcą w całej swojej dzierżawie.

²² Aby poddał jego książęta swojej woli *,

a jego starszych nauczał mądrości.

²³ Tak Israel wszedł do Micraimu; Jakób zagościł w ziemi Chama.

²⁴ I bardzo rozmnożył swój naród,

uczynił go możniejszym ponad jego ciemięzców.

²⁵ Więc odwróciło się ich serce *,

by nienawidzić Jego lud oraz knuć przeciwko Jego sługom.

²⁶ Zatem posłał Mojżesza - Swojego sługę i Ahrona, którego wybrał,

²⁷ by spełnili pośród nich słowa Jego znaków i cudów

w ziemi Chama.

²⁸ Wysłał ciemność i się ściemniło, lecz nie poddali się Jego Słowu.

²⁹ Zamienił ich wody w krew oraz uśmiercił ich ryby.

³⁰ Ich kraj zaroił się żabami, aż do komnat ich władców.

³¹ Powiedział i nadciągnęły żuki, i robactwo we wszystkie ich granice.

³² Dał im grad zamiast deszczu, ogień płonący * na ich kraj.

³³ Poraził także ich winorośl i figę, a drzewa ich dziedzictwa połamał.

³⁴ Powiedział i nadciągnęła szarańcza *,

i niezliczone mnóstwo chrząszczy.

³⁵ Pożarły całą trawę w ich kraju, pożarły też płody ich ziemi.

³⁶ Zabił także wszystko pierworodne w ich państwie,

pierwiastki całej ich siły.

³⁷ Wyprowadził ich ze srebrem i złotem,

a nie było w ich pokoleniach słabego.

³⁸  Zaś Micraim się cieszył ich wyjściem,

bowiem przypadła na nich trwoga.

³⁹ Rozpostarł obłok na osłonę, a ogień aby rozświetlał noc.

⁴⁰ Zażądano –

a przyprowadził przepiórki oraz nasycał ich chlebem niebios.

⁴¹ Otworzył skały –

a wypłynęły wody i strumieniem rozlały się po pustyniach.

⁴² Bo wspomniał na Swoje święte Słowo

oraz na Abrahama, Swego sługę.

⁴³ Więc wyprowadził Swój lud w radości,

Swoich wybranych w weselu.

⁴⁴ I dał im ziemię narodów,

odziedziczyli dorobek pogan,

⁴⁵ by strzegli Jego ustaw * oraz zachowali Jego nauki **.

HALLELUJA!

 

*105,9 tu Is’hak zamiast Ic’hak (tak napisano cztery razy w Piśmie Świętym)

*105,11 dokładniej: odmierzoną część ziemi, sznur mierniczy

*105,12 inni: i niedługo w niej zamieszkali

*105,22 inni: aby ich przywiązał do siebie / aby więził tych, którzy go do więzienia wtrącili

*105,25 inni: Bóg odwrócił

*105,32 grad połączony z błyskawicami

*105,34 dosłownie: pożeracz, wysysacz

*105,45 także: zasad prawnych, sprawiedliwych czynów; wyroków

**105,45 także: prawa

 

PSALM 106

 

¹ HALLELUJA *!

Dziękujcie WIEKUISTEMU, bo jest dobrym **,

bowiem na wieki Jego łaska.

² Kto wysłowi wszechmoc BOGA, kto wygłosi całą Jego chwałę?

³ Szczęśliwi ci, co strzegą Prawa

i wykonują sprawiedliwość w każdym czasie.

⁴ Wspomnij mnie, WIEKUISTY, w zmiłowaniu nad Twym narodem;

nawiedź mnie Twoim zbawieniem.

⁵ Bym oglądał szczęście Twych wybranych,

cieszył się radością Twego ludu;

chlubił się wraz z Twoim dziedzictwem.

⁶ Zgrzeszyliśmy, jak i nasi ojcowie,

czyniąc nieprawości i niesprawiedliwości.

⁷ Nasi przodkowie w Micraim nie zważali na Twoje cuda,

nie pamiętali mnóstwa Twych łask,

i byli oporni nad morzem, nad owym morzem Czerwonym.

⁸ Ale pomógł im dla Swojego Imienia, aby objawić Swą potęgę.

⁹ Zatem zgromił morze Czerwone, aż wyschło,

i przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię.

¹⁰ Tak wyswobodził ich z ręki nieprzyjaciela,

 wyzwolił ich z ręki wroga,

¹¹ a wody pokryły ich ciemięzców;

ani jeden z nich nie pozostał.

¹² I chociaż uwierzyli Jego słowom oraz śpiewali Jego chwałę,

¹³ szybko zapomnieli o Jego dziełach

oraz nie polegali na Jego radach.

¹⁴ Żądzą pożądali na pustyni i doświadczali Boga na puszczy.

¹⁵ Więc dał im ich żądanie, ale zesłał posuchę na ich życie.

¹⁶ Gdy w obozie byli zawistni względem Mojżesza

oraz Ahrona – świętego BOGA,

¹⁷ rozwarła się ziemia i pochłonęła Datana

oraz pokryła rzeszę Abirama.

¹⁸ Powstał też ogień w ich gromadzie, a płomień spalił złoczyńców.

¹⁹ Potem zrobili cielca przy Chorebie i kłaniali się odlewowi.

²⁰ Zamienili podmiot swej czci na wyobrażenie byka, co je trawę.

²¹ Zapomnieli swojego wybawcę – Boga,

który w Micraim wypełnił wielkie dzieła;

²² cuda na ziemi Chama, wspaniałe rzeczy nad morzem Czerwonym.

²³ Więc powiedział, że ich wygubi;

lecz Mojżesz – Jego wybraniec, stanął przed Nim przy wyłomie,

aby odwrócić Jego gniew,

by nie tępił.

²⁴ Wzgardzili także rozkoszną ziemią i nie wierzyli Jego Słowu.

²⁵ Szemrali w swoich namiotach, a nie słuchali głosu BOGA.

²⁶ Więc podniósł na nich Swoją rękę, by ich wytracić na pustyni,

²⁷ rzucić ich ród między pogan oraz rozproszyć ich po ziemiach.

²⁸ Przywiązali się też do Baala Peora *, i jedli ofiary umarłych.

²⁹ Rozjątrzyli Boga swoimi postępkami,

i zaczął się między nimi mór *.

³⁰ Lecz powstał Pinchas i załagodził, zatem mór został ukrócony.

³¹ I poczytano mu to ku sprawiedliwości,

od wieku do wieku, na zawsze.

³² Potem znowu Go pobudzili do gniewu u wód Szemrania,

więc i Mojżesz ucierpiał z ich przyczyny.

³³ Gdyż rozjątrzyli Jego Ducha, niebacznie mówiąc swoimi ustami.

³⁴ Nie wytępili także ludów, o których im WIEKUISTY powiedział.

³⁵ Lecz pomieszali się z poganami oraz nauczyli się ich spraw.

³⁶ Służyli też ich bałwanom, które ich usidliły.

³⁷ Swoich synów i swoje córki ofiarowali złym duchom *.

³⁸ I przelewali niewinną krew, krew swoich synów i córek;

 których zarzynali na ofiarę ciemnym bóstwom Kanaanu;

zatem ziemia była skalana krwią.

³⁹ Zanieczyszczali się swoimi sprawami,

cudzołożyli swoim postępowaniem.

⁴⁰ Więc rozpalił się gniew BOGA przeciwko Jego ludowi

i obrzydził sobie Swe dziedzictwo.

⁴¹ Wydał ich w ręce pogan, więc ich wrogowie panowali nad nimi.

⁴² Zgnębili ich nieprzyjaciele, zatem ulegli pod ich ręką.

⁴³ Wielokroć ich ratował,

ale oni pozostawali krnąbrnymi w swych umysłach

i marnieli * przez swoje nieprawości.

⁴⁴ Więc kiedy usłyszał ich wołanie, spojrzał na ich niedolę.

⁴⁵ I pamiętał Swoje przymierze z nimi,

i pożałował w Swojej wielkiej litości.

⁴⁶ Zatem zjednał im miłosierdzie u wszystkich ich panów.

⁴⁷ Wspomóż nas,

o WIEKUISTY,

nasz Boże

oraz zgromadź nas spośród ludów,

 abyśmy wysławiali Twoje święte Imię i chlubili się w ^S Twojej chwale.

⁴⁸ Wielbiony WIEKUISTY,

Bóg Israela,

od wieku aż do wieczności;

a cały naród niech powie:

Amen.

HALLELUJA!

 

*106,1 co znaczy: Wychwalajcie WIEKUISTEGO!

**106,1 S także: zbawienny, życzliwy, dobrotliwy, łaskawy

*106,28 S Beelfegora

*106,29 S padanie, upadek

*106,37 S demonom

*106,43 także: rozpływali się, więdnęli; upadali

 

PSALM 107

 

¹ Dziękujcie WIEKUISTEMU, bo jest dobry *,

bowiem na wieki Jego łaska.

² Niech to powiedzą wyswobodzeni przez BOGA,

których wyzwolił z ręki ciemięzcy,

³ i zgromadził ich z ziem,

 od Wschodu i Zachodu, od Północy oraz od morza.

⁴ Błąkali się po pustyni, po stepie bezdrożnym,

a miasta do osiedlenia nie znaleźli.

⁵ Byli głodni, spragnieni, aż dusza w nich omdlewała.

⁶ Więc w swej niedoli wołali do BOGA, zatem wybawił ich z utrapień.

⁷ I poprowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta osiedlenia.

⁸ Niech sławią przed ^S WIEKUISTYM Jego łaskę

i Jego cuda względem * synów Adama **.

⁹ Bo nasycił spragnioną duszę

oraz duszę zgłodniałą napełnił dobrem.

¹⁰ Tych, co przebywali w mroku, w cieniu śmierci,

więzionych w ^S nędzy i w żelazie.

¹¹ Gdyż byli przekorni słowom Boga i urągali radom Najwyższego.

¹² Dlatego ich serce zgnębił biedą; upadli, a nie było wybawcy.

¹³ Lecz wołali do WIEKUISTEGO w swej niedoli,

a wybawił ich z ich utrapień.

¹⁴ Wyprowadził ich z mroku, z cienia śmierci, a więzy ich porozrywał.

¹⁵ Niech sławią przed ^S WIEKUISTYM Jego łaskę

i Jego cuda względem synów Adama.

¹⁶ Bo skruszył spiżowe bramy, a żelazne zawory połamał *.

¹⁷ Niebaczni cierpieli za swoją grzeszną drogę oraz za swe występki.

¹⁸ Ich dusza gardziła wszelką strawą i doszli do bram śmierci.

¹⁹ Lecz wołali do WIEKUISTEGO w swej niedoli,

zatem wybawił ich z utrapień.

²⁰ Zesłał też Swoje Słowo i ich wyleczył, ocalił ich od zguby.

²¹ Niech sławią przed ^S BOGIEM Jego łaskę

i Jego cuda względem synów Adama.

²² Niech składają dziękczynne ofiary

i w radości opowiadają Jego dzieła.

²³ Ci, co są na okrętach oraz schodzą do morza,

ci co pracują na szerokich wodach,

²⁴ oni widzieli sprawy BOGA i Jego cuda w głębinie.

²⁵  Więc powiedział i wzniecił gwałtowny wicher,

który podniósł jego bałwany;

²⁶ piętrzą się ku niebu, zstępują w głębiny;

tak w niebezpieczeństwie mięknie ich dusza.

²⁷ Zataczają się, chwieją się jak pijany,

a cała ich umiejętność zostaje zniweczona.

²⁸ Lecz wołali do BOGA w swej niedoli, a wyprowadził ich z utrapień.

²⁹ Zamienił burzę na ciszę i uśmierzyły się fale.

³⁰ Więc ucieszyli się, że zamilkły,

i doprowadził ich do celu ich pragnień *.

³¹ Niech sławią przed ^S BOGIEM Jego łaskę

i Jego cuda względem synów Adama.

³² Niechaj Go wywyższają w zborze ludu

i niech Go chwalą na radzie starszych.

³³ Obrócił rzeki w pustynie, a źródła wód w suszę.

³⁴ Płodną ziemię zamienił w solną glebę,

z powodu niegodziwości jej mieszkańców.

³⁵ On zamienia pustynie w jeziora, a suchą ziemię w źródła wód.

³⁶ Osadza tam zgłodniałych, by założyli miasto zamieszkania.

³⁷ Zatem obsiali pola i nasadzili winnice,

więc przyniosły im owoc - plon coroczny.

³⁸ Także im błogosławił, więc bardzo się rozmnożyli,

a ich dobytku nie umniejszał.

³⁹ Ale zmaleli i byli pognębieni - od udręczenia, nędzy i troski.

⁴⁰ Wylał hańbę na dostojników,

zbłąkał ich pośród bezdrożnego stepu.

⁴¹ A żebrzącego ^S wyniósł z nędzy i rozmnożył jak trzodę rodziny.

⁴² Widzą to prawi i się cieszą,

a wszelkie bezprawie zamyka swoje usta.

⁴³ Kto mądry - zachowa to wszystko

oraz rozważy

 łaski

WIEKUISTEGO.

 

*107,1 także: zbawienny, życzliwy, dobrotliwy, łaskawy

*107,8 także: wobec

**107,8 S ludzi

*107,16 inni: i uwolnił ich z więzienia

*107,30 także: kresu, granicy

 

PSALM 108

 

¹ Pieśń; psalm Dawida.

² Pokrzepione jest moje serce,

Boże,

śpiewam oraz wysławiam wraz z mym szacunkiem.

³ Rozdźwięcz się lutnio i cytro, gdy budzę się wraz z jutrzenką.

⁴ Będę Cię wysławiał wśród narodów,

WIEKUISTY,

 będę Cię opiewał pośród ludów.

⁵ Bo większą ponad niebiosa jest łaska Twoja,

a pod obłoki Twoja prawda.

⁶ Wznieś się ponad niebiosa,

Boże,

a Twoja chwała niech będzie na całej ziemi.

⁷ Dopomóż Twoją prawicą i mnie wysłuchaj,

by byli ocaleni Twoi umiłowani ^S.

⁸ Bóg w Swojej świętości powiedział:

Ucieszę się, podzielę Szechem i dolinę Sukoth pomierzę.

⁹ Mój jest Gilead i Mój Menasze, a Efraim Moją główną twierdzą;

Jehuda * jest Moim berłem.

¹⁰ Moab miską do Mego umywania,

na Edom rzucam Me obuwie,

zatryumfuję nad Peleszet.

¹¹ Kto mnie wprowadzi do miasta obronnego,

kto mnie poprowadził do Edomu?

¹² Czyż nie Ty, Boże, który nas porzuciłeś?

I nie występowałeś, Boże, pośród naszych zastępów.

¹³ Użycz nam pomocy przeciwko wrogowi,

gdyż zawodną jest pomoc ludzka.

¹⁴ Z Bogiem uzyskamy przewagę,

On zdepcze naszych wrogów.

 

*108,9 także: Juda

PSALM 109

 

¹ Przewodnikowi chóru, pieśń Dawida.

Nie zamilknij Boże mojej chwały.

² Gdyż usta niegodziwe, usta zdradzieckie są przeciw mnie rozwarte,

przemawiają do mnie językiem fałszu.

³ Oplątali mnie słowami nienawiści i bez przyczyny mnie zwalczają.

⁴ Oskarżają mnie za moją miłość;

a ja się modlę *.

⁵ Zesłali na mnie złe za dobre i nienawiść za moją miłość.

⁶ Ustanów przeciwko ^S niemu niegodziwca,

a u jego prawicy niech stanie oskarżyciel.

⁷ Gdy będzie sądzony - niech wyjdzie potępiony,

a jego modlitwa niech się stanie grzechem.

⁸ Niech jego dni będą krótkie, a jego straż *^S niech weźmie inny **^S .

⁹ Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.

¹⁰ Niech się tułają jego synowie,

żebrzą i proszą z dala od swoich ruin *.

¹¹ Niech lichwiarz zastawi sidła na wszystko, co do niego należy,

i niech obcy zagarną jego pracę.

¹² Niech mu nikt nie zachowa łaski

i niech nikt się nie lituje nad jego sierotami.

¹³ Niech jego potomstwo będzie skazane na wytępienie,

a w drugim pokoleniu niechaj wygaśnie ich imię.

¹⁴ Niech wina jego przodków będzie pamiętaną przez Boga,

i nie zostanie zatarty grzech jego matki.

¹⁵  Niech będą ustawicznie przed WIEKUISTYM;

 niech zgładzi z ziemi ich wspomnienie.

¹⁶ Dlatego, że nie pamiętał czynów miłosierdzia

i prześladował człowieka uciśnionego,

biednego,

utrapionego w sercu,

by mu zgotować śmierć.

¹⁷ Umiłował przekleństwo - więc niechaj na niego spadnie;

nie pragnął błogosławieństwa - więc niech się od niego oddali.

¹⁸ Niech się odzieje przekleństwem jak swoją szatą;

niech jak woda wsiąknie w jego wnętrze, i w jego kości jak olej.

¹⁹ Niech mu będzie jak płaszcz, którym się okrywa

i pas, którym się zawsze opasuje.

²⁰  Taką niech będzie od BOGA zapłata dla moich przeciwników,

którzy się zmawiają przeciwko mojej duszy.

²¹ A Ty,

WIEKUISTY,

mój Panie,

uczyń ze mną według ^S Twojego Imienia,

bo błogą jest Twoja łaska;

ocal mnie.

²² Gdyż jestem uciśniony i biedny,

a me serce zranione jest w moim wnętrzu.

²³ Znikam jak cień, co ustępuje;

tułam się jak szarańcza.

²⁴ Me kolana gną się od postu, moje ciało wyzbyło się tłuszczu.

²⁵ Więc stałem się dla nich pośmiewiskiem;

widząc mnie - potrząsają głową.

²⁶ Dopomóż mi WIEKUISTY, Boże mój, wybaw mnie Twoją łaską.

²⁷ Niech poznają, że to Twoja ręka, że to Ty, WIEKUISTY, uczyniłeś.

²⁸ Niechaj oni złorzeczą - a Ty błogosław;

powstali - więc się powstydzą, a Twój sługa będzie się radował.

²⁹ Moi przeciwnicy odzieją się sromotą,

jak opończą okryją się swoją hańbą.

³⁰ A ja, mymi ustami, będę wielce wysławiał WIEKUISTEGO

 i pośród wielu Go chwalił.

³¹ Bo stanie po prawicy nędznego,

by go wybawić od sędziów jego duszy.

 

*109,4 inni: a ja się za nich modliłem

*109,8 S także: doglądanie

**109,8 S także: jeden lub drugi z dwóch

*109,10 inni: w pobliżu swoich pałaców, które zabrali obcy.

 

PSALM 110

 

¹ Pieśń Dawida.

 WIEKUISTY oświadczył memu Panu:

Usiądź po Mej prawicy,

dopóki twoich wrogów nie uczynię podnóżkiem twoich stóp.

Mateusz 22,44; Marek 12,36;  Łukasz 20,42; Dzieje 2,34;

1 Koryntian 15,25; Hebrajczyków 1,13

² WIEKUISTY wyniesie * z Cyonu berło twojej potęgi;

panuj wśród twoich wrogów.

³ * Twój lud ochoczy,

w świątecznym stroju w dzień twojej walki;

młodzież od urodzenia ci oddana,

rosa twojej młodzieży.

⁴ WIEKUISTY zaprzysiągł i nie żałuje,

 ^S ty jesteś arcykapłanem * na wieki

według porządku ** Melchicedeka.

Jan 12,34; Hebrajczyków 5,6 + 6,20 + 7,17

⁵ Pan po twojej prawicy rozbił królów w dzień Swojego gniewu.

⁶ Sądził ludy,

pełno poległych,

* zgruchotał panujące  głowy ** ziem.

⁷ Kto pił ze strumienia po drodze, dzięki temu podniesie głowę.

 

*110,2 także: rozszerzy

*110,3 inni: W dniu twojej walki, twój lud w świątecznym stroju spływa jak obfity deszcz, jak z łona zorzy spływa rosa twojej młodzieży.

*110,4 C władcą, stojącym u steru - kapłan jest pochodną tego hebrajskiego słowa.

**110,4 C na wzór

*110,6 C zgruchotał naczelnika ziemi Rabba

**110,6 S także: kamienie węgielne, szczyty, wierzchołki

 

PSALM 111

 

¹ HALLELUJA!

Całym sercem sławię BOGA w zborze prawych i w zgromadzeniu.

² Wielkie są dzieła WIEKUISTEGO,

 odpowiednie do wszystkich swoich przeznaczeń *.

³ Świetne i okazałe jest Jego dzieło,

a Jego sprawiedliwość trwa na wieki.

⁴ Litościwy i miłosierny BÓG ustanowił pamiątkę Swoich cudów.

⁵ Dał pożywienie * Swym czcicielom;

wiecznie pamięta o Swym przymierzu.

⁶ Wyjawił Swojemu ludowi potęgę Swoich czynów,

kiedy dał im dziedzictwo pogan.

⁷ Prawda i sprawiedliwość * to sprawy Jego rąk;

nieodmienne są wszystkie Jego przykazania.

⁸ Utwierdzone na zawsze, na wieki,

spełnione w prawdzie i prostocie *.

⁹  Swemu ludowi zesłał wyzwolenie,

 ustanowił Swoje przymierze na wieki;

święte oraz wspaniałe * Jego Imię.

¹⁰ Początkiem mądrości jest bojaźń WIEKUISTEGO,

dobra myśl u wszystkich, którzy je * spełniają.

A Jego chwała trwa na wieki.

 

*111,2 inni: spragnione przez tych, którzy je miłują

*111,5 inni: łup

*111,7 także: oddzielenie, ocena, proces, zasądzenie

*111,8  także: prawości, sprawiedliwości

*111,9 także: wzbudzające strach, bojaźń, szacunek, cześć

*111,10 w domyśle: przykazania

 

PSALM 112

 

¹ HALLELUJA!

 Szczęśliwy mąż, który się boi * WIEKUISTEGO,

i wielce sobie upodobał w Jego przykazaniach.

² Jego ród będzie potężnym na ziemi;

pokolenie tych, co są odpowiedni * będzie błogosławione.

³ W jego domu dostatek i bogactwo,

a jego sprawiedliwość trwa na wieki.

⁴ Tym odpowiednim światło będzie świecić w ciemności -

 litościwemu, miłosiernemu, sprawiedliwemu.

⁵ Szczęśliwy mąż miłosierny i uczynny;

ten, który według Prawa urządza swoje sprawy.

⁶ Bo nigdy się nie potknie, w wiecznej pamięci będzie sprawiedliwy.

⁷ Przed złą wieścią się nie zatrwoży,

bowiem spokojne jest jego serce i ufne względem BOGA.

⁸ Jego serce jest niewzruszone, nie zna obawy,

aż do napojenia się widokiem swych ciemięzców.

⁹ Szczodrze daje ubogim,

jego róg rośnie w sławę,

a jego sprawiedliwość trwa na wieki.

¹⁰ Widzi to niegodziwy i się złości, zgrzyta zębami i ginie;

znika pragnienie nieprawych *.

 

*112,1 także: czci, okazuje szacunek

*112,2 także: prawi, sprawiedliwi         

*112,10 także: grzeszników; C niegodziwych

 

PSALM 113

 

¹ HALLELUJA!

Słudzy - chwalcie WIEKUISTEGO,

chwalcie Imię WIEKUISTEGO.

² Niech będzie wysławione Imię WIEKUISTEGO

od dzisiaj - aż na wieki.

³ Od wschodu słońca aż do zachodu chwalone jest Imię BOGA.

⁴ WIEKUISTY jest wywyższony pomiędzy wszystkimi narodami

i nad niebiosa Jego chwała.

⁵ Któż jak WIEKUISTY, nasz Bóg, co zasiada wysoko

⁶ i zniża się, aby spojrzeć;

który na niebie i na ziemi?

⁷ Żebrzącego ^S podnosi z prochu, ubogiego dźwiga ze śmieci *,

⁸ by go posadzić obok możnych, obok możnych Swojego ludu;

⁹ niepłodną domu sadza jako matkę, która cieszy się dziećmi.

HALLELUJA!

 

*113,7 S także: z gnoju

PSALM 114

 

¹ Kiedy Israel wychodził z Micraim,

dom Jakóba spośród ludu obcej mowy,

² stał się Jehuda * Jego uświęconym ** , a Israel Jego władzą ***.

³ Widziało to morze i uciekło.

Jarden cofnął się wstecz.

⁴ Góry podskakiwały jak barany,

pagórki jak jagnięta.

⁵ Co ci to morze, że uciekasz?

Jardenie, że się cofasz wstecz?

⁶ Góry, że podskakujecie jak barany?

Pagórki niby jagnięta?

⁷ Drżysz ziemio przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakóba,

⁸ który przemienia skałę w jezioro, a krzemień w źródło wód.

 

*114,2 także: Juda

**114,2 co znaczy: oddzielonym; czystym

***114,2 także: panowaniem, królestwem; S także: mocą, potęgą, siłą, zwierzchnością

 

PSLAM 115

 

¹ Nie nam, o WIEKUISTY, nie nam, ale Twojemu Imieniu daj chwałę;

ze względu na Twoją łaskę i Twą prawdę.

² Czemu mają mówić poganie:

Gdzie ich Bóg?

³ A nasz Bóg jest w niebiosach; wszystko co zechciał, to uczynił.

⁴ Ich posągi to srebro i złoto - dzieło rąk ludzkich.

⁵ Mają usta, a nie mówią;

oczy, a nie widzą;

⁶ mają uszy, a nie słyszą;

mają nozdrza, a nie czują.

⁷ Ich ręce nie dotykają, ich nogi nie stąpają,

nie odzywają się swoim gardłem.

⁸ Takimi niech będą ich wytwórcy i wszyscy, co im ufają.

⁹ Israelu - ufaj WIEKUISTEMU!

On jest ich pomocą i tarczą.

¹⁰ Domu Ahrona - ufaj WIEKUISTEMU;

On jest ich pomocą i tarczą.

¹¹ Bogobojni - ufajcie WIEKUISTEMU;

On jest ich pomocą i tarczą.

¹² WIEKUISTY, który o nas pamięta - pobłogosławi;

pobłogosławi dom Israela, pobłogosławi dom Ahrona.

¹³ Pobłogosławi tych, co się boją WIEKUISTEGO,

tak małych, jak i wielkich.

¹⁴ WIEKUISTY was rozmnoży,

was oraz waszych synów.

¹⁵ Wy jesteście błogosławieni od BOGA - Stwórcy Nieba i ziemi.

¹⁶ Niebiosa, niebiosa są dla WIEKUISTEGO,

a ziemię dał synom Adama.

¹⁷ Nie chwalą WIEKUISTEGO umarli,

ani wszyscy co zstępują do Krainy Umarłych ^S*.

¹⁸ Ale my będziemy wielbić PANA,

odtąd - aż na wieki.

HALLELUJA!

 

*115,17 C państwa milczenia, grobowej ciszy

 

PSALM 116

 

¹ Miłuję,

dlatego, że WIEKUISTY wysłuchał mój głos oraz moje błagania,

² że skłonił ku mnie Swe ucho;

oto będę Go wzywał dopóki moje dni.

³ Ogarnęły mnie bóle śmierci,

nawiedziły mnie męczarnie grobu,

ucisk i smutek mnie dościgły.

⁴ Ale wzywałem Imię WIEKUISTEGO:

 Zechciej BOŻE i ocal moją duszę.

⁵ WIEKUISTY jest litościwy i sprawiedliwy,

nasz Bóg jest miłosierny.

⁶ WIEKUISTY strzeże prostodusznych;

byłem biedny, a wspomógł mnie.

⁷ Wróć moja duszo do swojego spokoju,

bo BÓG się ulitował nad tobą.

⁸ Wybawił moją duszę od śmierci,

moje oko od łez, a moją nogę od upadku.

⁹ Będę chodził przed WIEKUISTYM w Krainach Życia.

¹⁰ Wierzyłem, kiedy wołałem: Jak bardzo jestem biedny.

¹¹ W mojej trwodze powiedziałem: Wszyscy ludzie są zawodni *.

¹² Czym odwdzięczę się WIEKUISTEMU

za wszystkie dobrodziejstwa względem mnie?

¹³ Podniosę czarę zbawienia i będę wzywał Imienia BOGA.

¹⁴ Spełnię BOGU me śluby, wobec całego Jego ludu.

¹⁵ Drogą jest w oczach BOGA śmierć Jego świętych.

¹⁶ O WIEKUISTY,

ja przecież jestem Twoim sługą, synem Twej służebnicy,

bo rozwiązałeś moje pęta.

¹⁷ Tobie składam dziękczynną ofiarę oraz wzywam Imienia BOGA.

¹⁸ Moje śluby spełniam BOGU wobec całego Jego ludu.

¹⁹ W przedsionkach

 domu

 WIEKUISTEGO,

w twoim wnętrzu, Jeruszalaim.

HALLELUJA!

 

*116,11 S kłamcami

 

PSALM 117

 

¹ Chwalcie WIEKUISTEGO wszystkie narody,

sławcie Go wszystkie plemiona;

² bo nad nami przemożna Jego łaska,

a prawda WIEKUISTEGO na wieki.

HALLELUJA!

 

PSALM 118

 

¹ Dziękujcie BOGU, bo jest dobry *, bowiem Jego łaska na wieki.

² Niech głosi Israel, że Jego łaska na wieki.

³ Niech głosi dom Ahrona, że Jego łaska na wieki.

⁴ Niech głoszą ci, co się boją WIEKUISTEGO,

że Jego łaska na wieki.

⁵ W ucisku wzywałem WIEKUISTEGO –

na wolność mnie wyprowadził.

⁶ WIEKUISTY ze mną, nie ulęknę się;

cóż mi uczyni człowiek?

⁷ WIEKUISTY ze mną, do mej pomocy,

a ja będę patrzeć na moich nieprzyjaciół.

⁸ Lepiej ufać WIEKUISTEMU, niż na człowieku polegać.

⁹ Lepiej ufać BOGU, niż polegać na możnych.

¹⁰ Wszystkie ludy mnie otoczyły;

wyciąłem * je w Imię WIEKUISTEGO.

¹¹ Obległy mnie oraz otoczyły;

wyciąłem je w Imię WIEKUISTEGO.

¹² Obległy mnie jak pszczoły, zapłonęły jak płomień cierni;

wyciąłem je w Imię WIEKUISTEGO.

¹³ Nacierałeś, nacierałeś na mnie, aby mnie powalić;

lecz BÓG mi dopomógł.

¹⁴ WIEKUISTY moją sławą i pieśnią;

On był moim zbawieniem *.

¹⁵ W namiotach sprawiedliwych ludzi głos radości oraz zwycięstwa;

prawica BOGA okazała potęgę.

¹⁶ Prawica WIEKUISTEGO wywyższona;

prawica BOGA okazała potęgę.

¹⁷ Nie umrę, będę żył i głosił czyny PANA.

¹⁸ Karcił, karcił mnie PAN, ale nie poddał mnie śmierci.

¹⁹ Otwórzcie mi bramę sprawiedliwości,

wejdę w nią i podziękuję PANU.

²⁰ Oto brama WIEKUISTEGO, w nią wejdą sprawiedliwi.

²¹ Dziękuję Ci, że mnie wysłuchałeś * i stałeś się moim zbawieniem.

²² Kamień porzucony przez budowniczych –

stał się kamieniem węgielnym.

Mateusz 21,42; Marek 12,10; Łukasz 20,17; Dzieje 4,11; 

Rzymian 9,33;  1 Piotra 2,7

²³ Od WIEKUISTEGO to wyszło

i jest tak cudowne w naszych oczach.

²⁴ BÓG sprawił ten to dzień;

cieszmy się nim i radujmy.

²⁵ Proszę BOŻE - dopomóż;

proszę BOŻE - poszczęść.

²⁶ Błogosławiony ten, kto przychodzi w Imię WIEKUISTEGO;

błogosławimy wam z domu BOGA. Mateusz 21,9

²⁷ Wszechmocny WIEKUISTY nam zajaśniał;

mirtami przywiążcie ofiarę do rogów ołtarza.

²⁸ Tyś moim Bogiem i składam Ci dzięki;

moim prawdziwym Bogiem i Cię wynoszę.

²⁹ Dziękujcie WIEKUISTEMU bo jest dobry *,

bowiem Jego łaska trwa na wieki.

 

*118,1 + 29 S także: szlachetny, sprawiedliwy, hojny, łaskawy, doskonały

*118,10 BG wygubiłem; C zniosłem

*118,14 także: ratunkiem, wyzwoleniem, ocaleniem; C pomocą

*118,21 inni: że mnie trapiłeś

 

PSALM 119

 

¹ Szczęśliwi ci, których droga jest nieskazitelna,

co chodzą według Prawa WIEKUISTEGO *.

² Szczęśliwi ci, którzy strzegą Jego świadectw

i dążą do Niego całym sercem.

³ Nie czynią nieprawości, ale idą Jego drogami.

⁴ Ty ustanowiłeś Twoje przepisy, by były ściśle przestrzegane.

⁵ Oby moje drogi były skierowane na przestrzeganie Twoich ustaw.

⁶ Wtedy się nie powstydzę,

kiedy będę uważał na wszystkie Twe przykazania.

⁷ Będę Cię sławił szczerym sercem,

ucząc się wyroków Twojej sprawiedliwości.

⁸ Będę strzegł Twoich ustaw; tylko mnie nie opuszczaj na zbyt długo.

⁹ Czym młodzieniec oczyści swoją ścieżkę?

Przestrzeganiem Twojego słowa.

¹⁰ Całym sercem Cię pragnę;

od Twych przepisów nie daj mi zboczyć.

¹¹ W moim sercu zawarłem Twoje słowo, abym Tobie nie zgrzeszył.

¹² Jesteś sławiony WIEKUISTY,

naucz mnie Twoich ustaw.

¹³ Mymi ustami wygłaszam wszystkie wyroki Twoich ust.

¹⁴ Ponad wszystkie skarby cieszę się drogą Twoich świadectw.

¹⁵ Rozmyślam o Twych przepisach i uważam na Twoje drogi.

¹⁶ Twoimi ustawami się zachwycam *

oraz nie zapominam Twoich słów **.

¹⁷ Zlej łaskę na Twojego sługę, abym żył oraz zachował Twoje słowa.

¹⁸ Odsłoń moje oczy, bym ujrzał cuda w Twojej nauce.

¹⁹ Ja jestem przechodniem na ziemi;

nie ukrywaj przede mną Twych przepisów.

²⁰ W każdym czasie ma dusza jest złamana

 tęsknotą za Twoimi prawami.

²¹ Gromisz dumnych, przeklętych;

tych, co zbaczają od Twych przepisów.

²² Zrzuć ze mnie szyderstwo i wzgardę,

ponieważ strzegę Twoich świadectw.

²³ Nawet gdy zasiadają książęta oraz się na mnie zmawiają,

Twój sługa rozmyśla o Twych ustawach.

²⁴ Nawet wtedy

Twoje świadectwa są mą rozkoszą oraz moimi doradcami.

²⁵ Przylgnęła do prochu moja dusza,

ożywisz mnie według Twojego słowa.

²⁶ Gdy wyznam moje postępki - wysłuchasz mnie,

naucz mnie Twoich ustaw.

²⁷ Daj mi zrozumieć drogę Twoich przepisów,

a będę rozważał Twoje cuda.

²⁸ W smutku rozpłynęła się moja dusza;

podźwignij mnie według Twojego słowa.

²⁹ Oddal ode mnie drogę fałszu i obdaruj mnie Twoją nauką.

³⁰ Obrałem drogę prawdy; więc stawiam przed siebie Twe wyroki.

³¹ Przylgnąłem do Twoich świadectw,

WIEKUISTY,

nie daj mi się powstydzić.

³² Pobiegnę drogą Twoich przykazań, gdyż otwierają moje serce.

³³ Okaż mi, WIEKUISTY, drogę Twoich ustaw,

abym jej strzegł aż do końca.

³⁴ Daj mi rozum, a będę strzec Twojego prawa ^S

i je zachowam całym sercem.

³⁵ Prowadź mnie drogą Twych przykazań,

bo w niej sobie upodobałem.

³⁶ Skłoń moje serce do Twoich świadectw, a nie do chciwości.

³⁷ Odwróć me oczy, aby nie spoglądały za marnym;

daj mi żyć na Twych drogach.

³⁸ Utwierdź Twoje słowo Twojemu słudze,

który się oddał bogobojności.

³⁹ Odwróć ode mnie poniżenie, którego się obawiam,

bo Twe wyroki są dobre *.

⁴⁰ Oto pragnę Twoich przepisów;

daj mi żyć w Twojej sprawiedliwości.

⁴¹ Niech przyjdą na mnie Twoje łaski,

WIEKUISTY,

 i Twa pomoc według Twojego słowa.

⁴² A tym, którzy mi urągają –

dam odpowiedź, gdyż ufam Twojemu słowu.

⁴³ Zbyt długo nie pozbawiaj mych ust słowa prawdy,

gdyż oczekuję Twych wyroków.

⁴⁴ Abym zawsze, na wieki wieków strzegł Twego Prawa.

⁴⁵ Abym chodził w ^S wolności *, bo pragnę Twoich przepisów.

⁴⁶ Abym mówił o Twych świadectwach wobec królów

i nie był zawstydzony.

⁴⁷ A kochał się w Twoich przykazaniach, które umiłowałem;

⁴⁸ podniósł me dłonie do Twych przykazań, które umiłowałem

oraz rozważał Twe ustawy.

⁴⁹ Pamiętaj Twojemu słudze o słowie,

którego kazałeś mi wypatrywać.

⁵⁰ To jest moja pociecha w mej niedoli, że Twoje słowo da mi żyć.

⁵¹ Zuchwali bardzo mnie wyszydzają,

ale nie odstąpiłem od Twego Prawa.

⁵² Wspominam odwieczne Twe wyroki, BOŻE, i się pocieszam.

⁵³ Żar mnie ogarnia wobec niegodziwych, co porzucają Twoje Prawo.

⁵⁴ A dla mnie Twe ustawy są pieśniami w domu mojej pielgrzymki.

⁵⁵ Nocą wspominam Twoje Imię,

WIEKUISTY,

 i zachowuję Twoje Prawo.

⁵⁶ Oto wszystko co mi pozostało –

to, że przestrzegam Twych przepisów.

⁵⁷ To mój udział, BOŻE, powiedziałem, abym zachował Twoje słowa.

⁵⁸ Przed Twym obliczem modlę się całym sercem;

zmiłuj się nade mną według Twojego słowa.

⁵⁹ Rozważam moje drogi

oraz zwracam moje kroki ku Twym świadectwom.

⁶⁰ Spieszę - a nie zwlekam, przestrzegać Twoich przykazań.

⁶¹ Oplotły mnie więzy * niegodziwych,

ale nie zapomniałem Twego Prawa.

⁶² Wstaję o północy,

aby Ci podziękować za sprawiedliwe Twe wyroki.

⁶³ Jestem towarzyszem dla wszystkich, którzy się Ciebie boją

i zachowują Twe przepisy.

⁶⁴ Ziemia jest pełna Twojej łaski, BOŻE, naucz mnie Twoich ustaw.

⁶⁵ Wyświadczyłeś dobro * Twemu słudze,

 WIEKUISTY,

 według Twojego słowa.

⁶⁶ Naucz mnie dobrego smaku i wiedzy,

bo zawierzyłem Twoim przykazaniom.

⁶⁷ Zanim byłem upokorzony - błądziłem,

ale teraz strzegę Twojego słowa.

⁶⁸ Ty jesteś dobry i dobroczynny;

naucz mnie Twoich ustaw.

⁶⁹ Zuchwalcy knują przeciw mnie fałsz,

a ja całym sercem strzegę Twoich przepisów.

⁷⁰ Ich serce utyło jak sadło, a ja rozkoszuję się Twoim Prawem.

⁷¹ Błogo mi, że byłem poniżony,

bowiem nauczyłem się Twoich ustaw.

⁷² Lepszą mi nauka Twych ust, niż tysiące sztuk złota i srebra.

⁷³ Twoje ręce stworzyły mnie i umocniły;

oświeć mnie, bym się nauczył Twych przykazań.

⁷⁴ Twoi czciciele widzą mnie i się cieszą, bo oczekuję Twego słowa.

⁷⁵ Wiedziałem, WIEKUISTY, że sprawiedliwe są Twe wyroki;

że słusznie mnie upokorzyłeś.

⁷⁶ Niech Twoja łaska mnie pocieszy,

według słowa danego Twemu słudze.

⁷⁷ Niech Twoje miłosierdzie na mnie przyjdzie, abym żył; 

bo Twoja nauka stała się mą rozkoszą.

⁷⁸ Niech się zawstydzą zuchwalcy, bowiem niewinnie mnie gnębią;

ale ja rozmyślam o Twych przepisach.

⁷⁹ Niech się zwrócą do mnie Twoi czciciele

oraz ci, którzy znają Twoje świadectwa.

⁸⁰ Niech całe moje serce będzie przy Twych ustawach,

abym się nie powstydził.

⁸¹ Moja dusza spragniona jest Twojego zbawienia *,

ufam Twojemu słowu.

⁸² Moje oczy są spragnione Twojego słowa, gdy mówię:

Kiedy mnie pocieszysz?

⁸³ Bo byłem jak wór w dymie *, ale nie zapomniałem Twoich ustaw.

⁸⁴ Ile jeszcze dni Twojego sługi?

Kiedy wydasz wyrok na moich prześladowców?

⁸⁵ Zuchwalcy wykopali mi doły;

ci, którzy nie postępują według Twojej nauki.

⁸⁶ Wszystkie Twoje przykazania są prawdą;

zatem niewinnie mnie ścigają, dopomóż mi.

⁸⁷ Nieomal zgładzili mnie z ziemi, ale Twoich przepisów nie rzuciłem.

⁸⁸ Daj mi żyć według Twojej łaski,

abym zachował świadectwo Twoich ust.

⁸⁹ Twoje słowo, o BOŻE, na wieki ustanowione jest w niebiosach.

⁹⁰ Twoja prawda od pokolenia do pokolenia;

utwierdziłeś ziemię i stoi.

⁹¹ Według Twoich praw wszyscy stoją aż po dziś dzień,

bo są twoimi sługami.

⁹² Gdyby Twoje Prawo nie była mą rozkoszą –

byłbym zginął w mojej niedoli.

⁹³ Nigdy nie zapomnę Twych przepisów, bo przez nie * dajesz mi żyć.

⁹⁴ Tobie jestem oddany - dopomóż mi, gdyż badam Twoje przepisy.

⁹⁵ Niegodziwi na mnie czekali, by mnie zgubić;

ale ja rozważam Twe świadectwa.

⁹⁶ Widziałem kres wszelkiej znikomości;

wielce rozległe są Twoje przykazania.

⁹⁷ Jakże umiłowałem Twoją naukę *,

ona jest moją myślą przez cały dzień.

⁹⁸ Twoje przykazania

czynią mnie mądrzejszym od moich nieprzyjaciół,

ponieważ zawsze są przy mnie.

⁹⁹ Stałem się rozumniejszym od wszystkich moich nauczycieli,

bo moją myślą jest Twe świadectwo.

¹⁰⁰ Stałem się roztropniejszym od starców,

bo strzegę Twoich przepisów.

¹⁰¹ Wstrzymaj moje nogi od wszelkiej złej drogi,

abym zachował Twoje słowo.

¹⁰² Nie odstępuję od Twoich praw, ponieważ Ty mnie prowadzisz.

¹⁰³ Jakże słodkie * są mojemu podniebieniu Twoje słowa,

bardziej niż miód moim ustom.

¹⁰⁴ Przez Twoje przepisy nabieram mądrości,

dlatego nienawidzę wszelkiej drogi fałszu.

¹⁰⁵ Twoje słowo jest pochodnią mojej nogi

i światłem na mojej ścieżce.

¹⁰⁶ Przysiągłem i dotrzymam –

strzec sprawiedliwych Twoich wyroków.

¹⁰⁷ Jestem bardzo znękanym,

WIEKUISTY,

daj mi żyć według Twojego słowa.

¹⁰⁸ Racz sobie upodobać ofiary moich ust, BOŻE,

oraz naucz mnie Twoich praw.

¹⁰⁹ Moje życie jest zawsze w dłoni,

ale nie zapomniałem Twojej nauki.

¹¹⁰ Niegodziwi zastawili na mnie sidła,

lecz nie zboczyłem od Twych przepisów.

¹¹¹ Twoje świadectwa odziedziczyłem na zawsze,

bo one są radością mego serca.

¹¹² Skłoniłem moje serce,

by na zawsze, do końca wykonywać Twoje ustawy.

¹¹³ Nienawidzę dwuznacznych, a Twoją naukę umiłowałem.

¹¹⁴ Ty jesteś moją obroną i tarczą;

ufam Twojemu słowu.

¹¹⁵ Odstąpcie ode mnie złoczyńcy,

bym przestrzegał przykazań mego Boga.

¹¹⁶ Wspieraj mnie według Twojego słowa, a będę żył,

i w mojej nadziei mnie nie zawstydzaj.

¹¹⁷ Pokrzepiaj mnie, bym ocalał,

i bym zawsze uważał na Twoje przykazania.

¹¹⁸ Zdeptałeś wszystkich, którzy zbaczają od Twoich ustaw,

bo daremną jest ich obłuda.

¹¹⁹ Odrzucasz żużle - wszystkich niegodziwców ziemi;

dlatego umiłowałem Twoje świadectwa.

¹²⁰ Z obawy przed Tobą drętwieje moja cielesna natura ^S

oraz lękam się Twych wyroków.

¹²¹ Spełniałem wyroki i sprawiedliwość;

nie zostawiaj mnie moim ciemięzcom.

¹²² Poręcz szczęście Twojemu słudze *,

by mnie nie ciemiężyli zuchwali.

¹²³ Moje oczy spragnione są Twej pomocy

oraz sprawiedliwego Twego słowa.

¹²⁴ Czyń z Twoim sługą według Twojej łaski

oraz sprawiedliwego Twego słowa.

¹²⁵ Ja jestem Twoim sługą,

oświeć mnie,

abym poznał Twoje świadectwa.

¹²⁶ Czas działać, WIEKUISTY, bo naruszyli Twoją naukę.

¹²⁷ Dlatego Twoje przykazania umiłowałem ponad złoto,

szczere złoto.

¹²⁸ Dlatego wszystkie przepisy - wszystkie uznaję,

a nienawidzę wszelkiej drogi fałszu.

¹²⁹ Cudowne są Twoje świadectwa, dlatego strzeże ich moja dusza.

¹³⁰ Objawienie Twych słów oświeca,

nieroztropnych czyni rozumnymi.

¹³¹ Otwieram usta i je pochłaniam, bo pożądam Twoich przykazań.

¹³² Zwróć się do mnie i zmiłuj się nade mną,

jak przynależy tym, którzy miłują Twoje Imię.

¹³³ W Twoim Słowie utwierdź moje kroki

i nie daj mną zawładnąć żadnej nieprawości.

¹³⁴ Wybaw mnie od ludzkiego uciemiężenia,

abym zachował Twe przepisy.

¹³⁵ Rozświeć Twoje oblicze nad Twoim sługą

i naucz mnie Twoich ustaw.

¹³⁶ Strumieniami wód zaszły moje oczy,

bo nie przestrzegają Twojej nauki.

¹³⁷ Sprawiedliwym jesteś,

WIEKUISTY,

oraz prawe są Twoje wyroki.

¹³⁸ Ustanowiłeś sprawiedliwość Twoich świadectw

oraz zupełną prawdę.

¹³⁹ Trawi mnie moja gorliwość,

ponieważ moi wrogowie zapomnieli Twojego słowa.

¹⁴⁰ Twoje słowo jest bardzo lite *, dlatego Twój sługa je miłuje.

¹⁴¹ Poniżony jestem oraz wzgardzony,

ale nie zapomniałem Twych przykazań.

¹⁴² Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością na wieki,

a Twoje Prawo jest prawdą.

¹⁴³ Przyszły na mnie niedola i ucisk,

lecz Twoje przykazania są mą rozkoszą.

¹⁴⁴ Twoje świadectwa są sprawiedliwe na wieki;

oświeć mnie, abym żył.

¹⁴⁵ Wołam z całego serca:

Wysłuchaj mnie, WIEKUISTY;

i Twoich ustaw przestrzegam.

¹⁴⁶ Wzywam Cię - dopomóż mi,

niech Twoich świadectw przestrzegam.

¹⁴⁷ Wstaję o świcie i błagam, wypatrując Twojego słowa.

¹⁴⁸ Moje oczy uprzedzają nocne straże, abym rozważał Twoje wyroki.

¹⁴⁹ Według Twojej łaski wysłuchaj mojego głosu,

WIEKUISTY,

daj mi żyć według Twojego wyroku *.

¹⁵⁰ Zbliżają się do mnie ci, co idą za podstępem,

a od Twojej nauki się oddalili.

¹⁵¹ Bliskim jesteś Ty, o BOŻE,

a wszystkie Twoje przykazania są prawdą.

¹⁵² Od dawna znam Twe ustawy, że utwierdziłeś je na wieki.

¹⁵³ Popatrz na moją nędzę i mnie wyswobodź,

bowiem nie zapomniałem Twego Prawa.

¹⁵⁴ Broń mojej sprawy i mnie wyswobodź;

daj mi żyć według Twojego słowa.

¹⁵⁵ Zbawienie * jest dalekie od niegodziwych,

bo Twoich ustaw nie pragną.

¹⁵⁶ Wielkie jest Twoje miłosierdzie,

WIEKUISTY,

daj mi żyć według Twoich wyroków.

¹⁵⁷ Liczni są moi wrogowie i prześladowcy,

ale od Twoich świadectw nie zboczyłem.

¹⁵⁸ Widziałem odstępców, którzy nie przestrzegają Twojego słowa oraz się oburzyłem.

¹⁵⁹ Patrz, że umiłowałem Twoje przykazania,

WIEKUISTY,

daj mi żyć według Twoich wyroków.

¹⁶⁰ Prawda jest sumą * Twego słowa,

i na wieki wszelki wyrok Twojej sprawiedliwości.

¹⁶¹ Niewinnie ścigają mnie książęta,

bo przed Twoim słowem drży moje serce.

¹⁶² Cieszę się Twoim słowem, tak jak ten, co znalazł wielką zdobycz.

¹⁶³ Nienawidzę kłamstwa i nim się brzydzę;

bowiem umiłowałem Twoje Prawo.

¹⁶⁴ Siedmiokroć dziennie Cię sławię,

z powodu Twoich sprawiedliwych wyroków.

¹⁶⁵ Wielki pokój dla tych, którzy miłują Twe Prawo

 i nie ma dla nich pułapek *.

¹⁶⁶ Wypatruję Twojego zbawienia *,

WIEKUISTY,

i spełniam Twe przykazania.

¹⁶⁷ Moja dusza strzeże Twoich świadectw, bo je bardzo umiłowałem.

¹⁶⁸ Strzegę przykazań i Twoich świadectw,

bo wszystkie moje drogi są przed Tobą.

¹⁶⁹ Oby doszło przed Ciebie me wołanie,

WIEKUISTY,

oświeć mnie według Twojego słowa.

¹⁷⁰ Oby doszła przed Ciebie ma modlitwa,

ocal mnie według Twojego słowa.

¹⁷¹ Moje usta będą wylewać chwałę,

gdy mnie nauczysz Twoich ustaw.

¹⁷² Mój język śpiewa Twoje słowo,

bo sprawiedliwe są wszystkie Twe przykazania.

¹⁷³ Niech Twoja ręka będzie ku mej pomocy,

bowiem wybrałem Twe przepisy.

¹⁷⁴ Tęsknię do Twojego zbawienia *,

WIEKUISTY,

a Twe Prawo jest mą rozkoszą.

¹⁷⁵ Niech żyje moja dusza, by Cię sławiła;

Twoje wyroki mnie wspomogą.

¹⁷⁶ Tułam się jak zbłąkana owca,

odszukaj Twojego sługę, bowiem nie zapomniałem Twych przykazań.

 

*119,1 S chodzą w prawie Boga.

*119,16 od: wpatruję się z miłością

**119 16 także: uczynków

*119,39 S także: zbawienne, łaskawe

*119,45 S dokładniej: w szerokości, w rozszerzeniu

*119,61 inni: rzesze

*119,65 S także: łaskawość

*119,81 także: ratunku, ocalenia, wyzwolenia; C pomocy

*119,83 młode wino wystawiane było w skórzanych workach na działanie dymu, by w ten sposób prędzej nabrało właściwości starego

*119,93 S także: w nich

*119,97 także: twoje Prawo

*119,103 także: gładkie

*119,122 składniej: daj mi rękojmię szczęścia

*119,140 także: oczyszczone, oczyszczające

*119,149 także: sądu, sprawy sądowej; C prawa

*119,155 + 166 +174 także: ratunek, ocalenie, wyzwolenie; C pomoc

*119,160 inni, także: wartością; C szczytem

*119,165 także: przyczyny potknięć; S także: obrazy, zgorszenia

 

PSALM 120

 

¹ Pieśń pielgrzymia *.

W mojej niedoli wołałem do BOGA i mnie wysłuchał.

² WIEKUISTY,

ocal moją duszę od ust kłamliwych i od języka podstępnego.

³ Języku podstępny!

Co ci to da i jaki pożytek ci przyniesie,

⁴ że jesteś jak wyostrzone strzały bohatera,

czy też jak węgle jałowca *?

⁵ Biada mi, że zamieszkałem w Meszech,

że przebywałem w namiotach Kedaru *.

I Mojżesza 10,2; Ezechiel 27,13; 38,2

⁶ Razem z wrogiem pokoju długo gościła moja dusza.

⁷ Ja za pokojem,

ale cokolwiek bym mówił - oni za wojną.

 

*120,1 zwana także: Pieśnią wchodzenia, stopni - ponieważ do Jerozolimy wchodziło się pod górę

*120,4 węgle jałowca żarzą się długo pod popiołem

*120,5 Meszech - pochodzące od Jafeta barbarzyńskie plemię, które zamieszkało na Kaukazie, pomiędzy morzem Czarnym, a Kaspijskim. Kedar - ciemnoskóra (stąd nazwa) horda arabskich beduinów, wywodząca się od Ismaela.

 

PSALM 121

 

¹ Pieśń pielgrzymia.

Moje oczy wznoszę ku górom, skąd moja pomoc nadejdzie.

² Moja pomoc od WIEKUISTEGO, stwórcy Nieba i ziemi.

³ * Nie da się zachwiać twej nodze, bowiem twój stróż nie drzemie.

⁴ Oto nie drzemie i nie śpi stróż Israela.

⁵ WIEKUISTY jest twoim stróżem,

BÓG twoim cieniem po prawicy.

⁶ Za dnia nie porazi cię słońce, ani księżyc w nocy.

⁷ WIEKUISTY cię ustrzeże od wszelkiego zła,

ustrzeże twoją duszę.

⁸ WIEKUISTY ustrzeże twoje wyjście i twoje wejście,

odtąd i na wieki.

 

*121,3 Psalm śpiewany był na dwa chóry. Od tego miejsca głos drugiego chóru.

 

PSALM 122

 

¹ Pieśń pielgrzymia Dawida *.

Radowałem się tymi, którzy mi mówili:

Pójdziemy do domu WIEKUISTEGO.

² Nasze nogi stanęły w twoich bramach, Jeruszalaim.

³ O Jeruszalaim, zbudowane jak miasto, które się zwarło * w sobie.

⁴ Tam ciągnęły pokolenia zwyczajem Israela,

pokolenia PANA,

by sławić Imię WIEKUISTEGO.

⁵ Tam są postawione trony na sąd, trony dla domu Dawida.

⁶ Módlcie się o pokój * dla Jeruszalaim

i by się powodziło twoim przyjaciołom.

⁷ Niech będzie pokój w twojej twierdzy i cisza w twoich pałacach.

⁸ Dla moich braci i towarzyszy zapowiadam ci pokój.

⁹ Dla domu WIEKUISTEGO,

naszego Boga,

uproszę dla ciebie szczęście.

 

*122,1 w S brak imienia Dawida

*122,3 od: złączyć się, zlać się w jedno; inni: w którym skupiło się wszystko

*122,6 od: być spokojnym, szczęśliwym; inni: Dowiadujcie się o powodzenie

 

PSALM 123

 

¹ Pieśń pielgrzymia.

Do Ciebie podnoszę moje oczy, o Panujący w niebiosach.

² Jak oczy sług zwrócone są na rękę swoich panów,

jak oczy służebnicy na rękę swojej pani -

 tak nasze oczy na WIEKUISTEGO,

naszego Boga,

aż się zmiłuje nad nami.

³ Zmiłuj się nad nami, WIEKUSTY, zmiłuj się nad nami,

bo jesteśmy bardzo przesyceni pogardą.

⁴ Nasza dusza nad miarę się nasyciła i urąganiem hardych *,

i wzgardą wyniosłych.

 

*123,4 także: pewnych siebie

 

PSALM 124

 

¹ Pieśń pielgrzymia Dawida.

Gdyby nie WIEKUISTY, który był z nami - niech to powie Israel.

² Gdyby nie WIEKUISTY, który był z nami,

kiedy ludzie powstali przeciw nam,

³ kiedy zapłonął na nas ich gniew - wtedy żywcem by nas pochłonęli.

⁴ Wtedy by nas wody * zalały, a strumień wezbrał nad naszą duszą.

⁵ Wtedy burzliwe wody by naszły nad naszą duszę.

⁶ Wysławiony WIEKUISTY, który nas nie wydał na łup ich zębom.

⁷ Jak ptak z sideł ptaszników, tak uszła nasza dusza;

sidła się porwały, a myśmy uszli.

⁸ Nasza pomoc w Imieniu WIEKUISTEGO - Stwórcy Nieba i ziemi.

 

*124,4 w domyśle - jako symbol nieszczęścia

 

PSALM 125

 

¹ Pieśń pielgrzymia.

Ci, co ufają WIEKUISTEMU są jak góra Cyon –

niewzruszona, wiecznotrwała.

² Jeruszalaim - wokół niej góry,

a WIEKUISTY wokół swojego ludu, odtąd i na wieki.

³ Bo nie spocznie laska niegodziwych * na dziale ** sprawiedliwych,

by prawi nie wyciągali swoich rąk ku nieprawości.

⁴ WIEKUISTY,

poszczęść szlachetnym ^S* i prawym ** w swoich sercach.

⁵ Zaś tych, którzy zbaczają na swe manowce,

oby WIEKUISTY wygubił razem ze złoczyńcami *.

Pokój Israelowi.

 

*125,3 także: błądzących, mylących się, grzesznych

**125,3 także: dziedzictwie, udziale

*125,4 S także: sprawiedliwym, doskonałym; C dobrym

**125,4 także: odpowiednim, sprawiedliwym

*125,5 także: czyniącymi nieprawość

 

PSALM 126

 

¹ Pieśń pielgrzymia.

Kiedy BÓG wrócił wygnańców * Cyonu, byliśmy jakby senni **.

² Wtedy napełniły się radością nasze usta, a nasz język śpiewem;

wtedy mawiano pomiędzy narodami:

WIEKUISTY dokonał z nimi wielkich rzeczy.

³ WIEKUISTY dokonał dla nas wielkich rzeczy;

byliśmy rozradowani.

⁴ Wróć BOŻE naszych wygnańców, jak strumienie na spiekłą ziemię.

⁵ Ci, co sieją we łzach - będą zbierać w radości.

⁶ Idący - idzie płacząc, i niesie garść zasiewu;

wracający - wraca ze śpiewem, i niesie swoje snopy.

 

*126,1 inni: przywrócił wygnańców do pierwotnego stanu

**126,1 inni: jak ożyli na nowo po ciężkiej chorobie

 

PSALM 127

 

¹ Pieśń pielgrzymia Salomona.

Jeśli WIEKUISTY nie zbuduje domu,

na próżno trudzą się nim budowniczowie;

jeśli WIEKUISTY nie strzeże miasta - na próżno czuwa straż.

² To wam jest na marne;

tym, którzy wcześnie wstajecie,

do późna przesiadujecie i spożywacie chleb znoju;

bo to samo, podczas snu, daje Swojemu ulubieńcowi.

³ Oto dzieci są darem WIEKUISTEGO, owoc nagrodą życia.

⁴ Jak strzały w ręku bohatera, takie są dzieci młodości.

⁵ Szczęśliwy mąż, który napełnił nimi swój kołczan;

nie powstydzą się, gdy w bramie * rozprawią się ze swym wrogiem.

 

*127,5 w przestronnych bramach miast odbywały się publiczne posiedzenia sądowe

PSALM 128

 

¹ Pieśń pielgrzymia.

Szczęśliwy każdy, kto się boi * WIEKUISTEGO,

kto chodzi Jego drogami.

² Kiedy spożywasz pracę twoich rąk - jesteś szczęśliwy i jest ci błogo.

³ Twoja żona jakby bujna winorośl w obrębie twojego domu;

twoi synowie jakby różdżki oliwne wkoło twego stołu.

⁴ Tak oto jest błogosławiony mąż, który się boi WIEKUISTEGO.

⁵ Niech ci WIEKUISTY błogosławi z Cyonu;

obyś oglądał szczęście Jeruszalaim po wszystkie dni twego życia.

⁶ Obyś oglądał dzieci twoich dzieci.

Pokój w Israelu.

 

*128,1 także: czci

PSALM 129

 

¹ Pieśń pielgrzymia.

Wielce mnie gnębili od mojej młodości - niech to powie Israel.

² Wielce mnie gnębili od mojej młodości, lecz mnie nie zmogli.

³ Oracze orali po mym grzbiecie i wydłużali swe bruzdy.

⁴ Lecz sprawiedliwy BÓG rozciął więzy niegodziwych.

⁵ Zawstydzą się i pierzchną wszyscy wrogowie Cyonu.

⁶ Będą jak porost dachów, który zanim wyrośnie - usycha.

⁷ Żeniec nie napełnia nim swojej garści,

ani swej poły ten, który wiąże snopy.

⁸ Ani przechodnie nie mówią:

Z wami jest błogosławieństwo WIEKUISTEGO,

sławimy was w Imię WIEKUISTEGO.

 

PSALM 130

 

¹ Pieśń pielgrzymia.

WIEKUISTY,

wzywam Cię z głębin.

² Panie, wysłuchaj mojego głosu;

oby Twoje uszy były skłonione na głos mojego błagania.

³ WIEKUISTY! Jeżeli zapamiętasz winy *, Panie, któż się ostoi?

⁴ Ale u Ciebie jest przebaczenie, aby się Ciebie obawiano.

⁵ Ufam WIEKUISTEMU,

ufa Mu moja dusza i wypatruję Jego słowa.

⁶ Moja dusza bardziej wypatruje Boga niż oddział warty * poranku;

tak, niż warta - poranku.

⁷ Israelu, wypatruj WIEKUISTEGO,

bo u WIEKUISTEGO jest łaska i u Niego jest wielkie wykupienie *.

⁸ On wykupi Israela ze wszystkich jego win *.

 

*130,3 także: nieprawości, grzechy

*130,6 inni: niż czuwający

*130,7 także: uwolnienie za okupem; C wyzwolenie

*130,8 także: grzechów

 

PSALM 131

 

¹ Pieśń pielgrzymia Dawida.

WIEKUISTY,

nie wynosiło się moje serce,

nie wywyższały się moje oczy,

ani nie marzyłem o rzeczach wyższych i dla mnie niedościgłych.

² Czyż nie koiłem oraz nie uciszałem mojej duszy,

podobnie jak niemowlę przy swojej matce;

bo jak niemowlę jest we mnie moja dusza.

³ Od dziś i na wieki

oczekuj *

WIEKUISTEGO,

 Israelu.

.

*131,3 także: pokładaj nadzieję w; C wypatruj

 

PSALM 132

 

¹ Pieśń pielgrzymia.

WIEKUISTY,

pamiętaj Dawidowi wszystkie jego utrapienia.

² Jak złożył przysięgę BOGU i ślubował Mocarzowi Jakóba:

³ Nie wejdę do przybytku mego domu,

nie wstąpię na posłanie mego łoża,

⁴ nie użyczę snu moim oczom,

a mym powiekom drzemania,

⁵ dopóki nie znajdę miejsca dla BOGA, siedziby dla Mocarza Jakóba.

⁶ Oto słyszeliśmy o niej w Efrata i znaleźliśmy ją na błoniach Jaar *.

⁷ Wejdźmy do Jego Przybytków,

ukorzmy się u podnóżka Jego stóp.

⁸ Zstąp WIEKUISTY do miejsca Twojego spoczynku,

Ty i Arka Twojego Majestatu.

⁹ Twoi kapłani odzieją się sprawiedliwością,

a Twoi święci * się uradują.

¹⁰ Z powodu Twojego sługi Dawida,

nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca *.

¹¹ BÓG w prawdzie zaprzysiągł Dawidowi i się nie cofnie od niej:

Z owocu twojego życia wyniosę na twój tron.

Łukasz 1,55; Dzieje 2,30

¹² Jeśli twoi synowie będą przestrzegać Mojego przymierza

 oraz tego świadectwa, którego ich nauczam,

także ich synowie będą na wieki zasiadać na twoim tronie.

¹³ Bowiem BÓG wybrał Cyon, upodobał go Sobie na Swą siedzibę,

mówiąc:

¹⁴ To jest mój spoczynek na wieki, tu zasiądę,

bo go Sobie upodobałem.

¹⁵ Jego płodom pobłogosławię,

jego biednych nasycę chlebem,

¹⁶ jego kapłanów oblekę zbawieniem *,

a jego święci będą się cieszyć.

¹⁷ Tam dam wzrosnąć wierzchołkowi * Dawida,

przygotuję pochodnię Mojemu Pomazańcowi.

¹⁸ Jego wrogów okryje hańba,

a na Nim będzie błyszczeć * Jego korona.

 

*132,6 prawdopodobnie nazwa błoni otaczających górę Moria

*132,9 także: oddzieleni, czyści, bezgrzeszni; C pobożni

*132,10 najprawdopodobniej chodzi o Salomona, „autora” tej pieśni. Psalm 132 był śpiewany w czasie przeniesienia Arki z przybytku Dawida do nowo wybudowanej Świątyni Salomona.

*132,16 także: ratunkiem, ocaleniem, wyzwoleniem; C pomocą

*132,17 także: szczytowi, rogowi; C potędze

*132,18 także: lśnić, kwitnąć; inni: wzniesie się

 

PSALM 133

 

¹ Pieśń pielgrzymia Dawida.

O, jak jest pięknie i miło, kiedy bracia zgodnie przebywają.

² To jak najwyborniejszy olej na głowie, co spływa na brodę,

na brodę Ahrona *;

który spływa na skraj jego szat.

³ Jakby rosa Hermonu, co spada na góry Cyonu;

gdyż tam WIEKUISTY ustanawia błogosławieństwo

oraz życie na wieki.

 

*134,2 spolszczone: Arona (Aarona)

 

PSALM 134

 

¹ Pieśń pielgrzymia.

Wysławiajcie WIEKUISTEGO,

wszyscy słudzy WIEKUISTEGO,

 co stajecie po nocach w Domu WIEKUISTEGO.

² Wznieście wasze ręce ku Świątyni i sławcie WIEKUISTEGO.

³ Niech ci WIEKUISTY –

twórca Nieba i ziemi,

pobłogosławi z Cyonu.

 

PSALM 135

 

¹ HALLELUJA!

Chwalcie Imię WIEKUISTEGO;

słudzy - chwalcie WIEKUISTEGO.

² Wy, którzy stoicie w Domu WIEKUISTEGO,

w przedsionkach domu naszego Boga.

³ HALLELUJA!

Bo WIEKUISTY jest doskonałym *;

śpiewajcie Jego Imieniu, bo jest miłe.

⁴ Gdyż WIEKUISTY wybrał sobie Jakóba,

Israela na Swoją drogocenną własność.

⁵ Zaiste, ja wiem, że WIEKUISTY jest wielkim,

i nasz Pan ponad wszystkich bogów.

⁶ WIEKUISTY czyni wszystko, co chce -

 na niebie, na ziemi, w morzach oraz we wszystkich głębinach.

⁷ Z krańca ziemi wznosi obłoki, tworzy błyskawice dla deszczu,

wyprowadza wiatr ze Swych skarbnic.

⁸ Ten, który poraził pierworodne w Micraim –

od człowieka, aż do bydlęcia.

⁹ Pośród ciebie, Micraimie, zesłał znaki i cuda

na faraona oraz na wszystkie jego sługi.

¹⁰ On poraził liczne narody i pobił potężnych królów.

¹¹ Sychona - króla Amorei, Oga - króla Baszanu,

oraz wszystkie królestwa Kanaanu.

¹² I oddał ich kraj na dziedzictwo,

na dziedzictwo Swojemu ludowi - Israelowi.

¹³ WIEKUISTY,

Twe Imię trwa na wieki;

WIEKUISTY,

pamięć o Tobie od pokolenia do pokolenia.

¹⁴ Gdyż BÓG wymierza sprawiedliwość Swojemu narodowi,

a nad Swoimi sługami się lituje.

¹⁵ Posągi pogan - srebro i złoto, te są dziełami rąk ludzkich.

¹⁶ Mają usta - a nie mówią; mają oczy - a nie widzą;

¹⁷ mają uszy - a nie słyszą i nie mają tchnienia * w swych ustach.

¹⁸ Niech jak one będą ich twórcy;

każdy, kto im zaufał.

¹⁹ Domu Israela - sławcie WIEKUISTEGO;

bogobojni - sławcie WIEKUISTEGO.

²⁰ Domu Lewiego - sławcie WIEKUISTEGO;

bogobojni - sławcie WIEKUISTEGO.

²¹ Niech będzie sławionym WIEKUISTY z Cyonu,

który przebywa w Jeruszalaim.

HALLELUJA!

 

*135,3 także: prawym, sprawiedliwym, łaskawym, dobrotliwym, dobrym

*135,17 także: ducha

 

PSALM 136

 

¹ Chwalcie WIEKUISTEGO, bo jest dobry *,

bowiem na wieki Jego łaska **.

² Chwalcie BOGA nad bogami, bowiem na wieki Jego łaska.

³ Chwalcie Pana nad panami, bowiem na wieki Jego łaska.

⁴ Tego, co zdziałał wielkie cuda, bowiem na wieki Jego łaska.

⁵ Który w mądrości stworzył nieba, bowiem na wieki Jego łaska.

⁶ Co rozpostarł ziemię na wodach, bowiem na wieki Jego łaska.

⁷ Co stworzył wielkie światła, bowiem na wieki Jego łaska.

⁸ Słońce, by panowało we dnie, bowiem na wieki Jego łaska.

⁹ Księżyc i gwiazdy, by panowały w nocy;

bowiem na wieki Jego łaska.

¹⁰ Który poraził w Micraim jego pierworodnych;

bowiem na wieki Jego łaska.

¹¹ I spośród nich wyprowadził Israela, bowiem na wieki Jego łaska.

¹² Potężną ręką i podniesionym ramieniem;

bowiem na wieki Jego łaska.

¹³ Co rozdzielił na części morze Sitowia *;

bowiem na wieki Jego łaska.

¹⁴ I jego środkiem poprowadził Israel; bowiem na wieki Jego łaska.

¹⁵ A faraona i jego wojsko pogrążył w morzu Sitowia;

bowiem na wieki Jego łaska.

¹⁶ Tego, co prowadził Swój lud po puszczy;

bowiem na wieki Jego łaska.

¹⁷ Który poraził wielkich królów; bowiem na wieki Jego łaska.

¹⁸ I pobił potężnych królów; bowiem na wieki Jego łaska.

¹⁹ Sychona - króla Amorei; bowiem na wieki Jego łaska.

²⁰ Oga - króla Baszanu; bowiem na wieki Jego łaska.

²¹ I oddał ich kraj na dziedzictwo; bowiem na wieki Jego łaska.

²² Na dziedzictwo Swojemu słudze - Israelowi;

bowiem na wieki Jego łaska.

²³ Który pamiętał o nas w naszym poniżeniu;

bowiem na wieki Jego łaska.

²⁴ I wydarł nas od naszych ciemięzców; bowiem na wieki Jego łaska.

²⁵ Temu, co daje chleb wszelkiej cielesnej naturze ^S;

bowiem na wieki Jego łaska.

²⁶ Chwalcie Boga niebios;

bowiem na wieki Jego łaska.

 

*136,1 także: zbawienny, życzliwy, dobrotliwy, łaskawy

**136,1 także: litość, żałość, współczucie, miłosierdzie

*136,13 S Czerwone

 

PSALM 137

 

¹ Nad rzekami Babelu *, tam siedzieliśmy płacząc

i wspominając Cyon.

²  W nim na wierzbach zawieszaliśmy nasze lutnie.

³ Tam zaborcy domagali się od nas słów pieśni, a nasi gnębiciele * - radości.

Zaśpiewajcie nam jakąś z pieśni Cyonu.

⁴ Jakże my mamy śpiewać pieśń WIEKUISTEGO na obcej ziemi?

⁵ Jeżeli cię zapomnę, Jeruszalaim, niech zdrętwieje * moja prawica.

⁶ Niech mój język przylgnie do mego podniebienia,

jeślibym nie pamiętał o tobie,

 jeślibym nie postawił Jeruszalaim na przedzie mojej radości.

⁷ WIEKUISTY,

pamiętaj synom Edomu dzień Jeruszalaim;

tym, co wołali: Burzcie, burzcie aż do jej fundamentów.

⁸ O, córko Babelu, ty będziesz spustoszona;

szczęśliwy, kto ci zrównoważy odpłatę, którą nam zapłaciłaś ^S.

⁹ Szczęśliwy kto pochwyci i roztrąci o skałę twoje dzieci.

 

*137,1 spolszczone: Babilonu

*137,3 także: dręczyciele, łupieżcy, znęcający się

*137,5 inni: niech mnie zapomni

 

PSALM 138

 

¹ Pieśń Dawida.

Sławię Cię z całego serca, śpiewam Ci wobec bogów *.

² Korzę się przed Twym świętym Przybytkiem,

wysławiam Twoje Imię za Twą łaskę oraz za Twoją prawdę,

bo wyniosłeś Twe Imię i Twoje Słowo nade wszystko.

³ W dzień, kiedy Cię wzywałem - wysłuchałeś mnie,

 mocą pokrzepiłeś mą duszę.

⁴ Będą Ci składać hołd, o WIEKUISTY, wszyscy królowie ziemi,

bo usłyszeli wyroki z Twoich ust.

⁵ Będą śpiewać o drogach BOGA i jak wielkim jest majestat BOGA.

⁶ Gdyż WIEKUISTY przebywa wysoko,

a uważa na poniżonych i z daleka rozpoznaje wyniosłego.

⁷ Gdy będę chodził wśród niedoli - dasz mi żyć,

na przekór moim wrogom podasz mi Twoją rękę

i mnie wspomoże Twa prawica.

⁸ BÓG tego dla mnie dokona *.

WIEKUISTY,

 Twoja łaska na wieki,

nie zaniechaj dzieł Twoich rąk.

 

*138,1 inni: przed Tobą, Boże, śpiewam

*138,8 także: zapłaci, wyrówna, odpłaci

 

PSALM 139

 

¹ Przewodnikowi chóru. Pieśń Dawida.

WIEKUISTY,

Ty mnie zbadałeś i znasz.

² Ty znasz mój odpoczynek, moje wstawanie

i z daleka rozumiesz mą myśl.

³ Ty wyśledziłeś mój chód, moje leżenie

i uważasz * na wszystkie me drogi.

⁴ Bo zanim wyraz pojawi się na mym języku,

WIEKUISTY,

 Ty już go cały znasz.

⁵ Ze wszystkich stron * mnie opasałeś

i położyłeś na mnie Twoją dłoń.

⁶ Niedościgłym jest dla mnie tego zrozumienie,

i tak wzniosłe, że temu nie podołam.

⁷ Dokąd ujdę przed Twoim Duchem;

 dokąd się schronię przed Twym obliczem?

⁸ Gdybym się wzniósł ku niebu - Ty tam jesteś;

gdybym sobie usłał w Krainie Umarłych ^S - jesteś tuż *.

⁹ Gdybym wziął skrzydła jutrzenki i spoczął na krańcu morza -

¹⁰ nawet tam zaprowadzi mnie Twoja ręka i ujmie Twoja prawica.

¹¹ A gdybym powiedział:

Przecież ukryje mnie ciemność –

i nocą stanie się światło wokół mnie.

¹² Bo ciemność nie zaciemnia przed Tobą, a noc jaśnieje jak dzień;

ciemność jest dla Ciebie jak światło.

¹³ Ty ukształtowałeś moje nerki,

uformowałeś mnie w łonie mej matki.

¹⁴ Sławię Cię, bo jestem dziwnie cudowny;

cudowne są Twoje twory, a moja dusza dobrze to poznaje.

¹⁵ Moja istota nie była tajna przed Tobą,

kiedy się tworzyłem w skrytości,

zawiązywałem się w dolnej ziemi.

¹⁶ Twoje oczy widziały mój zarodek *;

a w Twej księdze,

gdzie są zapisane wszystkie przyszłe przeznaczenia,

i dla niego było jedno wśród nich.

¹⁷ Jak cenne były dla mnie Twe zamysły,

Boże,

 i jak potężna ich liczba.

¹⁸ Gdybym je zliczył - byłyby liczniejsze od piasku;

powstałem * oraz wciąż jestem z Tobą.

¹⁹ Gdybyś zgładził, Boże, niegodziwego;

wara ode mnie mężom krwawym.

²⁰ Tym, co wzywają Cię dla zbrodni, wzywają dla fałszu –

Twoich wrogów.

²¹ Czyż tych, którzy Cię nienawidzą,

WIEKUISTY,

  i ja nie mam w nienawiści,

i czy nie brzydzę się Twoimi przeciwnikami?

²² Znienawidziłem ich całą nienawiścią; są mi wrogami.

²³ Doświadcz mnie, Boże, poznaj moje serce,

wypróbuj mnie i poznaj moje myśli.

²⁴ Patrz, czy jest we mnie droga przekory,

i po drodze wieczności mnie prowadź.

 

*139,3 od: rozsiewać, przewiewać ziarna, oczyszczać z plew

*139,5 właściwie: ze wschodu i z zachodu

*139,8 S jesteś blisko, jesteś obecny

*139,16 w Talmudzie - każda nieforemna masa

*139,18 właściwie: obudziłem się

 

PSALM 140

 

¹ Przewodnikowi chóru. Pieśń Dawida.

² Wybaw mnie, WIEKUISTY, od człowieka złego;

ochroń mnie od męża bezprawia.

³ Od tych, co zamyślają złe w ich sercu i wszczynają walki co dnia.

⁴ Jak wąż * ostrzą swoje języki, jad żmii pod ich wargami. Sela.

⁵ Uchowaj mnie, WIEKUISTY, od rąk niegodziwca;

ochroń mnie od męża bezprawia;

od tych, co obmyślili by zachwiać moje kroki.

⁶ Dumni ukryli na mnie sidła i powrozy,

rozciągnęli sieci nad ścieżką,

zastawili na mnie zasadzki. Sela.

⁷ Powiedziałem do WIEKUISTEGO:

Ty jesteś moim Bogiem;

WIEKUISTY,

 wysłuchaj głosu mego błagania.

⁸ WIEKUISTY,

Panie,

twierdzo mojego zbawienia *,

który osłaniasz moją głowę w dzień boju.

⁹ Nie spełniaj, BOŻE, życzeń niegodziwego,

nie urzeczywistniaj jego zamysłów;

niech oni nie triumfują. Sela.

¹⁰ Niech głowy tych, co mnie obstępują pokryje niecność * ich warg.

¹¹ Niech spadną na nich rozżarzone węgle;

strąć ich w ogień, w przepaście, by nie powstali.

¹²  Niech się nie utrzyma na ziemi oszczerca, mąż bezprawia;

niech go ściga zło aż do upadku *.

¹³ Wiem, że BÓG sprawi oddzielenie * żebrzącemu ^S

oraz sprawę sądową ^** ubogim.

¹⁴ Zaprawdę, sprawiedliwi będą wysławiać Twoje Imię;

przed Twym obliczem zasiądą prawi *.

 

*140,4 dosłownie: pierścieniowaty

*140,8 także: ratunku, ocalenia, wyzwolenia; C mojej pomocy

*140,10 inni: jad

*140,12 inni: ostatecznego upadku; od nieszczęścia do nieszczęścia

*140,13 S także: odróżnienie; sąd

**140,13 także: sprawiedliwość

*140,14 S odpowiedni, nadający się, zdatni

 

PSALM 141

 

¹ Pieśń Dawida.

Wzywam Cię, WIEKUISTY, pospiesz do mnie;

kiedy Cię wzywam - słuchaj mojego głosu

² Niech ma modlitwa stanie się kadzidłem przed Twym obliczem,

a wzniesienie mej dłoni jak wieczorna ofiara *.

³ Zwróć uwagę * , WIEKUISTY, na moje usta,

strzeż poruszenia moich warg.

⁴ Nie daj wypaczyć * mojego serca ku złej rzeczy,

bym nie popełniał niegodziwych czynów

względem ludzi czyniących zło **,

i nie zwalczał ich ulubieńców ***.

⁵ Niech mnie uderzy Sprawiedliwy - gdyż to jest łaską,

niech mnie zgromi;

 gdy mnie karci - to jest olejem na moją głowę,

gdyż pomimo ich krzywd, jeszcze płynie moja modlitwa.

⁶ Ich sędziowie ustąpili przy skale i usłuchali moich słów,

ponieważ były im miłe.

⁷ Jakby ktoś kopał oraz rozdzierał ziemię,

tak nad skrajem Krainy Umarłych ^S rozrzucone są nasze kości.

⁸ Dlatego do Ciebie,

Panie,

 WIEKUISTY,

wznoszą się moje oczy,

Tobie ufam - nie obnażaj * mej duszy.

⁹ Ustrzeż mnie od sideł, co na mnie zastawili

i od zasadzek złoczyńców *.

¹⁰ Niech niegodziwi razem wpadną we własne sieci,

kiedy ja je ominę.

 

*141,2 wg.Tory (II Mojżesza 30, 7 - 8) należało dwa razy dziennie palić kadzidło (rano i wieczorem)

*141,3 inni: ustanów straż

*141,4 także: skłonić, pochylić, poddać, nagiąć

**141,4 S nieprawość

***141,4 S i nie jednoczył się z ich wybranymi

*141,8 także: nie rozlewaj

*141,9 S nieprawych

 

PSALM 142

 

¹ Dumanie Dawida; modlitwa, kiedy pozostawał w jaskini.

² Moim głosem wołam do BOGA,

moim głosem błagam WIEKUISTEGO.

³ Przed Nim wylewam mój żal;

przed Nim moją niedolę wypowiadam.

⁴ Gdy zwątpił we mnie mój duch

- a Ty znasz moją ścieżkę na drodze, którą chodzę -

ukryli na mnie sidła.

⁵  Spójrz na prawo i zobacz - nie ma tego, kto by mnie znał;

znikło dla mnie schronienie, nikt nie pyta o moją duszę.

⁶ Wołam do Ciebie, WIEKUISTY, mówiąc:

Ty jesteś moją ucieczką, moim udziałem w Krainie Życia.

⁷ Zwróć uwagę na moje błaganie, bo jestem bardzo biedny;

ocal mnie od mych prześladowców, bo są silniejsi ode mnie.

⁸ Wyprowadź z zamknięcia mą duszę, bym sławił Twoje Imię;

będą się mną chlubić * sprawiedliwi, gdy się nade mną zmiłujesz.

 

*142,8 BG obstąpią mnie

PSALM 143

 

¹ Pieśń Dawida.

WIEKUISTY,

wysłuchaj moją modlitwę;

nakłoń ucha ku mojemu błaganiu

i mi odpowiedz w Twojej prawdzie oraz sprawiedliwości.

² Nie chodź na sąd z Twoim sługą,

gdyż przed Tobą, nikt z żyjących nie okaże się sprawiedliwym.

³ Gdyż wróg ściga mą duszę, do ziemi przygniata moje życie;

wtrącił mnie w ciemnice, tak jak od dawna umarłych.

⁴ Więc wątpił we mnie mój duch,

 osłupiało me serce w moim wnętrzu.

⁵ Wspominam dawne dni,

rozważam wszystkie Twoje czyny, rozmyślam o dziele Twoich rąk.

⁶ Do Ciebie wyciągam me ręce;

moja dusza jest jak spragniona ziemia, która się zwraca ku Tobie.

⁷ Pospiesz, wysłuchaj mnie,

 WIEKUISTY,

 bowiem mój duch zanika;

nie ukrywaj przede mną Twojego oblicza,

bo byłbym podobny do zstępujących do grobu.

⁸ Rankiem zwiastuj mi Twoją łaskę, gdyż Tobie zaufałem;

Wskaż mi drogę, którą mam iść, bo do Ciebie wznoszę mą duszę.

⁹ Ocal mnie od mych wrogów,

WIEKUISTY,

 bo ja się chronię do Ciebie.

¹⁰ Naucz mnie spełniać Twoją wolę,

ponieważ Ty jesteś moim Bogiem;

Twój doskonały ^S* Duch

niechaj mnie poprowadzi po wyrównanej ziemi.

¹¹ Dla Twojego Imienia,

WIEKUISTY,

 zachowasz moje życie;

w Twojej sprawiedliwości wyprowadzisz z niedoli moją duszę.

¹² W Twojej łasce wytracisz moich wrogów,

zgubisz wszystkich ciemięzców mojej duszy,

gdyż ja jestem Twym sługą.

 

*143,10 S także: prawy, sprawiedliwy, łaskawy, dobrotliwy; C dobry

 

PSALM 144

 

¹ Pieśń Dawida.

Wysławiony WIEKUISTY,

moja Skała *,

który zaprawia moje ręce do walki, a moje palce do boju.

² Mój Dobroczyńca, moja Warownia, moja Obrona,

mój Zbawca i moja Tarcza;

Nim się osłaniam, On poddał pode mnie mój naród.

³ WIEKUISTY,

 czym jest człowiek, że na niego uważasz

i syn człowieka, że go cenisz?

⁴ Człowiek podobny jest do tchnienia,

jego dni są jak cień co przemija.

⁵ WIEKUISTY,

 skłoń Twe niebiosa i zstąp,

dotknij gór - niechaj zadymią.

⁶ Zabłyśnij błyskawicą i ich rozprosz, spuść Twoje strzały i ich poraź.

⁷ Spuść z wysokości Twoją rękę i mnie wybaw;

ocal z wielkich powodzi oraz z ręki synów obczyzny;

⁸ tych, których usta mówią fałsz

i których prawica jest zawodną * prawicą.

⁹ Boże, zaśpiewam Ci nową pieśń,

zanucę Ci przy lutni dziesięciostrunnej.

¹⁰ Tobie, który dajesz zwycięstwo królom

i który wybawiłeś od srogiego miecza Twojego sługę Dawida.

¹¹ Wybaw i ocal mnie z ręki synów obczyzny;

tych, których usta mówią fałsz

i których prawica jest zawodną prawicą.

¹² Aby nasi synowie byli jak latorośle,

co są pielęgnowane w młodości;

a nasze córki były jak rzeźby wyciosane na przedzie pałacu.

¹³ By nasze stodoły były pełne i starczyło od zbioru do zbioru;

a na naszych błoniach nasze trzody, w tysiącach i wydające tysiące.

¹⁴ By nasze byki były objuczone

i ani szkoda, ani strata, ani krzyk,

nie znalazły się na naszych ulicach.

¹⁵ Szczęśliwy naród, któremu się tak dzieje;

szczęśliwy naród, którego Bogiem jest WIEKUISTY.

 

*144,1 także: Opoka

*144,8 inni: którzy łamią zawarte ugody

 

PSALM 145

 

¹ Hymn Dawida.

* Wynoszę Cię,

Boże mój i Królu,

na wieki wieków będę wysławiał Twoje Imię.

² Wychwalam Cię każdego dnia,

 na wieki wieków będę wysławiał Twoje Imię.

³ WIEKUISTY jest wielki i wielce sławiony,

a Jego wielkość nie ma granic.

⁴ Pokolenie niechaj wychwala pokoleniu Twoje dzieła

i rozpowiada Twoją wszechmoc.

⁵ Rozpamiętuję blask chwały Twojego majestatu

i sprawy Twoich cudów.

⁶ O Twej wielkości rozpowiem,

zatem będą opiewać potęgę Twoich wspaniałych czynów.

⁷ Rozgłoszą pamięć Twej wielkiej dobroci,

zatem będą opiewać Twoją sprawiedliwość.

⁸ Litościwy i miłosierny jest BÓG, nieskory do gniewu i wielki łaską.

⁹ WIEKUISTY jest dobry dla wszystkich,

a Jego miłosierdzie nad wszystkimi Jego tworami.

¹⁰ Sławią Cię, WIEKUISTY, wszystkie Twoje twory,

 a Twoi święci Cię wychwalają.

¹¹ Rozpowiadają chwałę Twojego królestwa i rozgłaszają Twą potęgę.

¹² Aby zwiastować synom ludzkim Twą moc

 i chwałę blasku Twojego królestwa.

¹³ Twoje królestwo - królestwem wszechświatów,

a Twoje panowanie na wieczność.

¹⁴  WIEKUISTY wspiera wszystkich, co upadają

i podnosi wszystkich zgnębionych.

¹⁵ Wypatrują Cię oczy wszystkich,

a Ty dajesz im pożywienie w swoim czasie.

¹⁶ Otwierasz Twoją rękę i co żyje, wszystko nasycasz do woli.

¹⁷ WIEKUISTY jest sprawiedliwy na wszystkich Swoich drogach

oraz łaskawy we wszystkich Swoich czynach.

¹⁸ WIEKUISTY jest bliski wszystkim, którzy Go wzywają;

każdemu, kto szczerze * Go wzywa.

¹⁹ Spełnia życzenia Swoich bogobojnych,

słucha ich wołania i im pomaga.

²⁰ WIEKUISTY strzeże wszystkich, którzy Go miłują,

a tępi wszystkich niegodziwych.

²¹ Niech moje usta głoszą chwałę WIEKUISTEGO,

a wszelka cielesna natura ^S wysławia

na wieki wieków

 Jego święte Imię.

 

*145,1 w języku hebrajskim wiersze tego Psalmu ułożone są w porządku alfabetycznym

*145,18 S w prawdomówności, w prawdzie

 

PSALM 146

 

¹ HALLELUJA!

Chwal duszo moja WIEKUISTEGO.

² Będę chwalił BOGA dopóki jestem żywy,

będę Go wysławiał dopóki jest mój czas.

³ Nie polegajcie na możnych;

ani na synu człowieka, u którego nie ma pomocy.

⁴ Jego duch ujdzie, a on wróci do swojego prochu;

w ów dzień znikną jego zamysły.

⁵ Szczęśliwy ten, którego pomocą jest Bóg Jakóba,

którego nadzieja w WIEKUISTYM, jego prawdziwym Bogu.

⁶ On stworzył Niebo, ziemię, morza i wszystko co w nich jest;

On pilnuje prawdy na wieki.

⁷ Pokrzywdzonym wymierza sprawiedliwość,

łaknącym daje chleb oraz wyzwala uwięzionych.

⁸ WIEKUISTY, który otwiera oczy ociemniałych;

WIEKUISTY, który podnosi poniżonych;

WIEKUISTY, który miłuje prawych *.

⁹ WIEKUISTY - obrońca przybyszów,

co sierotę i wdowę wspiera, a gubi drogę niegodziwych.

¹⁰ WIEKUISTY króluje na wieki,

twój Bóg,

Cyonie,

z pokolenia w pokolenie.

HALLELUJA!

 

^*146,8 także: sprawiedliwych

 

PSALM 147

 

¹ Chwalcie WIEKUISTEGO, bo jest dobry *;

śpiewajcie naszemu Bogu, bo jest miły

oraz przystoi Mu chwała.

² WIEKUISTY buduje Jeruszalaim,

zgromadza rozproszonych Israela.

³ Uzdrawia skruszone serca i opatruje ich rany.

⁴ Wyznacza liczbę gwiazd i wszystkim nadaje imiona.

⁵ Nasz Pan jest wielki i wszechmocny,

Jego mądrość jest nieskończona.

⁶ WIEKUISTY pokrzepia pokornych, a do ziemi poniża niegodziwych.

⁷ Zawtórujecie WIEKUISTEMU dziękczynieniem,

zaśpiewajcie naszemu Bogu przy udziale cytry *.

⁸ Temu, co pokrywa niebo chmurami,

dla ziemi przygotowuje deszcz,

rozplenia trawę po górach.

⁹ Co daje bydłu pokarm; i rodowi kruka, o co woła.

¹⁰ Nie kocha się w mocy konia,

ani nie ma upodobania w biodrach męża.

¹¹ WIEKUISTY upodobał sobie Swoich czcicieli;

tych, co ufają Jego miłosierdziu.

¹² Jeruszalaim - wysławiaj WIEKUISTEGO;

Cyonie - chwal twego Boga.

¹³ On umacnia zawory twoich bram,

błogosławi twoim synom wśród ciebie.

¹⁴ Ustanawia pokój w twych granicach, nasyca cię obfitością ziarna.

¹⁵ On zsyła swoje Słowo na ziemię i szybko mknie Jego rozkaz.

¹⁶ Spuszcza śnieg jak wełnę, a szron rozsypuje jak popiół.

¹⁷ Rzuca Swój lód bryłkami; kto się ostoi przed Jego mrozem?

¹⁸ Posyła Swoje Słowo i je roztapia;

wieje Swym wiatrem i leją się wody.

¹⁹ Swoje Słowo objawił Jakóbowi,

swe ustawy * i sądy ^S** Israelowi.

²⁰ Nie uczynił tak wszystkim ludom, więc nie poznały jego sądów.

HALLELUJA!

 

*147,1 S także: prawy, sprawiedliwy, łaskawy, dobrotliwy, doskonały

*147,7 S kitary (rodzaj liry)

*147,19 S zasady prawne, sądy, wyroki, sprawiedliwe czyny

**147,19 także: oceny, skazania, potępienia; C prawa

 

PSALM 148

 

¹ HALLELUJA!

 Chwalcie BOGA wśród niebios,

chwalcie Go na wysokościach.

² Chwalcie Go wszyscy Jego posłańcy *,

chwalcie Go wszystkie Jego zastępy.

³ Chwalcie Go słońce i księżycu,

chwalcie Go wszystkie gwiazdy światła.

⁴ Chwalcie Go niebiosa niebios, a także wody nieba ^S .

⁵ Niechaj chwalą WIEKUISTEGO,

bo On rozkazał i są stworzone.

⁶ Ustanowił je na wieki wieków, nadał też prawo * i nie minie.

⁷ Chwalcie BOGA na ziemi, cudotwory i wszystkie głębie.

⁸ Ogień i grad, śnieg i mgła,

oraz gwałtowny wicher, wykonawca Jego rozkazu.

⁹ Góry, wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry.

¹⁰ Zwierzęta i wszelkie bydło, gady oraz skrzydlate ptactwo.

¹¹ Królowie ziemi, wszystkie narody,

książęta i wszyscy sędziowie ziemi.

¹² Młodzieńcy i dziewice, starcy i młodzież.

¹³ Niech chwalą Imię WIEKUISTEGO,

bo jedynie Jego Imię jest wzniosłe,

a Jego wspaniałość nad ziemią i niebiosami.

¹⁴ Wzniósł potęgę Swojego ludu,

sławę wszystkich Swoich świętych - synów Israela,

bliskiego Mu narodu.

HALLELUJA!

 

*148,2 S aniołowie (co znaczy: posłańcy)

*148,6 w rozumieniu: porządku natury

 

PSALM 149

 

¹ HALLELUJA!

Śpiewajcie WIEKUISTEMU nową pieśń,

Jego chwałę w zgromadzeniu świętych ^S.

² Niech się cieszy Israel swoim Stwórcą,

niech synowie Cyonu radują się swoim Królem.

³ Niechaj chwalą Jego Imię fletem, bębnem i cytrą;

niech Mu grają.

⁴ Bo WIEKUISTY upodobał sobie Swój lud,

pokornych uwieńcza zbawieniem.

⁵ Święci cieszą się sławą, śpiewają na swoich łożach.

⁶ Chwała Boga w ich głosie, a miecz obosieczny w ich ręku.

⁷ Aby spełnić pomstę na poganach i karę na narodach.

⁸ Aby wiązać pętami ich królów, a ich dostojników w  żelazne okowy.

⁹ Aby postąpić z nimi według zapisanego wyroku;

^S to jest zaszczyt wszystkich Jego świętych.

HALLELUJA!

 

PSALM 150

 

¹ HALLELUJA!

Chwalcie Boga w Jego Świątyni,

chwalcie Go na przestworze Jego potęgi.

² Chwalcie Go w Jego wszechmocy,

chwalcie Go według ogromu Jego wielkości.

³ Chwalcie Go głosem trąb,

chwalcie Go na lutni i na cytrze.

⁴ Chwalcie Go bębnem i fletem,

chwalcie Go na skrzypcach i piszczałkach.

⁵ Chwalcie Go na głośnych cymbałach,

chwalcie Go na dźwięcznych cymbałach.

⁶ Wszelki duch

niechaj

 chwali

 WIEKUISTEGO.

HALLELUJA!