2 Do Koryntian

 

 

Drugi list do Koryntian

 

1. Paweł, z woli Boga apostoł Jezusa Chrystusa oraz brat Tymoteusz do zgromadzenia wybranych Boga, które jest w Koryncie wraz ze wszystkimi świętymi, co są w całej Achai. ² Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca i Pana Jezusa Chrystusa.

³ Uwielbiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i wszelkiego wezwania, ⁴ pocieszający nas w każdym naszym ucisku *, abyśmy mogli zachęcać tych, co są w jakimkolwiek utrapieniu - przez zachętę, którą sami jesteśmy pocieszani przez Boga. ⁵ Gdyż jak dla nas obfitują utrapienia Chrystusa, tak i przez Chrystusa obfituje nasza zachęta. ⁶ Ale czy to jesteśmy uciskani dla waszej zachęty i wyzwolenia, które się dokonuje * w wytrwałości tych cierpień, które i my cierpimy; czy to jesteśmy pocieszani dla waszej zachęty i wyzwolenia - ⁷ nasza nadzieja jest mocna * ponad nas, gdyż wiemy, że jak jesteście wspólnikami cierpień, tak i zachęty.

⁸ Bo nie chcemy, abyście się mylili, bracia, z powodu naszego utrapienia, które się wydarzyło w Azji. Gdyż w nadmiarze, ponad możność zostaliśmy obciążeni, tak, że wątpiliśmy też co do życia. ⁹ Ale sami z siebie mieliśmy to za wyrok śmierci, byśmy nie polegali na sobie, ale na Bogu, który wskrzesza umarłych. ¹⁰ Tym, co uratował nas z tak wielkiej śmierci i uratuje, względem którego mamy nadzieję, że oprócz tego zbawi. ¹¹ Także wy współdziałajcie za nas prośbą, aby ten dar dla nas - z powodu wielu osób - przez wielu mógł zostać przyjęty z podziękowaniem za nas.

¹²  Gdyż tą jest nasza chluba, świadectwo naszego sumienia, że przebywaliśmy na świecie - choć w większym stopniu między wami - nie w mądrości ciała wewnętrznego, ale w prostocie i prawości * Boga. ¹³ Bo różnie wam nie piszemy, ale to, co ^TR dobrze wiecie, albo też rozpoznajecie *; a nawet mam nadzieję, że aż do końca już znacie. ¹⁴ Jak i nas po części uznaliście, gdyż jesteśmy waszą przechwałką * w dniu Pana Jezusa, tak jak i wy naszą.

¹⁵ Z tą też ufnością, chciałem poprzednio do was przyjść, abyście mieli następne dobrodziejstwo *. ¹⁶ A przez was przejść do Macedonii i znowu do was przyjść z Macedonii, oraz przez was zostać odprowadzony do Judei. ¹⁷ To więc postanawiając, czy zaraz posłużyłem się lekkomyślnością? Albo, czy co postanawiam, postanawiam z cielesnej natury, aby mogło być według mnie: Tak, tak i nie, nie? ¹⁸ Ale Bóg godny jest zaufania, gdyż do was nie pojawiło się nasze słowo: Tak oraz nie. ¹⁹ Bowiem Syn Boga, Jezus Chrystus, ten przez nas ogłoszony między wami - przeze mnie, Sylwana oraz Tymoteusza - nie pojawił się jako: Tak i Nie, ale w nim dokonało się * - Tak.  ²⁰ Bo jak liczne * są obietnice Boga, one są w nim - Tak, dlatego też przez niego - Amen, od nas - na chwałę Bogu. ²¹ Ale Tym, co nas umacnia razem z wami i który nas namaścił - jest Bóg. ²² Ten, co nas sobie zapieczętował oraz dał * też zadatek ** Ducha w naszych sercach.

²³ Zaś ja odwołuję się do Boga, świadka wobec mojej duszy, że oszczędzając was, jeszcze ^TR nie przyszedłem do Koryntu. ²⁴ Nie dlatego, że jesteśmy władcami waszej wiary, lecz dlatego, że jesteśmy pomocnikami waszej radości; bowiem stoicie wiarą.

 

*1,4 także: utrapieniu

*1,6 także: czyni, tworzy, skutkuje

*1,7 także: trwała, pewna, wierna

*1,12 także: czystości, szczerości

*1,13 także: uznajecie

*1,14 także: samochwalstwem, chlubą

*1,15 także: łaskę, przysługę, życzliwość, wdzięczność

*1,19 także: było

*1,20 także: jakiekolwiek

*1,22 także: podarował, wyznaczył

**1,22 także: porękę

 

2. Gdyż sam to postanowiłem, by znowu nie przyjść do was w smutku. ² Bo jeśli ja was zasmucam, więc kto mnie rozweseli; chyba nie ten, co się z mojego powodu smuci? ³ A to wam napisałem, abym gdy przyjdę, nie miał udręki od tych, którymi ja powinienem się weselić, będąc przekonany w stosunku do was wszystkich, że w was wszystkich jest moja radość. ⁴ Gdyż napisałem wam wśród wielkiego utrapienia, ucisku serca i pośród wielu łez, nie po to, abyście zostali zasmuceni, ale byście poznali miłość, którą mam coraz bardziej do was.

⁵ A jeżeli ktoś was zasmucił, choćby po części - nie mnie zasmucił; abym wam wszystkim nie dodawał ciężaru. ⁶ Dla takiego wystarczającą będzie nagana, udzielona mu przez większą ilość braci. ⁷ I jak gdyby raczej przeciwnie - wy mu odpuśćcie i zachęćcie, aby ów brat nie został pochłonięty jakimś dodatkowym smutkiem. ⁸ Dlatego zachęcam was, abyście potwierdzili miłość względem niego. ⁹ Gdyż po to także napisałem, bym mógł poznać wasze wypróbowanie; czy względem wszystkiego jesteście posłuszni. ¹⁰ A komu coś odpuścicie, temu i ja odpuszczam. Ponieważ ja także jeśli coś odpuściłem, co odpuściłem - uczyniłem to w obliczu Chrystusa dzięki * wam, ¹¹ abyśmy nie zostali oszukani przez szatana, bo nie rozpoznajemy jego zamiarów.

¹² Zaś kiedy dla Dobrej Nowiny Chrystusa przyszedłem do Troady i otwarły mi się drzwi w Panu, ¹³ nie miałem odprężenia w moim duchu, gdyż nie znalazłem ^TR mojego brata Tytusa; więc pożegnałem się z nimi i poszedłem do Macedonii.

¹⁴ Ale dzięki Bogu, w każdej chwili odnosimy zwycięstwo w Chrystusie oraz na każdym miejscu, staje się przez nas widoczna woń jego poznania. ¹⁵ Gdyż jesteśmy dla Boga miłym zapachem Chrystusa pośród tych, co są zbawiani, i wśród tych, którzy dają się gubić. ¹⁶ Tym jednakże zapachem śmierci ku śmierci, ale tamtym zapachem życia ku życiu. Zatem kto jest do tego odpowiedni? ¹⁷ Tacy jak my. Bo nie jesteśmy jak wielu, co to handlują Słowem Boga, ale ponieważ z czystości *, ale ponieważ z Boga, wobec Boga mówimy w Chrystusie.

 

*2,10 także: przez, z powodu, dla

*2,17 także: szczerości, prawości

 

3. Znowu zaczynamy polecać samych siebie? Czy nie potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was, albo polecających od was? ² Wy jesteście naszym listem wypisanym na naszych sercach, który jest poznawany i czytany przez wszystkich ludzi. ³ Wy, dający się poznać, że jesteście listem Chrystusa - wysłużonym przez nas, napisanym nie atramentem, ale Duchem żyjącego Boga; nie na kamiennych tablicach, ale na cielesnych * tablicach serc.

⁴ A przez * Chrystusa, takie mamy przekonanie ** od Boga, ⁵ że nie jesteśmy odpowiedni z samych siebie, by policzyć sobie coś jakby z siebie - ale nasza wystarczalność * jest z Boga, ⁶ który nas też uczynił dostatecznymi sługami Nowego Przymierza, nie litery * - ale Ducha. Bowiem litera zabija, zaś Duch ożywia. ⁷ Ale jeżeli służba śmierci wyryta na kamieniach dokonała się w chwale, tak, że synowie Israela nie mogli wlepiać oczu na twarz Mojżesza, z powodu chwały jego oblicza - tej, co się wniwecz obraca; ⁸ czyż ^TR nie będzie bardziej w chwale służba Ducha? ⁹ Dlatego skoro służbie potępienia przypadła chwała - daleko więcej obfituje chwałą służba sprawiedliwości. ¹⁰ Gdyż i to nie wyniesione chwałą, jest obdarzone chwałą w tamtej części, z powodu tej, przewyższającej chwały. ¹¹ Bo jeśli to, co dla chwały wniwecz się obraca jest chwalebne, daleko większe jest to, co trwa  w chwale.

¹² Dlatego mając tę nadzieję, korzystamy z wielkiej swobody wypowiedzi *. ¹³ I nie tak jak Mojżesz, który umieścił zasłonę na swej twarzy, by ^TR synowie Israela nie wlepiali oczu na spełnienie tego, co się obraca wniwecz. ¹⁴ Ale ich umysł skamieniał; gdyż aż do dzisiejszego dnia, przy czytaniu Starego Przymierza, pozostaje nie odsłoniętą ta zasłona, która jest zniesiona w Chrystusie. ¹⁵ Lecz aż do dzisiaj, gdy czytany jest Mojżesz, na ich sercu leży zasłona. ¹⁶ Zaś gdy ktoś się nawróci * do Pana, zdejmowana jest ta zasłona. ¹⁷ A Pan jest Duchem; zaś gdzie Duch Pana, tam i wolność. ¹⁸ Zatem my wszyscy z odsłoniętą twarzą, oglądając jak w lustrze, jakby przez Ducha Pana - chwałę Pana, jesteśmy przemieniani na ten sam obraz; z chwały ku chwale.

 

*3,3 dotyczy: ciała wewnętrznego (cielesnej natury)

*3,4 także: z powodu

**3,4 także: taką mamy ufność

*3,5 także: zdolność, znaczność

*3,6 także: Prawa Mojżesza

*3,12 także: szczerości, otwartości, wolności słowa, swobody działanie

*3,16 także: skruszy się

 

4. Dzięki temu, mając tą służbę, kiedy zostaliśmy objęci miłosierdziem, nie upadamy na duchu. ² Przecież wyrzekliśmy się hańby tych ukrytych rzeczy - nie chodząc w przebiegłości *, ani nie fałszując Słowa Boga; lecz polecając samych siebie w wyjawianiu prawdy wobec Boga, stosownie do każdego sumienia ludzi. ³ Zaś jeśli jest zasłonięta i nasza Dobra Nowina - zasłonięta jest wśród tych, co giną, ⁴ niewierzących, w których bóg tego świata zaślepił umysły, aby ^TR im nie błyszczało światło Ewangelii chwały Chrystusa, który jest obrazem * Boga. ⁵ Bowiem nie siebie samych głosimy, ale Jezusa Chrystusa, Pana, a siebie jako wasze sługi z powodu * Jezusa. ⁶ Gdyż Bóg powiedział, że światło zajaśnieje z ciemności, więc On zajaśniał w naszych sercach w obliczu * Jezusa Chrystusa, na skutek poznania chwały Boga.

⁷ Ale mamy ten skarb w glinianych naczyniach, aby doskonałość * mocy była z Boga, a nie z nas. ⁸ We wszystkim uciskani - ale nie będący ściśniętymi; bezradni * - ale nie w biedzie; ⁹ będący prześladowani * - ale nie porzuceni; przewróceni - ale nie gubieni; ¹⁰ stale noszący w ciele śmierć Pana Jezusa - aby i życie Jezusa mogło być ukazane w naszym ciele. ¹¹ Jako, że zawsze my, ci żyjący, jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa - aby i życie Jezusa mogło być ukazane w naszym śmiertelnym ciele. ¹² Dlatego śmierć działa pośród nas - ale w was życie. ¹³ Zaś ci, co mają tego samego Ducha wiary, postępują według tego, jak jest napisane: Uwierzyłem, dlatego mówiłem, i my wierzymy, dlatego też mówimy, Psalm 116,10 ¹⁴ wiedząc, że Ten, co wskrzesił Pana Jezusa i nas wskrzesi, oraz dla * Jezusa postawi razem z wami. ¹⁵ Bowiem wszystko jest dla * was, aby łaska, obfitując dla większej ilości ludzi, mogła dać obfitość dziękczynienia ku chwale Boga.

¹⁶ Dlatego nie upadajmy na duchu, bo choć ten nasz zewnętrzny człowiek jest niszczony, ale nasz wewnętrzny jest odnawiany dzień za ^TR dniem. ¹⁷ Gdyż lekkość naszego ucisku, przez nadmiar ku nadmiarowi, szybko sprawia nam wieczną obfitość * chwały. ¹⁸ Bo my nie jesteśmy tymi, co przyglądają się * sprawom widzialnym, ale tym, które są niewidzialne; gdyż te widzialne są przemijające, zaś nie będące widzialnymi są wieczne.

 

*4,2 także: nikczemności, chytrości, występności

*4,4 także: wizerunkiem, wyobrażeniem

*4,5 także: dla, przez, dzięki

*4,6 także: twarzy, wyglądzie

*4,7 także: wyższość, nadmiar

*4,8 także: w niepewności, w zakłopotaniu, w potrzebie

*4,9 także: ścigani; idący za kimś, dążący do czegoś

*4,14 + 15 także: z powodu, przez

*4,17 także: wagę

*4,18 także: badającymi, obserwującymi, rozważającymi

 

5. Ponieważ wiemy, że jeśli zostanie zniszczony nasz ziemski dom ciała *, mamy od Boga budowlę w niebiosach - dom nie zrobiony rękami, wieczny. ² Gdyż także w tym wzdychamy, pragnąc się przyoblec naszym domem z Nieba; ³ o ile tylko nie będziemy znalezieni nagimi *, a przyobleczonymi. ⁴ Bo i żyjąc w tym ciele * wzdychamy, przygniecieni z tego powodu, że nie chcemy się rozebrać - ale i równocześnie przyoblec; aby to, co śmiertelne zostało pochłonięte na skutek życia. ⁵ Zaś Tym, co nas do tego sam sobie zjednał * - jest Bóg, który daje nam też zadatek ** Ducha.

⁶ Zatem zawsze ufając * wiemy, że żyjąc w tym ciele, jesteśmy na wygnaniu ** od Pana, ⁷ (gdyż żyjemy * z powodu wiary, a nie z powodu wyglądu **). ⁸ Ale ufamy i jesteśmy gotowi raczej znaleźć się z dala od ciała, a żyć przy Panu. ⁹ Dlatego też zabiegamy - czy to mieszkając w ciele, czy to wychodząc - aby Mu ^TR się bardzo podobać. ¹⁰ Gdyż my wszyscy musimy zostać ukazani * przed trybuną Chrystusa, aby każdy przyniósł to, co wydał  pośród ciała, przez które działał - czy to szlachetne **, czy to złe.

¹¹ Dlatego przekonujemy ludzi, doświadczając bojaźni przed Panem; zaś sami staliśmy się znanymi Bogu. Ale też mam nadzieję, że staliście się znanymi w waszych poradach. ¹² Bo nie siebie samych znowu wam polecamy, ale - z powodu nas - dajemy wam okazję chluby, abyście ją mieli wobec tych, co się chlubią na twarzy, a nie w sercu. ¹³ Gdyż, czy to straciliśmy rozum dla Boga, czy to zachowujemy rozsądek - dla was jesteśmy. ¹⁴ Bo miłość Chrystusa trzyma nas razem; tych, którzy odróżniają to, że skoro jeden umarł za wszystkich, zatem wszyscy byli śmiertelni. ¹⁵ Umarł także za wszystkich, aby ci, którzy żyją - już nie żyli dla samych siebie, ale dla tego, który za nich umarł oraz został wskrzeszony. ¹⁶ Wobec tego - my, od dzisiaj, już nie znamy nikogo według * cielesnej natury **; a jeśli nawet poznaliśmy Chrystusa według cielesnej natury - jednak już teraz nie znamy. ¹⁷ Dlatego, że jeśli ktoś jest w Chrystusie - nowym jest stworzeniem; dawne przeminęło, oto całe powstało nowe. ¹⁸ A wszystko z Boga, który nas pojednał z samym sobą przez Jezusa Chrystusa oraz dał nam służbę owego pojednania. ¹⁹ Jako, że to Bóg w Chrystusie był Tym, co pojednał świat ze sobą, nie licząc im ich fałszywych kroków oraz deponując sobie w nas słowo pojednania. ²⁰ Zatem z powodu * Chrystusa jesteśmy jakby posłami Boga i przez nas wzywa **. Prosimy z powodu Chrystusa - zostańcie pojednani z Bogiem, ²¹ który tego, co nie poznał grzechu *, z powodu nas grzechem uczynił, abyśmy w nim się stali sprawiedliwością Boga.

 

*5,1; 5,4 także: namiotu

*5,3 także: gołymi, odkrytymi, tylko w spodniej szacie

*5,5 także: sprawił, zapracował, przerobił, zjednał

**5,5 także: porękę, zastaw

*5,6 także: mężnie stawiając czoło, okazując się odważnym, nie obawiając się

**5,6 także: na obczyźnie, poza krajem

*5,7 także: przechadzamy się, zachowujemy się

**5,7 także: postaci, formy

*5,10 także: stać się znanymi

**5,10 także: odpowiednie, sprawiedliwe, prawe, dobre

*5,16 także: w zgodzie z, z, z powodu, na wzór

**5,16 także: osobowości opartej na cielesnej naturze, ciała wewnętrznego

*5,20 także: przez, dla

**5,20 także: zaprasza, zachęca, pobudza

*5,21 także: błędu, winy

 

6. A współdziałając, wzywamy was, byście na próżno * nie przyjmowali łaski Boga. ² (Ponieważ mówi: W porze możliwej do przyjęcia * cię usłyszałem, oraz w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą; oto teraz jest miła pora, oto teraz jest dzień zbawienia). Izajasz 49,8 ³ W niczym nie dawajcie żadnego zgorszenia, aby służba nie mogła być wyszydzona; ⁴ ale we wszystkim polecajcie samych siebie jako sługi Boga - w wielkiej wytrwałości *, w uciskach, w bólu, w trudnych położeniach, ⁵ w chłostach, w więzieniach, w niepokojach *, w znużeniu, w czuwaniu, w postach, ⁶ w czystości, w poznaniu, w wyrozumiałości, w łagodności, w Duchu Świętym, w nieobłudnej miłości, ⁷ w słowie prawdy, w mocy Boga, wśród oręża sprawiedliwości z prawej i lewej strony; ⁸ pośród chwały i wzgardy, pośród złorzeczeń i dobrej sławy. Jakby zwodzący - a prawdomówni; ⁹ jakby się mylący - a uznawani; jakby umierający - a oto żyjemy; jakby karani - a nie straceni; ¹⁰ jakby zasmucani - ale zawsze się radujący; jakby ubodzy - ale wielu ubogacający; jakby nic nie mający - a wszystko zawładniający.

¹¹ Nasze usta otwarły się do was, Koryntianie! Nasze serce jest uczynione szerokim! ¹² Nie jesteście wśród nas ściśnięci, ale jesteście ściśnięci w waszym wnętrzu. ¹³ A to jest nagrodą, jak dzieciom mówię: Zostańcie rozszerzeni i wy.

¹⁴ Nie bądźcie takimi, co dźwigają jarzmo w nierównym zaprzęgu z niewierzącymi; gdyż jakie jest zespolenie sprawiedliwości z bezprawiem? Lub jakie zespolenie światła z ciemnością? ¹⁵ A jaka wspólnota Chrystusa z Beliarem *? Lub jaka cząstka wiernemu za niewierzącego? ¹⁶ A jaka zgodność świątyni Boga z wizerunkami? Gdyż my jesteśmy świątynią Boga żyjącego; tak jak Bóg powiedział: Zamieszkam w nich i będę się przechadzał tam i z powrotem; także będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. Ezechiel 37,27 ¹⁷ Dlatego wyjdźcie z ich środka i oddzielcie się - mówi Pan, i nieczystego się nie dotykajcie, a ja was przyjmę. Izajasz 52,11; Jeremiasz 50,8  ¹⁸ Będę wam też za Ojca, a wy będziecie za synów i córki - mówi Pan, Wszechwładca. Jeremiasz 31,1

 

 *6,1 także: bezowocnie, bezwartościowo

 *6,2 także: miłej

 *6,4 także: cierpliwości

 *6,5 także: rozruchach

 *6,15 jedno z imion szatana, co znaczy: Nieużyteczność, zniszczenie, złośliwość

 

7. Zatem mając te obietnice, umiłowani, oczyszczajcie siebie od każdego skalania cielesnej natury i ducha, wypełniając w bojaźni * Boga uświęcenie.

² Weźcie nas do serca; nikomu nie uczyniliśmy niesprawiedliwości, nikogo nie zdemoralizowaliśmy, nikomu nie okazaliśmy zachłanności. ³ Nie mówię odnośnie potępienia, bo wcześniej powiedziałem, że wy jesteście w naszych sercach, by ^TR razem umrzeć i razem żyć. ⁴ Mam ^TR do was wielką szczerość i wielka mi z was chluba; jestem wypełniony zachętą oraz bardzo obfituję radością w każdym waszym utrapieniu.

⁵ Bo i my, kiedy przyszliśmy do Macedonii, nasze ciało nie miało żadnego odpoczynku, lecz we wszystkim byliśmy utrapieni; zewnątrz walki, a wewnątrz lęki. ⁶ Zaś Bóg, który zachęca uniżonych, pocieszył nas przez przyjście Tytusa. ⁷ Ale nie tylko przez jego przyjście, ale też przez zachętę, którą został pocieszony wśród was, oznajmiając nam o waszej tęsknocie, waszym lamencie i waszej skwapliwości dla mnie; tak, że jeszcze bardziej się ucieszyłem. ⁸ Gdyż jeśli i zasmuciłem was w liście - nie żałuję, choć także żałowałem; bo widzę, że tamten list chociaż na chwilę was zasmucił. ⁹ Jednak teraz się cieszę, nie dlatego, że zostaliście zasmuceni, ale że zostaliście zasmuceni ku skrusze; bowiem zostaliście zasmuceni z Boga, aby w niczym nie móc doznać od nas straty. ¹⁰ Gdyż smutek z Boga sprawia skruchę ku zbawieniu, która nie powoduje żalu; zaś smutek świata sprawia śmierć. ¹¹ Oto, samo to zasmucenie z Boga, jak wielką sprawiło w was gorliwość; wszakże obronę, wszakże oburzenie, wszakże bojaźń, wszakże tęsknotę, wszakże zapał, wszakże karę; we wszystkim oddaliście się pod opiekę, aby być nieskalani w tej sprawie. ¹² Więc skoro wam napisałem, to nie ze względu na tego, który uczynił niesprawiedliwość, ani nie na drugiego, który doznał niesprawiedliwości, ale ze względu na uwidocznienie się - z powodu nas - waszej gorliwości, odnośnie waszych spraw przed Bogiem. ¹³ Przez to, dzięki naszej zachęcie, jesteśmy pobudzeni. Także daleko więcej ucieszyliśmy się z radości Tytusa, gdyż z powodu was wszystkich odpoczął i jego duch. ¹⁴ Bo jeśli mu się trochę z was chlubiłem - nie zostałem zawstydzony; ale jak wszystko powiedzieliśmy wam w prawdzie - tak też i nasza chluba przed Tytusem okazała się prawdą. ¹⁵ A jego serce jest jeszcze bardziej ku wam, gdy przypomina sobie posłuszeństwo was wszystkich, jak z szacunkiem i drżeniem go przyjęliście. ¹⁶ Zatem cieszę się, że pośród was, okazał się odważnym we wszystkim.

 

*7,1 także: czci,  szacunku

 

8. A wyjaśniamy wam, bracia, łaskę Boga okazaną w zborach Macedonii, ² że w wielkim doświadczeniu utrapienia jest też obfitość ich radości, oraz według ogromu ich nędzy - zaobfitowało ^TR bogactwo ich prostoty *. ³ Świadczę, że według siły i ponad siłę, dobrowolnie, ⁴ zwrócili się do nas z wielkim apelem, abyśmy radośnie przyjęli to dobrodziejstwo * oraz wspólnotę służby otrzymaną względem świętych. ⁵ I nie jak się spodziewaliśmy, ale z woli Boga najpierw oddali siebie Panu, potem i nam. ⁶ Więc zachęciliśmy Tytusa, aby jak rozpoczął, tak i dokonał u was tego dobrodziejstwa. ⁷ Przecież - podobnie jak we wszystkim - obfitujecie wiarą, słowem, poznaniem i wszelką gorliwością, oraz wśród nas, ową miłością między wami, abyście także obfitowali w tym dobrodziejstwie.

⁸ Nie mówię tego z nakazu, ale z powodu gorliwości innych oraz wypróbowując szczerość * waszej miłości. ⁹ Bo poznajecie łaskę naszego Pana, Jezusa Chrystusa, że będąc bogatym - dla nas stał się ubogim, byście wy się wzbogacili jego ubóstwem. ¹⁰ Także w tym wydaję opinię; bo jest to pożyteczne dla was, którzy nie tylko uczynić - ale już przedtem, od roku – zaczęliście chcieć *. ¹¹ Zaś teraz wypełnijcie to czynem ^TR , aby z posiadania była  gotowość - tak chcenia, jak i wypełnienia. ¹² Bo jeżeli istnieje ochota, to jest ona godna przyjęcia, o ile ktoś ma - nie o ile nie ma. ¹³ Gdyż nie chcę, by inni mieli odpoczynek, zaś wy utrapienie; ale po równości. ¹⁴ Aby w obecnej porze wasza obfitość służyła dla ich niedostatku, i aby ich obfitość była dla waszego niedostatku - żeby pojawiła się równość; ¹⁵ jak jest napisane: Ten, co zebrał wiele, nie miał obfitości, a ten, co zebrał mało, nie miał mniej. II Mojżesza 16,18

¹⁶ A dzięki Bogu, który w sercu Tytusa daje tę samą gorliwość dla was, ¹⁷ że rzeczywiście przyjął wezwanie, oraz będąc coraz gorliwszym, poszedł do was z własnej woli. ¹⁸ Ale posłaliśmy z nim brata, który ma uznanie w Ewangelii wśród wszystkich zborów. ¹⁹ I nie tylko, bowiem przez podniesienie rąk został wybrany pośród zborów jako nasz towarzysz podróży, razem z tym dobrodziejstwem, którego jesteśmy sługą, ku chwale samego Pana i naszej gotowości. ²⁰ Zaś unikając tego, aby nas ktoś nie zganił pośród tej obfitości, którą się przez nas usługuje. ²¹ Gdyż staramy się o szlachetne rzeczy, nie tylko wobec Pana, ale i wobec ludzi. ²² Więc posłaliśmy z nimi naszego brata, którego często wypróbowaliśmy w wielu sprawach, że jest gorliwym; zaś teraz jeszcze gorliwszym z powodu wielkiego zaufania względem was. ²³ Czy to przez Tytusa będzie on dla was moim towarzyszem oraz współpracownikiem; czy to jako nasi bracia są oni apostołami zborów; a chwała tylko Chrystusa. ²⁴ Dlatego przed obliczem zborów wykażcie dowód waszej miłości względem nich oraz naszej z was chluby.

 

*8,2 także: szczerości, otwartości

*8,4 także: łaskę, uprzejmość, życzliwość, przysługę

*8,8 także: prawowitość, prawość urodzenia

*8,10 także: życzyć sobie, mieć upodobanie, kochać

 

9. Bo odnośnie służby względem świętych, szczególne * jest mi do was pisanie. ² Gdyż znam waszą ochotę, którą z waszego powodu chlubię się przed Macedończykami, że Achaja przygotowała się od roku; więc ten wasz zapał pobudził jeszcze liczniejszych. ³ A posłałem tych braci, aby nasza chluba z powodu was, ani w części nie mogła zostać zniweczona i abyście, jak mówiłem, byli przygotowani. ⁴ Żeby przypadkiem, jeśli przyjdą ze mną Macedończycy, nie znaleźli was nieprzygotowanymi, a my (żebym nie powiedział - wy), byśmy nie zostali zawstydzeni w istocie tej chluby. ⁵ Uznałem więc za konieczne zachęcić braci, aby wcześniej do was poszli oraz zawczasu przygotowali wasz zapowiedziany, hojny dar, i by to było gotowe jako chwała oddawana Bogu, a nie jako przejaw chciwości.

⁶ Ale tak: Ten, co sieje oszczędnie - oszczędnie też będzie żąć; a ten, co sieje według hojności - według hojności też będzie żąć. ⁷ Każdy, jak sobie postanowił sercem, niech uczyni. Nie z udręki, czy z konieczności, albowiem Bóg miłuje wesołego dawcę. ⁸ A Bóg jest zdatny ^TR by wam dać w obfitości każdą łaskę, abyście mając zawsze, we wszystkim, całkowitą samowystarczalność, obfitowali ku wszelkiemu szlachetnemu * działaniu **, ⁹ jak jest napisane: Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość Jego trwa do wieczności. Psalm 112,9

¹⁰ Zaś Ten, co dostarcza nasienie siejącemu, zaopatrzy też w chleb do zjedzenia, pomnoży wasz siew oraz sprawi rozwój plonom waszej sprawiedliwości; ¹¹ we wszystkim ubogacając ku wszelkiej prostocie, którą sprawia wśród was dziękczynienie Bogu.

¹² Dlatego, że obsługa tej służby nie ^TR tylko uzupełnia biedę świętych, ale i obfituje pośród licznych dziękczynień Bogu. ¹³ A wszystko dla wypróbowania służby tych, co sławią Boga, dzięki podporządkowaniu się waszego wyznania ^TR Ewangelii Chrystusa, oraz szczerości wspólnoty względem nich i względem wszystkich. ¹⁴ Także z powodu ich modlitwy za was; tych, co was pragną przez niezwykłą - dzięki wam - łaskę Boga. ¹⁵ Zaś Bogu wdzięczność, z powodu Jego daru nie do opisania.

 

*9,1 także: wyróżniające się ilością; niepotrzebne

*9,8 także: odpowiedniemu, dobremu, pożytecznemu, prawemu

**9,8 także: pracy, czynowi, dziełu, korzyści

 

10. A ja sam, Paweł, który z oblicza jestem pośród was uniżony, zaś będąc nieobecnym, wykazuję względem was śmiałość, też was zachęcam z powodu delikatności * oraz pobłażliwości ** Chrystusa. ² Ale proszę, bym nie będąc obecny, mógł mężnie stawić czoła ufności według której wnioskuję; mając śmiałość wobec pewnych braci, którzy uważają nas za takich, co to żyją według cielesnej natury *. ³ Bo żyjąc za pomocą cielesnej natury, nie walczymy według osobowości opartej na cielesnej naturze; ⁴ (gdyż oręż naszej służby wojskowej nie jest cielesny - ale silny Bogiem do zniszczenia warowni), ⁵ burząc kalkulacje * oraz każde wyniesienie pyszniące się przeciw poznaniu ** Boga, oraz biorąc w niewolę każdą myśl *** na posłuszeństwo Chrystusowi. ⁶ Mając też w gotowości karanie * każdego nieposłuszeństwa, aż zostanie urzeczywistnione wasze posłuszeństwo.

⁷ Patrzycie * z wyglądu **. Jeśli ktoś sam ufa, że jest Chrystusa, to niech z kolei, z powodu siebie jest zdania, że tak jak on jest Chrystusa, tak i my jesteśmy Chrystusa. ⁸ Bo jeśli nawet bym coś więcej chlubił się z naszej mocy (którą Pan nam dał do budowania, a nie do waszego zniszczenia) - nie będę w zawstydzeniu; ⁹ aby się nie wydawało, że tylko was straszę przez listy. ¹⁰ Gdyż twierdzicie: Rzeczywiście, listy są bolesne i mocne, ale wygląd ^TR jego ciała jest nędzny, a słowo zlekceważone. ¹¹ To niech taki uważa, że jakimi jesteśmy słowem pośród listów - kiedy jesteśmy nieobecni, takimi też się staniemy czynem - gdy będziemy obecni.

¹² Jako, że nie odważamy się zaliczyć lub porównać nas samych, z jakimiś, którzy kształtują * samych siebie. Zaś oni pośród siebie, mierząc i porównując się nawzajem, nie rozumieją nawzajem sami siebie. ¹³ A my, nie będziemy się bezmiernie chlubić ^TR, ale według miary wzoru - miary, którą przydzielił nam Bóg, aby dosięgnąć aż do was. ¹⁴ Gdyż nie rozprzestrzeniamy się jakby nie docierając do was, bo pośród Ewangelii Chrystusa pierwsi aż do was przybyliśmy. ¹⁵ I to nie chlubiąc się ^TR bez miary w cudzych trudach. Ale mając nadzieję, że ze wzrastaniem w was waszej ufności, zostaliśmy pomnożeni - aż do obfitowania, według naszego wzoru. ¹⁶ Pomnożeni w celu głoszenia dobrej nowiny tym poza *, nie chlubiąc się w cudzym wzorze z tych już gotowych. ¹⁷ Zaś kto się chlubi, niechaj się w Panu chlubi. ¹⁸ Bo nie ten jest wiarygodny *, kto samego siebie poleca, ale ten, którego Pan poleca.

 

*10,1 także: łagodności, łaskawości, życzliwości

**10,1 także: słuszności, zacności, sprawiedliwości

*10,2 także: osobowości opartej na cielesnej naturze; ciała wewnętrznego

*10,5 także: rozumowania, rozważania, racje

**10,5 także: wyższemu poznaniu, dociekaniu, mądrości

***10,5 także: zamiar, umysł

*10,6 także: branie w obronę

*10,7 także: troszczycie się, uwzględniacie, wystrzegacie się

**10,7 tłumaczenie równoległe: nie patrzcie z wyglądu

*10,12 także: wskazują, polecają

*10,16 także: po tamtej stronie

*10,18 także: doświadczony, godny przyjęcia, miły

 

11. Obyście znieśli cierpliwie tak niewiele mojej lekkomyślności, ale i mnie wytrzymujcie. ² Ponieważ jestem zazdrosny o was zazdrością Boga; bo przygotowałem * was dla jednego męża, aby postawić przy Chrystusie jako dziewicę bez skazy. ³ Ale boję się, aby jakoś, tak jak wąż w jego podstępności oszukał Ewę *, nie zostały skażone wasze zamiary, z dala od prostoty względem Chrystusa. ⁴ Gdyż jeśli ktoś przychodzi i ogłasza innego Jezusa, którego myśmy nie ogłaszali; albo bierzecie innego ducha, którego nie otrzymaliście; albo inną ewangelię, której nie przyjęliście łaskawie - znosicie to dobrze. ⁵ Zaś uważam, że nic, nie pozostawałem wielce w tyle od apostołów. ⁶ A chociaż jestem także prostakiem w mowie - ale nie w poznaniu; przecież daliśmy się ^TR wam poznać wśród wszystkich i we wszystkim.

⁷ Czy popełniłem błąd, uniżając samego siebie, ponieważ bez powodu * ogłosiłem wam dobrą nowinę Boga, abyście wy zostali wywyższeni? ⁸ Wziąłem zapłatę oraz ogołociłem inne zbory - stosownie do służby dla was. A będąc przy was i cierpiąc biedę, nikomu się nie naprzykrzałem, ⁹ ponieważ mój niedostatek uzupełnili bracia, co przyszli z Macedonii. Także we wszystkim siebie ustrzegłem i będę strzegł, abym dla was pozostał nieuciążliwy. ¹⁰ Jest we mnie prawda Chrystusa, że ta chluba nie zostanie przeze mnie zablokowana w krainach Achai. ¹¹ Z jakiego powodu? Ponieważ was nie miłuję? Bóg to wie.

¹² A to czynię i będę czynił, abym odciął okazję takim, co szukają okazji, aby w tym, w czym się chlubią, mogli zostać znalezieni jak i my. ¹³ Bo tacy są  fałszywymi apostołami, pracownikami podstępnymi, zmieniającymi sobie postać na apostołów Chrystusa. ¹⁴ A to nie osobliwość, gdyż sam szatan zmienia sobie postać na anioła światłości. ¹⁵ Nie wielką więc rzeczą, jeśli i jego słudzy zmieniają sobie postać na jakby sług sprawiedliwości; ich koniec będzie według ich uczynków.

¹⁶ Znowu mówię, żeby mnie ktoś nie uważał za głupiego; zaś jeśli nie, przyjęliście mnie także jako głupiego, abym i ja choćby trochę mógł się chlubić. ¹⁷ Co mówię, nie mówię według Pana, ale jakby w głupocie, w owej istocie chluby. ¹⁸ Ponieważ wielu chlubi się według cielesnej natury, zatem i ja się będę chlubił. ¹⁹ Z przyjemnością bowiem, będąc mądrzy - cierpliwie znosicie nierozważnych. ²⁰ Bo znosicie jeśli was ktoś zniewala, jeśli ktoś pożera, jeśli ktoś się wynosi, jeśli ktoś bije was po twarzy. ²¹ Mówię o tym z powodu braku szacunku, że my jesteśmy jakby bez siły; ale gdy ktoś się w czymś odważa (mówię w lekkomyślności) - odważam się i ja. ²² Oni są Hebrajczykami? Także i ja. Oni są Israelitami? Również i ja.  Oni są nasieniem Abrahama? I ja także. ²³ Oni są sługami Chrystusa? (Mówię, odchodząc od zmysłów.) A czy nie bardziej ja; obficiej w trudach, nad miarę w chłostach, daleko więcej w więzieniach, częstokroć w karach śmierci. ²⁴ Od Żydów pięciokrotnie wziąłem czterdzieści batów oprócz jednego. ²⁵ Trzykrotnie zostałem obity rózgami, raz zostałem ukamienowany, trzykrotnie przeżyłem rozbicie okrętu na morzu, dzień i noc przetrwałem na głębi morza.

²⁶ Wiele razy w wędrówkach, niebezpieczeństwach rzek, niebezpieczeństwach od rozbójników, niebezpieczeństwach od własnego plemienia, niebezpieczeństwach od pogan, niebezpieczeństwach w mieście, niebezpieczeństwach na pustkowiu, niebezpieczeństwach na morzu, niebezpieczeństwach wśród fałszywych braci; ²⁷ w trudzie i znoju, częstokroć w czuwaniu, w głodzie i pragnieniu, często w postach, w zimnie i nagości. ²⁸ Oprócz oddzielnego, codziennego powstawania przeciw mnie i troski o wszystkie zbory. ²⁹ Ktoś jest słaby, a czy ja nie jestem słaby? Ktoś jest gorszony, a czy ja nie jestem roznamiętniony *?

³⁰ Jeśli trzeba się chlubić, będę się chlubił z mojej słabości. ³¹ Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa - Ten, który jest wysławionym na wieki - wie, że nie kłamię. ³² Chcąc mnie pojmać w Damaszku, etnarcha * króla Arety pilnował miasta Damasceńczyków; ³³ lecz w koszu, przez okno zostałem spuszczony wzdłuż muru i wymknąłem się z jego rąk.

 

*11,2 także: zaręczyłem

*11,3 ST hebr. Chawę

*11,7 także: za darmo

*11,29 także: podniecony, płonący

*11,32 tytuł żydowskich urzędników

 

12. Skoro nie jest pożyteczne by się chlubić, przejdę do widzeń oraz objawień Pana. ² Znam człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty (czy to w ciele - nie wiem; czy to na zewnątrz ciała - nie wiem; Bóg to wie ) został porwany * aż do trzeciego Nieba. ³ Znam także takiego człowieka (czy to w ciele, czy to na zewnątrz ciała - nie wiem; Bóg to wie), ⁴ który ^TR został porwany do raju i usłyszał nieopisane słowa, których nie wolno mówić człowiekowi. ⁵ Z takiego będę się chlubił - ale z powodu mnie samego nie będę się chlubił; chyba, że w moich słabościach. ⁶ Bo jeśli zechcę się pochlubić, nie będę nierozsądny, gdyż będę mówił prawdę. A wstrzymuję się, aby ktoś względem mnie nie wnioskował więcej, niż to, kogo we mnie widzi, albo co ode mnie słyszy. ⁷ Więc bym się z nadmiaru objawień nie wynosił, został dany cierń * mojej cielesnej naturze - anioł szatana, aby mnie policzkował, bym nie mógł być pyszny. ⁸ Co do tego trzykrotnie poprosiłem Pana, by ode mnie odstąpił. ⁹ Lecz mi powiedział: Wystarcza ci moja łaska, gdyż moja moc dochodzi do dojrzałości * w słabości **. Więc z największą przyjemnością będę się chlubił raczej w mych słabościach, aby mogła we mnie zamieszkać moc Chrystusa. ¹⁰ Dlatego znajduję przyjemność w słabościach, w obrażaniach, w utrapieniach, w prześladowaniach i trudnościach; bo kiedy jestem słaby, wtedy jestem mocny z powodu * Chrystusa.

¹¹ Chlubiąc się - stałem się nierozsądny; wyście mnie do tego zmusili, ponieważ ja powinienem być przez was polecany. Gdyż jeśli i jestem niczym, nie pozostawałem wielce w tyle od apostołów. ¹² Przecież dowody apostoła zostały wśród was dokonane we wszelkiej wytrwałości, zarówno w znakach, jak i cudach, i mocach. ¹³ Bo czy jest coś, w czym okazaliście się gorsi przed innymi zborami i czy ^TR nie ja sam wam się naprzykrzałem? Darujcie mi tą krzywdę. ¹⁴ Oto mam do was przyjść trzeci raz i nie będę się naprzykrzał, gdyż nie szukam waszych rzeczy - ale was; bo nie dzieci winny gromadzić dla rodziców, ale rodzice dla dzieci. ¹⁵ A ja z najwyższą przyjemnością będę robił wydatki i zostanę zużyty z powodu waszych dusz; nawet jeśli was bardzo miłując - mniej jestem miłowany. ¹⁶ Ale niech będzie. Ja was nie obciążyłem, jednak będąc przebiegłym, wziąłem was podstępem. ¹⁷ Czy ^TR przez kogoś, którego do was ^TR wysłałem, okazałem się względem was chciwy zysku? ¹⁸ Zachęciłem Tytusa i razem z nim posłałem tego brata; czy Tytus was oszukał? Czy nie żyliśmy w tym samym Duchu? Czy nie szliśmy tymi samymi śladami?

¹⁹ Z kolei uważacie, że się przed wami bronimy? Mówimy w Chrystusie wobec Boga; a wszystko, umiłowani, dla waszego budowania. ²⁰ Bo się boję, abym gdy przyjdę, nie znalazł was takimi, jakimi nie chcę. A ja, abym nie został przez was znaleziony takim, jakim nie chcecie. By nie było sporu, zazdrości, gniewów, karierowiczostwa *, obmawiania, szeptania, niepokojów. ²¹ Aby gdy znowu przyjdę, mój Bóg nie upokorzył mnie przy was, więc bym bolał nad wieloma z tych, którzy przedtem zgrzeszyli *, a nie odczuli skruchy po zepsuciu, cudzołóstwie ** i zuchwałości ***, którą popełnili.

 

*12,2 także: pochwycony

*12,7 także: kolec, oścień

*12,9 także: dokonuje się, wypełnia się

**12,9 także: braku siły, chorobie, niemocy

*12,10 także: przez, dla

*12,20 także: intryg, podstępu

*12,21 także: chybili celu, zbłądzili, zawinili

**12,21 także: bałwochwalstwie

***12,21 także: rozpasaniu

 

13. To trzeci raz do was idę. Na ustach dwóch lub trzech świadków będzie utwierdzone każde słowo. V Mojżesza 19,15 ² Powiedziałem przedtem i zapowiadam - jakby będąc obecny drugi raz, a teraz nie będąc obecny - że kiedy znowu przyjdę ^TR, nie będę oszczędzał tym, co przedtem zgrzeszyli i wszystkim pozostałym. ³ Skoro pragniecie próby mówiącego przeze mnie Chrystusa, który nie jest bez siły względem was, wszak w was jest silny. ⁴ Bo też został ukrzyżowany z powodu słabości, ale żyje dzięki mocy Boga. Gdyż i my jesteśmy w nim słabi, ale będziemy żyli dzięki mocy Boga względem was.

⁵ Doświadczajcie samych siebie, skoro jesteście w wierze; sami siebie próbujcie. Czy sami nie rozpoznajecie, że Jezus Chrystus jest w was? Chyba, że jesteście coś niewłaściwi? ⁶ Mam jednak nadzieję, że poznajecie, że my nie jesteśmy niewłaściwi. ⁷ Ale modlimy się do Boga, byście wy nie uczynili niczego złego. Nie, abyśmy my mogli okazać się wypróbowani, ale byście wy czynili to, co szlachetne; zaś my abyśmy mogli być jak gdyby odrzuceni. ⁸ Gdyż nie mówimy czegoś przeciw prawdzie, ale dla prawdy. ⁹ Ponieważ się cieszymy, kiedy ^TR jesteśmy słabi, zaś wy jesteście mocni; i modlimy się odnośnie waszego wyuczenia *. ¹⁰ Z tego powodu przedstawiam te sprawy, gdy jestem nieobecny, abym będąc obecny, nikogo nie potraktował srogo; z powodu mocy, którą mi Pan dał do budowania, a nie do niszczenia.

¹¹ Na koniec, bracia, bądźcie doskonalszymi, bądźcie zachęceni, myślcie to samo, zachowujcie pokój, a Bóg miłości i pokoju będzie z wami. Pozdrówcie jedni drugich w świętym pocałunku. ¹² Pozdrawiają was wszyscy święci. ¹³ Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i wspólnota Ducha Świętego z wami wszystkimi. Amen.

 

 

*13,9 także: przysposobienia, wydoskonalenia