Habakuk
Habakkuk
(Abakkuk) *
Proroctwo Habakuka
1. Rzecz *, którą zwiastował Habakuk, prorok. 2 Dopóki, o WIEKUISTY, będą się skarżyć, a
nie wysłuchasz? I wobec gwałtu będą wołać, a nie wybawisz? 3 Czemu mi pozwalasz
spoglądać na bezeceństwo i przypatrujesz się bezprawiu? Przede mną ucisk i
zdzierstwo; wciąż obecny jest ten, co wznieca swar i niezgodę. 4
Dlatego zdrętwiało Prawo, a sąd nigdy nie występuje na jaw. Bowiem niegodziwy
omotał sprawiedliwego i dlatego wychodzi przewrotny sąd. 5 Rozejrzyjcie się między
narodami i zobaczcie! Zadziwcie się i zdumiejcie! Bowiem za waszych dni spełni
się dzieło – nie uwierzylibyście, gdyby wam to opowiadano. Dokonania 13,41 6 Bo oto Ja podniosę Kasdejczyków *, srogi
i rączy naród, co przeciąga po obszarach ziemi, aby zdobyć nie swoje siedziby. 7
Groźny on jest i straszny; od niego wyjdzie sąd * i jego
dostojeństwo. 8 Jego rumaki są szybsze niż pantery i
bardziej chyże niż wilki pod wieczór. Jego jezdni harcują – nadciągają z
daleka; nadlatują jak orły, które spieszą na żer. 9 Oni wszyscy wychodzą
na łup, na przedzie żądza ich oblicza, a brańców * gromadzą jak piasek. 10
Zaś on – on też drwi z królów, a książęta u niego są
na śmiech; wyśmiewa się z każdej warowni, usypuje ziemię * i ją zdobywa. 11 Przechodzi jak wicher
i ciągnie dalej – lecz grzeszy ten, co własną
siłę nazywa swoim bogiem.
12 Czyż nie Ty, od dawna WIEKUISTY, jesteś
mym Bogiem, moim świętym? Nie zginiemy!
WIEKUISTY – Ty go wyznaczyłeś na sąd; o,
nasza Opoko – ustanowiłeś go do karcenia. 13 Ty, twe oczy są
zbyt czyste, by spoglądały na zło; nie możesz patrzeć na bezprawie – więc czemu
przypatrujesz się przewrotnym; milczysz, gdy niegodziwiec pochłania
sprawiedliwszego od siebie? 14 Chcesz ludzi uczynić podobnymi do ryb w
morzu; do robactwa, co nie ma pana? 15 Bo on wszystkich
wyciąga wędką, zagarnia ich swym niewodem, zbiera ich do swej sieci; i dlatego
się cieszy, raduje. 16 Dlatego składa ofiary swojemu niewodowi i
pali kadzidła swojej sieci. Bo dzięki nim obfity jest jego udział i tłusty jego
pokarm. 17
Czy dlatego ma wciąż wypróżniać swój niewód oraz ustawicznie i bez litości mordować
narody?
*
hebrajska nazwa zwoju
*1,1 także: ciężar, brzemię
*1,6
spolszczone: Chaldejczyków
*1,7
także: wyrok
*1,9 cywilnych jeńców
*1,10 na oblężnicze wały
2. Stanę na mej strażnicy; wejdę na basztę, bym
czekał oraz zobaczył, co do mnie wypowie, co mam dalej powiedzieć po mej skardze.
2 Zatem WIEKUISTY mi odpowiedział, mówiąc: Spisz
to widzenie, wyryj je wyraźnie na tablicach, by je można było szybko odczytać. 3 Gdyż dla tego widzenia jest jeszcze wyznaczona
pora; ono się szybko zbliża do końca i nie zawiedzie. Gdyby się odwlekało – czekaj
na nie, gdyż niewątpliwie nadejdzie oraz się nie opóźni! 4 Oto w nim harda, nieuczciwa dusza; zaś sprawiedliwy
będzie żył z *S Mojej S wiary **! Efezjan 2,8; Rzymian 3,26;
Galacjan 3,11+22; Filipian 3,9; Hebrajczyków 10,38 5 Wino odurza wyniosłego człowieka; tak, że nie
może odpocząć; zwłaszcza tego, co otwiera swą pożądliwość jak Kraina Umarłych S oraz jak śmierć nie jest się w stanie nasycić,
choćby ściągnął do siebie wszystkie narody i zgromadził wokół siebie wszystkie
plemiona. 6 Lecz czy razem nie
zaintonują o nim szyderczej pieśni, uszczypliwych baśni i gadek, mówiąc: Biada
temu, który zgromadził cudze dobro i obarczył się zastawami! Bo na jak długi
czas? 7 Czy nagle nie powstaną
twoi wierzyciele i nie rozbudzą się ci, którzy cię zaczną szarpać? A wtedy sam
staniesz się dla nich łupem. 8 Gdyż jak ty ograbiłeś
liczne narody - tak wszystkie narody ograbią ciebie; z powodu ludzkiej, przelanej
krwi, z powodu gwałtu spełnionego nad krajem, miastem oraz wszystkimi jego
mieszkańcami. 9 Biada temu, kto w swoim
domu gromadzi niecny zysk, pragnąc wysoko założyć swoje gniazdo i w ten sposób
ujść z mocy złego! 10 Uradziłeś tylko hańbę dla twego domu, tępiąc liczne
narody i zawiniając przeciwko własnej duszy. 11 Bo przecież kamień z
muru krzyczy, a krokiew o tym świadczy pomiędzy wiązaniami. 12 Biada temu, kto z krwi buduje miasto, a grody zakłada na niesprawiedliwości! 13 Czy to nie wyszło od WIEKUISTEGO Zastępów, aby ludy trudziły się
dla ognia, a narody męczyły się dla marności? 14 Bowiem ziemia ma się
napełnić poznaniem chwały WIEKUISTEGO jak wodami, co pokrywają dno morza.
15 Biada temu, co upija bliźniego, dolewając mu swego gniewu;
tak, aby go odurzył i napawał się jego nagością. 16 Nasycisz się hańbą -
zamiast czcią; pij i ty sam, i bądź otumaniony! Do ciebie, na twoją sromotną
sławę, zwróci się kielich z prawicy WIEKUISTEGO. 17 Pokryje cię gwałt
spełniony nad Libanem; spustoszenie, co zwierzęta wprawiło w trwogę - z powodu
przelanej ludzkiej krwi oraz z powodu gwałtu spełnionego nad krajem, miastem i
wszystkimi jego mieszkańcami.
18 Jaka jest korzyść z rzeźby, że ją wyrzeźbił jej
mistrz; albo z posągu i fałszywego wróżbity, że mistrz polegał na swym wytworze
i czynił nieme bałwany? 19 Biada temu, co woła do
drewna: Ocuć się! Do martwego kamienia – Obudź się! Czyżby ten miał udzielać
wskazówek? Patrzcie na niego! Powleczony jest srebrem i złotem, ale ducha żadnego w nim nie
ma. 20 A WIEKUISTY przebywa w Swoim świętym Przybytku;
niech przed Nim umilknie cała ziemia!
*2,4 S także: z powodu
**2,4 także: prawdy, ufności, stałości, solidności, pokory. Według Talmudu
(Makkoth 24a), w tym słowie wyraża się cała treść przykazań. C
będzie żył mocą swojej
wiary.
3. Modlitwa Habakuka, proroka, na nutę hymnów.
2 S WIEKUISTY! Usłyszałem o Tobie wieść i zadrżałem.
WIEKUISTY! Zechciej wskrzesić Swe dzieło w ciągu lat; w przebiegu lat chciej je
objawić! W gniewie wspomnij o miłosierdziu!
3 Bóg nadchodzi od S Theman *, a Święty z góry Paran **. Sela ***. Niebo pokrywa się Jego majestatem, a ziemia napełnia się Jego
chwałą.
4 Roztacza się jakby
blask słońca. Od Jego boku biją promienie, tam jest siedziba Jego potęgi.
5 Przed Jego obliczem
idzie mór, a w ślad za nim ciągnie zaraza.
6 Kiedy powstaje –
wstrząsa ziemią, a gdy spojrzy – płoszy narody. Rozstępują się przedwieczne
góry, a starodawne wzgórza opadają. Kroczy po odwiecznych ścieżkach.
7 Pod brzemieniem niedoli
* spostrzegam kuszańskie ** namioty; drżą pokrowce ziemi Midjanitów.
8 Czyżby WIEKUISTY
zapłonął przeciw strumieniom? Czy przeciw strumieniom Twój gniew, lub Twoje
uniesienie przeciw morzu, że pędzisz na Twych rumakach, na zwycięskim Twoim
rydwanie?
9 Do naga ogołociłeś Twój
łuk przeciwko sprzysiężonym pokoleniom Omera *. Sela. Ziemia wytoczyła
strumienie.
10 Na Twój widok dygocą
góry i wzbiera wylew wód; toń wydaje swój szum oraz ku wysokości podnosi swoje
ręce!
11 Słońce i księżyc
stanęły na swym okręgu; chodzą przy świetle Twoich strzał, przy blasku Twej
połyskliwej włóczni!
12 W gniewie kroczysz po
ziemi, w zapalczywości depczesz narody.
13 Wyszedłeś na ratunek * Twojego ludu, na zbawienie Twym Pomazańcem; strącasz szczyt z
domu niegodziwca, obnażasz grunt aż po szyję. Sela.
14 W środku ich pokoleń
przebijasz jego głowę, głowę ich mniejszych wodzów, co pędzą wichrem, by mnie rozproszyć.
Sam ich okrzyk jak gdyby ma pochłonąć biednego, który się schował w kryjówce.
15 Kroczyłeś Twoimi
rumakami po morzu, po wzburzonych i wielkich wodach.
16 Usłyszałem oraz
zadrżały me wnętrzności; na samą wieść zadrgały moje wargi. Jakby rdza przeniknęła
me kości i zatrzęsłem się na swym miejscu; ja, co mam czekać na dzień niedoli, aż nadciągnie
przeciw ludowi ten, co go zgnębi.
17 Bo nie zakwitnie figowiec i nie będzie plonu na
winoroślach; pochyli się pęd oliwnika, a łany nie dostarczą już pożywienia; z
owczarni znikną owce i nie będzie rogacizny w oborach.
19 WIEKUISTY, Pan moją
siłą! On uczyni me nogi jakby nogi jeleni oraz poprowadzi mnie po mych wyżynach!
Przewodnikowi
chóru, z towarzyszeniem instrumentów smyczkowych.
*3,3 okolica we wschodniej Idumei
**3,3 pasmo gór między Seirem, a Synajem
***3,3 określenie techniczne; patrz słowo wstępne do Psalmów
*3,7 także: bałwochwalstwa
**3,7 czyli etiopskie
*3,9 C wyrażenie różnie odczytywane; wielu uważa je za znak muzyczny.
*3,13 także: na
wybawienie, pomoc