UWAGI WSTĘPNE

NAZWA

Polska nazwa - Psalmy, pochodzi od greckiego określenia Byblos Psalmos, co oznacza: Śpiew biblijny przy akompaniamencie instrumentu strunowego (psalterionu). Nazwa hebrajska - Sefer Tehilim, pochodzi od rdzenia „chwalić” i oznacza - Hymn Pochwalny.

NAGŁÓWKI

Nagłówki umieszczane na czele Psalmów pochodzą od „autora”, redaktora, lub powstały na skutek wpływu późniejszych recenzentów. Napisy te wyszczególniają: Imię „autora” (pamiętajmy, że zostały one napisane z natchnienia Boga), nazwę chóru i jego przewodnika; nazwę instrumentu, który wtórował śpiewowi; rodzaj poezji, przeznaczenie Psalmu oraz historyczną okoliczność stanowiącą jego pobudkę i osnowę. 34 Psalmy nie mają żadnego nagłówka, więc w Talmudzie noszą nazwę „osieroconych”.

„AUTORZY”

Nie ma jednoznacznych danych o „autorach” wielu Psalmów. Jedni komentatorzy żydowscy twierdzą tak, a inni inaczej. Wymienia się następujące osoby:

-Mojżesz (Psalm 90), któremu talmudyści przypisują i 10 następnych Psalmów

-Dawid (74 Psalmy: 3 - 9, 11 - 32, 34 - 41, 51 - 65, 68 - 70, 86 -101, 103, 108 - 110, 122, 124, 131, 133, 138 - 145)

-Salomon (Psalmy 72,127)

- Asaf syn Berekjasza (patrz: 1 Kronik 15,17), za czasów Dawida przewodnik chóru i słynny wieszcz (patrz: 2 Kronik 29,30; Nehemiasz 12,48). Jego potomkowie sprawowali ten urząd jeszcze za króla Josafata (patrz: 2 Kronik 20,14), a nawet Ezry (Ezdrasza) i Nehemiasza (patrz: Ezdrasza 2,41 + 3,10; Nehemiasza 7,44).

-synowie Koracha (Psalmy 42-49, 84, 85, 87). Była to rodzina wieszczów z pokolenia Lewiego.

- Heman syn Joela (Psalm 88); Ezdrachita, czyli potomek Zeracha, naczelny przewodnik chóru za czasów Dawida.

-Ethan, czyli Jedutun, syn Kuszajahu (Psalm 89), Ezdrachita.

Oprócz wyżej wymienionych, Septuaginta zalicza jeszcze do „autorów”: Jeremjasza, Hagiasza i Zacharjasza.

CHÓRY

Za czasów Dawida chóry liczyły 4000 członków - śpiewaków i muzyków, którzy uświetniali uroczystości pod kierunkiem 288 przewodników oraz 24 naczelników. Wszystkie te siły podzielone były na pojedyncze ciała muzyczne, z których każde nosiło swoją nazwę.

Wymienione w nagłówkach nazwy chórów są następujące:

-synów Jedutuna, czyli chór będący pod przewodnictwem potomków Elkana (patrz: 1 Kronik 9,16 + 16,42). Istniał on do najpóźniejszych czasów opisanych przez Stary Testament (patrz: Nehemiasza 11,17)

-Machalat, czyli chór synów Machola (patrz: 1 Królewska 5,11)

-Gitit, czyli chór synów Obed Edoma z Gat (patrz: 1 Kronik 15,21)

-Bena, drugorzędnego przewodnika za czasów Dawida (patrz: 1 Kronik 15,18)

-Alamot, czyli chór dziewic i młodych niewiast opiewających odniesione zwycięstwa (por: Psalm 68)

-Szeminit, czyli chór w którym góruje osiem głosów

-Szoszanim albo Szuszan, czyli chór w którym góruje sześć głosów

-Nechilot, czyli chór, któremu wtórowały flety, czy też inne instrumenty dęte

-Neginot, czyli chór z towarzyszeniem instrumentów smyczkowych

SELA

Znak muzyczny, zwykle umieszczany na końcu strofy. Najprawdopodobniej oznacza on - odpocząć, zamilknąć; bądź według innych, jest to sygnał dany orkiestrze by uderzyła w bębny.

 

Psalmy                                                                                

Tehilim *

Księga Psalmów

 

PSALM 1*

 

¹ Szczęśliwy * mąż, który nie szedł za radą niegodziwych **,

na drodze grzeszników *** nie postał,

a w kole szyderców **** nie zasiadł.

² Ale ma upodobanie w Prawie Boga

oraz o Jego nauce rozmyśla dniem i nocą.

³ Więc będzie jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód,

które wydaje owoc w swoim czasie,

którego liść nie więdnie,

i powiedzie mu się wszystko, co czyni.

⁴ Lecz nie tak niegodziwi; gdyż są jak plewy, które rozwieje wiatr.

⁵ Dlatego niegodziwi się nie ostoją na sądzie,

ani grzesznicy w gronie sprawiedliwych.

⁶ Bowiem WIEKUISTY * uznaje ** drogi *** sprawiedliwych,

zaś ślad **** po niegodziwych zaginie.

 

* co znaczy: Chwały; hebrajska nazwa Księgi Psalmów

*1 według numeracji hebrajskiej, w kilku miejscach różniącej się od greckiej, przyjętej w S

*1,1 dokładnie: podwójnie szczęśliwy

**1,1 także: nieprawych, winnych grzechu

***1,1 dokładnie oznacza: wytrawnego, pospolitego złoczyńcę

****1,1 dokładnie oznacza: zjadliwego szydercę

*1,6 Imię Boga podane Mojżeszowi (II Mojżesza 3,14) i w oryginale zapisane tak zwanym tetragramem, choć tłumaczone jako: WIEKUISTY, BÓG, PAN – zawsze jest pisane dużymi literami.  

**1,6 także: zna, potwierdza, oznajmia, postanawia

***1,6 także: sposób postępowania

****1,6 także: doktryna, nauka, droga 

 

PSALM 2

 

¹ Czemu się burzą ludy, a narody próżne zamysły knują?

² Powstają królowie ziemi i razem radzą książęta

przeciw BOGU, i Jego Pomazańcowi *.

³ Stargajmy ich więzy, zrzućmy z siebie ich pęta.

⁴ Ten, co króluje * w niebiosach się uśmiecha, Pan im urąga.

⁵ Zatem przemówi do nich w Swoim gniewie *

i w Swojej grozie ich zatrwoży.

⁶ To Ja namaściłem Mojego Króla na Cyonie *,

na Mojej świętej górze.

⁷ Ogłaszam ten wyrok:

WIEKUISTY do mnie powiedział:

Ty jesteś Moim Synem,

Ja cię dzisiaj wydałem na świat *.

Hebrajczyków 1,5 + 5,5

⁸ Zażądaj ode mnie,

a dam ci w dziedzictwo ludy i granice ziemi na twą własność.

⁹ Roztrącisz * je berłem żelaznym,

skruszysz je jak garncarskie naczynia.

Objawienie 2,27 + 19,15

¹⁰ Zatem teraz rozmyślcie się królowie, ukorzcie się sędziowie ziemi.

¹¹ Służcie BOGU w bojaźni oraz radujcie się w skrusze.

¹² Składajcie hołd * Synowi, aby się nie gniewał i byście nie zmylili drogi;

gdyż łatwo zapłonie jego gniew.

Szczęśliwi, co u niego szukają schronienia **.

 

*2,2 hebr. Mesjaszowi; S Chrystusowi; co znaczy: Pomazańcowi Boga

*2,4 dokładnie: siedzący, zasiadający na tronie

*2,5 inni: Następnie zgromi ich mocarzy

*2,6 spolszczone: Syjonie

*2,7 także: zrodziłem; spłodziłem

*2,9 inni: poprowadzisz je (od słowa: pasterzyć)

*2,12 dosłownie: ucałujcie syna; inni: ucałujcie wybrańca

**2,12 także: Jemu ufają

 

PSALM 3

 

¹ Psalm Dawida, gdy uciekał przed swoim synem Absalomem.

² WIEKUISTY,

 jak liczni są moi wrogowie - wielu powstaje przeciw mnie.

³ Wielu mówi o mojej duszy: U PANA nie ma dla niego ratunku *. Sela.

⁴ Ale Ty, WIEKUISTY, jesteś moją tarczą,

moją chwałą oraz Tym, który podnosi moją głowę.

⁵ Moim głosem wołam do BOGA,

a On mi odpowie ze Swojej świętej góry. Sela.

⁶ Kładę się, zasypiam i się budzę, ponieważ BÓG mnie wspiera.

⁷ Nie lękam się mnóstwa ludzi, którzy zewsząd mnie oblegają.

⁸ Powstań, o WIEKUISTY, wspomóż mnie mój Boże,

bowiem porazisz szczęki wszystkich moich wrogów,

 pokruszysz zęby niegodziwych.

⁹ U BOGA jest ocalenie *;

a Twoje błogosławieństwo spoczywa nad Twoim ludem. Sela.

 

*3,3 także: zbawienia, ocalenia, wyzwolenia

*3,9 także: zbawienie, wyzwolenie, ratunek

 

PSALM 4

 

¹ Przewodnikowi chóru, w towarzystwie instrumentów

smyczkowych. Psalm Dawida.

² Na me wezwanie, odpowiedz mi Boże mojej sprawiedliwości;

w niedoli rozszerzyłeś mnie *;

zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę.

³ Synowie ludzcy!

Jak długo będzie w poniewierce Moja chwała?

Upodobacie sobie marność *, będziecie poszukiwać fałszu. Sela.

⁴ Wiedzcie, że BÓG oznaczył * wiernego ** Sobie;

BÓG słyszy, kiedy wołam do Niego.

⁵ Drżyjcie, a nie grzeszcie;

w waszych sercach rozważajcie na waszych łożach,

i się uciszcie *. Sela.

⁶ Ofiarujcie ofiary sprawiedliwości oraz ufajcie WIEKUISTEMU.

⁷ Wielu powiada: Kto nam pokaże * dobro **?

BOŻE, zwróć na nas światło Twego oblicza.

⁸ Dałeś radość mojemu sercu,

z chwilą gdy obrodziło ich zboże i ich wino.

⁹ W spokoju się kładę oraz zasypiam, gdyż Ty sam,

o BOŻE,

pozwalasz mi bezpiecznie spoczywać.

 

*4,2 w zrozumieniu: wyprowadziłeś mnie na wolność; także: rozprzestrzeniłeś

*4,3 także: próżne, ułudne przedsięwzięcia

*4,4 także: oddzielił

**4,4 dokładnie: przejętego miłością ku Bogu i ludziom

*4,5 także: umrzyjcie

*4,7 także: wytłumaczy

**4,7 także: słuszność, łagodność, wspaniałość; S także: szlachetność, sprawiedliwość, łaskawość, przydatność, doskonałość

 

PSALM 5

 

¹ Przewodnikowi chóru, w towarzystwie fletów. Psalm Dawida.

² Usłysz moje słowa,

WIEKUISTY,

 zrozum me westchnienia *.

³ Usłysz głos mojej skargi,

Królu mój i Boże,

kiedy się modlę do Ciebie.

⁴ Z rana usłyszysz mój głos,

WIEKUISTY,

do Ciebie się zwracam o świcie i czekam.

⁵ Bo nie jesteś Bogiem, który upodobał sobie nieprawość,

nie przebywa przy Tobie zło.

⁶ Nie ostoją się zuchwalcy * przed Twoimi oczyma,

nienawidzisz wszelkich złoczyńców **.

⁷ Gubisz kłamców; Bóg się brzydzi człowiekiem krwi i zdrady.

⁸ Ale ja, w Twojej wielkiej łasce wstąpię do Twego domu;

w bojaźni przed Tobą się ukorzę w Twoim świętym Przybytku.

⁹ BOŻE, prowadź mnie w Twojej sprawiedliwości;

wobec czyhających na mnie - utoruj przede mną Twoją drogę.

¹⁰ Gdyż w ich ustach nie ma szczerości;

ich wnętrze jest tchnące zgubą,

grobem otwartym jest ich gardło, swój język wygładzili. Rzymian 3,13

¹¹ Potęp * ich Panie, niech upadną przez własne knowania;

 strąć ich z powodu ogromu grzechów, bowiem są Ci przekorni.

¹² A niech się cieszą wszyscy, którzy się uciekają do Ciebie

i wiecznie się radują, gdyż otaczasz ich Swą opieką;

niech się w Tobie weselą ci, którzy umiłowali Twe Imię.

¹³ Ponieważ błogosławisz sprawiedliwemu,

WIEKUISTY,

 wieńczysz go łaską, jakby tarczą *.

 

*5,2 także: myśli

*5,6 dokładniej: „błyszczący” pożyczonym światłem, przechwalający się

**5,6 także: bezprawnych, bezbożnych, niegodziwców

*5,11 dosłownie: objaw ich winę

*5,13 chodzi o dużą, owalną tarczę, otaczającą całego wojownika

 

PSALM 6

 

¹ Przewodnikowi chóru;

na osiem głosów, w towarzystwie instrumentów smyczkowych.

Psalm Dawida.

² WIEKUISTY,

 nie napominaj mnie w Swym gniewie,

nie karć mnie w Twoim uniesieniu.

³ Zmiłuj się nade mną, BOŻE, bo uwiędnę;

ulecz mnie, ponieważ zdrętwiały moje członki.

⁴ Zaś ma dusza jest wielce zatrwożona;

zatem Ty,

o PANIE,

dopóki jeszcze będziesz zagniewany?

⁵ Zwróć się, BOŻE,

wyswobodź moją duszę,

dopomóż mi przez Twą litość.

⁶ Gdyż nie w śmierci jest pamięć o Tobie;

któż Cię wielbi w Krainie Umarłych *?

⁷ Jestem zmożony łkaniem,

co noc skrapiam moje posłanie i me łoże zalewam łzami.

⁸ Od strapienia zamroczyło się moje oko,

zestarzało się przez moich dręczycieli.

⁹ Odstąpcie ode mnie wszyscy, co czynicie nieprawość *,

gdyż BÓG wysłuchał głos mojego płaczu.

¹⁰ WIEKUISTY wysłuchał moje błagania,

BÓG przyjął moją modlitwę.

¹¹ Oto wszyscy moi wrogowie są wielce zawstydzeni i zatrwożeni;

zhańbieni - pierzchają w jednej chwili.

 

*6,6 hebr. szeol; gr. hades; co znaczy: Kraina Umarłych, świat podziemny

*6,9 także: smutek, utrapienie, bałwochwalstwo

 

PSALM 7

 

¹ Pieśń Dawida, którą zaśpiewał Bogu z powodu Kusza Binjaminity.

² WIEKUISTY,

Panie mój,

w Tobie szukam obrony,

ocal mnie od wszystkich prześladowców i mnie wyzwól.

³ Aby nikt, szarpiąc, nie porwał mojego życia jak lew,

gdy nie ma zbawcy.

⁴ WIEKUISTY,

 Boże mój,

jeżeli to uczyniłem, jeśli jest w mojej ręce bezprawie;

⁵ jeżeli odpłaciłem płacącemu mi złem,

ja, który wyzwoliłem tego, co mnie niewinnie prześladował -

⁶ niech wróg ściga mą duszę,

niech ją pojmie oraz na ziemi rozdepcze moje życie,

a mą sławę niech strąci w proch. Sela.

⁷ Powstań, o WIEKUISTY, w Twoim gniewie,

wystąp przeciwko zaciekłości mych ciemięzców,

czuwaj nade mną,

ustanów sąd *;

⁸ a zbór narodów Cię otoczy

i ponad nim wzniesiesz się ku wysokości.

⁹ WIEKUISTY, który sądzisz narody,

rozsądź * mnie BOŻE;

niech mi się dzieje według mojej sprawiedliwości i niewinności.

¹⁰ Niech się skończy * złość niegodziwych,

abyś podźwignął sprawiedliwego;

Ty, który badasz serca i nerki,

Boże sprawiedliwy.

¹¹ Moja tarcza u Boga, który wspomaga prawych sercem.

¹² Bóg jest sędzią sprawiedliwym;

Bóg jest wciąż groźnym.

¹³ Jeśli człowiek się nie nawróci - wyostrzy Swój miecz,

Swój łuk naciągnie i wymierzy.

¹⁴ Przygotuje dla niego narzędzia śmierci,

Swe strzały uczyni palącymi.

¹⁵ Oto człowiek poczyna bezprawie,

brzemienny jest zgubą i rodzi fałsz,

¹⁶ kopie dół oraz go wydrąża;

a zatem wpadnie w przepaść, którą przygotował.

¹⁷ Niedola wraca na jego głowę,

a jego srogość spada na jego ciemię.

¹⁸ Będę chwalił WIEKUISTEGO według Jego sprawiedliwości

oraz wysławiał Imię BOGA Najwyższego.

 

*7,7 inni: rozbudź dla mnie zapowiedziany sąd

*7,9 także: weź w obronę, oczyść z zarzutów

*7,10 inni: niech będzie zniszczona

 

PSALM 8

 

¹ Przewodnikowi chóru gittitów. Psalm Dawida.

² WIEKUISTY,

 Panie nasz,

 który wzniosłeś Twoją świetność na niebiosach,

 jak wspaniałe na całej ziemi jest Twoje Imię.

³ W obecności Twych przeciwników,

utwierdziłeś Sobie chwałę przez usta dzieci i niemowląt,

aby uśmierzyć wroga oraz mściwego. Mateusz 21,16

⁴ Kiedy spoglądam na Twe niebiosa, dzieło Twych palców;

księżyc oraz gwiazdy, które ustanowiłeś;

pytam:

⁵ Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz

i Syn Człowieka, że go wypatrujesz *?

Hebrajczyków 2,6

⁶ Bo na krótko * uczyniłeś go mniejszym od bogów **;

uwieńczyłeś go chwałą i blaskiem.

⁷ Ustanowiłeś go władcą nad dziełami Twych rąk,

wszystko poddałeś pod jego stopy.

1 Koryntian 15,27

⁸ Trzody, wszelkie bydło, jak i dzikie zwierzęta;

⁹ ptactwo nieba i ryby morza;

wszystko, co ciągnie po morskich drogach.

¹⁰ WIEKUISTY,

Panie nasz,

jak wspaniałe na całej ziemi jest Twoje Imię.

 

*8,5 także: nawiedzasz, szukasz, potrzebujesz

*8,6 także: nieznacznie

**8,6 S od aniołów

 

 

PSALM 9

 

¹ Przewodnikowi chóru - Benowi, z powodu śmierci.

Psalm Dawida.

² Całym sercem chcę chwalić WIEKUISTEGO

i opowiadać wszystkie Twoje cuda.

³ Chcę się cieszyć, radować w Tobie oraz wysławiać Twoje Imię,

o Najwyższy;

⁴ bowiem moi nieprzyjaciele pierzchli wstecz,

upadli i zginęli przed Twym obliczem.

⁵ Gdyż zasiadłeś na tronie,

 Sędzio Sprawiedliwy,

oraz przeprowadziłeś moją sprawę, mój spór.

⁶ Zgromiłeś ludy *, zgubiłeś niegodziwego;

zgładziłeś ich imię na wieki wieków.

⁷ Wrogu, oto na zawsze zakończone są spustoszenia;

a o miastach, które zburzyłeś - o nich też zaginęła pamięć.

⁸ Ale BÓG wiecznie zasiada, ustanowił Swój tron do sądu.

⁹ On sądzi świat w sprawiedliwości,

według słuszności wydaje wyrok o narodach.

Dokonania 17,31

¹⁰ BÓG będzie twierdzą uciśnionego, twierdzą w czasach niedoli *.

¹¹ A będą Tobie ufać ci, co znają Twoje Imię;

ponieważ nie opuściłeś tych, którzy Ciebie szukają,

WIEKUISTY.

¹² Śpiewajcie BOGU, który zamieszkał na Cyonie,

rozpowiadajcie pomiędzy narodami Jego dzieła.

¹³ Bo mściciel krwi, On ich zapamiętał,

nie zapomniał wołania uciśnionych.

¹⁴ Zmiłuj się nade mną BOŻE,

popatrz na moją nędzę na skutek mych nieprzyjaciół;

Ty, który mnie wyniosłeś z bram śmierci,

¹⁵ bym przy bramach córki Cyonu opowiadał całą Twą chwałę,

abym się cieszył Twym zbawieniem *.

¹⁶ Ludy upadły w przepaść, którą same przygotowały;

ich noga się uwikłała w sidła, które zastawiły.

¹⁷ BÓG dał się poznać,

wymierzył sprawiedliwość;

a niegodziwy się zaplątał w dziele własnych rąk. Higgajon Sela *.

¹⁸ Niegodziwi zejdą do Krainy Umarłych;

wszystkie ludy co zapomniały Boga.

¹⁹ Wreszcie nie jest zapomniany żebrzący ^S,

nadzieja biednych nie zniknie na wieki.

²⁰ Powstań, WIEKUISTY,

niech się nie rozzuchwala śmiertelny,

niechaj przed Twym obliczem będą sądzone ludy.

²¹ Rzuć na nich strach,

o BOŻE,

niech ludy wiedzą, że są jedynie ludźmi.

 

*9,6 także: pogan

*9,10 także: ucisku

*9,15 S także: ocaleniem, wyzwoleniem, ratunkiem; C pomocą

*9,17 najprawdopodobniej: Uderzcie w bębny

 

PSALM 10

 

¹ Czemu, BOŻE, stoisz z daleka i ukrywasz się w czasach niedoli?

² W swojej pysze * niegodziwy ściga biednego;

niech sami wpadną w knowania, które zaplanowali.

³ Niegodziwy chlubi się żądzą swej duszy,

a łupieżca bluźni * oraz lży BOGA **.

⁴ Niegodziwy w wyniosłości swojego ducha powiada:

Nie ma Boga, On nie karci – takie są wszystkie jego myśli.

⁵ Jego drogi są szczęśliwe w każdym czasie.

Wysoko oraz daleko od niego są Twoje sądy;

nadyma się na wszystkich swoich przeciwników.

⁶ Tak mówi w swoim sercu:

Nie zachwieję się,

od pokolenia do pokolenia nie spotka mnie zła dola *.

⁷ Jego usta są pełne bluźnierstwa, podstępu i zdrady,

a na jego języku niecność oraz nieprawość.

⁸ Po zagrodach siedzi w zasadzce,

w kryjówkach morduje niewinnego;

jego oczy śledzą nieszczęsnego.

⁹ Czai się w kryjówce, jak lew w gęstwinie,

czyha by porwać biednego;

i ubogiego porywa, oplątując go w swoje sidła.

¹⁰ Płaszczy się, czai, aż owi nieszczęśnicy wpadną w jego moc *.

¹¹ Tak mówi w swoim sercu:

Bóg zapomniał, zakrył Swoje oblicze, nie zobaczy na wieki.

¹² Powstań WIEKUISTY,

podnieś Twoją dłoń, Boże,

nie zapominaj uciśnionych.

¹³ Czemu niegodziwiec ma lżyć Boga

i mawiać w swoim sercu, że Ty nie poszukujesz.

¹⁴ Ty jednak widzisz;

widzisz niecność i krzywdę, aby odpłacić Twą ręką;

na Tobie polega żebrzący ^S,

Ty byłeś pomocą sieroty.

¹⁵ Skrusz ramię niegodziwca i złoczyńcy;

tak, byś szukał jego złości, ale więcej nie znalazł.

¹⁶ BÓG jest Królem na wieki wieków, poganie * znikną z Jego ziemi.

¹⁷ WIEKUISTY,

usłyszysz życzenia uciśnionych,

pokrzepisz ich serce,

wysłucha ich Twoje ucho.

¹⁸ Abyś wymierzył sprawiedliwość sierocie i uciśnionemu,

aby się więcej nie przerażał * człowiek na ziemi.

 

*10,2 inni: Z powodu pychy niegodziwego, biedny się trwoży

*10,3 BG błogosławi sobie

**10,3 inni: a łupieżca przechwala się, że lży Boga

*10,6 dokładniej: jestem tym, który nie będzie w złej doli

*10,10 inni: w jego ukryte zasadzki

*10,16 także: narody

*10,18 C wielmoży

 

PSALM 11

 

¹ Przewodnikowi chóru; psalm Dawida.

BOGU się powierzam.

Jakże mówicie mojej duszy: Schroń się jak ptak, na górę *.

² Bo oto niegodziwi napięli łuk,

na cięciwę założyli strzałę,

by w ciemności wystrzelać prawych sercem.

³ Gdy ^S będą zburzone podstawy;

to sprawiedliwy co uczyni?

⁴ BÓG jest w Przybytku Swojej świętości;

WIEKUISTY, którego tron jest w niebiosach;

Jego oczy widzą, Jego powieki badają synów ludzkich.

⁵ BÓG doświadcza sprawiedliwego,

ale Jego istota ^S* nie cierpi niegodziwego

oraz tego, co miłuje bezprawie.

⁶ Jakby deszcz spuszcza na niegodziwych błyskawice *,

ogień i siarkę,

a działem ich kielicha jest wiatr spiekoty.

⁷ Bo WIEKUISTY jest sprawiedliwym,

miłuje sprawiedliwość *,

to prawi będą oglądać Jego oblicze **.

 

*11,1 pod tym hebrajskim słowem wielu rozumie górę Cyon

*11,5 S także: serce; osoba

*11,6 S sidła, pułapki

*11,7 inni: sprawiedliwego

**11,7 inni: prosto patrzy Jego oblicze

 

PSALM 12

 

¹ Przewodnikowi chóru, na osiem głosów.

Psalm Dawida.

² Dopomóż WIEKUISTY, bowiem zabrakło pobożnych,

gdyż zniknęli wierni spośród synów ludzkich.

³ Gładkimi ustami jeden mówi drugiemu fałsz;

mówią podwójnym * sercem.

⁴ Oby BÓG wytępił wszystkie gładkie usta i języki,

co przemawiają z wysoka;

⁵ powiadają:

Przez nasz język jesteśmy potężni, nasze wargi są z nami;

kto chce być naszym panem?

⁶ Wobec bólu ^S* żebrzących ^S, wobec jęku ubogich, teraz powstanę – mówi WIEKUISTY;

postawię wśród bezpieczeństwa tego, co we ^S Mnie otwarcie ^S mówi.

⁷ Słowa BOGA to czyste słowa,

jak srebro wypławione w tyglu * ziemi, siedmiokroć oczyszczone.

⁸ Ty, o WIEKUISTY, będziesz ich strzec,

na wieki ich ochronisz od tego rodu.

⁹ Krążą wokoło niegodziwi *,

gdy wzmaga się zepsucie wśród synów ludzkich.

 

*12,3 w rozumieniu: fałszywym, które inaczej mówi niż czuje

*12,6 S także: trudu, mozołu, cierpień

*12,7 otwór w ziemi, w którym wytapiano kruszec; inni: w pracowni; srebro pana ziemi

*12,9 inni: niby robactwo wylega hańba ludzka

 

PSALM 13

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² Jak długo, BOŻE, będziesz o mnie zupełnie zapominał?

Dokąd Twe oblicze będziesz ode mnie odwracał?

³ Jak długo będę układał plany w mojej duszy

i codziennie będzie troska w mym sercu?

Dopóki mój wróg ma się nade mną wynosić?

⁴ Spojrzyj,

odpowiedz mi WIEKUISTY,

mój Boże,

oświeć * moje oczy, abym nie zasnął śmiercią.

⁵ Niechaj nie powie mój wróg: Zmogłem go.

Niech się nie cieszą moi prześladowcy, że się zachwiałem.

⁶ Ale ja ufam w Twoje miłosierdzie;

Twym zbawieniem * rozraduje się moje serce;

będę wysławiał BOGA, bowiem zlał na mnie Swoją łaskę.

 

*13,4 inni: pokrzepiaj, orzeźwiaj

*13,6 S także: C pomocą; ratunkiem, ocaleniem, wyzwoleniem

 

PSALM 14

 

¹ Przewodnikowi chóru.

 Psalm Dawida.

Nikczemny mówi w swoim sercu: Nie ma Boga.

Zepsuli się, skazili swoje czyny, nie ma takiego, co czyni dobro *.

² WIEKUISTY spogląda z Nieba na synów ludzkich,

by zobaczyć, czy jest ktoś rozumny,

ktoś szukający Boga. Rzymian 3,10

³ Wszyscy odstąpili, razem się zepsuli;

nie ma takiego, co czyni dobro - nie ma ani jednego.

⁴ Czy wszyscy owi złoczyńcy,

co pożerają mój lud, jak się spożywa chleb,

nie mają poznać WIEKUISTEGO, którego nie wezwali?

⁵ Tam * zatrwożą się trwogą,

gdyż Bóg jest tylko w sprawiedliwym plemieniu.

⁶ Możecie gardzić radą * żebrzącego ^S, ale BÓG jest jego obroną.

⁷ Kto da pomoc Israelowi z Cyonu?

Kiedy WIEKUISTY przywróci wygnańców Swego ludu –

rozweseli się Jakób, rozraduje Israel.

 

*14,1 także: rzetelność, słuszność, prawość, życzliwość, łaskawość

*14,5 inni: Na tym samym miejscu

*14,6 także: zamiarami, planami, postanowieniami; C zamysłami

 

PSALM 15

 

¹ Psalm Dawida.

WIEKUISTY,

kto zamieszka w Twoim domu *;

kto będzie mieszkał na Twojej świętej górze?

² Ten, kto postępuje bez zarzutu,

świadczy sprawiedliwość

oraz mówi prawdę w swym sercu.

³ Nie spotwarza swoim językiem,

nie czyni złego bliźniemu,

ani nie rzuca hańby na bliskiego.

⁴ Nikczemnik jest wzgardzony w jego oczach,

a bogobojnych szanuje;

tego, kto przysięga na swoją szkodę i nie zmienia.

⁵ Nie daje swoich pieniędzy na lichwę

oraz wziątku * przeciw niewinnym nie bierze.

Kto tak czyni, nigdy się nie zachwieje.

 

*15,1 C namiocie; S także: świątyni; ciele

*15,5 także: daru, łapówki

 

PSALM 16

 

¹ Klejnot Dawida.

Ochroń mnie Boże, gdyż Ci ufam.

² Powiedziałem WIEKUISTEMU:

Ty jesteś moim Panem, moim najwyższym dobrem.

³ W świętych oraz szlachetnych, którzy są na ziemi –

w nich całe moje upodobanie.

⁴ Liczne są utrapienia tych *, co nabyli innego towarzysza;

Ja ich krwawych zalewek ** nie zalewam

i nie biorę ich imion na moje usta.

⁵ WIEKUISTY jest darem w mym udziale, moim kielichem;

Ty trzymasz mój los.

⁶ Na rozkosznym polu przypadły mi granice;

dla mnie jest urocze dziedzictwo.

⁷ Wysławiam WIEKUISTEGO, który mi tak doradził;

bo i nocami napominają mnie moje wnętrza.

⁸ Zawsze stawiam WIEKUISTEGO przed sobą;

dlatego się nie zachwieję *, póki On jest po mej prawicy.

⁹ Dlatego cieszy się moje serce oraz raduje mój język ^S*,

a moja cielesna natura spoczywa bezpiecznie.

¹⁰ Bo nie zostawisz mojej duszy Krainie Umarłych, 

nie dasz widzieć zepsucia Twojemu pobożnemu.

Dokonania 2,31 + 13,35

¹¹ Wskażesz mi drogę życia.

Pełnia radości przed Twym obliczem;

wieczna rozkosz po Twej prawicy.

 

*16,4 inni: liczne są bałwany tych

**16,4 chodzi o płyny ofiarne

*16,8 inni: nie zejdę z drogi prawdy

*16,9 także: moja chwała

 

PSALM 17

 

¹ Modlitwa Dawida.

WIEKUISTY,

wysłuchaj mojej słuszności *, miej wzgląd na moje wołanie;

skłoń ucho do mojej prośby, co nie płynie z obłudnych ust.

² Niech sprzed Ciebie wyjdzie mój sąd;

 bo Twe oczy spoglądają na prawość.

³ Kiedy zbadasz me serce,

nawiedzisz mnie w nocy i doświadczysz – nic nie znajdziesz,

zła myśl nie przeszła przez moje usta.

⁴ Stosownie do słowa Twoich ust,

 wobec spraw ludzi wystrzegałem się dróg przestępcy.

⁵ Moje kroki trzymają się Twoich ścieżek, nie chwieją się moje stopy.

⁶ Wzywam Cię, bo mnie wysłuchasz, mój Boże;

skłoń do mnie Twoje ucho oraz wysłuchaj moje słowa.

⁷ Ucudownij Twoją łaskę, Panie;

który tych, co ufają Twej prawicy wybawiasz od przeciwników.

⁸ Strzeż mnie jak źrenicy oka *;

w cieniu Twych skrzydeł

⁹ ukryj mnie przed niegodziwymi, którzy mnie napadają;

 przed wrogami, co zawzięcie mnie otaczają.

¹⁰ Zamknęli swoje tuczne serce, a ich usta przemawiają z wysoka.

¹¹ Teraz otaczają nas na każdym kroku;

zwracają swoje oczy, by nas powalić na ziemię.

¹² Każdy podobny jest do lwa, co pragnie żeru;

do lwiątka siedzącego w ukryciu.

¹³ Powstań WIEKUISTY,

uprzedź go i połóż;

Twoim mieczem wybaw od niegodziwca moje życie.

¹⁴ Od tłumów, które są w Twojej ręce, od tłumów tej ziemi.

Ich udział jest w tym życiu, Twoimi darami napełniasz ich żywot;

nasycają się nimi synowie, a nadmiar zostawiają swym dzieciom.

¹⁵ Zaś ja, w prawości *, zobaczę Twoje oblicze;

po przebudzeniu nasycę się Twą Postacią **.

 

*17,1 także: sprawiedliwości

*17,8 figura retoryczna: jak w źrenicy oka - obrazu, wpatrującej się w nie osoby

*17,15 także: sprawiedliwości

**17,15 także: Twym Obrazem; wspaniałością, zaszczytem, chwałą

 

PSALM 18

 

¹ Przewodnikowi chóru.

Przez sługę WIEKUISTEGO – Dawida,

który wypowiedział BOGU słowa tej pieśni,

kiedy WIEKUISTY go wybawił z rąk wszystkich nieprzyjaciół,

a w szczególności z ręki Saula.

² Zatem powiedział:

Miłuję cię WIEKUISTY, ma potęgo.

³ WIEKUISTY - Skało,

moja twierdzo i mój wybawco;

Boże mój – obrono, w którą wierzę *;

moja tarczo, mój rogu zbawienia oraz moja ucieczko.

⁴ Wzywam Wielbionego, WIEKUISTEGO,

więc jestem wybawiony od mych wrogów.

⁵ Ogarnęły mnie bóle śmierci i zatrwożyły mnie nurty nicości *;

⁶ męki piekielne mnie osnuły i pochwyciły sidła śmierci.

⁷ W mojej niedoli wzywam WIEKUISTEGO, wołam do mego Boga;

ze Swego Przybytku wysłuchał mojego głosu,

a me wołanie doszło przed Nim do Jego uszu.

⁸ Ponieważ zapłonął gniewem,

 wstrząsnęła się i zadrżała ziemia,

wstrząsnęły się oraz chwieją posady gór.

⁹ W Jego gniewie wzniósł się dym, a z Jego ust zieje ogień;

od Niego żarzą się głownie.

¹⁰ Skłonił * niebiosa i zstąpił, a pod Jego stopami gęsta mgła.

¹¹ Wsiadł na cheruba, wzniósł się, pędził na skrzydłach wichru.

¹² A wokół Niego jakby namiot,

mrok uczynił Swoją osłoną, pomrokę wód, gęste obłoki.

¹³ Przed blaskiem, który od Niego bił, pierzchały Jego chmury,

także grad oraz ogniste głownie.

¹⁴ WIEKUISTY zagrzmiał w niebiosach,

Najwyższy wydał Swój głos, grad oraz błyskawice.

¹⁵ Wypuścił Swoje strzały oraz rozproszył nieprzyjaciół *;

ciskał błyskawicami i ich zmieszał.

¹⁶ Ukazały się też łożyska wód,

a od Twej groźby, WIEKUISTY, i od zadęcia wichru Twego gniewu

obnażyły się

posady

świata.

¹⁷ Sięgnął z wysokości i mnie wziął, wydobył z wielkiej toni.

¹⁸ Ocalił mnie od potężnego wroga,

 oraz od moich nieprzyjaciół, chociaż byli mocniejsi ode mnie.

¹⁹ Napadli mnie w dniu mojego nieszczęścia,

ale BÓG stał się moją podporą.

²⁰ Wyprowadził mnie na przestronność * i mnie wybawił,

gdyż mnie sobie upodobał.

²¹ WIEKUISTY mnie wynagradza według mojej sprawiedliwości,

odpłaca mi według czystości moich rąk.

²² Bowiem przestrzegałem dróg WIEKUISTEGO

 i nie byłem odstępcą od mego Boga.

²³ Wszystkie Jego ustawy są przede mną

oraz nie odstępuję od Jego praw.

²⁴ Cały jestem Jemu oddany i wystrzegam się mego grzechu.

²⁵ Dlatego BÓG mi oddaje według mojej sprawiedliwości,

według czystości moich rąk, która jest przed Jego oczami.

²⁶ Z proszącym o litość ^S* postępujesz miłosiernie,

a z prawym mężem – nieskazitelnie.

²⁷ Oczyszczonego - oczyszczasz,

a z przewrotnym * walczysz.

²⁸ Gdyż wybawiasz lud uciśniony, a oczy wywyższone – poniżasz.

²⁹ Tak, Ty rozświecasz moją pochodnię;

WIEKUISTY, mój Bóg rozjaśnia moją ciemność.

³⁰ Bo w Tobie przełamię szyki

 i w mym prawdziwym Bogu przestąpię mury.

³¹ Bóg,

nieskazitelna jest Jego droga,

a Słowo WIEKUISTEGO czyste;

On jest tarczą dla wszystkich, którzy Mu ufają.

³² Bo któż jest Bogiem, oprócz WIEKUISTEGO; 

kto Opoką *, oprócz prawdziwego Boga?

³³ Boga, co mnie opasał siłą oraz prostą uczynił moją drogę.

³⁴  Moje nogi upodobnił do jelenich i mnie stawia na mych wyżynach.

³⁵ Moje ręce wprawia do boju,

tak, że me ramiona naciągają spiżowy łuk.

³⁶ Dałeś mi tarczę Twojego zbawienia,

Twoja prawica mnie wspierała,

a Twa troskliwość czyni mnie wielkim.

³⁷ Rozszerzyłeś moje kroki pode mną i nie zachwiały się moje stawy.

³⁸ Ścigałem moich wrogów,

dogoniłem ich i nie wróciłem, aż doszczętnie ich wytępiłem.

³⁹ Skruszyłem ich tak, że nie mogli powstać;

upadli pod moimi stopami.

⁴⁰ Tak do boju opasałeś mnie mocą,

powaliłeś pode mnie moich wrogów.

⁴¹ Podałeś mi kark moich nieprzyjaciół,

a więc zgładziłem moich wrogów.

⁴² Wołali, ale nikt im nie pomógł; i do BOGA, ale im nie odpowiedział.

⁴³ Więc starłem ich jak proch na przedzie wiatru,

rozrzuciłem jak błoto ulic.

⁴⁴ Wybawiłeś mnie od zatargów ludu,

ustanowiłeś mnie głową narodów;

służy mi lud, którego nie znałem.

⁴⁵ Schlebiają mi cudzoziemscy;

synowie, o których usłyszałem słuchem ucha.

⁴⁶ Omdleli synowie obczyzny

oraz drżąc, uchodzą ze swoich zamków.

⁴⁷ Żywy WIEKUISTY,

niech będzie pochwalona moja Skała,

niech będzie wywyższony Bóg zbawienia *.

⁴⁸ Bóg, który mi zlecił pomstę oraz poddał pode mnie narody;

⁴⁹ który mnie wybawił od moich wrogów,

wyniósł mnie ponad mych przeciwników

i ocalił od srogiego męża.

⁵⁰ Dlatego chcę Cię sławić pomiędzy narodami,

WIEKUISTY,

 będę śpiewał Twojemu Imieniu.

⁵¹ gdyż wielkimi czynisz zwycięstwa Swojego króla,

świadczysz łaskę Swojemu pomazańcowi,

Dawidowi,

oraz jego rodowi na wieki.

 

*18,3 także: której ufam

*18,5 także: zniszczenia; S nieprawości, występku

*18,10 w znaczeniu: spuścił niżej

*18,15 dosłownie: ich

*18,20 w rozumieniu: swobodę, wolność

*18,26 S także: C miłosiernym

*18,27 także: wijącym się, silącym się, współzawodniczącym, nie przebierającym w środkach

*18,32 także: Skałą

*18,47 także: ratunku

 

PSALM 19

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² Niebiosa opowiadają chwałę Boga,

 a nieboskłon ogłasza dzieła Jego rąk.

³ Dzień dniowi podaje słowo *, a noc nocy przekazuje wieść.

⁴ Bez mowy, bez wyrazów, nie słychać ich głosu.

⁵ Jednak na całej ziemi rozchodzi się ich dźwięk *,

a ich słowo aż na krańce świata, gdzie słońcu namiot postawił.

⁶ A ono, jak oblubieniec, wychodzi ze swej komnaty

i cieszy się jak bohater, który ma przebiec drogę.

⁷ Jego wschód od krańca niebios, a jego bieg do ich krańców;

i nic nie jest ukryte przed jego żarem.

⁸ Prawo * WIEKUISTEGO jest doskonałe ** - nawraca *** duszę;

świadectwo BOGA jest wiarygodne - uczy prostodusznego mądrości.

⁹ Rozkazy WIEKUISTEGO są proste - rozweselają serce;

przykazanie BOGA jest jasne - oświeca oczy.

¹⁰ Bojaźń WIEKUISTEGO jest czysta - ostoi się na wieki;

ustawy BOGA są prawdą - razem są sprawiedliwe.

¹¹ Bardziej pożądane od złota, od mnóstwa czystego złota;

słodsze od miodu oraz rozpływającej się patoki *.

¹² Zaś Twój sługa jest przez nie ustrzeżony;

sowita nagroda za ich przestrzeganie *.

¹³ Mimowolne błędy - kto je spostrzeże?

Więc od tych skrytych mnie oczyść.

¹⁴ Ale i od tych cudzoziemskich ^S* oddal Twojego sługę,

aby mną nie owładnęły;

wtedy będę nieskazitelny, oczyszczony od wielkiego grzechu.

¹⁵ Oby słowa moich ust i myśli mojego serca znalazły upodobanie przed Tobą,

WIEKUISTY,

moja Opoko i mój Wybawco *.

 

*19,3 także: obietnicę, rozkaz; S motyw, rację, sprawę; ład, porządek, prawo natury; relację; C hasło

*19,5 dokładnie: sznur mierniczy, struna; w przenośni – dźwięk; inni: prawo

*19,8 także: nauka

**19,8 także: wskazujące

***19,8 S także: poprawia, zawraca, kruszy, odwraca od błędu

*19,11 najprawdopodobniej - miodu daktylowego

*19,12 dokładnie: sowita nagroda w ich stopie

*19,14 także: aroganckich, dumnych, pysznych; S obcych, wrogich, nieprzyjacielskich

*19,15 także: Odkupicielu; Wykupicielu (z niewoli; od śmierci)

 

PSALM 20

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² W dzień niedoli niech cię wysłucha WIEKUISTY,

 a Imię Boga Jakóba cię ochroni *.

³ Niech ci śle pomoc ze Świątyni i wesprze cię z Cyonu.

⁴ Niech wspomni wszystkie twoje ofiary,

a twoje całopalenie niechaj Mu będzie miłym *. Sela.

⁵ Niech ci da według twojego serca

i niech spełni wszystkie twoje zamysły.

⁶ Wtedy ucieszymy się twym zwycięstwem

oraz podniesiemy chorągiew * w Imię naszego Boga.

Oby BÓG spełnił wszystkie twoje życzenia.

⁷ Teraz wiem, że Bóg wspomoże Swojego pomazańca,

poprzez potężne czyny Swej prawicy

i że ze Swoich świętych niebios go wysłucha.

⁸ Jedni – wozami, a drudzy – rumakami,

ale my chlubimy się Imieniem WIEKUISTEGO, naszego Boga.

⁹ Oni przyklęknęli i upadli, a my stoimy i się trzymamy *.

¹⁰ WIEKUISTY wspomóż!

Oby nas Król wysłuchał w dzień naszego wołania.

 

*20,2 także: wywyższy

*20,4 inni: niech spopieli

*20,6 inni: na wyżynach zatkniemy sztandary

*20,9 także: jesteśmy umocnieni, pozostajemy silnymi

 

PSALM 21

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² WIEKUISTY,

w  Twojej mocy cieszy się król

i wielce się raduje dzięki Twojemu zbawieniu *.

³ Dałeś mu pragnienie * jego serca

oraz nie odmówiłeś życzeniu jego ust. Sela.

⁴ Gdyż uprzedziłeś go błogosławieństwem szczęścia,

a szczerozłotą koronę włożyłeś na jego głowę.

⁵ Prosił Cię o życie, więc dałeś mu długie dni na wieki wieków.

⁶ Z Twojego zbawienia * wielka jest jego chwała;

włożyłeś na niego sławę i świetność.

⁷ Bowiem czynisz go błogosławieństwem na zawsze,

orzeźwiasz go radością Twego oblicza.

⁸ Król ufa WIEKUISTEMU

i z łaski Najwyższego się nie zachwieje.

⁹ Twoja ręka dosięgnie wszystkich Twoich wrogów;

Twa prawica znajdzie Twoich nieprzyjaciół.

¹⁰ W chwili Twojego uniesienia uczynisz z nich jakby piec ognisty;

WIEKUISTY zniszczy ich w Swoim gniewie; pożre ich ogień.

¹¹ Ich ród wygubisz z ziemi,

a ich potomstwo spośród synów ludzkich.

¹² Bo zastawili na Ciebie zło;

knuli zdradę, a nic nie dokazali.

¹³ Zawróciłeś ich plecy, mierząc Twoimi cięciwami do ich twarzy.

¹⁴ Podnieś się, WIEKUISTY, w  Twojej mocy;

Twą potęgę będziemy wysławiać i opiewać.

 

*21,2; 6 także: wyzwoleniu, ocaleniu; C pomocy

*21,3 w Talmudzie: żądanie

 

PSALM 22

 

¹ Przewodnikowi chóru, na nutę „Łanio zorzy” *. Pieśń Dawida.

² Boże mój, Boże, czemu mnie opuściłeś;

czemu jesteś daleki od mego wspomożenia

oraz od słów mojej skargi?

Mateusz 27,46; Marek 15,34

³ Boże mój, wołam we dnie, a mi nie odpowiadasz;

także nocą, ale nie mam spokoju.

⁴ A jednak Ty jesteś święty;

Ten, co zasiada wśród chwały Israela.

⁵ Tobie ufali nasi ojcowie;

ufali, zatem ich wybawiłeś.

⁶ Do Ciebie wołali, więc byli ocaleni;

Tobie ufali, zatem nie byli zawstydzeni.

⁷ Zaś ja jestem robakiem, a nie mężem,

pośmiewiskiem ludzi i wzgardą tłumu.

⁸ Wszyscy, którzy mnie widzą – urągają mi,

ściągają usta i potrząsają głową, mówiąc: Mateusz 27,39

⁹ Niech to powierzy WIEKUISTEMU!

Niech go wybawi!

Ocali go, ponieważ go sobie upodobał! *

Mateusz 27,43

¹⁰ Ty wyprowadziłeś mnie z łona

oraz bezpiecznie mnie złożyłeś u piersi mojej matki.

¹¹ Od urodzenia na Tobie polegałem;

poza życiem mej matki - Ty jesteś moim Bogiem.

¹² Ode mnie się nie oddalaj,

gdyż niedola jest bliska, a nie ma pomocnika.

¹³ Otoczyła mnie gromada byków, oblegli mnie mocarze Baszanu.

¹⁴ Rozwarli na mnie swą paszczę, jak lew co porywa i ryczy.

¹⁵ Jestem rozlany jak woda, rozeszły się wszystkie moje członki,

pośród moich wnętrzności, moje serce jest roztopione jak wosk.

¹⁶ Jak skorupa zaschła ma siła,

mój język przylgnął do mego podniebienia,

powaliłeś mnie do ^S prochu śmierci.

¹⁷ Ponieważ otoczyły mnie psy,

obstąpiła mnie zgraja złoczyńców,

z bólu wyją ^S* moje ręce i nogi.

Mateusz 27,35; Marek 15,24; Łukasz 23,33; Jan 19,18

¹⁸ Mogę policzyć wszystkie moje kości;

a oni się przyglądają, nade mną się znęcają.

¹⁹ Rozdzielają między siebie me odzienie, a o moje szaty los rzucają.

Łukasz 23,24; Jan 19,24

²⁰ Ale Ty, WIEKUISTY, się nie oddalaj;

ma potęgo pospiesz mi na ratunek.

²¹ Ocal od miecza moją duszę, z mocy psa moją jedyną.

²² Wyzwól mnie z paszczy lwa oraz obroń mnie od bawolich rogów.

²³ A mym braciom * będę rozgłaszał Twoje Imię,

pośród zboru będę Cię wielbił. Hebrajczyków 2,12

²⁴ Chwalcie Go, bogobojni, czcij Go cały rodzie Jakóba;

korzcie się przed Nim wszyscy z nasienia Israela.

²⁵ Bo nie wzgardził, nie wstrętna mu skarga żebrzącego ^S,

nie ukrył przed nim Swego oblicza;

wysłuchał go, kiedy do Niego wołał.

²⁶ Od Ciebie moje uwielbienie w wielkim zborze *

i wobec bogobojnych spełnię śluby.

²⁷ Biedni będą spożywać oraz się nasycą,

będą chwalić WIEKUISTEGO Jego czciciele,

wasze serce * ożyje na wieki.

²⁸ Wspomną i zwrócą się do BOGA wszystkie krańce ziemi;

ukorzą się przed Tobą pokolenia ^S narodów.

²⁹ Bowiem

WIEKUISTEMU

należy się królowanie i władztwo nad narodami.

³⁰ Jedzą, korząc się, wszyscy możni ziemi;

przed Nim klękają wszyscy zstępujący w proch;

ten, kto nie pożywił swej duszy.

³¹ Będzie Mu służyć potomstwo i o Panu opowiadać pokoleniom.

³² Zejdą się oraz będą ogłaszać Jego sprawiedliwość ludowi,

który się narodzi;

że On * ją dokonał.

 

*22,1 porównanie przenikających promieni słońca do rogów zwierząt dało początek nazwaniu jutrzenki – łanią zorzy

*22,9 także przeciwnie: gdyż upodobał sobie Boga

*22,17 BG przebodli moje ręce i nogi; także: przekopali

*22,23 także: towarzyszom niedoli

*22,26 inni: Ty mi dajesz powód do wychwalania Ciebie

*22,27 także: dusza

*22,32 S Pan

 

PSALM 23

 

¹ Psalm Dawida.

Mym pasterzem jest WIEKUISTY, niczego mi nie brakuje.

² Daje mi się wylegiwać na zielonych błoniach,

do spokojnych wód mnie prowadzi,

³ duszę moją orzeźwia.

Dla Swojego Imienia prowadzi mnie po ścieżkach sprawiedliwości.

⁴ Choćbym szedł po dolinie cieni śmierci,

nie będę się bał złego, bo Ty jesteś ze mną;

Twoja laska * i Twa podpora – one mnie pocieszą.

⁵ Wobec moich wrogów zastawiasz przede mną stół;

moją głowę namaszczasz olejem;

mój kielich się przelewa.

⁶ Tak,

szczęście i łaska podążają za mną po wszystkie dni mojego życia,

i zamieszkam w domu WIEKUISTEGO na długie czasy.

 

*23,4 tu: laska pasterska

 

PSALM 24

 

¹ Psalm Dawida.

WIEKUISTEGO jest ziemia i wszystko co ją napełnia;

świat oraz jego mieszkańcy.

² Gdyż On ją utwierdził nad morzami i nad rzekami ją umocnił.

³ Kto wstąpi na górę BOGA i kto stanie na Jego świętym miejscu?

⁴ Ten, kto jest czystych rąk oraz nieskażonego serca,

kto nie poddał swej duszy fałszowi i nie przysięgał obłudnie.

⁵ Ten odbiera błogosławieństwo od WIEKUISTEGO,

 sprawiedliwość * od Boga swojego zbawienia.

⁶ Takie jest pokolenie Jego czcicieli; tych, co szukają Twego oblicza, Boże ^S Jakóba. Sela.

⁷ Bramy - wznieście swoje wierzchy,

otwórzcie się wrota odwieczne – niech wejdzie Król Chwały.

⁸ Kto jest tym królem chwały?

WIEKUISTY mocny i potężny;

BÓG silny w boju.

⁹ Bramy - wznieście swoje wierzchy,

otwórzcie się wrota odwieczne – niech wejdzie Król Chwały.

¹⁰ Kto jest tym królem chwały?

WIEKUISTY Zastępów; to On jest Królem Chwały. Sela.

 

*24,5 S jałmużnę

 

PSALM 25

 

¹ Od Dawida.

WIEKUISTY,

do Ciebie wznoszę moją duszę *.

² Na Tobie polegam, mój Boże;

obym się nie zawstydził,

oby moi wrogowie nie cieszyli się dzięki mnie.

³ Nie zawstydzą się wszyscy, którzy Tobie ufają;

a zawstydzą się ci, co się sprzeniewierzają bez przyczyny.

⁴ Daj mi poznać Twoje drogi, WIEKUISTY, wskaż mi Twe ścieżki.

⁵ Wdróż mnie w Twoją prawdę i mnie naucz,

bo Ty jesteś Bogiem mojego wybawienia;

za Tobą tęsknię cały dzień.

⁶ Wspomnij na Twoje miłosierdzie,

WIEKUISTY,

oraz na Twoją łaskę,

ponieważ są odwieczne.

⁷ Grzechów mojej młodości oraz moich przewinień nie wspominaj;

w Twojej łasce o mnie pamiętaj, według Twojej dobroci, WIEKUISTY.

⁸ BÓG jest dobrym i prawym, wskazuje drogę występnym.

⁹ Wdraża pokornych w sąd *; skromnym wskazuje Swą drogę.

¹⁰ Wszystkie ścieżki BOGA są miłosierdziem i prawdą,

dla tych, co przestrzegają Przymierza, a także Jego świadectw.

¹¹ Ze względu na * Twoje Imię,

WIEKUISTY,

wybacz mą winę, jakkolwiek ona jest wielką **.

¹² Kim jest ów mąż, który się boi BOGA?

Pan wskaże mu drogę, którą powinien wybrać,

¹³ by jego dusza zamieszkała w szczęściu,

a jego ród odziedziczył ziemię.

¹⁴ WIEKUISTY zgromadza tych, którzy się Go boją,

by im objawić Swe Przymierze.

¹⁵ Moje oczy są zawsze ku BOGU,

gdyż On wydobędzie z sideł moje nogi.

¹⁶ Zwróć się do mnie i zlituj się nade mną,

bo jestem samotny i żebrak ^S.

¹⁷ Mnożą się udręczenia mego serca *;

wyprowadź mnie z moich utrapień.

¹⁸ Spojrzyj na nędzę i me cierpienie,

oraz odpuść wszystkie moje grzechy.

¹⁹ Popatrz na moich nieprzyjaciół,

bo tak ich wielu i zawzięcie mnie nienawidzą.

²⁰ Zachowaj moją duszę i mnie ocal;

niechaj się nie zawstydzę, że ja Ci zaufałem.

²¹ Niewinność i prawość mnie ochronią, gdyż w Tobie mam nadzieję.

²² Boże, wybaw Israela ze wszystkich jego utrapień.

 

*25,1 także: moją osobę; S moje serce

*25,9 także: sprawiedliwość, sprawę sądową, próbę, wyrok

*25,11 C dla twojego Imienia

**25,11 inni: ponieważ ona jest wielką

*25,17 inni: oby zelżały udręczenia mojego serca

 

PSALM 26

 

¹ Od Dawida.

Obroń mnie *,

WIEKUISTY,

bo postępuję w niewinności,

ufam BOGU i się nie chwieję.

² Doświadcz mnie, WIEKUISTY, i wypróbuj,

oczyść moje wnętrze i serce.

³ Gdyż przed oczyma mam Twoje miłosierdzie

i chodzę w Twojej prawdzie.

⁴ Nie przesiaduję z ludźmi fałszu i z obłudnymi się nie schodzę.

⁵ Nienawidzę zboru złoczyńców i z bezbożnymi nie zasiadam.

⁶ Umywam ręce w niewinności oraz okrążam Twój ołtarz,

WIEKUISTY,

⁷ by zawtórować głosem dziękczynienia

i opowiedzieć wszystkie Twoje cuda.

⁸ BOŻE, umiłowałem siedzibę Twego domu

oraz miejsce Przybytku Twojej chwały.

⁹ Nie porwij z grzesznikami mojej duszy

i z mężami krwi mojego życia.

¹⁰ Z tymi, w których ręce jest zdrada;

których prawica pełna jest wziątku *.

¹¹ Ja jednak chodzę w niewinności;

wyswobodź mnie i zmiłuj się nade mną.

¹² Moja noga stanęła na równi *;

w zgromadzeniach będę wysławiał BOGA.

 

 

*26,1 także: osądź mnie; uczyń mi sprawiedliwość

*26,10 także: podarków, łapówek

*26,12 w przeciwieństwie do pochyłości, która prowadzi do upadku

 

PSALM 27

 

¹ Od Dawida.

WIEKUISTY jest światłem oraz moim zbawieniem.

Kogo mam się obawiać?

WIEKUISTY jest obrońcą mego życia.

Kogóż mam się lękać?

² Kiedy natrą na mnie złoczyńcy, moi wrogowie i ciemięzcy,

aby pożreć moją cielesną naturę ^S - oni upadną i polegną.

³ Kiedy otoczy mnie wojsko - nie zatrwoży się moje serce;

gdy powstanie przeciw mnie wojna - i wtedy będę bezpieczny.

⁴ O jedno proszę WIEKUISTEGO, tego pragnę,

abym zamieszkał w domu BOGA przez wszystkie dni mego życia;

by napawać się urokiem BOGA i odwiedzać Jego Przybytek.

⁵ Ponieważ w dzień niedoli osłoni mnie w Swej kryjówce,

ukryje w tajni * Swojego namiotu,

 wyniesie mnie na Skałę.

⁶ I tak wywyższy moją głowę ponad mych nieprzyjaciół dookoła;

a ja,

w Jego namiocie złożę ofiary radości,

zaśpiewam oraz zanucę WIEKUISTEMU.

⁷ Usłysz, BOŻE, mój głos, kiedy wołam;

zmiłuj się nade mną i mnie wysłuchaj.

⁸ O Tobie mówi moje serce: Szukajcie Mego oblicza *;

otóż szukam Twojego oblicza, BOŻE.

⁹ Nie ukrywaj przede mną Twego oblicza,

nie odtrącaj w gniewie Twojego sługi;

Ty byłeś moją pomocą;

nie porzucaj mnie i nie opuszczaj,

Boże mojego zbawienia.

¹⁰ Chociaż mój ojciec i matka mnie opuścili,

ale WIEKUISTY mnie przygarnie.

¹¹ Wskaż mi Twoją drogę,

WIEKUISTY,

oraz wbrew czyhających na mnie, prowadź po prostej ścieżce.

¹² Nie wydaj mnie na wolę mych ciemięzców,

bo powstają przeciw mnie fałszywi świadkowie i tchną bezprawiem.

¹³ O, gdybym nie był pewny,

że w Krainie Życia zobaczę dobroć BOGA... *

¹⁴ Polegaj na WIEKUISTYM,

bądź silnym,

a utwierdzi się twoje serce;

tak, polegaj na WIEKUISTYM.

 

*27,5 także: w skrytości

*27,8 inni: Do ciebie, o moje serce, Bóg powiedział: Módl się do Mnie.

*27,13 zdanie niedokończone, oznaczone przez masoretów punktami.

 

PSALM 28

 

¹ Od Dawida.

Do Ciebie wołam,

WIEKUISTY,

moja Skało *,

nie bądź dla mnie głuchym.

Bo gdy milcząc, odwrócisz się ode mnie,

stanę się podobnym do schodzących do dołu.

² Słuchaj głosu mych próśb, kiedy do Ciebie wołam,

gdy wznoszę moje ręce do świętego Twego Przybytku *.

  ³ Nie zagarniaj mnie z bezbożnymi oraz ze złoczyńcami,

co głoszą pokój dla bliźnich, kiedy mają złość w swoim sercu.

⁴ Oddaj im według ich spraw i na miarę złości ich uczynków;

oddaj im według dzieła ich rąk;

oddaj im ich zapłatę.

⁵ Gdyż nie zważają na sprawy WIEKUISTEGO i dzieło Jego rąk;

oby ich zburzył i ich nie odbudował.

⁶ Wysławiony WIEKUISTY, bo wysłuchał głosu mych próśb.

⁷ WIEKUISTY jest moją mocą i tarczą.

W Niego wierzyło * moje serce,

a więc zostałem wspomożony, ucieszyło się moje serce;

i dlatego złożę Mu dzięki moją pieśnią.

⁸ WIEKUISTY jest obroną swoich,

On jest zbawczą twierdzą Swojego pomazańca.

⁹ Wspomóż * Twój lud oraz błogosław Twojemu dziedzictwu;

bądź im pasterzem i piastuj ich na wieki.

 

*28,1 także: Opoko

*28,2 dokładnie: Mównicy; czyli miejsca z którego przemawia Bóg

*28,7 także: ufało

*28,9 S także: zbaw, wyzwól, ocal

 

PSALM 29

 

¹ Psalm Dawida.

Nieście WIEKUISTEMU,

synowie Boga,

nieście WIEKUISTEMU chwałę i cześć.

² Nieście BOGU cześć Jego Imienia;

w świętym nastroju * ukorzcie się przed PANEM.

³ Głos WIEKUISTEGO nad wodami;

zagrzmiał Pan chwały,

WIEKUISTY nad wielkimi wodami.

⁴ Głos BOGA w potędze; głos BOGA w majestacie.

⁵ Głos BOGA łamie cedry; WIEKUISTY druzgocze cedry Libanu.

⁶ Podrzuca je jak cielęta,

Liban i Szirion * jak bawolęta.

⁷ Głos BOGA krzesze płomienie ognia.

⁸ Głos WIEKUISTEGO wstrząsa puszczą;

BÓG wstrząsa pustynią Kadesz.

⁹ Głos WIEKUISTEGO wstrząsa dęby i ogołaca bory,

a w Jego Przybytku wszystko głosi chwałę.

¹⁰ WIEKUISTY panował w czasie potopu

i jako ^S Król będzie panował na wieki.

¹¹ BÓG da moc Swojemu ludowi;

WIEKUISTY pobłogosławi Swój lud wśród ^S pokoju.

 

*29,2 dosłownie: w odświętnych szatach kapłańskich; inni: w świętej czci; w majestacie Świątyni

*29,6 spolszczone: Hermon

 

PSALM 30

 

¹ Psalm; pieśń na poświęcenie Domu przez Dawida.

² Wynosić Cię będę,

WIEKUISTY,

gdyż mnie wyprowadziłeś z toni,

a moich nieprzyjaciół nie uratowałeś.

³ WIEKUISTY,

Boże mój, wołałem do Ciebie, a Ty mnie uleczyłeś.

⁴ Moją duszę wyprowadziłeś, BOŻE, z Krainy Umarłych ^S,

utrzymałeś mnie przy życiu i nie zstąpiłem do grobu.

⁵ Śpiewajcie WIEKUISTEMU pobożni,

dziękujcie Jego świętemu Imieniu.

⁶ Gdyż chwilę trwa Jego gniew, a całe życie jest Jego łaską *;

wieczorem gości ** płacz, ale z rana wesele.

⁷ Więc ja, w moim powodzeniu powiedziałem:

Na wieki się nie zachwieję.

⁸ WIEKUISTY,

w Twojej łasce ustanowiłeś potęgę na mej górze;

ale ukryłeś Twe oblicze, zatem byłem strwożony.

⁹ Do Ciebie wołałem, WIEKUISTY;

modliłem się do PANA, mówiąc:

¹⁰ Jaki pożytek z mojej krwi, kiedy zejdę do grobu?

Czyż może Cię wielbić proch oraz wygłaszać Twoją prawdę?

¹¹ Wysłuchaj mnie, o BOŻE, i zmiłuj się nade mną;

bądź moim wybawcą,

WIEKUISTY.

¹² Wtedy przemieniłeś moją żałobę w taniec,

rozwiązałeś mój wór i przepasałeś mnie radością.

¹³ Aby opiewała Cię sława i nie zamilkła;

WIEKUISTY,

mój Boże,

będę Cię wiecznie wysławiał.

 

*30,6 inni: Gdyż Jego trwoga w gniewie, a życie w Jego łasce

**30,6 inni: zsyła

 

PSALM 31

 

¹ Przewodnikowi chóru, Psalm Dawida.

² Do Ciebie, WIEKUISTY, się chronię,

obym się nie zawstydził na wieki;

wybaw mnie w Twojej sprawiedliwości.

³ Skłoń ku mnie Twoje ucho oraz szybko mnie ocal;

bądź dla mnie warowną opoką *, zamkiem obronnym do mej pomocy

⁴ Ty jesteś moją Skałą oraz moją Warownią,

więc prowadź mnie i kieruj dla Twojego Imienia.

⁵ Wyprowadź mnie z tych sideł, co na mnie zastawili,

bo Ty jesteś moją obroną.

⁶ Na ^S Twoje ręce powierzam mego ducha;

wybawiasz mnie, WIEKUISTY, Boże prawdziwy.

⁷ Nienawidzę oddanych próżnym marnościom *,

ponieważ

 ja

 ufam

 WIEKUISTEMU.

⁸ Raduję się i cieszę Twoim miłosierdziem,

Panie, który spojrzałeś na mą niedolę

oraz poznałeś utrapienia mojej duszy.

⁹ Nie wydałeś mnie w moc wroga,

a me nogi postawiłeś na rozległej przestrzeni *.

¹⁰ Zlituj się nade mną, WIEKUISTY, gdyż mi biada;

od żałoby zamroczyło się moje oko, moja dusza i moje życie.

¹¹ Bo me życie spełniło się w trosce, a moje lata w westchnieniach;

w grzechu zwątlała moja siła, a moje kości zanikły.

¹² Z powodu moich prześladowców

jestem hańbą nawet dla mych sąsiadów

oraz postrachem dla znajomych.

Ci, którzy mnie spotykają na ulicy - ode mnie się usuwają.

¹³ Wypadłem z serca jak umarły, podobny do zużytego naczynia.

¹⁴ Bo słyszę obelgi tłumu i zbiegowiska dokoła;

jak się razem na mnie zmawiają, planując, by odebrać mi życie.

¹⁵ Ale ja polegam na Tobie,

WIEKUISTY;

powiedziałem: Ty jesteś moim Bogiem.

¹⁶ W Twojej ręce są moje losy;

wybaw mnie z mocy wrogów oraz mych prześladowców.

¹⁷ Zaświeć Twoim obliczem nad twym sługą;

wspomóż mnie w Twojej łasce.

¹⁸ WIEKUISTY,

 obym się nie zawstydził, że Cię wzywałem;

niech zawstydzą się niegodziwi oraz zamilkną w grobie.

¹⁹ Niech oniemieją kłamliwe usta,

które hardo, wyniośle i pogardliwie mówią o sprawiedliwym.

²⁰ Wielką jest Twoja dobroć, którą zachowałeś dla bogobojnych,

jaką przygotowałeś * dla tych, co Ci ufają wobec synów ludzkich.

²¹ Od knowań ludzi ich ochraniasz osłoną Twego oblicza,

w namiocie ich ukrywasz przed każdą zwadą plemion.

²² Błogosławiony

WIEKUISTY,

Ten, który w oblężonym mieście * cudownie okazał mi Swoją łaskę.

²³ A ja, w moim przerażeniu powiedziałem:

Jestem odtrącony sprzed Twojego oblicza;

ale kiedy do Ciebie wołałem, Ty słyszałeś głos mej modlitwy.

²⁴ Miłujcie BOGA wszyscy Jego pobożni;

WIEKUISTY strzeże wiernych, a sowicie odpłaca pysznemu.

²⁵ Bądźcie silni i niech się utwierdzi wasze serce;

wy wszyscy, którzy macie nadzieję w WIEKUISTYM.

 

*31,3 także: Skałą

*31,7 także: bałwanom, bożyszczom

*31,9 także: swobodzie

*31,20 także: ukryłeś, przeznaczyłeś

*31,22 inni: jak w warownym mieście

 

PSALM 32

 

¹ Dumanie Dawida.

Szczęśliwy * ten, komu odpuszczono występek i wybaczono grzech.

² Szczęśliwy

człowiek,

 któremu

 WIEKUISTY

 nie poczyta winy,

a w jego duchu * nie ma zdrady **. Rzymian 4,7

³ Gdy milczałem, próchniały * moje kości oraz jęczałem cały dzień.

⁴ Ponieważ dzień i noc ciążyła na mnie Twoja ręka,

wilgoć moja zanikła jak od upałów lata. Sela.

⁵ Wyznałem Ci mój grzech i mojej nieprawości nie taiłem;

powiedziałem: Wyjawię BOGU me przestępstwa;

a Ty odpuściłeś nieprawość mojego grzechu. Sela.

⁶ O to winien się modlić do Ciebie każdy pobożny,

w czasie, w którym może Cię znaleźć,

aby go nie dosięgnął wylew wielkich wód.

⁷ Ty jesteś moją ochroną,

strzeżesz mnie od niedoli * oraz hymnem zbawienia mnie otaczasz. Sela.

⁸ Uczynię cię roztropnym;

wskażę ci drogę, po której masz chodzić;

utwierdzę na tobie Moje oko.

⁹ Nie bądźcie jak koń, jak bezrozumny muł,

którego żuchwę kiełzają uzdą i wędzidłem, bo się do ciebie nie zbliży.

¹⁰ Wiele cierpień przypada niegodziwemu,

a tego, który ufa WIEKUISTEMU otacza łaska.

¹¹ Radujcie

się

w

WIEKUISTYM,

cieszcie się sprawiedliwi i weselcie się wszyscy szczerego serca.

 

*32,1 S także: błogosławiony, bogaty

*32,2 S ustach

**32,2 S także: podstępu, chytrości, niedbałości

*32,3 także: rozpadały się

*32,7 także: kłopotów, utrapienia; przeciwnika, ciemiężcy

 

PSALM 33

 

¹ Weselcie się w WIEKUISTYM sprawiedliwi;

prawym przystoi chwała.

² Wysławiajcie BOGA na cytrze,

przy dziesięciostrunnej lirze Mu śpiewajcie.

³ Śpiewajcie Mu nową pieśń, udanie zagrajcie przy odgłosie trąb.

⁴ Gdyż rzetelne jest słowo WIEKUISTEGO

 oraz prawdziwe każde Jego dzieło.

⁵ Miłuje sprawiedliwość i prawo;

ziemia pełna jest miłosierdzia BOGA.

⁶ Słowem BOGA zostały uczynione niebiosa,

tchnieniem Jego ust wszystkie ich zastępy.

⁷ Skupia, niby w wał, wody morza; a tonie składa w zbiorniki.

⁸ Niech się boi WIEKUISTEGO cała ziemia,

niechaj drżą przed Nim wszyscy mieszkańcy zamieszkałego świata.

⁹ Bowiem On powiedział, a stało się;

On rozkazał, a powstało.

¹⁰ BÓG wywraca zamiary pogan, niweczy zamysły ludów.

¹¹ Postanowienie BOGA trwa na wieki,

a zamysły Jego serca z pokolenia w pokolenie.

¹² Szczęśliwy naród, którego WIEKUISTY jest Bogiem;

lud, który wybrał na Swe dziedzictwo.

¹³ BÓG spogląda z niebios i widzi wszystkich synów Adama.

¹⁴ Z przybytku Swojej siedziby

patrzy * na wszystkich mieszkańców ziemi.

¹⁵ Ten, który kształtuje ich serca,

zwraca uwagę na ich wszystkie sprawy.

¹⁶ Nie ratuje króla wielkie wojsko, a bohatera pełnia sił nie ocala.

¹⁷ Zawodny jest rumak w wygranej i potęgą swojej mocy nie uchroni.

¹⁸ Oto oko WIEKUISTEGO nad Jego wielbicielami,

nad ufającymi dzięki ^S Jego miłosierdziu.

¹⁹ By wybawił ich duszę od śmierci

i zachował ich życie podczas głodu.

²⁰ Nasza dusza wygląda WIEKUISTEGO,

 On naszą pomocą i tarczą.

²¹ W Nim raduje się nasze serce,

bowiem w Jego Imieniu pokładamy nadzieję.

²² Niech nad nami będzie Twe miłosierdzie,

WIEKUISTY,

tak, jak Ci zaufaliśmy.

 

*33,14 dokładnie: przenika wzrokiem

 

PSALM 34

 

¹ Od Dawida;

kiedy zataiwszy swój rozum przed Abimelechem, odszedł wygnany.

² Będę wielbił WIEKUISTEGO każdego czasu;

Jego chwała zawsze na moich ustach.

³ Moja dusza chlubi się w WIEKUISTYM,

niech to usłyszą uciśnieni i się pocieszą.

⁴ Wraz ze mną wynoście BOGA i razem wywyższajmy Jego Imię.

⁵ Szukałem WIEKUISTEGO, więc mnie wysłuchał;

wybawił mnie ze wszystkich moich lęków.

⁶ Spojrzeli ku Niemu i byli rozpromienieni, a ich oblicza nie pobladły.

⁷ Ten oto żebrzący ^S wołał,

a BÓG go usłyszał i wyzwolił ze wszystkich utrapień.

⁸ Anioł BOGA rozłożył się dokoła Jego wiernych oraz ich wyrwał.

⁹ Posmakujcie oraz zobaczcie jak dobrym jest BÓG;

szczęśliwy mąż, co się do Niego chroni.

¹⁰ Czcijcie BOGA Jego święci *, gdyż bogobojny nie ma biedy.

¹¹ Lwięta łakną i cierpią głód,

a tym, co szukają BOGA nie zabraknie wszelkiego dobra.

¹² Pójdźcie dzieci oraz mnie posłuchajcie, a nauczę was bojaźni WIEKUISTEGO.

¹³ Kto jest tym mężem, co pragnie życia

oraz miłuje swoje dni, aby oglądał dobro *?

¹⁴ Strzeż swojego języka od zła oraz twych ust od zdradliwej mowy.

¹⁵ Stroń od złego, a czyń dobrze *;

pragnij zgody oraz się o nią ubiegaj.

¹⁶ Oto oko WIEKUISTEGO zwrócone na sprawiedliwych,

a Jego ucho ku ich błaganiom.

¹⁷ Ale gniew BOGA na złoczyńców, aby zgładzić ich pamięć z ziemi.

¹⁸ Sprawiedliwi ^S wołają, a BÓG słucha,

i wyzwala ich ze wszystkich cierpień.

¹⁹ BÓG jest bliskim tym złamanym w sercu;

wspomaga skruszonych w duchu.

²⁰ Liczne są dolegliwości sprawiedliwego,

ale WIEKUISTY go ze wszystkich wybawia.

²¹ Strzeże wszystkie jego członki, ani jeden z nich nie jest kaleki *.

²² Zło uśmierca niegodziwego;

a wrogowie sprawiedliwego będą potępieni.

²³ BÓG odkupi * duszę swych sług;

wszyscy, którzy Mu ufają, nie będą potępieni.

 

*34,10 czyli: oddzieleni i czyści

*34,13 także: dostatek, łagodność; S także: dobrodziejstwo, rzecz prawą, szlachetną, doskonałą

*34,15 jak *34,13

*34,21 także: zmiażdżony, skruszony, zniszczony

*34,23 także: uwolni za okupem, wybawi

 

PSALM 35

 

¹ Od Dawida.

Rozpraw się WIEKUISTY z tymi, co się ze mną spierają;

zwalcz tych, którzy przeciw mnie walczą.

² Chwyć za puklerz * i tarczę, i powstań ku mej obronie.

³ Porwij oszczep i stań jak zapora przeciwko moim prześladowcom;

powiedz mej duszy:

Ja jestem twoim zbawieniem *.

⁴ Niech się zawstydzą i zapłoną ci, co czyhają na moje życie,

niech pierzchną i zarumienią się ci, którzy myślą o mojej zgubie.

⁵ Niech będą jak plewy na wietrze, a anioł BOGA niech ich rozproszy.

⁶ Niech ich droga będzie ciemna i śliska,

a anioł BOGA niech ich ściga.

⁷ Gdyż bez przyczyny zastawili na mnie swe zgubne sidła *,

bez przyczyny podkopywali moje życie.

⁸ Niech bezwiednie spotka ich zguba;

a sidła, które ukryli, niechaj ich uwikłają;

niech sami z łoskotem w nie wpadną.

⁹ Zaś moja dusza rozraduje się w WIEKUISTYM,

 ucieszy się Jego zbawieniem *.

¹⁰ Wszystkie moje członki zawołają:

WIEKUISTY,

 kto jest równy Tobie,

który wybawiasz żebrzącego ^S od silniejszego,

ubogiego i żebrzącego ^S od łupieżcy.

¹¹ Stawiają świadków przemocy, wypytują mnie o to, czego nie wiem.

¹² Złem za dobre mi płacą; chcą mnie pozbawić mego życia.

¹³ A ja, w czasie ich choroby, włożyłem wór żałobny;

postem trapiłem moją duszę;

a moja modlitwa wracała do mojej piersi *.

¹⁴ Błąkałem się w czerni jakbym był przyjacielem,

jak gdyby był moim bratem;

 pochyliłem się jak w żałobie po matce.

¹⁵ A oni podczas mego upadku cieszą się oraz gromadzą;

oszczercy, których nie znam, gromadzą się przeciw mnie;

szarpią mnie * oraz nie poprzestają.

¹⁶ Z obłudnymi szydercami i pochlebcami ostrzą na mnie zęby *.

¹⁷ WIEKUISTY,

dopóki będziesz na to patrzał?

Od zgubnych ich zamysłów, od lwiąt, wyrwij moją duszę,

moją jedyną.

¹⁸ Będę Cię wysławiał w wielkim zborze,

będę Cię chwalił pośród licznego ludu.

¹⁹ Niech nie mają ze mnie uciechy ci,

co mnie niesłusznie nienawidzą oraz są bez powodu wrogami;

niech nie mrugają okiem.

²⁰ Bowiem głoszą niezgodę

oraz zmyślają zdradliwe słowa na spokojnych tej ziemi.

²¹ Rozwierają na mnie swe usta i wołają:

Otóż! Otóż! Widzi to nasze oko.

²² Widzisz to BOŻE, zatem nie milcz;

nie oddalaj się ode mnie, Panie.

²³ Obudź się, ocuć dla mojego prawa,

dla mojej sprawy, mój Boże i mój Panie.

²⁴ Sądź mnie, WIEKUISTY,

mój Boże,

według Twojej sprawiedliwości;

niech nie mają ze mnie uciechy.

²⁵ Niech nie powiedzą sobie: Oto stało się nasze życzenie;

niech nie powiedzą: Unicestwiliśmy go.

²⁶ Niech się zawstydzą i razem się zarumienią ci,

co się cieszą moją niedolą;

niech okryją się hańbą i sromotą ci, co się nade mnie wynoszą.

²⁷ Niech zwyciężają i się ucieszą ci,

którzy pragną mojej sprawiedliwości,

oraz niech zawsze mówią:

Niech będzie wywyższony WIEKUISTY,

który życzy pokoju swemu słudze.

²⁸ A mój język będzie wypowiadał * Twoją sprawiedliwość,

i Twoją chwałę cały dzień.

 

 

*35,2 inni: kolczugę

*35,3 także: zwycięstwem, obfitością; C pomocą

*35,7 dokładnie: doły pokryte siecią, zasadzki

*35,9 także: pomocą, ocaleniem

*35,13 inni: aby moja modlitwa za was się ziściła

*35,15 inni (z arab.): plotkują, szarpią moją sławę

*35,16 dosłownie: za kęs chleba oczerniają sławę niewinnego; inni: wygłaszają bezbożne bluźnierstwa

*35,28 także: mruczał, gruchał, rozmyślał o; ryczał o

 

PSALM 36

 

¹ Przewodnikowi chóru, od sługi WIEKUISTEGO, od Dawida.

^{2 S} Niegodziwy przechowuje w swoim sercu głos występku,

Przed jego oczami nie ma bojaźni Boga.

³ Schlebia w oczy bliźniemu *,

by znaleźć jego nieprawość i nienawidzić.

⁴ Nieprawość i obłuda jest mową jego ust;

pomija sposobność, by stać się mądrzejszym i poprawić.

⁵ Planuje nieprawość na swym łożu;

stanął na niedobrej drodze, złem się nie brzydzi.

⁶ Twoje miłosierdzie sięga aż do niebios,

WIEKUISTY,

 a Twoja niezawodność pod obłoki.

⁷ Twoja sprawiedliwość jak najwyższe góry,

a Twe wyroki jak niezmierna głębia;

wspomagasz,

 WIEKUISTY,

 człowieka i zwierzę.

⁸ Jak cenna jest Twoja łaska, Boże;

dlatego synowie Adama chronią się pod cienie Twoich skrzydeł.

⁹ Nasycają się obfitością Twego domu,

poisz ich strumieniem rozkoszy.

¹⁰ Gdyż u Ciebie jest źródło życia,

w Twej światłości oglądamy światło.

¹¹ Rozciągnij Twoją łaskę nad tymi, co Cię poznali;

a Twoją sprawiedliwość na prawych sercem.

¹² Niech nie nastąpi na mnie noga pychy,

a ręka bezbożnych niech mnie nie potrąca.

¹³ Tam już padają złoczyńcy; porażeni są i nie mogą powstać.

 

*36,3 dokładnie: jemu

 

PSALM 37

 

¹ Psalm Dawida.

Nie obruszaj się na złoczyńców

i nie zazdrość tym, co czynią nieprawość.

² Gdyż szybko będą ścięci jak trawa i powiędną jak zielony chwast.

³ Zaufaj WIEKUISTEMU i czyń właściwie;

żyj w kraju oraz pielęgnuj prawdę *.

⁴ Napawaj się WIEKUISTYM, a spełni życzenia twojego serca.

⁵ Powierz BOGU twą drogę * oraz na Nim polegaj,

a On wszystko dokona.

⁶ Wyprowadzi jak światło twoją sprawiedliwość,

a Twoje prawo jak jasne południe.

⁷ Poddaj się WIEKUISTEMU i Go wyczekuj;

nie zazdrość temu, któremu się powodzi;

człowiekowi, który spełnił zamiary.

⁸ Zaniechaj gniewu i porzuć zapalczywość;

nie obruszaj się, bo to prowadzi do złego.

⁹ Bowiem złoczyńcy będą zatraceni;

a ci, co ufają WIEKUISTEMU - odziedziczą ziemię.

¹⁰ Jeszcze chwila, a nie będzie niegodziwego;

spojrzysz na jego miejsce, a go nie ma.

¹¹ Lecz pokorni posiądą ziemię oraz będą się napawać pełnią pokoju.

¹² Niegodziwy knuje przeciw sprawiedliwemu,

ostrzy na niego swoje zęby.

¹³ Ale WIEKUISTY mu urąga, bo widzi, że Jego dzień nadchodzi.

¹⁴ Niegodziwcy dobyli miecza, naciągnęli swój łuk,

by porazić żebrzącego ^S i uciśnionego,

aby wytracić tych, co chodzą prostą drogą.

¹⁵ Lecz ich miecz przebije ich serce, zaś ich łuki będą połamane.

¹⁶ Lepiej z małym sprawiedliwemu,

niż wielu niegodziwcom w dostatku.

¹⁷ Ponieważ ramiona * niegodziwców zostaną połamane,

a sprawiedliwych wesprze WIEKUISTY.

¹⁸ BÓG zna losy nieskazitelnych, a ich dziedzictwo będzie wieczne.

¹⁹ Nie zawstydzą się w złą godzinę, a w dni głodu będą nasyceni.

²⁰ Bo niegodziwcy zaginą;

wrogowie WIEKUISTEGO znikną jak piękno łąk, znikną jak dym.

²¹ Niegodziwy pożycza i nie płaci,

a sprawiedliwy jest miłosierny i daje.

²² Jego błogosławieni posiądą ziemię, a Jego wyklęci będą zatraceni.

²³ Kroki szlachetnego męża są kierowane przez Boga,

bo upodobał sobie jego drogę.

²⁴ Choć upadnie – nie będzie powalony, ponieważ BÓG go wspiera.

²⁵ Byłem młodym i się zestarzałem, a nie widziałem sprawiedliwego – opuszczonym,

ani jego potomstwa żebrzącego chleb.

²⁶ Co dzień jest miłosiernym i pożycza;

a jego potomstwo jest w błogosławieństwie.

²⁷ Stroń od złego, czyń szlachetnie ^S* i bądź spokojnym na wieki.

²⁸ Bowiem BÓG miłuje prawość i nie opuści Swych pobożnych;

w Swojej straży ma ich na wieki,

zaś ród niegodziwych zaginie.

²⁹ Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i na wieki na niej zamieszkają.

³⁰ Usta sprawiedliwego mówią mądrość,

a jego język sąd * wygłasza.

³¹ W jego sercu jest Prawo Pana, jego kroki się nie zachwieją.

³² Niegodziwy czyha na sprawiedliwego i pragnie zadać mu śmierć.

³³ Ale BÓG nie zostawi go w jego ręce

oraz go nie potępi, kiedy będzie sądzony.

³⁴ Miej nadzieję w WIEKUISTYM,

przestrzegaj Jego drogi,

a On cię wywyższy, byś odziedziczył ziemię;

zobaczysz także zagładę niegodziwych.

³⁵ Widziałem wyniosłego bezbożnika,

rozpierającego się niby samorosłe, zielone drzewo.

³⁶ Ale przeminął, otóż go nie ma; szukałem go i się nie znalazł.

³⁷ Strzeż niewinnego,

patrz prawego,

bowiem dla męża pokoju jest przyszłość.

³⁸ A występni razem poginą;

przyszłość niegodziwych jest zniweczoną.

³⁹ Zbawienie sprawiedliwych jest od WIEKUISTEGO,

On ich obroną w czas niedoli.

⁴⁰ WIEKUISTY ich wspomaga i ich ocala, ponieważ Mu zaufali;

 ocala ich,

 wybawia od niegodziwych.

 

*37,3 inni: podążaj i skłaniaj się ku prawdzie

*37,5 także: los

*37,17 także: potęga

*37,27 S także: dobrze, sprawiedliwie, prawnie, doskonale

*37,30 także: wyrok, plan; S oddzielenie, ocenę, sprawę sądową

 

PSALM 38

 

¹ Psalm Dawida na wspomnienie.

² WIEKUISTY,

nie gań mnie w Twoim gniewie,

a w Twoim oburzeniu mnie nie karz.

³ Gdyż utkwiły we mnie Twoje strzały i dotknęła mnie Twoja ręka.

⁴ W obliczu Twojego gniewu,

nie ma zdrowej cząstki w mojej cielesnej naturze,

w obliczu mojego grzechu, nie mają spokoju moje członki.

⁵ Bo moje winy przerosły moją głowę,

przeciążają mnie jak ciężkie brzemię.

⁶ Z powodu mej głupoty, zaropiały i zajątrzyły się me rany.

⁷ Pokrzywiłem się, bardzo pochyliłem

i przez cały dzień chodzę w żałobie.

⁸ Gdyż moje biodra pełne są zgorzeli

i nie ma nic zdrowego w mojej cielesnej naturze.

⁹ Zdrętwiałem, wielce się skruszyłem,

jęczę ze wzburzenia mego serca.

¹⁰ Panie, przed Tobą całe moje pragnienie,

przed Tobą nie jest ukryte me westchnienie.

¹¹ Moje serce kołacze, opuściła mnie moja siła,

a światło moich oczu i ono się przy mnie nie zostało.

¹² Moi przyjaciele i towarzysze stronią od mojej plagi,

moi bliscy stanęli z dala.

¹³ Zastawiają sidła ci, którzy żądają Mego życia,

miotają obelgi ci, co pragną mego nieszczęścia

i przez cały dzień knują zdrady.

¹⁴ A ja nie słyszę - jak głuchy;

jak niemy, co nie otwiera swoich ust.

¹⁵ Stałem się jak człowiek, który nie rozumie

i w ustach nie ma odpowiedzi.

¹⁶ Bo Ciebie wyczekuję,

WIEKUISTY;

Ty, Boże, Panie mój odpowiesz.

¹⁷ Ponieważ powiedziałem:

Niech nie mają ze mnie radości, kiedy się chwieje moja noga;

niech się nade mnie nie wynoszą.

¹⁸ Gdyż ja jestem gotów na upadek, a mój ból zawsze był mi obecny.

¹⁹ Owszem, wyjawiam moją winę i pokutuję za mój grzech.

²⁰ A moi wrogowie żyją, wzmacniają się oraz mnożą;

ci, co niesłusznie mnie nienawidzą.

²¹ Odpłacają złem za szlachetne ^S,

ci, którzy mnie prześladują za to, że podążam za lepszym.

²² Nie opuszczaj mnie WIEKUISTY,

 mój Boże,

i się nie oddalaj ode mnie.

²³ Pośpiesz na mój ratunek,

Panie,

moje zbawienie *.

 

 

*38,23 także: ocalenie, wyzwolenie

 

PSALM 39

 

¹ Przewodnikowi chóru, Jedutunowi. Psalm Dawida.

² Powiedziałem: Będę strzegł moich dróg,

bym nie zgrzeszył moim językiem;

utrzymam zamknięcie moich ust, dopóki niegodziwi przede mną.

³ Oniemiałem milczeniem *,

zwątpiłem odnośnie słusznej sprawy **, a mój ból się zajątrzył.

⁴ Rozpaliło się serce w moim wnętrzu,

w mym umyśle zapłonął ogień i przemówiłem moim językiem:

⁵ Objaw mi, WIEKUISTY, mój koniec; jaki jest wymiar moich dni,

abym poznał jak jestem znikomy.

⁶ Oto piędziami * wymierzyłeś dni moje,

a mój wiek jak nicość przed Tobą.

Zaprawdę, wszystko marnością **, każdy istniejący człowiek. Sela.

⁷ Zaprawdę, człowiek się błąka jak widmo *

i tylko z powodu marności czyni wrzawę;

gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.

⁸ A teraz, czego mam się spodziewać, Panie?

Moja nadzieja - ona w Tobie.

⁹ Wyzwól mnie od wszelkich mych przewinień,

nie czyń mnie pośmiewiskiem podłych.

¹⁰ Oniemiałem i nie otwieram moich ust, bo Ty to uczyniłeś.

¹¹ Odwróć ode mnie Twoją plagę, bo ginę od grozy Twojej ręki.

¹² Odsuwasz człowieka karami za winy *

- i jak mól –

niweczysz jego wspaniałość,

zaprawdę, każdy człowiek jest znikomością. Sela.

¹³ Wysłuchaj moją modlitwę,

WIEKUISTY,

 usłysz moje wołanie i nie milcz na moje łzy;

gdyż ja jestem przychodniem u Ciebie,

przesiedleńcem jak wszyscy moi przodkowie.

¹⁴ Ulżyj mi, bym się orzeźwił nim odejdę i mnie nie będzie.

 

*39,3 inni: zamilkłem o wszystkim; zamilkłem daleki od szczęścia

**39,3 także: wspaniałego, dobrze rozumianego; S prawego, sprawiedliwego, szlachetnego, doskonałego

*39,6 dawna miara długości (odległość od końca kciuka do końca środkowego palca rozpostartej dłoni)

**39,6 także: znikomością

*39,7 inni: w mroku nieświadomości

*39,12 także: nieprawość

 

PSALM 40

 

¹ Przewodnikowi chóru. Pieśń Dawida.

² Czekałem i czekałem na WIEKUISTEGO,

a ku mnie się skłonił i wysłuchał moje wołanie.

³ Wydobył mnie z ogłuszającej * otchłani **,

z grząskiego bagna,

i postawił moje nogi na skale *** oraz upewnił moje kroki.

⁴ Dał też w moje usta nową pieśń *,

chwałę naszego Boga;

ujrzą to tłumy, ulękną się i zaufają WIEKUISTEMU.

⁵ Szczęśliwy mąż, który BOGA uczynił swą nadzieją,

a nie zwrócił się ku ludziom hardym i zwolennikom kłamstwa.

⁶ Wiele dla nas spełniłeś –

Ty, WIEKUISTY, Boże mój

 - Twoich cudów i Twych zamysłów;

nikt Ci nie dorówna;

są zbyt liczne by je wymienić, wymówić, czy wygłosić.

⁷ Ofiar bitych oraz darów nie żądasz,

 w uszy mi to wpoiłeś,

nie wymagasz całopalenia, ani zagrzesznej ofiary.

Hebrajczyków 10,5

⁸ Zatem powiedziałem:

Oto przybyłem,  w Zwojach jest o mnie napisane.

⁹ Pragnę spełniać Twą wolę,

Boże,

Twoje Prawo jest w moim wnętrzu.

¹⁰ Zapowiadam zbawienie * w licznym zborze,

oto moich warg nie powściągam,

wiesz o tym, WIEKUISTY.

¹¹ W moim sercu nie ukrywam Twojej sprawiedliwości,

o prawdzie i Twej pomocy opowiadam;

przed licznym zborem nie taję łaski oraz Twojej niezawodności.

¹² Ty, WIEKUISTY, nie powstrzymasz mnie od Twej litości;

niechaj zawsze mnie strzegą: Twoja wierność * i prawda **.

¹³ Bo opadły mnie klęski bez liczby,

moje winy mnie doścignęły i nie mogę ich przejrzeć;

są liczniejsze niż włosy mojej głowy,

zatem opuszcza mnie moje serce.

¹⁴ Racz, BOŻE, mnie ocalić;

pospiesz mi, BOŻE, na ratunek.

¹⁵ Niech się zawstydzą i razem zarumienią ci, co czyhają na me życie, aby je porwać;

niechaj pierzchną i okryją się hańbą ci, co pragną mojego nieszczęścia.

¹⁶ Niech osłupieją z hańby ci, którzy na mnie szczują - hej i hej!

¹⁷ Niech się ucieszą i uradują w Tobie wszyscy, którzy Cię pożądają;

i niechaj stale powtarzają:

Wielkim jest Bóg, miłujący Swoje zbawienie.

¹⁸ Zaś ja biedny i nędzny, lecz Pan o mnie pomyśli;

Ty jesteś mą pomocą i moim Zbawicielem;

Panie mój - nie zwlekaj!

 

*40,3 także: grzmiącej; inni: zgubnej

**40,3 także: jamy, głębi

***40,3 także: opoce

*40,4 gra wyrazów: Dał mi powód do nowej pieśni

*40,10 S sprawiedliwość

*40,12 także: miłość; S szczerość, prawdomówność

**40,12 także: trwałość, niezawodność

 

PSALM 41

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² Szczęśliwy ten, kto ma wzgląd na żebrzącego ^S*,

w zły dzień BÓG go ocali.

³ WIEKUISTY go ustrzeże, zachowa przy życiu;

będzie szczęśliwy na ziemi, gdyż nie podda go woli jego wrogów.

⁴ BÓG go wesprze na łożu boleści;

w jego chorobie odmieni całe jego posłanie.

⁵ Ja powiedziałem:

WIEKUISTY,

zmiłuj się nade mną;

uzdrów mą duszę, bo Ci zgrzeszyłem.

⁶ Moi wrogowie mówią: Źle z nim; kiedy umrze, zaginie też jego imię.

⁷ A kiedy przyjdzie mnie ktoś odwiedzić - mówi fałsz;

jego serce zbiera nieprawości, wychodzi na ulicę i je rozgłasza.

⁸ Razem szepczą przeciwko mnie;

knują na mnie wszyscy, co mają mnie w nienawiści;

 biada mi.

⁹ Mówią: Rozlana w nim zgubna sprawa;

gdy się położył, już nie powstanie.

¹⁰ Nawet mój przyjaciel, na którym polegałem,

który jadał mój chleb, podniósł na mnie stopę.

Jan 13,18;  Dzieje 1,16

¹¹ Ale Ty, WIEKUISTY, zmiłuj się nade mną;

dźwignij mnie, a im odpłacę.

¹² Przez to poznam, że we mnie Sobie upodobałeś,

gdy mój wróg nie zatriumfuje nade mną.

¹³ A mnie, z powodu mej niewinności wspierasz

oraz stawiasz przed Sobą na wieki.

¹⁴ Błogosławiony WIEKUISTY,

od wieczności na wieczność Pan Israela.

Amen i amen.

 

*41,2 także: proszącego o litość; biednego

 

PSALM 42

 

¹ Przewodnikowi chóru, dumanie synów Koracha.

² Jak łania tęskni * do źródeł wód, tak do Ciebie tęskni moja dusza, Boże.

³ Moja dusza łaknie Boga, Boga żywego.

Kiedy przyjdę i się ukażę przed obliczem Boga?

⁴ Moja łza była mi pokarmem dniem i nocą,

gdyż codziennie mi mówią: Gdzie twój Bóg?

⁵ To pamiętam, rozlewając w sobie mą duszę,

jak wchodziłem do Przybytku,

jak wraz z innymi, przy odgłosie wesela i dziękczynienia,

w świątecznym tłumie zdążałem do Domu Boga.

⁶ Czemu jesteś zgnębiona moja duszo

i dlaczego we mnie zawodzisz?

Miej ufność w Bogu,

gdyż jeszcze będę Mu dziękował za zbawienie mojej osoby ^S.

⁷ Panie mój, zgnębiona jest we mnie moja dusza,

kiedy Ciebie wspominam na ziemi Jardenu i Hermonu *

oraz na górze Micar **.

⁸ Przepaść przyzywa przepaść przy odgłosie swych wodospadów,

Twoje nurty i fale - wszystkie nade mną przeszły.

⁹ Jednak za dnia WIEKUISTY zsyłał Swoją łaskę,

zaś w nocy jest przy mnie Jego pieśń, modlitwa do Pana mego życia.

¹⁰ Wołam do WIEKUISTEGO, mojej Skały:

Czemu mnie zapomniałeś?

Czemu chodzę w żałobie pod uciskiem wroga?

¹¹ Moi ciemięzcy znęcają się nade mną, kalecząc moje kości,

gdyż co dzień do mnie mówią: Gdzie twój Bóg?

¹² Czemu jesteś zgnębiona moja duszo i czemu we mnie zawodzisz?

Miej ufność w Bogu, gdyż jeszcze będę Mu dziękował;

dziękował mojemu Bogu za zbawienie mojej osoby ^S .

 

*42,2 dosłownie: ciągnie, dąży

*42,7 najwyższa część Antylibanu w północno - wschodniej części kraju. Hermon nosił rozmaite nazwy, oznaczające zapewne oddzielne szczyty tego pasma gór. Jednym z takich szczytów mogła być góra Micar.

**42,7 j.w; inni: wspominam zwaliska poniżonej góry.

 

PSALM 43

 

¹ Bądź mi sędzią, Boże, i obroń moją sprawę;

wybaw mnie od niemiłosiernego ludu,

od ludzi zdrady i bezprawia.

² Bo Ty, Boże, jesteś mój Wszechmocny.

Czemu mnie porzucasz?

Czemu chodzę w żałobie pod uciskiem wroga?

³ Ześlij Twoje światło i Twoją prawdę,

niech one mi przewodniczą,

niechaj mnie zaprowadzą do Twojej świętej góry,

oraz do Twych przybytków.

⁴ Abym przyszedł do ołtarza prawdziwego Boga,

do Boga radości i mojego wesela,

oraz lutnią składał Ci dziękczynienie,

Boże,

Boże mój!

⁵ Czemu jesteś zgnębiona moja duszo i czemu we mnie zawodzisz?

Miej ufność w Bogu, gdyż jeszcze będę Mu dziękował, 

dziękował mojemu Bogu za zbawienie mojej osoby ^S.

 

PSALM 44

 

¹ Przewodnikowi chóru, dumanie synów Koracha.

² Boże, na własne uszy słyszeliśmy,

nasi przodkowie ^S opowiadali nam o dziele, które spełniłeś za ich dni,

w dawnych czasach.

³ Ty, Twoją dłonią wygnałeś ludy, a ich zasadziłeś;

wytraciłeś narody, a ich rozkrzewiłeś.

⁴ Gdyż nie swym mieczem posiedli ową ziemię,

ani ich ramię im nie pomogło;

ale Twoja prawica,

Twoje ramię i światło Twojego oblicza;

bo ich sobie upodobałeś.

⁵ Ty sam jesteś moim Królem;

Boże, wyznacz zbawienie * Jakóbowi.

⁶ Tobą odeprzemy naszych gnębicieli;

Twoim Imieniem zdepczemy naszych przeciwników.

⁷ Bo nie polegam na moim łuku, ani mój miecz mnie nie ocali.

⁸ Lecz Ty nas ocalasz od naszych gnębicieli,

a naszych nieprzyjaciół pohańbisz.

⁹ Codziennie chlubimy się Bogiem,

a Twe Imię będziemy wysławiać na wieki. Sela.

¹⁰ Ale nas porzuciłeś, zawstydziłeś;

nie wystąpiłeś w naszych szeregach.

¹¹ Dałeś się nam cofnąć wobec wroga,

więc do woli nas grabili nasi nieprzyjaciele.

¹² Podałeś nas na żer jak trzodę;

 rozproszyłeś nas wśród narodów.

¹³ Sprzedałeś swój lud za bezcen * i nie chciałeś zyskać z ich ceny.

¹⁴ Naszym sąsiadom podałeś nas na wzgardę;

naszemu otoczeniu na pośmiewisko i urąganie.

¹⁵ Uczyniłeś nas przysłowiem pośród ludów,

przedmiotem politowania pomiędzy narodami.

¹⁶ Cały dzień jest przede mną Moja hańba,

a wstyd mojego oblicza mnie okrywa

¹⁷ z powodu głosu bluźniercy i potwarcy,

 wobec wroga oraz mściciela.

¹⁸ To wszystko nas spotkało,

a przecież Cię pamiętamy

i nie sprzeniewierzyliśmy się Twojemu przymierzu.

¹⁹ Nie cofnęło się wstecz nasze serce;

 nasze kroki nie zboczyły z Twej ścieżki.

²⁰ Chociaż nas zgniotłeś wśród szakali *

 i rozciągnąłeś nad nami cień śmierci.

²¹ Gdybyśmy zapomnieli Imienia naszego Boga,

a nasze dłonie wyciągnęli do cudzego bóstwa,

²² czyżby Bóg nie dowiedział się o tym?

Przecież On zna skrytości serca.

²³ Lecz dla Ciebie co dzień bywamy zabijani,

jesteśmy uważani za owce rzeźni.

²⁴ Ocuć się!

Czemu śpisz, Panie?

Przebudź się i nie porzucaj na zawsze.

²⁵ Czemu zakrywasz Twe oblicze?

Zapominasz naszą nędzę i ucisk?

²⁶ Nasza dusza jest poniżona aż do prochu;

nasze życie przylgnęło aż do ziemi.

²⁷ Powstań

nam

 na pomoc

 i nas odkup * z powodu Twojego miłosierdzia.

 

*44,5 także: wyzwolenie, ocalenie, ratunek

*44,13 dosłownie: za marne

*44,20 inni: rzuciłeś nas na miejsce szakali

*44,27 także: wybaw

 

PSALM 45

 

¹ Przewodnikowi chóru, dumanie na sześć głosów;

 przez synów Koracha, pieśń miłości.

² Wykipiało z mojego serca wdzięczne * słowo,

mój wiersz wypowiadam Królowi;

oby mój język był jak rylec biegłego pisarza.

³ Urodziwszy jesteś od synów ludzkich *,

wdzięk jest rozlany na twych ustach;

z powodu sprawiedliwości uwielbił cię Bóg na wieczność.

⁴ Przypasz swój miecz do biodra,

mocarzu,

twoją świetność oraz twój strój.

⁵ * Wystąp w swym stroju,

wyrusz dla sprawy prawdy i pognębionej sprawiedliwości;

  twoja prawica niech będzie godnym podziwu przewodnikiem.

⁶ Ostre są twoje strzały,

podają pod ciebie ludy;

ugodzą w serce wrogów Króla.

^{7 S} Twój tron, o Boże, na wieki wieków,

a berło * prawości ** jest berłem twojego królestwa.

⁸ Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidzisz bezprawia.

Dlatego pomazał cię Bóg

 - twój Bóg –

olejem wesela, ponad twych towarzyszy.

⁹ Wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kassją;

spośród pałaców z kości słoniowej rozweselają cię lirnicy.

¹⁰ Pomiędzy twoimi klejnotami są córki królewskie;

twoja małżonka, w złocie z Ofiru, stanęła po twojej prawicy.

¹¹ Słuchaj córko i spójrz, skłoń twoje ucho;

zapomnij o twym ludzie i o domu twojego ojca.

¹² Ponieważ ^S król pragnie twego wdzięku;

on jest twoim Panem, skłoń się ku niemu.

¹³ Także córki Coru * złożą ci pokłon wśród darów,

będą ci hołdować najbogatsi z narodów.

¹⁴ Królewna pełna jest wspaniałości w swoim wnętrzu;

jej strój jest ze złotej tkaniny.

¹⁵ We wzorzystej odzieży prowadzą ją do Króla;

a za nią dziewice, przydane jej druhny,

¹⁶ prowadzone są wśród wesela, radości

oraz wchodzą do królewskiego pałacu.

¹⁷ Zamiast twych ojców - będą twoi synowie;

ustanowisz ich książętami na całej ziemi.

¹⁸ Twoje Imię będą wspominać po wszystkie pokolenia;

a narody będą Cię sławić na wieki wieków.

 

*45,2 także: piękne, radosne

*45,3 C Adama

*45,5 inni: Przejdź po prawdzie, którą zasłana jest twoja droga, oraz podążaj do celu na rydwanie miłości i sprawiedliwości

*45,7 S także: kij pasterski

**45,7 S także: prostoty, sprawiedliwości, szczerości

*45,13 spolszczone: Tyru

 

PSALM 46

 

¹ Przewodnikowi chóru Korachitów.

Pieśń dla chóru dziewic.

² Pan nam ucieczką i obroną,

pomocą w utrapieniach,

bardzo bliskim.

³ Dlatego się nie zatrwożymy,

kiedy zostanie wstrząśnięta ziemia i zapadną się góry w łono mórz.

⁴ Niech szumią, niech wzburzą się jej wody,

niech zadrżą chmury przed Jego majestatem. Sela.

⁵ Oto strumień, a jego potoki rozweselą miasto Pana,

święte przybytki Najwyższego.

⁶ Pośród niego jest Bóg, dlatego się nie zachwieje;

Pan go ocali zanim zaświta poranek.

⁷ Burzyły się narody,

runęły królestwa,

rozległ się Jego głos i struchlała ziemia.

⁸ WIEKUISTY Zastępów jest z nami,

naszą twierdzą jest Bóg Jakóba. Sela.

⁹ Pójdźcie, spójrzcie na działanie WIEKUISTEGO,

który zrządził spustoszenia na ziemi.

¹⁰ Uśmierza wojny aż do krańców ziemi;

druzgocze łuki,

kruszy kopie,

a wozy pali ogniem.

¹¹ Przestańcie i poznajcie, że Ja jestem Bogiem;

góruję nad narodami i będę wywyższony na ziemi.

¹² WIEKUISTY Zastępów jest z nami,

naszą twierdzą jest Bóg Jakóba.

Sela.

 

PSALM 47

 

¹ Przewodnikowi chóru, pieśń dla Korachitów.

² Uderzcie w dłoń * wszystkie narody,

wołajcie do BOGA głosem radości.

³ Bo WIEKUISTY jest najwyższy, wspaniały;

wielki Król nad całą ziemią.

⁴ Podbija ludy pod naszą władzę, a narody pod nasze stopy.

⁵ Dla nas wybrał nasze dziedzictwo –

chwałę Jakóba, którego umiłował. Sela.

⁶ Bóg wstąpił pośród okrzyków,

WIEKUISTY przy odgłosie trąb.

⁷ Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie;

śpiewajcie naszemu Królowi, śpiewajcie.

⁸ Bo Bóg jest Królem całej ziemi, więc zaśpiewajcie hymn.

⁹ Bóg króluje nad narodami,

Bóg zasiadł na Swoim świętym tronie.

¹⁰ Do Boga Abrahama gromadzą się książęta ludów;

bo tarcze ziemi są Boga, a On jest wielce wywyższony.

 

*47,2 inni: Podajcie sobie dłoń

 

PSALM 48

 

¹ Pieśń. Psalm Korachitów.

² WIEKUISTY jest wielkim oraz wielce sławionym

w mieście naszego Boga,

na Swojej świętej górze.

³ Pięknym wzgórzem *, uciechą całej ziemi,

krańcem północy jest góra Cyon;

miasto wielkiego Króla.

⁴ Bóg w Jego pałacach,

zasłynął jako twierdza.

⁵ Bo oto zgromadzili się * władcy i razem wyruszyli,

⁶ spojrzeli i się zdumieli, struchleli oraz pierzchli.

⁷ Tam ogarnęła ich trwoga, drżenie jak rodzącą.

⁸ Wschodnim wiatrem połamałeś okręty Tarszyszu *.

⁹ Jak słyszeliśmy,

tak też to widzieliśmy w mieście WIEKUISTEGO Zastępów,

w mieście naszego Boga;

Bóg je utwierdził na wieki. Sela.

¹⁰ Pośród Twojej Świątyni, Boże, rozmyślamy nad Twoją łaską.

¹¹ Jak Twe Imię, tak też i Twoja chwała sięga po krańce ziemi;

 Twa prawica pełna jest sprawiedliwości.

¹² Wobec Twoich wyroków cieszy się góra Cyon

i weselą się córki Jehudy *.

¹³ Otoczcie Cyon oraz go okrążcie,

policzcie jego wieże;

¹⁴ zwróćcie waszą uwagę na zamek,

dotrzyjcie do jego pałaców,

abyście to opowiadali dalszemu pokoleniu.

¹⁵ Bo oto Ten Bóg jest na zawsze, na wieki wieków naszym Bogiem;

On jest naszym Pasterzem ^S* na wieczność.

 

*48,3 inni: okręgiem, prowincją

*48,5 w domyśle: w oznaczonym miejscu

*48,8 najprawdopodobniej nazwa okrętów tyryjskich, zbudowanych w Hiszpanii (w Tortosie); później nazwa wszystkich, mocno zbudowanych statków.

*48,12 także: Judy

*48,15 hebr. Prowadzącym

 

PSALM 49

 

¹ Przewodnikowi chóru Korachitów. Pieśń.

² Usłyszcie to wszystkie narody,

posłuchajcie wszyscy mieszkańcy świata.

³ Zarówno dzieci ludu, jak i synowie dostojnych mężów,

bogaty i biedny - razem.

⁴ Moje usta głoszą mądrość, a myśl z mojego serca - roztropność.

⁵ Skłonię ku przypowieści * moje ucho

i przy lutni wyłożę mą zagadkę **.

⁶ Czemu mam się obawiać złego,

 w dniach, w których mnie otacza nieprawość mych napastników?

⁷ Was,

co polegacie na swym mieniu

oraz przechwalacie się swoim wielkim bogactwem.

⁸ Zaprawdę, nikt się nie zdoła * odkupić

i za siebie nie złoży Bogu okupu.

⁹ Gdyż kosztowny * jest okup ich duszy, i nikt tego nigdy nie dokaże.

¹⁰ A choćby nawet żył długo, czy nie zobaczy grobu?

¹¹ Tak, zobaczy!

Mędrcy umierają, razem giną głupi, ograniczeni,

i innym zostawiają swe mienie.

¹² W ich myśli ich domy są wieczne,

ich mieszkania od pokolenia do pokolenia,

dlatego swoje ziemie nazywają od swojego imienia.

¹³ Ale człowiek nie zostanie w świetności;

podobny jest do zwierząt, które giną.

¹⁴ Taka jest ich droga, w tym ich niedorzeczność;

a ci, którzy idą w ich ślady, potakują ich mowom. Sela.

¹⁵ Jak stado pędzą do grobu, ich pasterzem jest śmierć,

a nazajutrz panować tam będą prawi *.

  Gdy odejdą ze swojego mieszkania,

ich osoba stanie się pastwą mogiły.

¹⁶ Ale Pan wybawi moją duszę z mocy grobu, bowiem mnie przyjmie. Sela.

¹⁷ Nie bądź zatrwożony, gdy ktoś się bogaci,

kiedy mnoży się chwała jego domu.

¹⁸ Bo przy swoim zgonie nie zabierze niczego,

jego chwała za nim nie zejdzie.

¹⁹ Bowiem jeszcze za życia będzie złorzeczył swojej duszy;

a tobie przyzna, że szlachetnie ^S* sobie uczyniłeś.

²⁰ Przejdzie do rodów jego ojców,

co na wieki nie będą oglądały światła.

²¹ Gdy w świetności człowiek tego nie zrozumie,

podobny jest do zwierząt, które się wytraca.

 

*49,5 dokładnie: ku mowie o wyższej mądrości

**49,5 także: sentencję, alegorię

*49,8 dosłownie: nie odkupi

*49,9 także: ciężki, niedościgły

*49,15 także: sprawiedliwi

*49,19 C dobrze; S także: odpowiednio, sprawiedliwie, doskonale

 

PSALM 50

 

¹ Psalm Asafa.

Bóg nad istotami boskimi,

WIEKUISTY przemawia

i wzywa ziemię od wschodu słońca do jego zachodu.

² Bóg, pełen wspaniałości, zajaśniał z Cyonu,

³ nadchodzi nasz Bóg oraz nie będzie milczał;

przed Nim ogień, a wokół Niego wielce potężny wicher.

⁴ Z wysoka przyzywa niebiosa i ziemię na sąd swojego ludu.

⁵ Zgromadźcie Moich pobożnych,

którzy ze Mną zawarli Przymierze przy ofierze.

⁶ Niebiosa zaświadczyły o Jego sprawiedliwości,

że sam Bóg jest sędzią. Sela.

⁷ Słuchaj Mój ludu, bo przemawiam;

Israelu, bo świadczę przeciw tobie;

Bogiem, Ja twoim prawdziwym Bogiem.

⁸ Rozprawiam się z tobą nie z powodu twych ofiar,

ani nie z powodu twoich całopaleń, które są ustawicznie przede Mną.

⁹ Nie wezmę z twojego domu cielca, ani kozłów z twojej zagrody.

¹⁰ Bowiem Moim jest wszelki leśny zwierz i bydło na gór tysiącach.

¹¹ Znam całe ptactwo na wysokościach, a i dziczyzna pól jest Moja.

¹² Gdybym łaknął, nie powiedziałbym tobie;

bo Moim jest przecież świat i wszystko, co go napełnia.

¹³ Czyż jadam mięso byków, albo pijam krew kozłów?

¹⁴ Ofiaruj Panu dziękczynienia; Najwyższemu spełnij twe śluby.

¹⁵ Także wezwij Mnie w dzień niedoli;

wtedy cię ocalę, a ty Mnie uczcisz.

¹⁶ Zaś do niegodziwca Bóg mówi:

Czemu liczysz Moje ustawy

oraz bierzesz Moje Przymierze na twe usta?

¹⁷ Przecież ty nie cierpisz napomnienia,

Moje słowa rzucasz za siebie.

¹⁸ Kiedy widzisz złodzieja, to się z nim bratasz;

także z cudzołożnikami jest twa spółka.

¹⁹ Twoje usta rozpuszczasz na złe, a twój język układa * zdradę.

²⁰ Zasiadasz i mówisz przeciwko twemu bratu,

a na syna twej matki rzucasz zniewagę.

²¹ To czyniłeś - a Ja milczałem;

wtedy wyobrażałeś sobie, że będę taki jak ty;

ale rozprawię się z tobą i stawię to przed twe oczy.

²² Zrozumiejcie, niepomni Boga,

bym was kiedyś nie schwytał, a wtedy nikt nie ocali.

²³ Kto Mi ofiaruje dziękczynienie - uczci Mnie;

kto uważa na drogę - temu wskażę zbawienie Boga.

 

*50,19 także: zawiązuje, splata

 

PSALM 51

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida,

² gdy go odwiedził Natan, prorok, po przyjściu do Batszeby.

³ Zmiłuj się nade mną, Boże, według Twojej łaski;

według wielkiego Twojego miłosierdzia zmaż moje występki *.

⁴ Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *,

 oczyść mnie z mojego grzechu.

⁵ Bo ja znam moje występki,

a mój grzech zawsze jest obecny przede mną.

⁶ Tobie samemu zgrzeszyłem i czyniłem zło w Twoich oczach;

bo jesteś sprawiedliwy w Twym wyroku

oraz czysty w Twoim osądzie.

⁷ Zostałem stworzony w występku *

i w grzechu poczęła mnie moja matka.

⁸ Oto żądasz prawdy we wnętrzu,

a w skrytości mądrość mi wskazujesz.

⁹ Rozgrzesz mnie hyzopem *, a będę czysty;

obmyj mnie, a będę bielszy od śniegu.

¹⁰ Daj mi usłyszeć radość i wesele;

niechaj się rozradują kości, które pokruszyłeś.

¹¹ Odwróć Twoje oblicze od mych grzechów

oraz zmaż wszystkie moje winy *.

¹² Serce czyste stwórz wewnątrz mnie,

Boże,

i odnów we mnie stałego ducha.

¹³ Nie odrzucaj mnie od Twojego oblicza

i Twego Ducha Świętego mi nie odbieraj.

¹⁴ Przywróć mi radość Twojego zbawienia

i pokrzep mnie duchem gorliwym.

¹⁵ Wtedy będę nauczał przestępców Twoich dróg,

i grzesznych, aby do Ciebie powrócili.

¹⁶ Od krwawej winy * mnie ocal,

Boże,

Boże mojego zbawienia,

by mój język wysławiał Twoją sprawiedliwość.

¹⁷ Panie, otwórz moje wargi i niech me usta wygłoszą Twoją chwałę.

¹⁸ Bowiem nie pragniesz ofiar, bym je składał,

ani całopalenia nie żądasz.

¹⁹ Ofiarami dla Pana jest duch skruszony;

sercem skruszonym i złamanym, Boże, nie wzgardzisz.

²⁰ Obdarz w Swej łasce Cyon, odbuduj mury Jeruszalaim.

²¹ Wtedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, całopalenie i dary;

wtedy wniosą cielce ^S na Twój ołtarz.

 

*51,3 + 4 + 7 + 11 S nieprawości

*51,9 w judaizmie hyzop jest symbolem oczyszczenia

*51,16 także: zbrodni

 

PSALM 52

 

¹ Przewodnikowi chóru. Dumanie Dawida,

² kiedy przyszedł Doego, Edomita i doniósł Saulowi,

oraz mu powiedział: Dawid wszedł do domu Achimeleka.

³ Mocarzu, czemu się złością przechwalasz?

Łaska Pana jest nieustanna.

⁴ Twój język knuje zgubę *;

 czynisz zdradę, jak wyostrzona brzytwa.

⁵ Raczej upodobałeś sobie zło niż dobro,

fałsz zamiast sprawiedliwych słów. Sela.

⁶ O języku zdradziecki, upodobałeś sobie wszelkie zgubne mowy.

⁷ To też Pan uprzątnie cię na wieki;

pochwyci cię,

wyrwie cię z namiotu i wykorzeni cię z ziemi żyjących. Sela.

⁸ Zobaczą to sprawiedliwi, wzdrygną się i będą mu urągać.

⁹ Oto człowiek, co nie uczynił Boga swą obroną,

a polegał na swoim wielkim bogactwie

i pokładał nadzieję w swej potędze.

¹⁰ Ale ja będę jak zielony oliwnik w domu Bożym,

bo na wieki wieczne położyłem nadzieję w łasce Boga.

¹¹ A za to, co uczynisz, będę Cię wysławiał na wieki *;

zaufam Twojemu Imieniu, gdyż jest słodkim dla miłujących Ciebie.

 

*52,4 także: wszelką szkodę

*52,11 inni: będę Cię wysławiał w obecności Cię miłujących

 

PSALM 53

 

¹ Przewodnikowi chóru Macholitów. Dumanie Dawida.

² Nikczemny mówi w swoim sercu: Nie ma Boga;

zepsuci,

skażeni nieprawością;

nie ma takiego, co czyni dobrze *.

³ Bóg spogląda z niebios na synów ludzkich,

by zobaczyć, czy jest ktoś rozumny i szukający Boga.

⁴ Wszyscy odstąpili, razem się popsuli;

nie ma takiego, co czyni dobro, nie ma ani jednego. Rzymian 3,10

⁵  Czyż wszyscy sprawcy bezprawia nie poznają,

że pożerają mój lud i spożywają jak chleb?

Lecz Boga nie wzywali!

⁶ Zatrwożyli się trwogą tam, gdzie nie było trwogi *;

gdyż Pan rozproszył kości tych, którzy cię oblegali;

pohańbiłeś ich, ponieważ Bóg nimi wzgardził.

⁷ Kto dał z Cyonu pomoc Israelowi?

Kiedy Pan przywróci wygnańców Swego ludu,

rozweseli się Jakób,

rozraduje Israel.

 

*53,2 S także: przydatnie, pożytecznie, w sposób prawy, sprawiedliwie, doskonale

*53,6 w zrozumieniu: gdzie niespodziewanie spotkała ich klęska

 

PSALM 54

 

¹ Przewodnikowi chóru,

w towarzystwie instrumentów smyczkowych.

Dumanie Dawida,

² gdy przyszli Zyfejczycy * i powiedzieli do Saula:

Oto Dawid ukrywa się pośród nas.

³ Boże,

wybaw * mnie Twym Imieniem oraz broń mnie Twoją wszechmocą.

⁴ Boże,

wysłuchaj moją modlitwę,

nakłoń ucha na słowa mych ust.

⁵ Bo powstali przeciw mnie barbarzyńcy,

a okrutnicy pragną mojej duszy;

zaś Boga przed sobą nie mają. Sela.

⁶ Oto Bóg jest moją pomocą;

Pan jest z tymi, którzy wspierają moją duszę.

⁷ Na tych, co na mnie czyhają spadnie złość;

zniwecz ich w Swojej prawdzie.

⁸ A ja, chętnie Ci złożę ofiary *,

będę wysławiał Twoje Imię, WIEKUISTY, bowiem jest dobrotliwe.

⁹ Gdyż Pan ocalił mnie z wszelkiej niewoli,

a me oko przyglądało się moim wrogom.

 

*54,2 Zyfejczycy z pokolenia Judy, którzy nie byli obcymi

*54,3 S także: zbaw, wyzwól, ocal

*54,8 dobrowolne, w przeciwieństwie do obowiązujących prawnie

 

PSALM 55

 

¹ Przewodnikowi chóru,

w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Dumanie Dawida.

² Wysłuchaj moją modlitwę,

Boże,

nie odwracaj się od mojego błagania.

³ Spojrzyj na mnie i mi odpowiedz,

bo się zanoszę od płaczu i zawodzę.

⁴ Z powodu okrzyku wroga, wobec ucisku złoczyńcy;

bo biedę na mnie zwalają oraz zawzięcie mnie ścigają.

⁵ W moim wnętrzu drży moje serce

oraz przypadły do mnie strachy śmierci.

⁶ Przenika mnie trwoga, dreszcz oraz ogarnia odrętwienie.

⁷ Zatem wołam:

Kto mi da skrzydło gołębicy, bym uleciał oraz odpoczął?

⁸ Bym się oto oddalił lotem i osiadł na pustyni. Sela.

⁹ Przed wirującym wichrem oraz przed nawałnicą *

pospieszę do mojego schronienia.

¹⁰ Zniwecz ich, Panie, rozdziel ich język *,

gdyż w mieście widzę grabież i rozbój.

¹¹ Dzień i noc krążą po jego murach,

a krzywda i bezprawie w jego wnętrzu.

¹² Wśród niego nędza,

a przemoc oraz zdrada nie ustępują z jego rynku *.

¹³ Gdyż nie urąga mi wróg - co bym zniósł,

i przeciwnik nie wynosi się nade mnie - bo bym się uchronił od niego.

¹⁴ Lecz ty, mój rówieśnik i mąż, towarzysz i mój przyjaciel,

¹⁵ z którym wspólnie napawaliśmy się rozmową

i z zapałem chodziliśmy do Domu Boga.

¹⁶ Niech rzuci na nich śmierć *,

by żywcem weszli do Krainy Umarłych;

gdyż złość jest w ich siedzibie, jak również w ich wnętrzu.

¹⁷ Zaś ja wołam do Boga, zatem WIEKUISTY mi dopomoże.

¹⁸ Wieczorem, z rana i w południe płaczę oraz będę zawodzić,

aż usłyszy mój głos.

¹⁹ Szczęśliwie wybawił z boju moją duszę,

choć tłumnie stanęli przeciw mnie.

²⁰ Bóg usłyszy oraz ich upokorzy;

On, który panuje od wieczności. Sela.

Dlatego, że nie doznali przemian oraz nie obawiają się Boga,

²¹ podniósł rękę na Swoich przyjaciół i wzruszył Swoje przymierze.

²² Ich usta gładsze są niż śmietana - a jątrzą Jego serce;

ich słowa miększe od oliwy - ale to obnażone miecze.

²³ Powierz WIEKUISTEMU twe brzemię, a On cię podźwignie;

nigdy nie pozwoli, by zachwiał się sprawiedliwy.

²⁴ I Ty, Boże, strącisz ich w otchłań zagłady;

ludzie krwi i zdrady nie dojdą do połowy swych dni.

Zaś ja ufam Tobie.

 

*55,9 inni: szybciej niż wicher i burza

*55,10 w znaczeniu: rozdziel ich zdania

*55,12 także: placu sądowego

*55,16 inni: niech nie zawiedzie śmierć

 

PSALM 56

 

¹ Przewodnikowi chóru na nutę: „ Niema gołębico w dali”.

Klejnot Dawida, kiedy Pelisztini złapali go w Gat.

² Zmiłuj się, Boże, nade mną, bo chce mnie pochłonąć człowiek;

przeciwnik ustawicznie mnie gnębi.

³ Chcą mnie połknąć ci, co ustawicznie na mnie czyhają,

gdyż liczni są moi przeciwnicy, o Najwyższy.

⁴ Lecz ja na Tobie polegam w dzień trwogi.

⁵ W Bogu się chlubię Jego Słowem oraz polegam na Bogu;

zatem się nie obawiam, cóż mi może uczynić cielesna natura ^S?

⁶ Ustawicznie przekręcają moje słowa,

wszystkie ich zamysły są ku mojemu nieszczęściu.

⁷ Oni się zbierają,

śledzą,

pilnują moich kroków,

ponieważ czyhają na mą duszę.

⁸ Za krzywdę - rozprosz ich *,

w gniewie roztrąć te ludy, Boże.

⁹ Policzyłeś moje tułactwa;

zbierz moje łzy w Twój pojemnik,

bo czyż nie są zapisane w Twojej księdze.

¹⁰ Wtedy wrogowie cofną się wstecz,

w dniu, w którym zawołam:

To wiem, że Bóg jest ze mną.

¹¹ W * Bogu się chlubię mową ^S,

w WIEKUISTYM się chlubię Słowem.

¹² Na Bogu polegam - nie obawiam się, cóż mi uczyni człowiek?

¹³ Złóż na mnie Twoje śluby, Boże, spłacę je dzięki Tobie.

¹⁴ Bo ocaliłeś od śmierci moją duszę, a moje nogi od upadku,

bym chodził przed Bogiem w świetle życia.

 

*56,8 inni: daremną niech będzie ich ucieczka

*56,11 S także: przez; dla, dzięki

 

PSALM 57

 

¹ Przewodnikowi chóru na nutę: „Nie zatracaj”.

Klejnot Dawida; gdy się schronił przed Saulem do jaskini.

² Zmiłuj się nade mną,

Boże,

miej litość nade mną,

gdyż do Ciebie chroni się moja dusza,

i pod cień Twoich skrzydeł się uciekam,

aż przeminie niedola.

³ Wołam do Boga Najwyższego,

do Boga, który też o mnie postanawia *.

⁴ Ześle z niebios i mnie wspomoże;

On, którego lży ten czyhający na mnie. Sela.

Bóg ześle Swoją łaskę i Swoją prawdę.

⁵ Moja dusza przebywa pośród lwów, wśród zapalczywych ludzi;

ich zęby są jak oszczepy i strzały, a ich język jak ostry * miecz.

⁶ Wywyższ się, Panie, nad niebiosa,

oraz nad całą ziemię Twoją chwałą.

⁷ Moim krokom przygotowali sidła, więc zgnębiona jest moja dusza;

wykopali przede mną jamę, lecz sami w nią powpadali. Sela.

⁸ Utwierdzone jest moje serce,

Boże,

niewzruszone jest moje serce;

śpiewam oraz wysławiam.

⁹ Rozbudź się mój duchu,

ocuć się lutnio i cytro, gdy budzę się wraz z jutrzenką.

¹⁰ Będę Cię wysławiał wśród narodów,

będę Ci śpiewał pośród ludów;

¹¹ Bo wielką aż po niebiosa jest Twoja łaska i pod obłoki Twa prawda.

¹² Wywyższ się,

Panie,

nad niebiosa,

oraz nad całą ziemię

Twoją chwałą.

 

*57,3 inni: który się mną opiekuje

*57,5 C śmiertelny

 

PSALM 58

 

¹ Przewodnikowi chóru na nutę: „Nie zatracaj”. Klejnot Dawida.

² Czy to oniemiałym * głosicie sprawiedliwość?

Czy rzetelnie sądzicie synów ludzkich?

³ Raczej w sercu knujecie nieprawości,

a w kraju torujecie drogę gwałtem waszych rąk.

⁴ Odszczepili się złoczyńcy od chwili urodzenia,

kłamcy błądzą od łona matki.

⁵ Ich jad na podobieństwo jadu węża;

jak gdyby głuchej żmii, która zatula swoje ucho,

⁶ by nie słyszeć głosu zaklinaczy, biegłego w czarach truciciela ^S*.

⁷ Boże,

pokrusz zęby w ich ustach;

WIEKUISTY,

pogruchocz szczęki lwiąt.

 ⁸ Niech się rozpłyną jak woda, niech zniszczeją;

niech się pokruszą, kiedy nałożą * swoje strzały.

⁹ Niech znikną jak ślimak, co się rozpływa;

niechaj nie oglądają słońca jak poroniony płód niewiasty.

¹⁰ * Nim wasze garnki rozgrzeje ogień cierni,

żywą jak też i opaloną gałąź wiatr rozwieje.

¹¹ Ucieszy się sprawiedliwy, bowiem zobaczy pomstę,

a swoje stopy unurza w krwi złoczyńcy.

¹² Człowiek powie:

Zaprawdę, oto sprawiedliwy zbiera swój owoc;

zaprawdę,

jest Bóg,

sędzia na ziemi.

 

*58,2 także: pozbawionym prawa obrony w sądzie

*58,6 dosłownie: gromadzącego gromady - wschodnia nazwa czarodzieja; S także: czarodzieja

*58,8 w oryginale liczba pojedyncza

*58,10 porównanie wzięte z  życia karawany, co przyrządza potrawę na pustyni oraz zostanie zaskoczona przez tuman piasku, który rozwiewa gałązki.

 

PSALM 59

 

¹ Przewodnikowi chóru na nutę: „Nie zatracaj”.

Klejnot Dawida; gdy Saul posłał i pilnowali domu, aby go zabić.

² Ocal mnie od mych wrogów,

mój Boże,

obroń mnie od moich przeciwników.

³ Ocal mnie od złoczyńców oraz wybaw mnie od łaknących krwi.

⁴ Bo oto czyhają na me życie;

zuchwali * zbierają się przeciw mnie,

chociaż nie zawiniłem, nie zgrzeszyłem, WIEKUISTY.

⁵ Zbiegają się i szykują na niewinnego;

powstań wobec mnie i spójrz.

⁶ Zbudź się,

 Ty,

WIEKUISTY,

Boże Zastępów,

Boże Israela,

by nawiedzić te wszystkie ludy;

nie ulituj się nad żadnym z występnych zdrajców. Sela.

⁷ Wychodzą wieczorem, warczą jak psy i okrążają miasto.

⁸ Oto plują * swoimi ustami, a miecze są na ich wargach.

Mówią: Czy ktoś usłyszy?

⁹ Lecz Ty, WIEKUISTY, szydzisz z nich,

urągasz wszystkim narodom.

¹⁰ Twojej potęgi, Ciebie wyglądam, gdyż Bóg jest moją twierdzą.

¹¹ Mój litościwy Bóg mnie poprzedza;

Bóg pozwoli mi oglądać pomstę nad moimi prześladowcami.

¹² Nie zabijaj ich, aby mój lud nie zapomniał;

ale wstrząśnij ich Twoją mocą oraz strąć ich, o Panie, nasza tarczo.

¹³ Słowo ich warg jest grzechem ich ust;

więc niech się uwikłają w swojej pysze,

w złorzeczeniu i kłamstwie, które głoszą.

¹⁴ W gniewie ich zgładź;

wygładź ich, aż ich nie będzie;

i niech poznają, że aż do krańców ziemi Bóg włada nad Jakóbem. Sela.

¹⁵ Będą chodzili wieczorem, warczeli jak psy i okrążali miasto.

¹⁶ Będą się błąkać za żerem i chociaż się nie nasycą –

do snu się pokładą.

¹⁷ A ja będę wysławiał Twą potęgę

i co rano wychwalał Twoje miłosierdzie;

bo byłeś mi twierdzą, ucieczką w dzień mej niedoli.

¹⁸ Ma potęgo,

Tobie zaśpiewam;

gdyż Bóg jest moją twierdzą,

mój miłosierny Bóg.

 

*59,4 także: potężni

*59,8 dosłownie: tryskają

 

PSALM 60

 

¹ Przewodnikowi chóru na sześć głosów;

na świadectwo oraz do nauki; klejnot Dawida,

² kiedy walczył z Aram-Naharaim * i z Aram-Coba,

 i gdy się zwrócił Joab oraz poraził dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Solnej.

³ Boże,

porzuciłeś nas i nas złamałeś;

gniewałeś się, ale nas pocieszasz.

⁴ Wstrząsnąłeś ziemią oraz ją otworzyłeś;

ulecz jej rozpadliny, bo się chwieje.

⁵ Twojemu ludowi wskazałeś twardy los;

napoiłeś nas winem odurzenia.

⁶ Twym pobożnym dałeś chorągiew,

aby ją rozwinęli wobec prawdy. Sela.

⁷ Aby Twoi umiłowani zostali ocaleni,

niech wspomoże nas Twoja prawica i nas wysłuchaj.

⁸ Bóg powiedział w Swojej świętości:

Ucieszę się;

podzielę Szechem, a dolinę Sukoth pomierzę.

⁹ Mój jest Gilead i Mój Menasze, a Efraim Moją główną twierdzą;

Juda jest Moim berłem *.

¹⁰ Moab miską do Mego umywania, a na Edom rzucam Me buty;

 triumfuj nade Mną Peleszet *.

¹¹ Kto mnie wprowadzi do miasta obronnego,

kto przyprowadzi do Edomu?

¹² Czy nie Ty, Boże,

który nas porzuciłeś;

 nie występowałeś, Boże, pośród naszych zastępów.

¹³ Użycz nam pomocy przeciw wrogowi,

gdyż zawodna jest pomoc ludzka.

¹⁴ Z Bogiem uzyskamy przewagę,

On także zdepcze naszych wrogów.

 

*60,2 czyli Mezopotamią

*60,9 S także: królem, władcą

*60,10 spolszczone: Filisteo

 

PSALM 61

 

¹ Przewodnikowi chóru,

w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Psalm Dawida.

² Panie, słuchaj mojego błagania,

zwróć uwagę na mą modlitwę.

³ Wołam do Ciebie z krańca ziemi * oraz w zwątpieniu mego serca;

wprowadź mnie na niedostępną dla mnie opokę **.

⁴ Przecież byłeś dla mnie schronieniem,

potężną basztą wobec wroga.

⁵ Niech na wieki zamieszkam w Twym namiocie *

i się schronię pod osłonę Twoich skrzydeł. Sela.

⁶ Bo Ty, Boże, wysłuchałeś moich ślubowań

i oddałeś dziedzictwo czcicielom Twojego Imienia.

⁷ Przydaj dni do dni króla;

 ^S niech jego lata będą aż do pokolenia * i pokolenia *.

⁸ Niech wieczyście zasiądzie dla ^S oblicza Boga;

ustanów łaskę i prawdę, aby go pilnowały *.

⁹ Tak, na zawsze będę śpiewał Twojemu Imieniu,

spełniając moje śluby

dzień

po

dniu.

 

*61,3 także: kraju

**61,3 także: skałę

*61,5 wyraz „namiot” był w czasach Dawida powszechnym dla oznaczenia Świątyni

*61,7 S także: rodu, plemienia

*61,8 także: trzymały w tajemnicy

 

PSALM 62

 

¹ Przewodnikowi chóru Jedutunów, pieśń Dawida.

² Tylko na Bogu polega moja dusza,

od Niego przychodzi mi zbawienie *.

³ Tylko On jest moją Opoką, mym Zbawieniem i moją Twierdzą,

zatem wielce się nie zachwieję.

⁴ Jak długo będziecie napadać na męża?

Zabijać gromadą jak pochylona ściana,

jak walący się mur.

⁵ Tak, uradzili go strącić z jego wysokości *,

upodobali sobie kłamstwo.

Swoimi ustami wychwalają,

a w swoim wnętrzu złorzeczą. Sela.

⁶ Jednak polegaj na Bogu,

moja duszo,

gdyż w Nim jest moja nadzieja.

⁷ Przecież On jest Opoką,

mym zbawieniem * i moją twierdzą,

dlatego się nie zachwieję.

⁸ W Bogu jest moja pomoc i moja chwała, Skała mojej obrony;

moja ucieczka jest do *^S Pana.

⁹ Ufaj Mu w każdy czas;

o narodzie, wylewaj przed Nim twe serce;

Bóg jest dla nas ucieczką. Sela.

¹⁰ Przecież synowie ludzcy są marnością,

zawodnymi są też synowie dostojników;

umieszczeni na wagach, tak samo są marnością.

¹¹ Nie pokładajcie nadziei w krzywdzie oraz nie łudźcie się grabieżą;

nie zważajcie na to, że wzrasta mienie.

¹² Pan raz powiedział, a dwa razy * to usłyszałem,

że potęga jest u Pana,

¹³ i u Ciebie, Panie, miłosierdzie;

 Ty płacisz człowiekowi według jego uczynków. Rzymian 2,6-9

 

*62,2 S także: pomoc, wyzwolenie, ocalenie, ratunek

*62,5 także: dostojeństwa

*62,7 jak *62,2

*62,8 S także: w Panu; dzięki Panu; według Pana

*62,12 dosłownie: raz, dwa razy; czyli kilkakrotnie

 

PSALM 63

 

¹ Pieśń Dawida, kiedy przebywał na puszczy judzkiej.

² Prawdziwy Boże,

Ty jesteś moim Bogiem;

na suchej, spragnionej ziemi, ziemi bez wody Cię szukam;

 pragnie Cię moja dusza, za Tobą tęskni moja cielesna natura ^S.

³ Rzeczywiście zobaczyłem Cię w Świątyni;

gdy ujrzałem Twą potęgę i Twoją chwałę.

⁴ Gdyż lepsza Twoja łaska niż życie.

Me usta będą Cię wysławiać.

⁵ Tak, będę Cię wychwalał póki życia;

w Twym Imieniu podniosę moje ręce.

⁶ Jakby tłuszczem i szpikiem nasyca się moja dusza,

a radosnym śpiewaniem warg sławią Cię moje usta.

⁷ Wspominam Cię na mym łożu,

o Tobie rozmyślam podczas nocnych straży.

⁸ Bo byłeś moją pomocą,

radowałem się w cieniu Twych skrzydeł.

⁹ Przylgnęła do Ciebie moja dusza, a Twa prawica mnie wspiera.

¹⁰ A ci, co czyhają na zgubę mojej duszy, zapadną się w głębię ziemi.

¹¹ Porazi ich ostrze miecza, staną się pastwą szakali.

¹² Zaś król będzie się weselił dzięki *^S Bogu;

będzie się chlubił także każdy, kto Mu został zaprzysiężony;

a usta kłamców będą zamknięte.

 

*63,12 S także: przy, wobec; w; dla

 

PSALM 64

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

² Boże, słuchaj mojego głosu kiedy błagam;

ustrzeż moje życie od obawy przed wrogiem.

³ Przed spiskiem złych mnie ukryj i przed wzburzeniem złoczyńców,

⁴ którzy zaostrzyli swój język jak miecz,

i nałożyli swą strzałę - słowo goryczy;

⁵ by w skrytości ugodzić niewinnego, ugodzić go znienacka;

i się nie boją.

⁶ Utwierdzają się w złym zamyśle; zmawiają się, jak ukryć sidła;

powiadają - któż je spostrzeże?

⁷ Szukają nieprawości,

spełniają uknuty zamysł.

 ^S A wnętrze i serce człowieka są głębokie.

⁸ Zatem Pan ugodził ich strzałą i nagła była ich klęska.

⁹ Do upadku wiedzie ich własny język;

wszyscy, którzy ich widzą, się wzdrygają.

¹⁰ Przestraszyli się wszyscy ludzie;

opowiadają czyn Boga, a Jego dzieło rozważają.

¹¹ Sprawiedliwy cieszy się w WIEKUISTYM oraz na Nim polega;

chlubią się wszyscy prawego serca.

 

PSLAM 65

 

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, śpiew.

² Twoja jest, Boże, chwała, co oczekuje na Cyonie

oraz Tobie spełnia się ślub.

³ Do Ciebie, który słuchasz modlitwy,

przybiega każda cielesna natura ^S.

⁴ Owładnęły mną grzeszne sprawy, nasze występki,

a Ty je odpuściłeś.

⁵ Szczęśliwy ten, kogo wybierasz i zbliżasz;

kto zamieszka w Twoich przedsionkach.

Nasycimy się dobrem Twego domu, Twojego świętego Przybytku.

⁶ W sprawiedliwości odpowiedziałeś nam cudami,

Boże naszego zbawienia,

 nadziejo wszystkich krańców ziemi oraz dalekich mórz.

⁷ Przepasany potęgą, Twoją mocą utwierdzasz góry,

⁸ uciszasz szum mórz, szum ich bałwanów.

Uciszasz wrzenie narodów,

⁹ a mieszkańcy kresów drżą przed Twoimi znakami;

krańce wschodu oraz zachodu rozweselasz.

¹⁰ Nawiedziłeś ziemię i ją zrosiłeś,

szczodrze ją wzbogaciłeś,

strumień Boga jest pełen wody;

przygotowujesz także ich zboże, bo tak ją urządziłeś.

¹¹ Skropiłeś jej zagony, obniżyłeś jej bruzdy, spulchniłeś ją ulewami,

pobłogosławiłeś jej plon.

¹² Rok uwieńczyłeś Twą dobrocią, a Twe drogi * kapią obfitością.

¹³ Wybujały pastwiska puszczy, zaś wzgórza opasują się rozkoszą.

¹⁴ Błonie pokrywają się owcami, a doliny zasnuły się zbożem;

wykrzykują oraz śpiewają.

 

 

*65,12 inni: Twoje chmury

 

PSALM 66

 

¹ Przewodnikowi chóru. Pieśń psalmu.

Zaśpiewaj Bogu cała ziemio.

² Śpiewajcie na chwałę Jego Imienia,

oddajcie chwałę Jego sławie.

³ Mówcie Bogu: Jak wspaniałe są Twoje dzieła *;

z powodu Twojej wielkiej potęgi schlebiają Ci Twoi wrogowie.

⁴ Przed Tobą korzy się cała ziemia, śpiewa Ci, wyśpiewuje Twe Imię. Sela.

⁵ Pójdźcie i obejrzyjcie dzieła Boga;

On jest wspaniały w czynach względem ludzi.

⁶ Przemienił morze w ląd, a rzekę przeszli pieszo;

i w Nim się tam uradowali.

⁷ Rządzi światem w Swojej wszechmocy;

Jego oczy spoglądają na narody, by wiarołomni się nie rozzuchwalili. Sela.

⁸ Ludy,

uwielbijcie naszego Boga i głoście Jego chwałę.

⁹ Tego, który powołał do życia nasze dusze

i nie dał się zachwiać naszej nodze.

¹⁰ Gdyż doświadczyłeś nas, Boże;

wypławiałeś nas ogniem, jak się wypławia srebro.

¹¹ Wprowadziłeś nas w matnię,

nałożyłeś kleszcze na nasze biodra.

¹² * Człowieka ustanowiłeś naszą głową;

upadliśmy w ogień i wodę,

lecz nas wyprowadziłeś do pełni szczęścia.

¹³ Wśród całopaleń wejdę do Twego domu,

uiszczę Ci moje śluby,

¹⁴ które w mej niedoli wyrzekły moje wargi

oraz wypowiedziały moje usta.

¹⁵ Złożę Ci tuczne całopalenia i barany razem z kadzidłem;

przygotuję cielce i kozły. Sela.

¹⁶ Pójdźcie wszyscy bogobojni;

posłuchajcie, a wam opowiem, co On uczynił dla mej duszy.

¹⁷ Do Niego wołałem moimi ustami, a na * moim języku była chwała.

¹⁸ Gdybym knuł niegodziwość * w moim sercu,

Pan by mnie nie wysłuchał.

¹⁹ Jednak Bóg mnie wysłuchał, zwrócił uwagę na głos mej modlitwy.

²⁰ Wysławiony Bóg, który nie odrzucił mojej modlitwy

i nie usunął ode mnie Swojej łaski.

 

*66,3 inni: Jak wspaniały jesteś w Twoich dziełach

*66 12 inaczej: ustanowiłeś tyrana naszym władcą

*66,17 w hebr.: pod moim językiem - czyli w myśli i sercu

*66,18 także: nieprawość, niesprawiedliwość

 

PSALM 67

 

¹ Przewodnikowi chóru,

w towarzystwie instrumentów smyczkowych. Pieśń psalmu.

² Oby Bóg się zmiłował nad nami oraz nam błogosławił;

oby pośród nas zajaśniał Swym obliczem. Sela.

³ Oby poznano Twoją drogę na ziemi;

Twoje zbawienie * pośród wszystkich ludów.

⁴ Niech Cię wielbią ludy, Boże; niech Cię wielbią wszystkie narody.

⁵ Niech się ucieszą i rozradują plemiona;

gdyż w prawości będziesz sądził narody

i poprowadzisz plemiona ziemi. Sela.

⁶ Niech Cię wielbią ludy, prawdziwy Boże;

niech Cię wielbią wszystkie narody.

⁷ Ziemia wydała swój plon;

niech nam błogosławi Bóg, nasz Bóg.

⁸ Niech nam Bóg błogosławi

i niech Go się boją wszystkie krańce ziemi.

 

*67,3 S także: ratunek, wyzwolenie; C pomoc

 

PSALM 68

 

¹ Przewodnikowi chóru Dawida. Pieśń psalmu.

² Bóg powstał,

zatem rozproszyli się Jego wrogowie

i przed Nim uciekli Jego nieprzyjaciele.

³ Rozwiałeś ich, jak się rozwiewa dym;

jak wosk topnieje przed ogniem, tak niegodziwi nikną przed Panem.

⁴ A sprawiedliwi się cieszą,

weselą się przed Bogiem, unoszą się wśród ^S radości.

⁵ Śpiewajcie Bogu,

wysławiajcie Jego Imię;

uderzcie w bębny przy Imieniu WIEKUISTEGO *,

na cześć Tego, co zasiada w niebiosach **;

przed Nim się radujcie.

⁶ W Swoim świętym Przybytku Bóg jest ojcem sierot i sędzią wdów.

⁷ Panem, co sprowadza do domu zabłąkanych,

 a jeńców * wyprowadza do szczęśliwości;

tylko odstępcy zalegli pustynię.

⁸ Boże, gdy szedłeś przed Twoim ludem,

kiedy kroczyłeś przez pustkowia, Sela,

⁹ ziemia drżała i rozpływały się niebiosa,

jak ten Synaj przed Bogiem, z powodu oblicza ^S Boga Israela.

¹⁰ Spuściłeś obfity deszcz, Boże, na Twe omdlałe dziedzictwo

i Ty je pokrzepiłeś.

¹¹ Pośród ^S niego przebywały Twoje zastępy,

w Swej dobroci przygotowałeś je dla biednego *, Boże.

¹² Pan dał hasło;

wielki zastęp radosnych zwiastunek.

¹³ Uciekają królowie wojsk, pierzchają,

a mieszkanka domu dzieli łupy.

¹⁴ Kiedy rozłożyliście się wśród zagród,

srebrem były pokryte skrzydła gołębicy *,

a jej lotki zielono złotym blaskiem.

¹⁵ Gdy Wszechmocny rozproszył w niej królów -

zaśnieżyłeś na Calmonie *.

¹⁶ Góro Pana, góro Baszanu;

góro piętrząca się, góro Baszanu;

¹⁷ czemu wy, piętrzące się góry, zawistnie spoglądacie na tą górę,

którą Pan upodobał na Swe siedlisko?

Zaprawdę, WIEKUISTY tam zamieszka na wieki.

¹⁸ Miriady wozów Boga, wielokrotne tysiące,

a między nimi Pan jak niegdyś na Synaju,

w świętości.

¹⁹ WIEKUISTY, Boże, wstąpiłeś na wysokość,

wziąłeś jeńców, pobrałeś daninę w ludziach,

także przekornych, aby się osiedlili. Efezjan 4,8

²⁰ Błogosławiony Pan, dzień w dzień się nami opiekuje;

Bóg jest naszą pomocą *. Sela.

²¹ Bóg jest nam Bogiem zbawienia

i u Pana, WIEKUISTEGO, znajdują się wyjścia ze śmierci.

²² Tak, Bóg zmiażdżył głowę Swych wrogów;

włochate ciemię tego, co chodzi w swoich grzechach.

²³ Pan powiedział: Sprowadzę ich z Baszanu,

sprowadzę z nad głębin morza;

²⁴ by twoja noga brodziła we krwi,

a język twoich psów miał także udział we wrogach.

²⁵ Widzieli Twój pochód, prawdziwy Boże,

pochód mojego Boga,

mojego Króla w świętości.

²⁶ Na czele śpiewacy,

a za nimi grajkowie, pośród dziewic bijących w bębny.

²⁷ W zgromadzeniach wybranych ^S chwalcie Boga, wy z rodu Israela.

²⁸ Oto tam najmłodszy Biniamin, ich zwycięzca;

książęta Judy, ich hufce;

 książęta Zebuluna oraz książęta Naftalego.

²⁹ Twój Bóg ustanowił twoją potęgę;

utwierdź Boże, co dla nas zdziałałeś.

³⁰ Do Twojego Przybytku *,

który jest ponad Jeruszalaim,

przynoszą dary królowie.

³¹ Rozgromiłeś zwierzę sitowia, gromadę byków pośród cieląt ludów,

niech nie ^S pełzają ze sztabami srebra;

Pan rozproszył narody żądne bojów.

³² Przychodzą potężni z Egiptu;

ziemia Kusz * wyciąga do Boga swoje ręce.

³³ Królestwa ziemi,

śpiewajcie Bogu i wysławiajcie Pana, Sela,

³⁴ który unosi się w niebiosach wiecznych niebios;

oto rozległ się Jego głos,

głos potężny.

³⁵ Oddajcie sławę Bogu;

Jego majestat wśród Israela, a Jego potęga na ^S obłokach.

³⁶ Wspaniały jesteś, Boże, w Twojej świętości!

Bóg Israela,

On daje narodowi siłę i potęgę;

Bóg uwielbiony.

 

 

*68,5 C hebr. JAH

**68,5 dosłownie: panującego w niedocieczonej głębi niebios

*68,7 inni: okutych w kajdany

*68,11 S także: żebrzącego

*68,14 inni: byliście jak srebrem pokryte skrzydła gołębicy

*68,15 inni: gdy rozwinięto szadaj (chorągiew z godłem), pokryłeś w niej królów śnieżną białością Calmonu (zbledli z trwogi)

*68,20 także: zbawieniem, ratunkiem, wyzwoleniem

*68,30 inni: Dla Twojej Świątyni, dla jej chwały

*68,32 czyli Etiopia

 

PSALM 69

 

¹ Przewodnikowi chóru, na sześć głosów. Od Dawida.

² Wspomóż mnie, Panie, bo wody doszły aż do zagrożenia życia.

³ Ugrzęzłem w bezdennym bagnie i nie ma oparcia;

dostałem się na głębię wód i prąd mnie zniósł.

⁴ Znużyłem się; wołając, zaschło moje gardło;

omdlały moje oczy wyglądając mojego Boga.

⁵ Liczniejsi niż włosy mojej głowy są ci,

co mnie bez przyczyny nienawidzą,

wzmogli się moi ciemięzcy, moi wrogowie bez powodu;

mam zwrócić to, czego nigdy nie zagrabiłem.

⁶ Boże, Ty znasz moją nieroztropność,

a me winy nie są przed Tobą tajne.

⁷ Niech się przeze mnie nie powstydzą ci, co Tobie ufają,

Panie, WIEKUISTY Zastępów;

niech się przeze mnie nie zarumienią ci, którzy Ciebie szukają,

Boże Israela.

⁸ Bo dla Ciebie znosiłem szyderstwo i rumieniec okrył moje oblicze.

⁹ Stałem się obcym moim braciom

i nieznanym dla synów mojej matki.

¹⁰ Gdyż trawiła mnie gorliwość dla Twego domu

i spadały na mnie szyderstwa tych, którzy Ci urągali.

Jan 2,17; Rzymian 15,3

¹¹ Poszcząc, wypłakałem moją duszę *,

lecz i to było dla mnie na urągowisko.

¹² Włożyłem wór zamiast szaty i stałem się im przysłowiem.

¹³ Rozpowiadają o mnie ci, co przesiadują w bramach,

i jestem w śpiewkach pijanych.

¹⁴ Ale ja,

WIEKUISTY,

 w porze łaski przychodzę do Ciebie z mą modlitwą;

Boże, w Twym wielkim miłosierdziu,

odpowiedz mi ziszczeniem się Twego zbawienia *.

¹⁵ Wydobądź mnie z błota, bym nie utonął;

niech będę ocalony od moich przeciwników i z głębin wód.

¹⁶ Niech mnie nie uniesie prąd wody,

niechaj mnie nie pochłonie głębia,

a topiel nie zawrze nade mną swojej paszczy.

¹⁷ Wysłuchaj mnie, WIEKUISTY, bo błogą jest Twoja łaska;

zwróć się do mnie w Twym wielkim miłosierdziu

¹⁸  i nie skrywaj Twojego oblicza przed Twym sługą,

gdyż jestem uciśniony;

pospiesz się oraz mnie wysłuchaj.

¹⁹ Zbliż się do mojej duszy i ją wybaw;

wyzwól mnie z powodu wrogów.

²⁰ Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i mą sromotę;

przed Tobą są wszyscy moi ciemięzcy.

²¹ Hańba kruszy me serce oraz jestem zbolały;

oczekuję współczucia, lecz go nie ma;

  nie znalazłem tych, co pocieszają.

²² Wlali żółć do mojego pokarmu,

 w mym pragnieniu poili mnie kwasem.

Mateusz 27,34; Marek 15,23; Jan 19,29

²³ Niech ich stół będzie dla nich zasadzką

oraz sidłem bezpiecznie ucztujących.

²⁴ Niech się zaćmią ich oczy, by nie widzieli,

a ich biodra nieustannie czyń chwiejne *.

Rzymian 11,9

²⁵ Wylej na nich Twój gniew,

 niech ich dosięgnie Twoja zapalczywość.

²⁶ Niech ich miejsce warowne stanie się pustkowiem,

a w ich namiocie nie będzie mieszkańca.

²⁷ Gdyż kogo zraniłeś - tego ścigają,

rozpowiadają o bólu porażonych przez Ciebie.

²⁸  Dodaj nieprawość do ich nieprawości,

 niech nie wchodzą przez Twoją sprawiedliwość *.

²⁹ Niech będą wymazani * z Księgi Życia

oraz nie zapisani wraz z prawymi **.

³⁰ A mnie, utrapionego i zbolałego, wydźwignie Twoja pomoc, Boże.

³¹ Będę sławił pieśnią Imię Boga i wielbił je wdzięcznością.

³² I będzie to milsze WIEKUISTEMU niż cielę,

niż dwukopytny *, rogaty byk.

³³ Zobaczą to poniżeni i się ucieszą;

zobaczą to ci, co szukają Boga i ożyje ich serce.

³⁴ Bo WIEKUISTY słucha ubogich, a Swoimi pojmanymi * nie gardzi.

³⁵ Chwalą Go niebiosa i ziemia, morza i wszystko, co się w nich roi.

³⁶ Bowiem Bóg wspomoże Cyon, odbuduje miasta Judy;

 osiądą tam i odziedziczą tą ziemię.

³⁷ Nadto będą ją posiadać potomkowie Jego sług,

a zamieszkają w niej ci, którzy miłują Jego Imię.

 

*69,11 inni: Płakałem, i w poście była moja dusza

*69,14 także: ocalenia, wyzwolenia; C pomocy

*69,24 NT zegnij dla każdego

*69,28 C Wymierz im karę za karą i niech nie dostąpią Twojej łaski

*69,29 także: zatarci, unieważnieni

**69,29 także: sprawiedliwymi

*69,32 o rozdzielonym kopycie

*69,34 także: więźniami

 

PSALM 70

 

¹ Przewodnikowi chóru. Od Dawida, na pamiątkę.

² Boże, spiesz mi na pomoc,

by mnie ocalić, WIEKUISTY.

³ Niech się zawstydzą i pobledną ci, co czyhają na moje życie;

niech się cofną i zarumienią ci, którzy pragną mego nieszczęścia.

⁴ Niech pierzchną na swoją hańbę ci, co wołają: Oho! Oho!

⁵ Niech się ucieszą i uradują w Tobie wszyscy, którzy Ciebie szukają;

i niech wciąż powtarzają ci, którzy miłują Twoją pomoc:

Wielkim jest Bóg

⁶ A ja, biedny i żebrzący ^S;

pospiesz ku mnie, Boże;

Ty jesteś moją pomocą i mym Zbawcą;

WIEKUISTY,

nie zwlekaj.

 

PSALM 71

 

¹ Do Ciebie, WIEKUISTY, się chronię,

niech się nie powstydzę na wieki.

²  Ocal mnie w * Twojej sprawiedliwości i wyswobodź,

skłoń ku mnie Twoje ucho i mi dopomóż.

³ Bądź dla mnie chroniącą skałą,

którą ustanowiłeś dla mego wybawienia,

bym mógł tam zawsze uciec;

gdyż Ty jesteś moją opoką i mą warownią.

⁴ Boże mój, wyswobodź mnie z ręki niegodziwego,

z garści krzywdziciela i grabieżcy.

⁵ Bowiem Ty, Panie, WIEKUISTY, jesteś moim oczekiwaniem;

moim schronieniem od młodości.

⁶ Na Tobie się wspieram za ^S życia;

od łona mojej matki Ty jesteś moim przewodnikiem;

w ^S Tobie zawsze była moja chwała.

⁷ Byłem jakby przestrogą dla wielu, ale Ty mą potężną obroną.

⁸ Moje usta codziennie są pełne Twojej chwały i Twojej sławy.

⁹ Nie rzucaj mną w mej starości;

nie opuszczaj mnie, gdy się wyczerpie moja siła.

¹⁰ Bowiem o mnie rozpowiadają moi wrogowie,

a czyhający na moje życie razem się naradzają,

¹¹ mówiąc:

Bóg go opuścił; ścigajcie go i pochwyćcie, bo nikt go nie ocali.

¹² Boże, nie oddalaj się ode mnie;

Boże mój, spiesz mi na pomoc

¹³ Niech się zawstydzą i zginą prześladowcy mojej duszy;

niech się okryją hańbą i rumieńcem ci, co pragnęli mej zguby.

¹⁴ A ja wciąż będę ufał oraz wywyższał nade wszystko Twoją chwałę.

¹⁵ Moje usta opowiadać będą po wszystkie dni

Twoją sprawiedliwość oraz czas Twojego zbawienia,

chociaż nie zdołam ich zliczyć.

¹⁶ Wyłożę Twoją wszechmoc,

Panie,

WIEKUISTY;

i wspomnę Twoją sprawiedliwość, Twoją jedynie.

¹⁷ Boże,

nauczałeś mnie od mej młodości i aż dotąd wygłaszam Twoje cuda.

¹⁸ Także podczas starości i sędziwości, Boże, mnie nie opuścisz,

aż ogłoszę Twoją potęgę pokoleniom;

Twoją wszechmoc każdemu z potomnych.

¹⁹ I Twoją wzniosłą sprawiedliwość, Boże, który dokonałeś wielkiego;

Boże, któż Tobie równy?

²⁰ Jak mnie wystawiałeś na liczne i zgubne utrapienia,

tak znowu mnie ożywiałeś,

i znowu wydobywałeś z przepaści ziemi.

²¹ Wzmagałeś moją wielkość i nieraz mnie pocieszałeś.

²² Więc ja będę Cię wychwalał na harfie,

 Boże,

a Twoją niezawodność;

będę sławił na cytrze,

o Święty Israela.

²³ Gdy będę Cię wysławiał, me usta zaśpiewają,

a także moja dusza, ta, którą wybawiłeś.

²⁴ A mój język będzie mówił o Twojej sprawiedliwość przez cały dzień;

bowiem zawstydzili się i pobledli ci, co pragnęli mojego nieszczęścia.

 

*71,2 S także: za pomocą

 

PSALM 72

 

¹ Salomonowi.

Boże, daj Twoje sądy * królowi,

a Twoją sprawiedliwość królewskiemu synowi.

² Aby rozsądzał Twój lud w sprawiedliwości *

i Twoich biednych w decyzjach.

³ Niech góry zwiastują ludowi pokój,

a pagórki niech się odezwą sprawiedliwością.

⁴ Niechaj sądzi * uciśnionych w narodzie,

wspomoże dzieci nędzarzy, a także zgniecie grabieżcę.

⁵ Aby się Ciebie obawiali póki słońce oraz w obliczu księżyca,

z pokolenia na pokolenie.

⁶ Niech zstąpi jakby deszcz na skoszoną łąkę,

jak ulewa nawadniająca ziemię.

⁷ Niechaj za jego dni rozkwitnie sprawiedliwy oraz pełnia pokoju,

jak długo zostanie księżyc.

⁸ I niech panuje od morza do morza,

i od strumienia aż do krańców ziemi.

⁹ Niech przed nim klękają mieszkańcy stepu,

a jego wrogowie niech liżą proch.

¹⁰ Oto złożą mu daninę królowie Tarszyszu, wysp,

a królowie Szeby i Seby przyniosą mu haracz.

¹¹ I będą się przed nim korzyć wszyscy królowie,

wszystkie ludy będą mu służyć.

¹² Ponieważ ocala żebrzącego ^S, co woła,

 oraz uciśnionego, który nie ma wybawcy.

¹³ Miłosierny jest dla żebrzących ^S, ubogich

oraz duszę ubogich wybawia.

¹⁴ Od gwałtu i grabieży wyzwala ich duszę,

bo ich krew jest cenną w jego oczach.

¹⁵ Więc będzie żył,

i da mu złota Szeby,

i nieustannie będą się modlić za niego oraz codziennie go sławić.

¹⁶ W kraju będzie obfitość zboża,

jego plon zaszumi jak Liban na wierzchołkach gór,

a po miastach ludzie zakwitną jak trawa ziemi.

¹⁷ Jego Imię przetrwa na wieki;

jego Imię wzrośnie w obliczu słońca;

będą się nim chwalić wszystkie ludy i będą je nazywać szczęśliwym.

¹⁸ Chwała Bogu,

WIEKUISTEMU,

Bogu Israela, który jedyny spełnia cuda.

¹⁹ Niech będzie na wieki wysławione Imię Jego chwały,

i niech się Jego chwałą napełni cała ziemia.

Amen i amen.

²⁰ Tu skończyły się modlitwy Dawida, syna Isajego.

 

*72,1 także: wyroki, ustawy, prawość

*72,2  chodzi o sprawiedliwość Boga, na której opiera się Prawo

*72,4 także: osądzi; weźmie w obronę, oczyści z zarzutów

 

PSALM 73

 

¹ Pieśń  Asafa.

Zaprawdę,

Bóg jest hojnym * dla Israela,

dla czystych sercem.

² A ja,

niemal się potknęły moje nogi i mało nie rozlazły moje kroki.

³ Bowiem pozazdrościłem pyszałkom,

widząc powodzenie nieprawych;

⁴ że nie mają udręk aż do śmierci, a nadto krzepka jest ich siła.

⁵ Nie dzielą mozołu sług i wraz z ludźmi nie bywają trapieni.

⁶ Dlatego pycha opasuje ich karki i okrywa ich szata nieprawości.

⁷ Z otyłości wystąpiło ich oko; wezbrały urojenia ich serca.

⁸ Drwią i złośliwie rozprawiają o ucisku; przemawiając z wysoka.

⁹ Swoimi ustami miotają na niebiosa, a ich język pełza po ziemi.

¹⁰ Dlatego tam zwraca się Jego lud,

choć ssą z nich pełnymi strumieniami.

¹¹ I powiadają:

Jakże Bóg to wie?

Czy ta wiadomość jest u Najwyższego?

¹² Oto wzrośli w potęgę ci,

którzy są niegodziwi oraz zawsze szczęśliwi.

¹³ Więc na próżno zachowałem w czystości moje serce,

a mą dłoń umywałem w niewinności;

¹⁴ gdyż całymi dniami mnie dręczą i co rano cierpię katusze.

¹⁵ Gdybym powiedział:

Będę mówił jak oni –

to bym się sprzeniewierzył pokoleniu Twych synów.

¹⁶ I rozmyślałem, by tego dociec;

lecz daremna to praca w moich oczach.

¹⁷ Aż wszedłem do przybytków Boga oraz pojąłem ich koniec.

¹⁸ Zaprawdę, postawiłeś ich na śliskim i strącasz ich w przepaście *.

¹⁹ Jakże stali się nicością w oka mgnieniu;

zginęli, zniknęli z przerażeniem *.

²⁰ Jakby po przebudzeniu ze snu, WIEKUISTY,

gdy się ocucisz - pogardzisz ich postacią.

²¹ Gdyż wrzało moje serce i kłuły mnie wnętrzności,

²² bo byłem bezrozumnym i tego nie poznałem;

byłem jak bydlę przed Tobą.

²³ Ale ja zawsze jestem z Tobą.

Ująłeś moją prawicę.

²⁴ Według Twojego postanowienia mnie prowadzisz

i poprowadzisz do chwały.

²⁵ Kogo innego mam w niebiosach?

A i na ziemi, oprócz Ciebie, w nikim nie mam upodobania.

²⁶ Zniknie moja cielesna natura ^S i me serce;

ale Bóg jest opoką serca oraz moim udziałem na wieki.

²⁷ Gdyż dalecy od Ciebie - zginą;

zatracisz każdego odstępcę * od Ciebie.

²⁸ Zaś mnie jest miłą bliskość Boga;

w Panu, WIEKUISTYM, pokładam moją ufność,

by wysławiać wszystkie Twoje sprawy.

 

*73,1 także: dobrym; S sprawiedliwym, szlachetnym, łaskawym, doskonałym

*73,18 inni: złudzenie

*73,19 inni: zniknęli prędzej niż widma

*73,27 także: cudzołożnika

 

PSALM 74

 

¹ Dumanie Asafa.

Czemu nas, Boże, nieustannie porzucasz,

a Twój gniew pała przeciw trzodzie Twojego pastwiska?

² Wspomnij na Twoje zgromadzenie, które niegdyś sobie zjednałeś,

i które wyzwoliłeś jako szczep Twojego dziedzictwa;

na górę Cyon, na której spoczywałeś.

³ Pospiesz * ku zupełnym ruinom;

gdyż wróg wszystko poburzył w Świątyni.

⁴ Twoi nieprzyjaciele ryczeli pośród Twych wyznaczonych miejsc *;

ustanawiali swe godła jako znaki.

⁵ Wróg dał się poznać, gdy zmierzał w górę z gęstwiną toporów.

⁶ A potem młotem i oskardami rozbijali jej zdobienia.

⁷ Twą Świątynię wydali na pastwę ognia;

do ziemi znieważyli siedzibę Twojego Imienia.

⁸ Powiedzieli w swoim sercu:

Razem ją zburzymy;

a w kraju palili wszystkie, wyznaczone miejsca Boga.

⁹ Naszych godeł już nie widzimy;

nie ma proroka oraz nikogo między nami, który by wiedział – dopóki?

¹⁰ Dokąd, Boże, będzie urągał ciemięzca,

dopóki wróg będzie lżył bezustannie Twoje Imię?

¹¹ Czemu usuwasz Twoją rękę i Twą prawicę?

Dobądź z Twojego zanadrza i wytępiaj!

¹² Przecież Bóg,

mój Król,

od dawna spełnia wybawienie na ziemi.

¹³ Ty, Twą mocą rozdzieliłeś morze

i zmiażdżyłeś głowy krokodyli na wodach.

¹⁴ Ty skruszyłeś głowę Lewiatana *;

rzuciłeś go na żer mieszkańcom stepu.

¹⁵ Ty otworzyłeś źródła i potoki; Ty osuszyłeś bystre strumienie.

¹⁶ Twoim jest dzień i Twoja noc; Ty ustanowiłeś światło i słońce.

¹⁷ Ty utwierdziłeś wszystkie granice ziemi;

lato i zimę - Ty je stworzyłeś.

¹⁸ Wspomnij na to, że wróg urąga WIEKUISTEMU,

a lud nikczemny lży Twoje Imię.

¹⁹ Nie wydawaj dziczy duszy Twej gołębicy;

o gromadce Twych uciśnionych nie zapominaj na wieki.

²⁰ Uważaj na przymierze,

bo zakątki * ziemi pełne są siedzib bezprawia.

²¹ Niech zgnębiony nie odchodzi zawstydzony;

a ubogi i uciśniony chwalą Twoje Imię.

²² Powstań Boże,

wytocz Twoją sprawę;

wspomnij na zniewagę,

bez ustanku wyrządzaną Ci przez nikczemnych.

²³ Nie zapominaj okrzyku Twoich wrogów,

wrzawy Twych przeciwników, która się ustawicznie wznosi.

 

 

*74,3 dosłownie: podnieś Twoje kroki

*74,4 zejścia się Boga z ludem

*74,14 najprawdopodobniej - smoka

*74,20 także: ciemne miejsca

 

PSALM 75

 

¹ Przewodnikowi chóru, na nutę: Nie zatracaj.

Pieśń Asafa, śpiew.

² Dziękujemy Ci,

Boże,

dziękujemy,

gdyż bliskie jest Twoje Imię, a głoszą to Twoje cuda.

³ Bowiem oznaczę porę i Ja będę sprawiedliwie sądził.

⁴ Zachwiała się ziemia i wszyscy jej mieszkańcy;

ale Ja utwierdzę jej słupy. Sela.

⁵ Powiadam chełpliwym: Przestańcie się chełpić,

a złoczyńcom: Nie podnoście rogów.

⁶ Nie podnoście wysoko waszych rogów *

oraz nie przemawiajcie z hardym karkiem.

⁷ Bo wywyższenie nie przychodzi ze wschodu, ani z zachodu,

ani z pustyni gór,

⁸ lecz Bóg jest sędzią;

tego poniża, a innego wywyższa.

⁹ Bowiem kielich jest w ręku BOGA, a wino się pieni *;

pełen jest zaprawy i z niego nalewa;

lecz wszyscy złoczyńcy ziemi wyssą oraz wypiją tylko jego męty.

¹⁰ A ja wiecznie będę wychwalał Pana i śpiewał Bogu Jakóba.

¹¹ Strącę wszystkie rogi złoczyńców,

a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.

 

*75,6 róg przytwierdzany do hełmów, był symbolem potęgi

*75,9 według zwyczaju zaprawione mocnymi korzeniami i aromatami, a w szczególności mirrą.

 

PSALM 76

 

¹ Przewodnikowi chóru w towarzystwie instrumentów smyczkowych.

Pieśń Asafa, śpiew.

² Bóg jest poznany w Judei;

Jego Imię jest wielkie w Israelu.

³ Ustanowił Swój przybytek w Szalemie *,

a Swoją siedzibę na Cyonie.

⁴ Tam pokruszył płomienne łuki, tarczę i miecz, i broń. Sela.

⁵ Świetnym byłeś, wspaniałym, z gór zdobyczy.

⁶ Dzielni sercem zostali ograbieni, zasnęli swoim snem,

a rycerze nie odnaleźli swych rąk.

⁷ Od Twojej grozy, Panie Jakóba, zdrętwieli - jeździec i koń.

⁸ Ty,

Ty jesteś straszny,

zatem kto się przed Tobą utrzyma w chwili Twojego gniewu?

⁹ Wygłosiłeś sąd z niebios;

ulękła się oraz uciszyła ziemia,

¹⁰ kiedy Bóg powstał do rozprawy,

aby wspomóc wszystkich zgnębionych ziemi. Sela.

¹¹ Jako, że i zawziętość ludzka podnosi Twoją chwałę,

kiedy się wreszcie odziejesz gniewem.

¹² Ślubujcie i powierzajcie się WIEKUISTEMU, waszemu Bogu;

wszyscy, którzy Go otaczają, niech niosą daninę Groźnemu.

¹³ On odcina ducha książąt i jest groźny dla królów ziemi.

 

*76,3 nazwa Jerozolimy za czasów Abrahama

 

PSALM 77

 

¹ Przewodnikowi chóru Jedutunów. Pieśń Asafa.

² Kiedy wołam, podnoszę mój głos do Boga;

mój głos kieruję do Boga, więc mnie wysłuchaj.

³ W dzień mojej niedoli szukam Pana,

w nocy nie przestaje wyciągać się moja ręka

i nie daje się ukoić moja dusza.

⁴ Wspominam Boga i zawodzę;

rozmyślam i omdlewa mój duch. Sela.

⁵ Chwyciłeś powieki moich oczu, strwożony jestem i oniemiałem.

⁶ Dumam o dniach przeszłości, o dawnych latach.

⁷ W nocy wspominam moją pieśń oraz rozmyślam w moim sercu,

zatem mój duch docieka.

⁸ Czy Bóg porzuci na wieki i już nigdy się nie ulituje?

⁹ Czy Jego miłosierdzie znikło na zawsze

i ustanowił wyrok na wieki wieków?

¹⁰ Czy Bóg zapomniał się litować?

Czy w gniewie wstrzymał Swe miłosierdzie? Sela.

¹¹ Więc powiedziałem:

Takie jest moje błaganie - o powrót prawicy Najwyższego *.

¹² Wspominam czyny Przedwiecznego;

tak, wspominam Twoje dawne cuda.

¹³ Rozważam wszystkie Twoje dzieła oraz rozpamiętuję Twe czyny.

¹⁴ Boże, Twoja droga w świętości;

który bóg jest wielkim jak Bóg?

¹⁵ Ty, o Boże, cudotwórco, objawiłeś pomiędzy ludźmi Twą potęgę.

¹⁶ Dzielnym ramieniem wyzwoliłeś Twój lud, synów Jakóba i Josefa. Sela.

¹⁷ Ujrzały Cię wody, Boże, ujrzały Cię wody,

a otchłanie zadrżały i zostały wstrząsnięte.

¹⁸ Powodzią rozlały się obłoki, dały odgłos chmury

i przebiegały Twoje strzały.

¹⁹ W wichrze odgłos Twojego gromu, świat oświeciły błyskawice;

drżała i wstrząsnęła się ziemia.

²⁰ Twoja droga przez morze, Twoja ścieżka przez wielkie wody,

a Twoich śladów nie widać.

²¹ Prowadziłeś Twój lud, jakby trzodę, ręką Mojżesza i Ahrona.

 

*77,11 inni: Moją rzeczą błagać, zmienić się w prawicy Najwyższego.

 

PSALM 78

 

¹ Dumanie Asafa.

Słuchaj, Mój ludu, Mego Prawa *;

nakłoń swe ucho do słów Mych ust.

² W przypowieści otworzę moje usta

i będę opowiadał starodawne podania.

³ Co usłyszeliśmy, poznaliśmy i co nam opowiadali ojcowie,

⁴ nie zataimy przed ich synami;

opowiadając przyszłemu pokoleniu chwałę Boga,

Jego potęgę i Jego cuda, które wśród nas dokonał.

⁵ Gdy ustanowił świadectwo w Jakóbie i złożył Prawo w Israelu,

wtedy nakazał naszym ojcom, aby ją wykładali swoim dzieciom,

⁶ by wiedziało to ostatnie pokolenie.

Synowie, którzy się narodzą, powstaną i opowiedzą to swoim synom.

Aby ^S w Bogu pokładali swą nadzieję,

⁷ nie zapomnieli spraw Boga

oraz strzegli Jego przykazań.

⁸ By ^S się nie stali jak ich ojcowie – rodem odstępnym i niesfornym;

rodem, co nie utwierdził swego serca

i nie wytrwał przy Bogu swoim duchem.

⁹ Synowie Efraima, zbrojni łucznicy, cofnęli się w dzień boju.

¹⁰ Nie strzegli Przymierza Boga

i wzbraniali się postępować według Jego Prawa.

¹¹ Zapomnieli o Jego dziełach oraz o Jego cudach, które im pokazał.

¹² Bowiem przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Micraimu *

oraz na polu Coan **.

¹³ Rozdzielił morze oraz ich przeprowadził, ustawił wody jak groble.

¹⁴ I we dnie prowadził ich obłokiem, a w nocy przy świetle ognia.

¹⁵ Rozbijał skały na puszczy oraz ich poił, jak gdyby z wielkich głębin.

¹⁶ Wydobywał strumienie ze skały i sprowadzał wodę jak rzeki.

¹⁷ Lecz jeszcze nie przestali grzeszyć przeciw Niemu

i opierać się Najwyższemu na pustyni.

¹⁸ Kusili także Boga w swoim sercu, żądając jadła dla swego życia.

¹⁹ I złorzeczyli prawdziwemu Bogu, mówiąc:

Czy Bóg potrafi przyrządzić stół na puszczy?

²⁰ Oto uderzył w skałę, a wytrysnęły wody oraz rozlały się rzeki.

A czy zdoła dać chleba?

Czy przygotuje mięso dla Swego ludu?

²¹ Zatem WIEKUISTY to usłyszał,

oburzył się

oraz zapłonął ogień przeciwko Jakóbowi,

wybuchł gniew przeciwko Israelowi.

²² Bo nie wierzyli Bogu i na Jego pomocy nie polegali.

²³ Więc rozkazał obłokom z wysoka oraz otworzył bramy niebios.

²⁴ I, jak deszcz, spuścił na nich mannę na pokarm,

dając im zboże niebios.

²⁵ Człowiek spożywał chleb bogatych *;

do syta zesłał im zapasów.

²⁶ Pognał po niebie wschodni wiatr

i Swą mocą sprowadził południowy.

²⁷ I jak proch, niczym deszcz spuścił na nich mięso,

ptactwo skrzydlate jak piasek morski.

²⁸ Rzucał je na środek ich obozu, wokoło ich namiotów.

²⁹ Więc jedli i wielce się nasycili,

gdyż sprowadził im przedmiot ich żądzy .

³⁰ Ale nie porzucili swojego pożądania,

choć pokarm był jeszcze w ich ustach.

³¹ Zatem spadł na nich gniew Boga i poraził otyłych *,

a młodzieńców Israela powalił.

³² Mimo tego jeszcze grzeszyli i nie wierzyli w Jego cuda.

³³ Więc w marności spełnili swe dni,

a swoje lata w trosce.

³⁴ Kiedy ich gromił – błagali Go, nawracali się oraz szukali Boga.

³⁵ Wspomnieli, że Bóg jest ich Opoką,

Pan Najwyższy ich Zbawcą.

³⁶ Więc swoimi ustami Mu schlebiali, swoim językiem Mu kłamali.

³⁷ Ale przy Nim nie wytrwało ich serce

i nie byli wierni Jego Przymierzu.

³⁸ A On,

 miłosierny,

 odpuszczał ich winę i ich nie zgładzał;

często odwracał Swój gniew

i nie pobudzał całej Swojej zapalczywości.

³⁹ Wspomniał, że są cielesną naturą ^S ;

powiewem, co przelatuje i nie wraca.

⁴⁰ Ile razy drażnili Go na puszczy oraz jątrzyli Go na stepie?

⁴¹ Ciągle doświadczali Boga i zakreślali granice Świętego Israela.

⁴² Nie pamiętali Jego ręki

oraz dnia, w którym ich wybawił od ciemięzcy.

⁴³ Kiedy w Micraim dawał Swoje znaki,

a Swe cuda spełniał na polu Coan,

⁴⁴ gdy przemienił ich rzeki w krew, więc nie mogli pić swoich wód.

⁴⁵ Nasłał na nich robactwo, aby ich pożerało

oraz ropuchy, co ich gubiły.

⁴⁶ Oddał chrząszczowi ich plon, a ich znój szarańczy.

⁴⁷ Spustoszył gradem ich winorośl, a ich figi mrówkami.

⁴⁸ Wydał gradowi ich dobytek, a błyskawicom ich stada.

⁴⁹ Zesłał na nich Swą zapalczywość,

zawziętość, zaciekłość oraz klęskę – zastęp wysłańców zguby.

⁵⁰ Tak torował Swojemu gniewowi ścieżkę,

nie odbierając Śmierci ich duszy,

a ich życie wydał zarazie.

⁵¹ I pobił wszystko pierworodne w Micraim,

pierwiastki siły w namiotach Chama *.

⁵² A Swój lud wyprowadził jak owce;

poprowadził ich jak stado po puszczy.

⁵³ Prowadził ich bezpiecznie oraz się nie trwożyli,

a ich wrogów pokryło morze.

⁵⁴ Przyprowadził ich do Swojego świętego dziedzictwa,

na ową górę, którą stworzyła Jego prawica.

⁵⁵ Rozpędził przed nimi narody,

puścił ich na dziedziczny dział

i w namiotach osiedlił ich pokolenia – Israela.

⁵⁶ A oni kusili oraz drażnili Boga Najwyższego

i Jego Prawa nie strzegli.

⁵⁷ Odstąpili, sprzeniewierzyli się jak ich ojcowie,

zawiedli niczym omylny łuk.

⁵⁸ Jątrzyli Go swoimi wyżynami i swymi bałwanami Go oburzali.

⁵⁹ Usłyszał Bóg i się uniósł, i wielce wzgardził Israelem.

⁶⁰ Porzucił przybytek Szylo *, namiot ustawiony wśród ludzi.

⁶¹ Oddał także w niewolę Swą potęgę,

Swoją chlubę w rękę ciemięzcy.

⁶² Poddał pod miecz Swój lud, bo się uniósł na Swe dziedzictwo.

⁶³ Jego młodzież pożarł ogień, a jego dziewice nie były opłakiwane.

⁶⁴ Jego kapłani polegli od miecza, a jego wdowy nie płakały.

⁶⁵ Ale Pan się przebudził,

jakby śpiący,

jak bohater co wydaje okrzyki od wina.

⁶⁶ I z powrotem odparł jego ciemięzców, zadając im wieczną hańbę.

⁶⁷ Lecz rozpłynął się namiot Josefa i nie wybrał pokolenia Efraima.

⁶⁸ A wybrał pokolenie Judy i górę Cyon, którą umiłował.

⁶⁹ Także dźwignął Swoją Świątynię, jak góry;

jakby ziemię, którą ugruntował na wieki.

⁷⁰ Wybrał też Swojego sługę Dawida, a wziął go spośród owczarni.

⁷¹ Spośród owiec ciężarnych go wyprowadził,

aby pasterzył Jakóbowi – Jego ludowi,

oraz Israelowi – Jego dziedzictwu.

⁷² Więc im pasterzył w prawości swojego serca

i prowadził ich roztropną swoją dłonią.

 

*78.1 także: Nauki

*78,12 hebrajska nazwa Egiptu

**78,12 gr. Tanis - rezydencja faraona w dolnym Egipcie

*78,25 inni: chleb aniołów

*78,31 także: możnych

*78,51 Chemi - nazwa Egiptu w języku krajowców

*78,60 Przybytek wraz z Arką Przymierza przebywał w Szylo do czasu, gdy Pelisztini zabrali ją do Kirjath Jearym.

 

PSALM 79

 

¹ Pieśń Asafa.

Boże,

do Twojego dziedzictwa wtargnęli poganie,

znieważyli Twój święty Przybytek,

przemienili Jeruszalaim w zwaliska.

² Zwłoki Twych sług wydali na żer ptactwu nieba,

a cielesne natury ^S Twych pobożnych wydali zwierzętom ziemi.

³ Naokoło Jeruszalaim przelewali ich krew jak wodę

i nie było komu pochować.

⁴ Staliśmy się urągowiskiem u naszych sąsiadów,

pośmiewiskiem i szyderstwem naszego otoczenia.

⁵ Dopóki, WIEKUISTY?

Czy będziesz się gniewać na wieki?

Czy Twoje uniesienie będzie pałać jak ogień?

⁶ Wylej Twój gniew na narody, które Ciebie nie znają

i na państwa, co nie wzywają Twego Imienia.

⁷ Bo pochłonęli Jakóba, a jego Przybytek spustoszyli.

⁸ Nie pamiętaj nam win naszych przodków;

niech nas szybko uprzedzi Twoje miłosierdzie,

bo jesteśmy bardzo wynędzniali.

⁹ Dla chwały Twojego Imienia,

wspomóż nas Boże naszego wybawienia i nas ocal;

odpuść nasze grzechy przez wzgląd na Twoje Imię.

¹⁰ Czemu mają mówić poganie: Gdzie ich Bóg?

Niechaj na ^S naszych oczach się ujawni

pomsta wśród ludów

za przelaną krew Twoich sług.

¹¹ Niech dojdzie do Ciebie jęk więźnia;

według wielkości Twego ramienia oszczędź na śmierć skazanych.

¹² Zwróć też naszym sąsiadom, siedmiokrotnie na ich łono,

pohańbienie jakim Cię lżyli, Panie.

¹³ A my,

Twój lud i trzoda Twojego pastwiska,

będziemy Cię wysławiać na wieki,

od pokolenia do pokolenia będziemy opowiadać Twoją chwałę.

 

PSALM 80

 

¹ Przewodnikowi chóru, na sześć głosów.

Pieśń Asafa na świadectwo.

² Wysłuchaj, Pasterzu Israela, który prowadzisz Josefa, jak trzodę;

który zasiadasz nad cherubami;

zajaśniej.

³ Rozbudź Twoją potęgę wobec Efraima, Binjamina oraz Menassy,

przybądź nam na pomoc.

⁴ Panie, wskrześ nas *;

rozświeć Twoje oblicze, a będziemy zbawieni.

⁵ WIEKUISTY, Boże Zastępów,

dopóki będziesz pałać gniewem na modlitwę Twojego ludu?

⁶ Karmisz ich chlebem płaczu i poisz łez pełną miarą.

⁷ Czynisz nas podmiotem zwady dla naszych sąsiadów,

a nasi wrogowie wyśmiewają się z nas.

⁸ Panie Zastępów, wskrześ nas;

rozświeć Twoje oblicze, a będziemy zbawieni.

⁹ Ty przeniosłeś winorośl * z Micraimu,

po czym wygnałeś ludy, a ją zasadziłeś.

¹⁰ Uprzątnąłeś przed nią,

więc zapuściła swe korzenie i zapełniła ziemię.

¹¹ Góry okryły się jej cieniem,

a jej konary podobne do boskich cedrów.

¹² Rozniosła swoje rozsady aż do morza, a swoje odrośle aż do rzeki.

¹³ Czemu rozwaliłeś jej ogrodzenia?

Skubią ją wszyscy, co przechodzą drogą.

¹⁴ Obgryza ją odyniec z lasu, a dziki zwierz ją spasa.

¹⁵ Zwróć się, Panie Zastępów;

spojrzyj z niebios,

zobacz i wspomnij tę winnicę.

¹⁶ Rozsadę, którą zasadziła Twa prawica

oraz szczep, co Sobie utwierdziłeś.