Zbór PANA JEZUSA CHRYSTUSA,

tzn. zgromadzenie wybranych (czyli ekklesia) jest jedna w Niebie i na całej ziemi. Obok samego PANA JEZUSA CHRYSTUSA nie ma w niej większych i mniejszych, bardziej i mniej ważnych osób. Na ziemi wyraża się ona lokalnie w społecznościach, lokalnych zgromadzeniach wybranych, które tym się odróżniają od siebie, że obejmują braci i siostry, z których wszyscy mają lub mogliby mieć z sobą codziennie kontakt, spotykając się na czytaniu Pisma Świętego, modlitwie i Wieczerzy Pańskiej, która jest pamiątką Ofiary Pana Jezusa Chrystusa dokonanej na krzyżu Golgoty, jak to jest napisane: „I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach” (Dzieje Apostolskie. 2:42).

Jest więc na tak określonym lokalnym obszarze jeden lokalny zbór wybranych, który jest fragmentem całej oblubienicy, która jest ciałem Pana Jezusa Chrystusa. W lokalnym zborze DUCH ŚWIĘTY rozdał Swoje dary tak jak chciał i ustanowił wszystkie służby opisane w Piśmie Świętym, dając ich wzrost aż do pełni. W takim lokalnym zborze są też mniejsze społeczności (zbory), będące fragmentami zboru lokalnego, spotykające się np. po domach, jak i to jest napisane: „Codziennie też jednomyślnie uczęszczali do Świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali pokarm z weselem i w prostocie serca” (Dzieje Apostolskie. 2:46). Gdy takich mniejszych społeczności na danym terenie jest więcej niż jedna, wtedy, z osobna, nie stanowią one pełnej reprezentacji całego lokalnego zboru. Skutkuje to również i tym, że żadna z tych małych społeczności nie musi mieć wszystkich darów DUCHA ŚWIETEGO i w związku z tym wszystkich służb przez NIEGO prowadzonych. Tym bardziej są więc te mniejsze społeczności wzajemnie sobie potrzebne i tylko razem tworzą społeczność lokalną.

Małe społeczności w ramach społeczności lokalnej nie są jednak przez Pismo Święte utożsamiane z denominacjami (kościołami), jak to się czasami twierdzi. W odróżnieniu od poszczególnych braci i sióstr wzrastających w społecznościach, denominacje są bowiem strukturami związanymi z wyodrębnieniem ich przez ich własną nazwę, i organizacyjnie nie należą do ciała Pana Jezusa Chrystusa. Jako nie należące organizacyjnie do oblubienicy, są denominacje (kościoły) próbą rozbicia jedności zboru Pańskiego, blokując swobodny kontakt małych społeczności w ramach społeczności lokalnej. O tym właśnie mówi cały 3 Rozdział Pierwszego Listu do Koryntian napisany przez apostoła Pawła, jak to podał DUCH ŚWIĘTY.

Brat w zgromadzeniu wybranych PANA JEZUSA CHRYSTUSA,

tytus